Monday, August 20, 2007

Τα μικρά επεισόδια των διακοπών-και μια αφιέρωση

Μολονότι ο μπαμπάς της επέστρεψε στην δουλειά, τα τσορομπίλια και η Μαμά τους παραθερίζουν ακόμα.
Δεν είχαμε σοβαρά περιστατικά κατά την διάρκεια των ημερών αυτών. Μόνο τα εξής μικρά:
  • ένα τσιμπιματάκι από πούπι που το ξύσαμε έγινε φωλιά για τους εκεί γύρω σταφυλόκοκκους και κάναμε μια μολυνσούλα. Η Μαμά της με την στέρεα πλέον ιατρική της κατάρτιση με έστειλε στο φαρμακείο με την "συνταγή" για την κατάλληλη αλοιφούλα και όλα καλά.
  • ένα μικρό τσακωμό είχαμε με μια σιδεριά παραθύρου (ευτυχώς όχι σκουριασμένη - ευχαριστούμε γιαγιά-Νένα για το πρόσφατο βάψιμο!) αλλά η άτιμη πήγε και μα χτύπησε στο κεφαλάκι πάνω σε μια φλεβίτσα και το αίμα ήταν τόσο που η Μαμά της κιτρίνισε και πρασίνισε και μέσα σε 3 δευτερόλεπτα είδε μπροστά της 20 μέρες στην κλινική, επείγουσα μαγνητική, αντιτετανικούς, αντιβιώσεις και μια φοβερή κατσάδα από την γιατρό μας (με αντίστροφη σειρά σοβαρότητας...)
Αυτά τα ολίγα για να μην ξεχνιόμαστε...

Από τα παραπάνω προκύπτει μεταξύ άλλων το συμπέρασμα ότι η Μαμά της είναι ο απόλυτος φύλακας άγγελός της, εκείνη που με την αγρύπνια της, το χάδι, το χαμόγελο και την απέραντη αγάπη της έχει πέρασει μέχρι σήμερα την Λυδία από τα δύσκολα και επικύνδυνα μονοπάτια του πεδίου της μάχης. Όχι φυσικά χωρίς σοβάρο και πραγματικό κόστος για την ίδια. Αν ήταν πόλεμος με τόξα και βέλη η Μαμά της θα ήταν η πραγματική της ασπίδα. Αλλά τούτος ο εχθρός είναι άτιμος, δεν καταλαβαίνει από ασπίδες, από τείχη, από ήρωες...

Μαμά της...κράτα γερά! Έχεις μια αιωνιότητα και μια ζωή για να αγαπάς την Λυδία. Έχω μια ζωή και μια αιωνιότητα να σε αγαπώ κι εγώ...και δεν μου φτάνει.

44 comments:

Pan said...

Όλα καλά!

kwstask said...

Πατερα Ναυτιλε μαζι γυρισαμε στη δουλεια.Κι εγω σημερα γυρισα στη δουλεια....Εχεις δικιο για την μαμα της Λυδιουλας.Ειναι οντως φυλακας αγγελος της Λυδιουλας μας.Ωστε ειχαμε παλι επεισοδιο με την παλιοπουπι το κουνουπι,ε?Τουλαχιστον μετα απο το τσιμπιμα η πουπι ειδε τα ραδικακια αναποδα?

Stardustia said...

Ναυτίλε μου, σε ευχαριστώ...

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Alexandra said...

Μαμά της, κράτα γερά... Κι εσύ μπαμπά της...

joanna said...

Eiste foveroi!den ksero ti na pw!Sas bgazw to kapelo!Otan exei h lidia tetoious fylakes,den exei na fovithei
tipota!
sas philw olous!idiaitera tin prigkipessa mas!

marilia said...

Φιλάκι αλμυρό σ' όλους σας...

peslac said...

Ρε παιδιά, σας έχω λατρέψει και τους δύο, χωρίς να σας ξέρω προσωπικά!
Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

nautilus said...

pan, καλημέρα, ευχαριστούμε!

kwstask, δυστυχώς hit 'n' run το άτιμο...

zoe, σαν συρματόπλεγμα μου φάνηκε αυτό...

alex, κρατάμε...

joanna, άστο το καπέλο εκείο που είναι γιατί καίει και ο ήλιος...

marilia, ελπίζω αλμυρό από τη θάλασσα γιατί εγώ αλμυρίζω από τον ιδρώτα της Αθήνας...

peslac, είναι ακριβώς επειδή δεν μας γνωρίζεις προσωπικά! Αν μας ήξερες δεν θα είχες αυτή τη γνώμη :-)

Σε όλους όσοι έχουν αφήσει σχόλια σε προηγούμενα post και δεν τους έχω απαντήσει προσωπικά ζητώ συγγνώμη, απλά ο χρόνος δεν φτάνει!

Γλυκό χαμόγελο στο πιατελάκι για όλους!

Anonymous said...

Αν η μαμά είναι η ασπίδα, χρειάζεται κι ένα χέρι να την κρατάει, Ναυτίλε.

Λυδία μου, πραγματικά χαίρομαι που περνάτε καλά στις διακοπές σας!

Anonymous said...

Με αυτήν την μαμά, αυτόν τον μπαμπά και αυτά τα υπέροχα αδελφάκια, δεν έχει καρκίνο η Λυδία αγάπη μου, ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΧΕΙ ΛΥΔΙΑ.

Και την έχει σε τέτοιο βαθμό, που θα τον ξεπαστρέψει σύντομα!

Να είστε γεροί και δυνατοί.

Σας αγαπάμε!

Λένα

Newborn Doomstalker said...

Μια αφιέρωση:

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;

(Ψαρονικόλας, Κινδύνης, Ξαρχάκος)

Σε εκείνη. Σε εσάς που δεν την αφήνετε να καταλάβει τη γλώσσα που θα την κάνει να χαμηλώσει τα φτερά.

marilia said...

Υπάρχει κι άλλο "υγρό που αλατίζει" ένα φιλάκι, ιδίως όταν συναντάμε (έστω e-συναντάμε αξιόλογους Ανθρώπους), αλλά... εμείς μόνο από τη θάλασσα θέλουμε την αλμύρα! Να μας δροσίσει και να μας κάνει να χαιρόμαστε! :)

Η Κρήτη σας περιμένει για βουτιές! Και... να σας δελεάσω... έχουμε και κάτι κούνιεεεεεεεεεεεες, άλλο πράγμα!!!!!!!!!!!!!!!! :):):):)

Υ.Γ. Μας μάθατε, επιτέλους, να λέμε σωστά τα κουνούπια: "πούπια"! :):):):):)

nautilus said...

xiozil, μπα κρατιέται μόνη της η ασπίδα! ίσως μάλιστα εγώ να στηρίζομαι πάνω της μερικές φορές. Το πολύ πολύ να βγάζω τα βέλη και να επιδιορθώνω τις "ουλές" από τα χτυπήματα...

Λένα, όλα καλά; Ευχαριστούμε για την αγάπη σου. Στο άλλο σχόλιό σου δεν απαντάω γιατί δεν έχω μαζί μου τα χάπια της πίεσης...

Newborn Doomstalker, πολύ ωραίο! ευχαριστούμε πολύ. Τα φτερά της τα κρατάει υψωμένα, περιποιημένα και δυνατά. Είναι όμως κι ένα ζευγάρι καλοδιπλωμένα ολόλευκα μέσα στο κρυφό ντουλάπι, εκείνα για την μεγάλη πτήση προς τα πάνω, εκείνα μας πληγώνουν τα μάτια και την καρδιά...Μακάρι να τα φάει ο σκώρος και η μούχλα εκεί μέσα...

nautilus said...

marilia, προσφέρουμε γλωσσικές υπηρεσίες! Ωραία η Κρήτη, τους Κρητικούς φοβάμαι γιατί τις κυνηγάνε από πιτσιρίκες...

Anonymous said...

EYXOMAI NA PANE OLA KALA MESA APO THN KARDIA MOY EILIKRINA

EFH said...

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΥΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΣΩ ΟΠΟΤΕ ΜΟΛΙΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗ ΛΥΔΙΑ!!!!!ΣΥΝ ΜΙΑ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΠΑΝΩ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!

Dr. Feleki said...

Την αγάπη μας. Να ενισχύσετε με αυτη την ασπίδα. Η μαμά και ο μπαμπας όμως ειναι το μεγάλο της όπλο που την γεμίζει δύναμη. Ολες οι ευχές του κόσμου για σας...

Η αγάπη να πλυμμηρίζει πάντα το σπιτι σας και η ευτυχία σας να είναι πάντα πλήρης με όλα τα παιδιά σας δίπλα σας.

Σας σκεφτόμαστε όλοι και δεν σας ξεχνάμε.

Μαρία (Τρίπολη) said...

ti na pw.. eilikrina exw meinei anavdi..
prwti fora xthes diavasa to blog sas kai perimena na to xekokalisw protou grapsw ki egw ta dika mou sxolia.
euxomai o xristos kai i panagia na einai mazi sas, mazi me to aggeloudi sas opoio ki an einai telika to apotelesma
na exete pisti kai na min xasete pote tin elpida sas.
tha sas protina kapoios apo tous dyo sas, me i xwris ti lydia, na paei sti thessaloniki, sto monastiri tou agiou Paisiou.lene oti kanei thaumata kai exei swsei pollous apo ton karkino.an thelete mporw na mathw akrivws pou einai kai na sas pw!!
na dwsete ena glyko fili sto aggeloudi sas kai fysika apo ena ston kathena sas
kanete kouragio kai oloi proseuxomaste gia sas!polla filakia
Maria apo Tripoli

Anonymous said...

οταν σας πρωτοδιαβασα πιστευα οτι θα επρεπε να βρω τροπους να σας ενθαρρυνω και να σας χαρισω λογια ελπιδας και κουραγιου αλλα επεσα εξω και χαιρομαι γιαυτο.εμεις παιρνουμε δυναμη απο σας και συνειδητοποιουμε ποιο ειναι το νοημα της ζωης, οι χαρες της και οι αξιες της,γιατι πειτε μου ποιος απο μας που χαιρει ακρα υγειας δεν εχει βουτηξει με μανια μεσα στις "χαρες" του υλισμου?
να στε παντα καλα.

Μ said...

Όταν η Λυδία έχει τέτοιους γονείς άγγελους-φύλακες, που είναι τόσο αγαπημένοι δεν έχει να φοβάται τίποτα! Μπα σε καλό σου! Σνιφ, συγκινήθηκα από την αφιέρωση.
Η αγάπη είναι μεταδοτική και ξορκίζει όλα τα κακά...
Πολλά, πολλά καλοκαιρινά φιλιά από την μπέμπα!!!

Μαριλένα said...

Η μαμά να κρατάει γερά, γιατί η μαμά είναι η ίδια η ζωή.

Την αγάπη μου και μια αγκαλιά μεγάλη σ' όλους, αλλά ειδικά στη μαμά.

anarxaki said...

Α ρε Λυδία που με έκανες μέσα στα μαύρα χαράματα να διαβάζω τις περιπέτειές σου και να πρέπει να και να προσέχω να μην είναι δυνατά τα γέλια μου και ξυπνήσω τους γειτόνους...
Καταλαβαίνω τον πόνο σου με τα μπάνια και συμπάσχω, μένω 10 λεπτά από τη θάλασσα και ο κακός αέ'ας κάνει συνέχεια τα δικά του. Συνέχισε τις διακοπές σου, η Αθήνα βράζει πάλι είπαν στις ειδήσεις και κάνε 2,5 ώρες κούνια και για 'μένα, γιατί είμαι μεγάλη πια και με διώχνουν από τις παιδικές χαρές.
Φιλιά
Υ.Γ.: Για τα... άλλα δε μιλάω, είναι περίοδος διακοπών, αλλά θα σε σκέφτομαι.

Anonymous said...

Den tha sou pw ta klassika...
eimai mama mikrou pediou egw i idia kai fantazomai katanoeis apo monos sou ti pathenw otan diavazw to blog sas. Apo posa sinesthimata pernaw. Apo gelia se dakria.
Ara de tha sou pw ta klassika.
Tha sou pw apla afto pou eniwsa simera to prwi diavazontas ta 2 teleftea post sou kai ta comments tous.
Eiste axiothavmastoi zvgari. Katarxin zevgari. Giati otan mpenoume se tetoiou eidous katastaseis pou apetoun tosi dinami pou oute ipopsiazomastan oti eixame, to pio efkolo ap ola, einai na kourastoume kai n afisoume ta sinesthimata na mas dialisoun. Ws zevgari milaw. Exei simvei apeires fores. Einai oti pio efkolo. To diskolo einai na kratitheis ap ton allo kai na tou peis kai poso poli ton agapas kai ton thavmazeis, ki as eise ptwma psixika kai swmatika.
Afto panw ap ola, i Lidia to lamvanei kai eimai sigouri oti tin xekourazei kai tin voithaei na paei parapera. Bravo sas. Eilikrina.
To deftero kommati, kai signwmi pou to travaw poli to comment, einai afta pou grafeis gia tin Lidia. Ta pesimistika. Ta thlivera sou.
Den mporw na katanoisw pws mporeis na milas etsi. Pws mporeis na milas gia aspra ftera se krifo ntoulapi. Pws mporeis akomi kai na to grapseis. Mi to perneis asxima. Ap tin mia lew DEN mporw na katalavw pws mporeis, ap tin alli, den eimai egw o mpampas tis ki i mama tis, den zw tis magnitikes, den exw ta nea tou giatrou, xerw oti thelete na xerw...
Thavmazw to tharos sou na to grapseis afto to kommati, molo pou me kanes na klapsw astrapiea siavazontas to. NA nai i amina sou? einai afto pou leme "skeftomai ta xeirotera wste an erthoun ta kalitera na xarw dipla?" ...
Den xerw kan an kaltalaves ti enow..
De variese. Thelw na xerete sas vlepw san dinati oikogeneia, kalous anthrwpous, me dinami kai tharos, kai thelw na pistevw oti ola tha pane kala. DEN mporw na pistepsw estw kai ena defterolepto oti ena pedi stin ilikia tou giou mou mporei na kindinevei. Sta dika mou matia, den prepei na ifistate afto. Den prpei na iparxei!

Na dwseis polla filia stin Lidia. Polla polla!

nautilus said...

ανώνυμε καλημέρα, ευχαριστούμε!

efh, είναι πολύ σημαντικό πράγμα μια ακόμα θετική σκέψη! σε ευχαριστούμε ειλικρινά πολύ!

βρασίδα, ευχαριστώ πολύ!

Μαρία (από Τρίπολη) σε ευχαριστούμε και για την πληροφορία για το μοναστήρι. Έχω ένα επαγγελματικό ταξίδι προς τα πάνω οπότε θα το ψάξω!

smile, εμείς από την Λυδία και τα άλλα μας πιτσιρίκια παίρνουμε δύναμη και ελπίδα. Η δική μας δεν θα έφτανε ούτε για πλάκα.

Μαρία Κ.-Π., φιλιά στην μπέμπα! Ευχαριστούμε για την επίσκεψη!

μαριλένα, η ίδια η Ζωή, χμμμ όντως η ίδια ... :-)

anarxaki, χαράματα είναι η κατάλληλη ώρα... Για τις κούνιες έχει μαζευτεί κόσμος εδώ μέσα που έχει το ίδιο παράπονο ότι δεν επιτρέπεται η χρήση σε ενηλίκους. Μήπως να κάνουμε μια κίνηση για δικές μας "παιδικές" χαρές; Επιτέλους γιατί να μη μπορούμε να τσουλήσουμε κι εμείς με την άνεσή μας!

maria, έχεις απόλυτο δίκιο σχετικά με τα περί ζευγαριού και το πόσο δύσκολο είναι να μείνουν μαζί στα ζόρια. Το έχουμε δει στην κλινική, το έχουμε δει και σε εμάς τους ίδιους. Και δυστυχώς σε αυτή τη φάση δεν υπάρχει κανένας να σε υποστηρίξει (φυσικά εννοείται ότι όταν είναι το παιδί σου σε αυτή την κατάσταση δεν έχεις ούτε όρεξη ούτε λεφτά να τρέχεις σε συμβούλους και ψυχολόγους κ.λπ.)

Για τα πεσιμιστικά τώρα. Είναι μάλλον η άμυνά μου αλλά όχι όπως το εννοείς. Μερικές φορές χρειάζεται να το πω αυτό το πράγμα που είναι στην σκέψη μου για να ξαλαφρώσω λίγο. Ειλικρινά ξέρω ότι δεν έχω να περιμένω διάψευση των κακών μου σκέψεων, ξέρω την τελική έκβαση. Δεν σημαίνει ότι την δέχομαι και δεν με καταπλακώνει σε κάθε αναπνοή μου, αλλά ξέρω ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να φροντίζω να είναι η ζωή της όσο πιο ευτυχισμένη γίνεται για όσο διαρκέσει - και να πάρω και εγώ και η υπόλοιπη οικογένεια όσα περισσότερα γίνεται από αυτή την περιπέτεια με τις λιγότερες δυνατές πληγές (κυρίως για τα παιδιά).

Όσο για τον κίνδυνο και το πόσο υπάρχει γύρω από τα παιδιά...δες λίγο τον κόσμο γύρω σου: άσε τις περιπτώσεις σαν τη Λυδία και δες πόσα παιδιά κινδυνεύουν από καθαρά ανθρωπογενείς παράγοντες (πολέμους, πείνα, δίψα, εκμετάλλευση....). Βέβαια συμφωνώ μαζί σου ότι παρόλο που ισχύει για εκατομύρια παιδιά, είναι απολύτως το ίδιο τραγικό για κάθε ένα από αυτά.

Anonymous said...

stelnw thn skepsh moy na agaliasei thn mikrh mas!efh

Y. K. said...

είναι το πιο γλυκό πλασματάκι που έχουν αντικρύσει τα μάτια μου αυτές τις μέρες..

να προσέχετε κι εσείς.

ευχή μου όλα να πάνε καλά.
αγκαλιά και στους τρεις σας μεγάλη.

Y. K. said...

προς ναυτίλο : είσαι τόσο μα τόσο δυνατός.. που ντρέπομαι πια για τις αδυναμίες μου

a.c. said...

Να ξέρετε ότι σας διαβάζουμε και ας μην αφήνουμε σχόλια.

Είμαστε όλοι μαζί σας.

Τα φιλιά μας στην μικρή Λυδία.

nautilus said...

έφη, ελπίζω η σκέψη σου να είναι δροσερή!

alicia, μπα μη νομίζεις! η γυναίκα μου έχει να το λέει ότι δεν την σήκωσα στα χέρια όταν μπήκαμε στο σπίτι μετά το γάμο :-). Η δύναμη δεν είναι το δυνατό μου σημείο...

Anonymous said...

H SKEPSH MOY EINAI TOSO THETIKH POY SIGOYRA DINEI MIA NOTA DROSIAS STHN KOYKLA MAS!EFH

aggelika said...

Χαίρομαι που είναι καλά το Λυδιάκι μας! Όσο για τα άλλα.. δεν είναι τίποτα, μικροπεριπέτειες!

Αθηνά said...
This comment has been removed by the author.
Αθηνά said...

Αχ ρε Ναυτίλε...
όταν σε (σας) πιάνει η μαύρη απαισιοδοξία, κρατήστε στην άκρη του μυαλού σας τη σκέψη ότι πολλοί, μα πάρα πολλοί άνθρωποι σας έχουν στην προσευχή τους. Όχι μόνο το Λυδιάκι, αλλά ολόκληρη την οικογένειά σας. Τη λέαινα μαμά και το βράχο μπαμπά, που ακόμα και στα μεγάλα ζόρια δε χάνουν το χιούμορ τους και το κουράγιο τους. Τη Λένια και το Γιώργο που περνάνε κι εκείνοι τη δοκιμασία τους κι ας μην έχουν διαδικτυακή φωνή να εκφραστούν.
Θαυμάζω τη δύναμή σας (κι ας νομίζετε εσείς πως δεν είναι αρκετή) και την τρυφερή αγάπη μεταξύ σας.
Σας φιλώ όλους
Σας φιλώ όλους

iLiAs said...

Ολοι να είστε καλά. Ο ένας χρειάζεται τον άλλον.
Θετικές σκέψεις και χαμόγελα σας στέλνω!
Να προσέχετε.

butterfly said...

Σας διαβάζω μήνες...Είναι πολλές φορές που θέλω να γράψω, αλλά δεν ξέρω τι να πω, εσείς τα λέτε όλα.

Σας εύχομαι τα πράγματα να πάνε όσο το δυνατόν καλύτερα, δεδομένης της κατάστασης. Να είναι η Λυδία χαρούμενη και γελαστή, να είναι τα αδέλφια της υγιή και να την αγαπούν, να είστε κι εσείς δυνατοί (είστε πολύ τυχεροί που έχετε ο ένας τον άλλον) και να μην παραμελείτε τον εαυτό σας.

Σας φιλώ γλυκά,

πεταλούδα

butterfly said...

Και μια αφιερωσούλα για τη μικρή:

song to the siren.

Anonymous said...

Τα λόγια παρηγοριάς από αυτούς που απλά διαβάζουν την ιστορία σας και που μια γελάν μια κλαίνε σα να διαβάζουν μυθιστόρημα σίγουρα μπορεί να απαλύνουν τον πόνο και την αγωνία αλλά σίγουρα δεν λύνουν τα καθημερινά σας προβλήματα.
Ένα μπράβο απλά από μένα για τη δύναμή σας απ' όπου κι αν αντλήται αυτή. Ούτε λόγια παρηγοριάς μπορώ να πω γιατί δεν είναι αρκετά (το έχω ζήσει σε άλλη διάσταση και καταλαβαίνω) ούτε όμως να προτείνω λύσεις αλχημείες και μαγικές συνταγές.
Μόνο ένα θα πω.
Να ζείτε την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία. Να χαίρεστε την κάθε στιγμή σα να πρόκειται μετά από αυτό να καταστραφεί ο κόσμος.
Η Λυδια είναι δυνατή γιατί εσείς τη μάθατε να είναι.
Είμαι σίγουρη ότι όταν σβήνουν τα φώτα η αγωνία σας τα δάκρυα και ο φόβος για το αύριο έρχονται και στοιχειώνουν τον ύπνο σας.
Αντέξατε τόσο καιρό. Κρατάτε γερά και ζήστε το σήμερα.
Η δύναμη που λές Ναυτίλε ότι δεν έχεις ξεχυλίζει σε κάθε γραπτό σου οπότε κάνε δώρο στον εαυτό σου το να μη σκύβεις το κεφάλι. Η περηφάνια και το θάρρος είναι αυτό που μας κρατά ζωντανούς.
Το ωραιότερο δώρο που θα μπορούσατε να κάνετε στο κοριτσάκι ΣΑΣ (γιατί μόνο δικό σας είναι) είναι να της δώσετε τη χαρά να νιώσει το πως είναι να ζει μέσα στην αγάπη και την φροντίδα. Και αυτό πιστεύω ότι της το δίνετε απλόχερα.

Φωτούλα Τζιώντζου said...

Ναυτίλε, Ζωή, Ελένη, Γιωργή και Λυδία καλό βράδυ. Ελπίζω να είσαστε σπίτι.
Φωτούλα, Τάσος, Νερίνα, Νάσια

Stardustia said...

Νερίνα,
επιτέλους, ναι, καταφέραμε να γυρίσουμε...

δια πυρός και... στάχτης...

τι να πεις, αφήσαμε το σπίτι μας εκεί κάτω, ελπίζοντας να το ξαναδούμε... αλλά σε όλη τη διαδρομή μόνο φλόγες, καπνοί και στάχτες...

δόξα τω θεώ, όμως είμαστε όλοι καλά

φιλιά

από μαμά Λυδίας

Anonymous said...

Καλησπέρα,

Επειδή είδα οτι σκέφτεστε το cyberknife και έχω ήδη υποβληθεί σε αυτό θα ΄΄ηθελα να σας δώσω κάποιες σκέψεις μου και πληροφορίες ιδιωτικά. Σε ποιό e-mail μπορώ να σας γράψω

Anonymous said...

Τι δύσκολο να είσαι γονιός και μαγικό συνάμα .........
Να είστε όλοι καλά!!!!!

nautilus said...

a.c. ευχαριστούμε που μας σκέφτεστε!

aggelika, καλημέρα!

αθηνά καλημέρα και σε σένα! είμαστε ευγνόμωνες σε όλους όσοι μας έχουν στην σκέψη και την προσευχή τους. Είναι πράγματι πολλοί!

ηλία, τις καλημέρες και από εμάς!

πεταλούδα, εξαιρετικό το τραγούδι, ευχαριστούμε θερμά. Το βρήκα και στην αρχική (?) εκτέλεση με τον tim buckley και μου άρεσε ακόμα περισσότερο. Η μικρή δεν το έχει ακούσει ακόμα. Θα σου πω τη γνώμη της όταν το ακούσει.

trelokampero, μου άρεσε το σχόλιό σου και σε ευχαριστώ. Ασχέτως εάν με "ακούτε" πεσμένο μερικές φορές, το κεφάλι δεν το σκύβω! Αλλιώς θα είχα ήδη πνιγεί! Και πράγματι μόνο αγάπη μπορώ να δώσω στην Λυδία. Μια φίλη πρόσφατα μου είπε "πολύ άτυχο το Λυδιάκι!" και απάντησα: "Όχι και τόσο! Σκέψου πόση αγάπη την περιτριγυρίζει, πόσοι άνθρωποι την σκέφτονται, πόσα πράγματα έχει ζήσει μέσα από τον πόνο και την ταλαιπωρία της, πόσους έχει κάνει να σηκώσουν το κεφάλι τους από τις καθημερινές τους έννοιες και να σκεφτούν τι γίνεται γύρω τους...Υπάρχουν άνθρωποι που έχει ζήσει 80 χρόνια και δεν έχουν τίποτε από τα παραπάνω. Ποιος είναι τελικά ποιο ευτυχισμένος; και ποιος μπορεί να το μετρήσει αυτό το πράγμα;

nerina πήρες την ενημέρωση από τη Μαμά. Περάσαμε χτες από ένα από τα πιο εφιαλτικά τοπία που έχω δει. Τα πάντα καμμένα σε έκταση εκατοντά δων χιλιομέτρων. Όλη η νότια Πελοπόννησος κατεστραμμένη, σπίτια αυτοκίνητα, δάση, καλλιέργειες στάχτη σε 3 μέρες. Συστηματική και απόλυτη καταστροφή.

Ανώνυμε, μπορείς να χρησιμοποιήσεις το lydiatigria@gmail.com. Εμπειρίες όπως η δική σου μας είναι ιδιαίτερα χρήσιμες. Σε ευχαριστώ.

pasta, δεν θα το άλλαζα αυτό που ζω ως γονιός με τίποτε στον κόσμο!

Anonymous said...

nautile h lydia tha vgei pio dynath mea apo olo ayto kai megalwnontas tha einai pio issorophmenoi apo polla alla paidia pou megalwsan xwris kati na ta talaipwrei.sigoura tha htan kalytera na mhn htan etsi ta pragmata alla egw pistevw oti olh ayth h agaph pou pernei tha einai to oplo ths gia na pane ola kala kai gia na anaptyxthei mia dynath prwsopikothta.h skepsh-agalia moy einai panw sas. efh

Μοιράιδα said...

Η Αγάπη μένει μόνο...ν αγαπάς και να αγαπιέσαι δίνει δύναμη κα όλα γίνονται πυροτέχνημα στον ουρανό...χαμογέλα και ο φύλακας αγγελος θα ανοιξει τα φτερά του...και θα σας αγκαλιάσει όλους εκεί γιατί απλά μπορεί...