Tuesday, October 14, 2008

Νεώτερα

Η αντιβίωση τελείωσε, η εξέταση για τον πρωτέα βγήκε αρνητική, αλλά συνεχίζουμε να έχουμε ενούρηση. Δεν φαίνεται να είναι ψυχολογικού τύπου, μας συμβαίνει το τελευταίο διάστημα μόνο στον ύπνο και δεν υπάρχουν άλλες ενδείξεις αντίδρασης σε κάτι. Η ίωση συνεχίζεται ηπιότερη. Πιστεύω ότι θα είμαστε σύντομα οκ για μαγνητική.

Η μαμά Της παρατήρησε τις τελευταίες μέρες ένα σποραδικό τρέμουλο στο χέρι. Το παρακολουθούμε στενότερα ώστε να διαπιστώσουμε πότε και πώς συμβαίνει, αν συνεχιστεί, ώστε να το αναφέρουμε στους γιατρούς. Μια από τις παρενέργειες της θαλιδομίδης είναι η περιφερική νευροπάθεια, αλλά δεν ξέρω εάν το τρέμουλο είναι εκδήλωση τέτοιου προβλήματος ή όχι. Σύντομα πιστεύω ότι θα ξέρουμε από τους γιατρούς.  

Επίσης σε λίγες μέρες θα γίνει και η τακτική επίσκεψη στους νευροχειρουργούς για βασικό έλεγχο και έλεγχο βαλβίδας.

Ρίχνω δυνατές κλωτσιές και σπρωξιές στον "πάτο" για να αρχίσω να ανεβαίνω... Ακόμα δεν έχω καταφέρει πολλά πράγματα. Θα δούμε... 




39 comments:

Anonymous said...

Ξέρεις, η άτιμη ζωή σε πιάνει από τα μαλλιά την κατάλληλη στιγμή και σε φέρνει στην επιφάνεια ξανά. Ολα θα γίνουν, όταν έρθει η ώρα τους. Το πιο δύσκολο είναι να είσαι εσύ ο δυνατός. Πάντοτε εύχεσαι να ήταν κάποιος άλλος. Εύχομαι τα καλύτερα σε όλη την οικογένεια και στη μικρή, πολυαγαπημένη, αγωνίστρια Λυδία.

Anonymous said...

Ξέρω, ξέρω τον τρόπο.... για να βγεις από τον πάτο......
Να πάτε με τα παιδιά "Αλλού"!!!! χιχιχιιχιχιιχ έχει κάτι ωραία μπαλόνια με ήλιο, πάρε καμιά εικοσαριά κάτι θα κάνουν :P (άμα έχει και αέρα σίγουρα!!!)
Και εκτός από αυτό θα έχουμε και εμείς φωτογραφίες από την ωραιά μας δεσποινιδούλα να μας φύγει ο καημός που έχουμε να την δούμε......
Ελπίζω να έσκασες τουλάχιστον ένα χαμόγελο.
Φιλιά σε όλη την οικογένεια απ' όλη την οικογένεια.
Χαρούλα

Anonymous said...

σπρώξε σπρώξε δυνατά και ειμαι σίγουρη πως οταν κανεις την μεγαλύτερη σου προσπάθεια, θα εχεις και εναν ασυναγώνιστο βοηθό... το Λυδιάκι...

η σκεψη μου ειναι κοντά σας
Αλίκη

Anonymous said...

Ante Mpampa Ths sa na blepw ton palio kalo kai apofasismeno Naytilo sto bathos!

Etsi pame gera!

Anonymous said...

Κράτα την ανάσα σου και σπρώχνε προς τα πάνω!

Εμείς έχουμε ενούρηση ακόμη (5 ετών) όταν η μικρή είναι κουρασμένη από γεμάτη μέρα εκτός ρουτίνας (π.χ. Κυριακάτικη βόλτα Αλλού, και ταβέρνα και καφέ σε παιδότοπο πάμε γυρεύοντας). Ασε που συνοδεύεται από ακατάληπτη γκρίνια μες στον ύπνο (παιδιά σας το ορκίζομαι, την πρώτη φορά ξύπνησα τον άντρα μου πανικόβλητη και του είπα ότι η μικρή είναι ένα στάδιο πριν αρχίσει να γυρνάει το κεφάλι γύρω γύρω και να κάνει πράσινο εμετό όπως στον εξορκιστή).

Περιμένουμε φωτό και νέα για την μαγνητική. Το τρέμουλο μας προβληματίσε.

Ελενα

Anonymous said...

Τι να σου πω παλικάρι μου, να 'σαι καλά κι εσύ και η υπόλοιπη οικογένεια. Κάθε φορά που σε/σας διαβάζω ούτε που βάζει ο νους μου πώς τα καταφέρνετε να μπαινοβγαίνετε σε τέτοια θύελλα... Δεν ξέρω τι να πρωτοευχηθώ, να΄στε καλά, να νικήσετε και σιγά σιγά να γιατρέψετε όσες πληγές γιατρεύονται. Πολλές πολλές μεγάλες αγκαλιές σε όλους σας.
Μαρία

Vassiliki said...

Παίξτε, παίξτε, παίξτε όσο προλαβαίνετε κάθε μέρα κι όσο αντέχετε. Όχι μόνο εσύ με τη Λυδία, αλλά και τ’ άλλα παιδιά. Δεν υπάρχει καλύτερη ψυχοθεραπεία – δοκιμασμένο! Η ιδέα με τα μπαλόνια ήταν πολύ καλή. Επίσης προτείνονται: δαχτυλομπογιές – βάφουν πολύ ωραία τις παιδικές μυτούλες – πλαστελίνες, μαριονέτες, κουκλοθέατρο, κλπ., κλπ. Ξέρεις εσύ απ’ αυτά. Στην τελευταία ανάρτησή σου φαίνεσαι σε τεταμένη αναμονή – και με το δίκιο σου! Αλλά στο μεταξύ ο χρόνος που κυλάει θα σας τρελάνει. Μην του αφήνεσαι, Ναυτίλε. Στην ανάγκη κυνήγα τον εσύ: φέρε τα Χριστούγεννα μες στον Οκτώβρη – μη σου πω και τις απόκριες… Όσο για την ενούρηση, ξέρεις, μπορεί να είναι άσχετη απ’ όλα τα άλλα. Η ψυχολογική πίεση που δέχεται το παιδί δεν παύει να είναι μεγάλη, όσο κι αν ξεγελιέται μες στην καθημερινότητά της. Πιστεύεις ότι εκείνη δεν έχει άγχος με όλα αυτά που συμβαίνουν; Γι’ αυτό σου λέω: παίξτε, διαστείλετε το χρόνο μες στο παιχνίδι. (Υποθέτω ότι και η Λυδία θα δέχεται ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς). Την αγάπη μας και τα φιλιά μας σε όλους σας!

Anonymous said...

Καποτε ελπιζεις καποτε οχι καποτε πιστευεις και αλλωτε κοιτας ψηλα για κατι καλυτερο.. Το μονο σιγουρο ειναι ο χρονος που κυλα και φερνει..

Anonymous said...

Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο κοριτσάκι η Λυδία σας.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ!
Να το θυμάστε αυτό σαν οικογένεια. Μιλάμε σε χρόνο ενεστώτα, η μάχη δίνεται ΤΩΡΑ. Για ξεκούραση θα έχετε καιρό μετά, όταν θα έχει κοπάσει η θύελλα...

Υ. Γ. Ένα διαδικτυακό δωράκι για τη Λυδία. Έχω τη διαίσθηση ότι θα της αρέσει. :)

Εδώ!

http://www.obre.gr/index2.php?option=com_jce&task=popup&img=images/stories/NEW%20PHOTOS/CHANGES05/KOKKALAKIA/864-621-436.jpg&title=&w=1067&h=800&mode=0&print=0&click=0

Ευχές
από καρδιάς,
για ό,τι επιθυμείτε,
Μ.

moukelis said...

Σπρώξε Ναυτίλε,κουνα χερια-πόδια και σπρωξε με ολη σου τη δύναμη.Σας σκεφτόμαστε!

Anonymous said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΜΩΣ ΕΝΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ.ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ 4 ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ 4 ΧΕΡΙΑ ΚΟΛΥΜΠΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ.ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ.
ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Anonymous said...

καλως τον.... και καλημερα στην παρέα την όμορφη. ανασα Ναυτίλε μου σπρωξιμο και βουρ για επιφανεια...... συμφωνω απολυτα με τις μαμαδες τις γλυκιες για τα παιχνιδια τα μπαλονια και ολα τα αλλα . ακομα και για τα χριστουγεννα τον οκρωβρη. γιατι οχι? τι σε νοιαζει εξω αν εχει ζεστη αμα θελεις ερχομαστε να στολισουμε και δεντρο και παιχνιδια.

ειναι οντως τρομερη ψυχοθεραπεια για όλους σας. τα βρεξιματα το βραδυ στο κρεβατι ισως να ναι και ψυχολογικο θα συμφωνησω με τη φιλη μας. αντε να ερθει και η μαγνιτικη να τελειωνουμε γιατι κουραστηκαμε βρε ναυτιλε και κουραστικε και η Λυδια μας. πρεπει να τελειωνει γιατι εχουμε και ψωνια και τη χειμερινη κολεξιον. και ο λαος απαιτει τη λυδια του να δει!!!!!!!!

σας φιλω γλυκα ολους.
κελλυ

Anonymous said...

Είστε πράγματι κουρασμένοι και προβληματισμένοι ναυτίλε, και όχι μόνο, αλλά και ποιός γονιός δε θα ήταν. Όλα αυτά όμως κάποτε θα είναι παρελθόν, και όταν βγείτε νικητές (που θα βγείτε,είμαστε σιγουροι, έχετε ως οικογένεια το μέταλλο του νικητή) θα απολαμβάνουμε το μεστό σου λόγο που θα έχει πλέον χαρμόσυνο και θριαμβευτικό τόνο. Κράτα γερά, η μάχη θα τελειώσει, όλα θα πάνε όπως εσείς επιθυμείτε. Είμαστε πάντα στο πλευρό σας, σας σκεφτόμαστε καθημερινά, να θυμ'ασαι ότι σε αυτή τη μάχη δεν είστε μόνοι, έχετε μια πολύ ισχυρή ψυχολογική ντόπα από όλον αυτόν τον κόσμο που παρακολουθεί τον αγώνα σας καθημερινά και συμπάσχει. Στο τέλος θα νικήσουμε, αυτό μόνο να σκέφτεσαι.
Φιλιά πολλά Κυριάκος & Δήμητρα, Ρόδος.

Anonymous said...

Τι σας ξεκουράζει, πάρτε το σε μεγάλες δόσεις. Το συναίσθημα είναι πρωτόγονο, άμα τρώει χαίρεται--- και καλά κάνει.

Η ζωή η άτιμη σπανιότατα μας δίνει τους στόχους που θέτουμε. Μας κάνει Μεγαλέξαντρους για να τους κυνηγήσουμε,κερδίζουμε πράγματα αλλά ούτε και ο Μέγαλέξαντρος κατάκτησε τον κόσμο όπως ονειρευόταν. Τελικά, μένει ότι έγινες κάποιες στιγμές Μεγαλέξαντρος και όσα κερδήθηκαν στον δρόμο και μια πίκρα γιατί τον κόσμο δεν τον κατέκτησες. Δεν γίνεται αλλοιώς, όπως φαίνεται.

Εσείς είσαστε Μεγαλέξαντροι στην αγάπη.

Anonymous said...

Αν νομίζεις ότι είσαι στον πάτο του πηγαδιού, τότε φαντάσου ότι όλοι εμείς είμαστε τα τοιχώματα και πιάσου λίγο κι από μας για να ανεβείς σαν Spiderman...Είναι εξάλλου τιμή μας να βοηθήσουμε έναν superhero σαν κι εσένα.
ΟΛΟΙ ΜΙΑ Τ-Ε-Ρ-Α-Σ-Τ-Ι-Α ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΥΡΩ ΣΑΣ.

Ιμμαήλ said...

Ναυτίλε,
Πάντα ψηλά το κεφάλι, πάντα άγρια μάχη και πάντα με γροθιές δυνατά σφιγμένες απέναντι σε εχθρούς που μοιάζουν ανίκητοι. Για εμένα και όσους έχουμε χάσει δικούς μας απο καρκίνο, η κατάθεση ψυχής σου μας γεμίζει περηφάνεια για την δύναμη της καρδιάς και για το μεγαλείο της ψυχής της μικρούλας σου.
Και για την δική σας δύναμη, τον δικό σας αγώνα σαν γονείς. Άξιοι, αυτό έχω να πω.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά και ο ουρανός της ζωής της να ησυχάσει απο την καταιγίδα,να είναι πάντα με ήλιο

ATHENA said...

ΠΙΑΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΝΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΕΩΣ, ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ!

Anonymous said...

Τι σας ελεγα εγω!!!!???

ΑΝΤΕ ΡΕ ολα καλα θα πανε θα το δειτε! υπομονηηη θελει η ζωηηη τιποτα αλλο! υπομονη κι αγαπη!

απο αγαπη αλλο τιποτα εδω μεσα! αγαπη και φιλια σας στελνω!

Περιμενουμε νεα για την μαγνητική!

Anonymous said...

Υπομονη κι Αγαπη

Anonymous said...

Γεια σου ναυτίλε,
εμείς το μόνο που μπορούμε να σου δώσουμε είναι την θετική μας σκέψη. Σκεφτόμαστε συνέχεια την Λυδιούλα και ευχόμαστε το καλύτερο, να μεγαλώσει σαν όλα τα παιδιά.
Για σας έχω να πω ότι είστε έξιοι γονείς. Λες, αυτή η διαπίστωση δεν με βοηθάει, βοηθάει όμως την Λυδία. Να έχει μαζί στον αγώνα της γονείς που μεριμνούν για το καθετί.
Φυσιολογικό είναι να πιάσεις πάτο, αλλιώς δεν θα ήσουν άνθρωπος, αλλά σκέψου θετικά. Από τον πάτο πιο πάτος δεν υπάρχει, άρα έρχεται ο καιρός να μαζέψεις όλες τις δυνάμεις σου για να είσαι όσο πιο φυσικός γίνεται τώρα που πλησιάζει η μαγνητική. Τα παιδιά διαισθάνονται τον πανικό των μεγάλων. Ξέρω, είναι δύσκολο, αλλά μάζεψε δυνάμεις για να φαίνεται ότι πάτε σαν σε παιχνίδι.
Και εύχομαι η ζωή να σας ανταμείψει για τον αγώνα που κάνετε.
Σας αγαπούμε,
όλη την οικογένεια γιατί οι μεγαλύτεροι ήρωες είναι τα αδέλφια της.
Δεν ξέρω τι συζητάτε με τον ψυχολόγο, αλλά πιστεύω ότι θα συζητήσει σιγά-σιγά με τα παιδιά όλα τα πιθανά ενδεχόμενα. Συγγνώμη που είμαι τόσο άμεση, αλλά δεν θα τραυματίσει τίποτα περισσότερο την ψυχούλα τους από μία ξαφνική έκβαση που όλοι απευχόμαστε.
Συγγνώμη και πάλι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εύχομαι το καλύτερο, αλλά υπάρχουν και άλλες παιδικές ψυχούλες που τις παραβλέπουμε μέσα στην τόση αγωνία για την Λυδιούλα.
Εύχομαι τα καλύτερα αποτελέσματα
Πολλά φιλιά
sundy

Anonymous said...

Σας σκέφτομαι συνεχώς. Παρακολουθώ σιωπηλά. Με χαλάει που δεν έχω να προσφέρω κάτι εκτός από ευχές!΄

Με αγάπη από τα Χανιά.

Ιφιγένεια said...

Σκέψου τα χαμογελάκια της Λυδίας και των 2 αλλων ζουζουνιών σας , πάρε βαθιά ανάσα και να δεις ποσο ψηλά θα φτάσεις !!!
Ειμαστε εδώ , όλοι ! Να το ξέρεις αυτό , εντάξει ??

τα φιλία μου !

Anonymous said...

Eίμαστε δίπλα σας...
Μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, αλλά στεκόμαστε εκεί, σιμά σας και δοκιμάζουμε και τις δικές μας αντοχές..

Καλή δύναμη....

N.Π.

lemon said...

Χρειάζεσαι βοήθεια; έναν καφέ, εννοώ, μια κουβέντα; Πες μας αν είναι...

Εγώ τις δυσκολότερες ώρες της ζωής μου τις πέρασα μέσα μου, χωρίς ανάγκη παρηγοριάς. Και ταυτόχρονα, έλεγα (και λέω) τον καημό μου σ όποιο ξένο έβρισκα (βρίσκω) μπροστά μου. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, ναι...

Λόγια παρηγοριάς και δύναμης δεν χρειάζεστε μάλλον, όλοι τέτοια θα σας λένε από παντού γύρω.
Να είστε όλοι σας καλά, εύχομαι.

Anonymous said...

Ειναι η πρωτη μου φορα που μπαινω στη σελιδα αυτη...και σου ομολογω πως την εχω διαβασει ολη σημερα και εχω κατασυγκινηθει. Στην προσευχη μου απο δω και περα θα συμπεριλαμβανεται και η γλυκια μελισσουλα με τη δυναμη του λιονταριου. Οσο για σενα Ναυτιλε κρατα γερα και παρε παραδειγμα απο τη δυναμη της ψυχουλας της κορακλας σου. Ελπιζω να πανε ολα κατ ευχην με τη δυναμη της Παναγιας μας. Μια μεγαλη αγκαλια και ενα φιλι απο μενα -αν αυτο αξιζει κατι-στο μικρο-μεγαλο λιονταρακι σου ΧΧΧΧ που νικα με τη δυναμη τησ ψυχουλας της την λερναια υδρα...
Αννα

Anonymous said...

Ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στη Λυδία, αν το επιτρέπει ο μπαμπάς της, φυσικά. :)

http://www.youtube.com/watch?v=Q9UGcqdXzTc&feature=related

Μια μικρή γοργόνα που έχει μάθει να κολυμπάει και στα βαθιά σαν και σένα, Λυδιάκι.

Ευχές από καρδιάς,
Μ.

Anonymous said...

Εχω πολύ καιρό να γράψω αυτο δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν σας διαβάζω καθημερινα σχεδόν.
Ισως ένιωσα παντελώς αδύναμα τα λόγια για να βοηθήσουν δεν ξέρω....
πάντως είστε πάντα στην προσευχή μου και στην σκέψη μου. Αυτο το μικρό ζουζούνι σας θέλω μα τόσο πολύ το θέλω να το δω, να μάθω έστω ότι είναι εντελώς καλά!!!

Την αγάπη μου σε όλους σας

Ευδοκία

Nena said...

Ελα πάει κι αυτός!Ο πρωτέας εννοώ.Θ ανέβεις τι θα κάνεις?Τους αφήνεις εσύ? Σε αφήνουμε εμείς? Εδώ είμαστε με όσα δικά μας προβλήματα έχουμε και τρέχουμε. Είστε πάντα μπροστά μας να μας εμψυχώνετε και οδηγείτε.Φιλιά σ όλους σας.

stalamatia said...

Ναυτιλοοικογένεια κράτα καλά κράτα γερά .Μαμά και μπαμπά της Λυδίας μας εδώ είμαστε και σας αγαπάμε.Θα περάσει και το τρέμουλο και όλα.Πολλά φιλιά στη Λυδούλα μας.

Anonymous said...

Πριν σου στείλει ο Θεός τον σταυρό που σηκώνεις,
Τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια του,
Τον εξέτασε με τη θεία λογική του,
τον έλεγξε με την ατέλειωτη δικαιοσύνη του,
τον θέρμανε με την γεμάτη αγάπη καρδιά του,
τον ζύγισε καλά με τα στοργικά του χέρια, μη τυχόν και πέσει βαρύτερος από όσο μπορείς να σηκώσεις.
Κι αφού υπολόγισε το θάρρος σου, τον ευλόγησε και τον απίθωσε στους ώμους σου. Μπορείς να τον σηκώσεις! Κράτησε τον κι ανέβαινε από τον Γολγοθά προς την Ανάσταση.

Magda said...

Καλώς τον, καλό νά'χει!!
Όλοι σας!!
Ανάσανα καλέ μου Ναυτίλε μόλις είδα τη νέα σου ανάρτηση. Επιτέλους κάτι νεότερο και πάνω απ΄όλα θετικό!
Πάει και ο κακός Πρωτέας (σιγά μην τον άφηνε η Λυδία να την ταλαιπωρήσει περισσότερο!!).
Και η ίωση θα εξαφανιστεί μαζί με το τρέμουλο και την μαγνητική μας θα κάνουμε και τα καλύτερα θα ακούσουμε! Θα το δεις!!!
Υπερψηφίζω τα Χριστούγεννα του Οκτώβρη, τα μπαλόνια, τις δαχτυλομπογιές και όλα τα συναφή. Φως, αυτό χρειάζεται και χρειάζεσαι, ΦΩΣ!!
Άνοιξε λοιπόν τα πορτοπαράθυρα της ψυχής σου να μπεί όλη αυτή η φωτεινή αγάπη που πλημμυρίζει αυτό το blog. Καθαρή και ζεστή. Αρπαξε όλα αυτά τα χέρια που σου απλώνουμε και θα δεις ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να ξεκολλήσεις απο τη γωνιά της κούρασης και του φόβου!!
Στην πράξη στέλνουμε μόνο λόγια, λέξεις, «έπεα πτερόεντα»!! Μα κάθε φθόγγος είναι βουτηγμένος στην αγάπη και ξεχειλίζει απο καρδιάς!! Στην προσευχή που βγαίνει απο της ψυχής τα βάθη!!
Όλα θα πάνε καλά!! τι καλά; Άριστα ήθελα να πω!!!
Τεράστια αγκαλιά στην οικογένεια.
Φιλάκια στη μυτούλα της Λυδίας μας.
Για σένα μια γερή πλάτη που αντέχει και μεγάλα βάρη. Μην διστάσεις να ακουμπήσεις πάνω της!!
Αγάπη και ευχές!!

Μ.Θ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ said...

Tην αγάπη μου σε όλους σας.
Την προσευχή μου για την Λυδία.
Όλα θα είναι εντάξει.

Anonymous said...

εχεις δυνατα ποδια ναυτιλε και αυτο το εχεις αποδειξη

Anonymous said...

Πολυ χαιρομαι για τον παλιοπρωτέα!!Στον αγύριστο.Τωρα η μαγνητική ευχομαι να ειναι το επομενο ευχαριστο νεο των ημερων και να σας φερει το χαμογελο στα χειλη.Ξερω ποσο το θελετε.Ειστε παντα στην καρδια μου και ολες μου οι ευχες ειναι καθημερινα μαζι σας.Φιλια στα αγγελουδακια σας!!

Anonymous said...

Έγραψα και ποιο πάνω σαν ανώνυμος αλλα πρεπει να το πω κι αυτο που μου ήρθε τωρα...

Φαντάζομαι ότι ίσως μερικοί θα κατάλαβαν ότι αν μπείς στο blog αυτο μερικές ώρες ή ημέρες αφου άφησες το σχόλιο σου και είσαι απο-φορτισμένος(η) απο την προηγούμενη σου επίσκεψη και διαβάσεις τα σχόλια που έχουν αφήσει οι επισκέπτες θα καταλάβεις ότι είναι λόγια που πραγματικά σε μαγευουν. και αυτο γιατι ειναι σχόλια πραγματικά μέσα απο την ψυχή των ανθρώπων που γράφουν εδώ...

Θα μπορούσε καποιος να γράψει ενα παραμύθι, ένα ποίημα αν διαλέξει μερικά απο τα σχόλια. φοβερό πραγματικά...

Keywords για αυτο το blog;

Αγάπη, Δύναμη, Πίστη, Αγνότητα, Θέληση, Ομορφιά ...

Τα φιλιά μου σας στέλνω (κ πάλι)!

ps: Μπράβο σε οσους στηρίζουν με την επίσκεψη τους εδώ. νομίζω είναι το λιγότερο που μπορούν να κανουν. και απο το τίποτα... είναι και αυτο κατι!

Β.

Anonymous said...

το οτι δε γραφω δε σημαινει οτι δεν σας διαβαζω, ανυπομωνω να διαβασω τα νεα σας καθε μερα,
Ναυτιλε μου νομιζω οτι καθε χαμογελο της Λυδιας σε στελνει στον ουρανο, οποτε λιγο θελεις για να πιασεις τα αστερια ειμαι σιγουρη!!
Καλη δυναμη και θα δειτε ολα καλα θα πανε!!

Μαμα Χριστινα.

Anonymous said...

και φυσικά εδώ είμαστε πάντα για ότι και αν θελήσετε!
Οι υπόλοιποι με κάλυψαν με τις ευχές τους.
φιλιά στην Ναυτιλο-οικογένεια. 5 δάχτυλα μαζί, σφιχτά δεμένα σε μια γροθιά

tk said...

εχω καιρο να γραψω εδω φιλε μου, ομως ειμαι οσο πιο κοντα σας γινεται.

αλλα αυτο το ξερεις...

κουραγιο λοιπον, και θα ερθει η στιγμη που ο πατος θα ειναι πολυ πολυ μακρια.

Anonymous said...

Εχω ρίξει πολλά δάκρυα για την Λυδία και χθες έχυσα άλλα τόσα για το κοριτσάκι της συναδέλφου μου που επίσης διαγνώστηκε με επιθετικό καρκίνο και λίγες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι μόνο 2.5 ρε γαμώτο.

Ελενα