Τις τελευταίες εβδομάδες ήμασταν όλο εξετάσεις.
Οι ενδοκρινολογικές μάς έφεραν τα καλύτερα νέα. Η Λυδία δεν έχει ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης, ο οργανισμός της την παράγει και την διαχειρίζεται σωστά και επομένως δεν χρειάζεται κάποια παρέμβαση, όπως είχαμε φοβηθεί. Τα παιδιά που έχουν περάσει από χημειοθεραπείες, και κυρίως από ακτινοβολίες στον εγκέφαλο, έχουν πολλές πιθανότητες να παρουσιάσουν ενδοκρινολογικά προβλήματα (είναι μάλλον οι πιο συχνές μεσοπρόθεσμες παρενέργειες των θεραπειών). Συνεχίζουμε με τακτικό έλεγχο - έτσι κι αλλιώς αυτός ο έλεγχος θα γίνεται εφ'όρου ζωής.
Υπέρηχος θυρεοειδούς: ένας τοσοδούλης όζος... Ανησυχητικός; θα δούμε. Θα τον παρακολουθούμε στενά...
Και κάτι άλλα ψιλά.... όλα για να μας κρατάνε σε εγρήγορση, αλλά τίποτε που να προκαλεί μεγάλη ανησυχία.
Πριν προχωρήσω παρακάτω, θέλω και εκ μέρους της Μαμάς Της να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε μια από τις ογκολόγους που στήριζαν την κλινική μας και που ήταν η μεγάλη μας συμπάθεια (πέραν της πρώην διευθύντριας που ήταν εκτός συναγωνισμού!...) και η οποία τώρα προσφέρει σε άλλη κλινική του νοσοκομείου. Και να της πω: είσαι η καλύτερη και σε αγαπάμε και ξέρουμε ότι όπου και να πας θα δώσεις παραπάνω από τον καλύτερο εαυτό σου! Σπουδαία γιατρός και άνθρωπος και φοβερό χαμόγελο!
Από Σεπτέμβρη έχουμε να παλέψουμε με τα μαθησιακά μας. Σύμφωνα με την ειδική παιδαγωγό, έχει καλύψει ένα 30-40% των πραγμάτων που έπρεπε να έχει κάνει στην α' δημοτικού και επειδή η β' έχει τις δυσκολίες της, έχουμε αγωνία και ήδη κάνουμε τις κινήσεις μας για να αυξήσουμε την υποστήριξή της. Ο βασικός μας στόχος είναι να μείνει σε στοιχειώδη επαφή με την υπόλοιπη τάξη ώστε όταν αποκτήσει την κατάλληλη μαθησιακή ωριμότητα να είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει ό,τι έχει προσλάβει.
Προσπαθούμε να πετύχουμε να κάνουμε και μια αναλυτική νευροψυχολογική εκτίμηση ώστε να δούμε πώς η νευρολογική παθολογία της σχετίζεται με τα μαθησιακά και άλλα ψυχολογικά ελλείματα, μήπως και προκύψουν νέες δυνατότητες να τη βοηθήσουμε.
Μπανάκια δεν έχουμε κάνει ακόμα :-(. Δεν θα αργήσουμε όμως!...
Οι ενδοκρινολογικές μάς έφεραν τα καλύτερα νέα. Η Λυδία δεν έχει ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης, ο οργανισμός της την παράγει και την διαχειρίζεται σωστά και επομένως δεν χρειάζεται κάποια παρέμβαση, όπως είχαμε φοβηθεί. Τα παιδιά που έχουν περάσει από χημειοθεραπείες, και κυρίως από ακτινοβολίες στον εγκέφαλο, έχουν πολλές πιθανότητες να παρουσιάσουν ενδοκρινολογικά προβλήματα (είναι μάλλον οι πιο συχνές μεσοπρόθεσμες παρενέργειες των θεραπειών). Συνεχίζουμε με τακτικό έλεγχο - έτσι κι αλλιώς αυτός ο έλεγχος θα γίνεται εφ'όρου ζωής.
Υπέρηχος θυρεοειδούς: ένας τοσοδούλης όζος... Ανησυχητικός; θα δούμε. Θα τον παρακολουθούμε στενά...
Και κάτι άλλα ψιλά.... όλα για να μας κρατάνε σε εγρήγορση, αλλά τίποτε που να προκαλεί μεγάλη ανησυχία.
Πριν προχωρήσω παρακάτω, θέλω και εκ μέρους της Μαμάς Της να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε μια από τις ογκολόγους που στήριζαν την κλινική μας και που ήταν η μεγάλη μας συμπάθεια (πέραν της πρώην διευθύντριας που ήταν εκτός συναγωνισμού!...) και η οποία τώρα προσφέρει σε άλλη κλινική του νοσοκομείου. Και να της πω: είσαι η καλύτερη και σε αγαπάμε και ξέρουμε ότι όπου και να πας θα δώσεις παραπάνω από τον καλύτερο εαυτό σου! Σπουδαία γιατρός και άνθρωπος και φοβερό χαμόγελο!
Από Σεπτέμβρη έχουμε να παλέψουμε με τα μαθησιακά μας. Σύμφωνα με την ειδική παιδαγωγό, έχει καλύψει ένα 30-40% των πραγμάτων που έπρεπε να έχει κάνει στην α' δημοτικού και επειδή η β' έχει τις δυσκολίες της, έχουμε αγωνία και ήδη κάνουμε τις κινήσεις μας για να αυξήσουμε την υποστήριξή της. Ο βασικός μας στόχος είναι να μείνει σε στοιχειώδη επαφή με την υπόλοιπη τάξη ώστε όταν αποκτήσει την κατάλληλη μαθησιακή ωριμότητα να είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει ό,τι έχει προσλάβει.
Προσπαθούμε να πετύχουμε να κάνουμε και μια αναλυτική νευροψυχολογική εκτίμηση ώστε να δούμε πώς η νευρολογική παθολογία της σχετίζεται με τα μαθησιακά και άλλα ψυχολογικά ελλείματα, μήπως και προκύψουν νέες δυνατότητες να τη βοηθήσουμε.
Μπανάκια δεν έχουμε κάνει ακόμα :-(. Δεν θα αργήσουμε όμως!...
