Monday, May 14, 2007



"Μπαμπά, βου-βου (σ.τ.μ.: αυτοκίνητο), μπάνιο, πλατς-πλατς! τώα!"
Τι κάνεις στη θέση του μπαμπά της όταν σε κοιτάει με αυτό το βλέμμα και στα αυτιά σου ακούγεται το παλιό "απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα"; Προφανώς σκας που δεν μπορείς επιτόπου να την βουτήξεις και να την πας παραλία. Γιατί το "τώα" είναι το μόνο που έχει και μπορεί να μην το ξέρει, αλλά τα τρία αυτά γραμματάκια κρατάνε μέσα τους ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια, μια ζωή ολόκληρη. Όλη η θάλασσα στα βοτσαλένια μάτια της...

7 comments:

Stardustia said...

Αγαπημένη μου Λυδία,
όταν εμείς ακόμη αναρωτιόμαστε περί ζωής, εσύ έχεις νιώσει ως το μεδούλι σου τι θα πει να είσαι ζωντανή, να έχεις δύναμη, και εύχομαι τα βάθη της καρδιάς μου αυτά τα «τώα», τα τρία γραμματάκια που τόσο γλυκά αρθρώνεις, να κρατήσουν πράγματι μια ζωή ολόκληρη, κερδισμένης ως το τελευταίο της κομματάκι.

andreas vlachos said...

Geia sou Lydia,

Elpizw kathe mera pou erxetai na einai kai kalyterh gia sena. To kouragio to diko sou opws kai tou mpampa kai ths mamas pou grafoun gia sena se ayto to blog einai gia emas tous ypoloipous paradeigma.

Oti kalytero sou eyxomai!
Andreas, Cambridge

nautilus said...

Ανδρέα, ευχαριστούμε όλοι για τις ευχές σου. Ελπίζω να συμπέσουμε φέτος στην παραλία, θα ήσουν ο τέλειος δάσκαλος για τις πρώτες μας βουτιές!

Anonymous said...

Geia sou glukia mou Lydia,

Molis epesa panw sto blog sou kai exw sugkinithei polu me thn istoria sou!
Sou uposxomai pws twra pou se vrika de prokeitai na se afhsw monaxoula.
Exeis 2 uperoxous goneis oi opioi se latrevoun kai tha einai panta dunatoi dipla sou.
Oloi emeis pou se "diavazoume" niwthoume ena deos mprosta sth dunamh sou.
Sou stelnw polla polla filakia zouzounitsa kai na ksereis pws pia kathimerina kai esu kai oi goneis sou tha einai sti skepsh mou!

Polla polla filakia apo Kypro,
Me agaph
Katerina

o said...

"Όλη η θάλασσα στα βοτσαλένια μάτια της... "


είστε ποιητής.
είστε ένας υπέροχος άνθρωπος.
υποκλίνομαι.

nautilus said...

κατερίνα, en vain ευχαριστούμε που περάσατε! το έγραψα ότι ότι το ημερολόγιο αυτό δεν είναι για να βγάλω εγώ στη φόρα την ανύπαρκτη αξία μου. Είναι ο φόρος τιμής σε έναν αγώνα που παρακολουθώ από κοντά και που ποτέ δεν θα πάψει να είναι η έμπνευσή μου... Τα "βοτσαλένια" μάτια είναι έκφραση της μαμάς της!

Anonymous said...

Πραγματικα δεν εχω λογια για να εκφρασω αυτο που ενοιωσα αποψε, πεφτοντας τυχαια σ αυτη τη σελιδα και που απο δω και περα θα την ανοιγω καθημερινα να στελνω οπως και οποτε μπορω τις ευχες μου αλλα και για να μαθαινω νεα της μικρουλας Λυδιας που ευχομαι ολοψυχα να γινει εντελως καλα.
Κουραγιο,
δυναμη,
αυταπαρνηση,
καθημερινος αγωνας,
γιατι...
ΜΠΡΟς ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΛΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΔΕΥΤΕΡΑ!