Friday, June 03, 2016

Παράξενοι πόντοι

Είναι οι κανονικές θάλασσες και εκείνες που τις λένε πόντους. Που τους πορεύεσαι με μεγάλα καράβια. Που τους ταράζουν μεγάλες φουρτούνες.

Και είναι και οι πόντοι που τους μετράς (και μερικές φορές τους χάνεις).

Της Λυδίας τής μετράμε αυτούς τους πόντους που βάζει στο μπόι της συχνά αυτόν τον καιρό. Σωματοτροπίνη.... 

Και επειδή η τροπή του σώματος μπορεί λέει να επηρεάζει και τον εχθρό του, πρέπει να μετράμε και τους δικούς του τους πόντους. Μπλέξιμο. Όλοι είναι καθησυχαστικοί, οι μελέτες (λίγες υπάρχουν) λένε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος. Σήμερα έχουμε MRI για να δούμε εάν έχουν δίκιο. 


Εμείς όμως γυρνάμε πάλι στους άλλους πόντους, τους καταμπλέ, με τα κύματα και τους αχινούς. Η Λυδία περιμένει πώς και πώς να τελειώσει το διάλειμμα που λέγεται σχολική χρονιά, να γυρίσει κοντά τους.




Tuesday, January 05, 2016

Μια ντουζίνα χρόνια...


....όμορφα και μοσχομυριστά, γεμάτα μυτερά αγκάθια αλλά και περίτεχνα οδοντωτά φύλλα, όπως μια ντουζίνα τριαντάφυλλα, όχι μόνο κόκκινα αλλά σε όλα τα χρώματα της ίριδας, σε όλα τα χρώματα της καρδιάς και της φαντασίας...


...φρέσκα αλλά εύθραυστα, όπως μια ντουζίνα αυγά, μαζεμένα με κόπο, ένα ένα, μέσα στο καλάθι και φερμένα με αγάπη στο σπιτικό μας...


...διαφορετικά και ποικίλα, όπως οι δώδεκα μήνες του χρόνου, με τις ζέστες τους και τα κρύα, τις καταιγίδες αλλά και τις καταγάλανες ημέρες...


...που όσο γρήγορα κύλησαν, άλλο τόσο κύλησαν με δυσκολία και κόπο, όπως οι ώρες της ημέρας, κάποιες δύσκολες και ατελείωτες, άλλες να τρέχουν γάργαρο νερό στο αυλάκι του χρόνου...


πέρασαν λοιπόν και ας μην το δείχνει, ακόμη...

          [και ας την περνούν όλοι ακόμη για ένα μικρό οκτάχρονο κορίτσι,
            ένα μικρό κορίτσι με έφηβη καρδιά
            που βιάζεται να γίνει "είκοσι χρονών κοπέλα",
            με υπέροχο χιούμορ,
            ετοιμόλογες ατάκες,
            λίγους φίλους,
            δυνατή θέληση,
            δυσκολίες στα μαθηματικά]

μια ντουζίνα χρόνια συμπληρώθηκαν χθες και ακόμη να ξεμπερδέψει από τα νοσοκομεία, τις εξετάσεις, τις θεραπείες [ακόμη κ αν τώρα ο λόγος είναι άλλος.... ορμονολογικός κυρίως]

μια ντουζίνα χρόνια αλλά επιμένει να ονειρεύεται την ημέρα που όλα θα είναι πλέον οριστικά παρελθόν, την ημέρα που θα αποκτήσει  τ ο   δ ι κ ό   τ η ς   άλογο, στη φάρμα που θέλει να ζήσει...

δώδεκα υπέροχα χρόνια γεμάτα μέχρι το μεδούλι....


Stardustia



ΥΓ Δόξα τω Θεώ όλα είναι σταθερά. Η Λυδία ξεκίνησε εδώ και 10 εβδομάδες περίπου αυξητική. Κάποιοι θεωρούν ότι ίσως άργησε, άλλοι ακόμη ανησυχούν για το εάν τελικά θα έπρεπε. Τέλος πάντων, όπως τόσες άλλες φορές κάναμε τον σταυρό μας και ξεκινήσαμε. Συνεχίζουμε πάντοτε φυσικοθεραπευτική και εργοθεραπευτική αγωγή, έχουμε τρελλή αγωνία με το μαθησιακό κομμάτι [σε μια Ελλάδα της κρίσης, όπου μία παράλληλη μοιράζεται ανάμεσα σε... 3(!!!!) παιδιά και φέτος μάλιστα, δεν έχει καμμία όρεξη να εργαστεί με τη μικρή...] δεν τελειώνει ποτέ οριστικά μια τέτοια περιπέτεια, ιδίως, όταν δεν έχει επιτευχθεί η ίαση αλλά η σταθερότητα... αλλά είμαστε ευγνώμονες για αυτήν την σταθερότητα, δεν ξεχνούμε μεν ποτέ τι σημαίνει εκείνο το "μέσα" αλλά δεν παύουμε δε να προχωράμε με το κεφάλι ψηλά, με αισιοδοξία, με αγάπη, με ενότητα και με πίστη...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ