Thursday, October 30, 2008

γιατροί, γιατροί

Μετά από κάθε μαγνητική, πέρνουμε σβάρνα το ιατρικό team. Αυτή τη φορά είχαμε να αντιμετωπίσουμε ψύχραιμες και θετικές αντιδράσεις. Ογκολόγος και νευροχειρουργός είναι ευχαριστημένοι με το γεγονός ότι ο όγκος δείχνει να είναι φρόνιμος. Όλοι συμφωνούν ότι το συνολικό του μέγεθος (εάν βάλει κανείς και τις κύστες που εξαφανίστηκαν) είναι μικρότερο από την προηγούμενη μαγνητική. 

Αυτό λοιπόν είναι καλό, είναι πολύ πιθανό και η θαλιδομίδη να έχει βοηθήσει. Συνεχίζουμε την θεραπεία αυτή χωρίς να αυξήσουμε την δοσολογία για να μην έχουμε αύξηση των ανεπιθύμητων ενεργειών. Μαγνητική ξανά τον Γενάρη, εάν όλα πάνε καλά.

Τώρα πρέπει να δούμε πού οφείλονται τα ματάκια που χάνουν μερικές φορές την ευθυγράμμισή τους και οι επιπλέον αφαιρέσεις. Πίεση δεν φαίνεται να υπάρχει, οι βαλβίδες δουλεύουν κανονικά. Θα εξετάσουμε τα επίπεδα του depakine, αλλά στην προηγούμενη εξέταση ήταν αρκετά καλά. Την ερχόμενη εβδομάδα θα κάνουμε και το πλήρες σετ βιοχημικών και ενδοκρινολογικών για να δούμε τι γίνεται. Γενικά είναι νωρίς να έχουμε τις πρώτες παρενέργειες των ακτινοβολιών, αλλά τίποτε δεν αποκλείεται. Γενικά το τελευταίο διάστημα, μας δίνει μια γενική εντύπωση που μας προβληματίζει και θα συνεχίσουμε να το ψάχνουμε.

Όλοι όμως συμφωνούν πως το κορίτσι είναι μεγάλη μούρη και το παλεύει το θηρίο στα ίσια, δεν έχει χάσει καθόλου από την θέλησή της και την δύναμή της.

Η οικογενειακή ομαδική ψυχοθεραπεία προχωράει. Με την βοήθεια των καταπληκτικών ψυχολόγων της "Μέριμνας" (άλλη φορά θα σας πω για αυτή) έχουμε αρχίσει να εξωτερικεύουμε σημαντικά στοιχεία από αυτά που μας έχουν δημιουργήσει προβλήματα και έχουμε (ως γονείς) και κάποιες πρώτες κατευθύνσεις για το πώς πρέπει να κάνουμε κάποιες αρχικές διορθωτικές κινήσεις.  Είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτή τη διαδικασία και πιστεύω ότι τα αποτελέσματα θα είναι πραγματικά θετικά.

Στην δική μου κατάσταση δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Με όση βοήθεια μπορώ να έχω, και με το πλεονέκτημα της ανακωχής στον πόλεμο, συνεχίζω να παλεύω να συνέλθω. Απλά η ζημιά που είχε γίνει δεν ήταν λίγη και τώρα πρέπει να δείξω υπομονή και θέληση.

65 comments:

Anonymous said...

Έτσι μπράβο, ο 'εχθρός' να κάτσει φρόνιμος και να συρρικνωθεί στη γωνία του!

Πατέρα της Λυδίας, σήμερα θέλω μόνο χαμόγελα! Τα νέα σας είναι πέρα από ευχάριστα! Πάντα έτσι!!!

:))

Ευχές από καρδιάς
για κουράγιο και δύναμη,
Μ.

Anonymous said...

Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα την αίσθηση ότι σήμερα θα μας έγραφες τα καλά νεά.
Έτσι μπράβο!!
Κουράγιο πάρε τα πάνω σου και ξανά στην μάχη για να κερδίσουμε!!!!
Φιλιά σε όλους
Χαρούλα

Anonymous said...

Μας έκανες και σκάσαμε χαμόγελο πλατύ...Η Λυδία είναι ταύρος ρεεεεεεεεε...

Anonymous said...

καλά τα νεα!
κρατήσου ναυτίλε!

xryc agripnia said...

Μπραβο το κοριτσι μας!
Μπραβο!!!

lemon said...

Να είστε καλά ναυτίλε, όλοι σας.

Anonymous said...

Όσο κι αν εσύ είσαι συγκρατημένος, στα νέα που μας γράφεις, όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα κάτι να πηγαίνει στραβά, όλα είναι θετικά.
Καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι, αλλά δύναμη, κουράγιο και υπομονή. Είμαστε και εμείς όλοι κάπου εδώ τριγύρω.

Anonymous said...

Αφου ειναι τιγρακι τι αλλο να πουμε τιποτα.-

Anonymous said...

Ναυτιλε,

Η ειχες πολλες μετοχες στο χρηματηστηριο η θελεις πολλες μπουφλες η αρχισες να γινεσε λιγο καρμιρης και πρεπει ολο το blog να αναλαβει να σε φερει στον ισιο δρομο μου φενεται.

Η κουκλα μας παλευει και νικαει σιγα σιγα το θηριο (με αν καταλαβα καλα καποιες παρενεργειες που δεν φερνουν πανικο προς το παρων) και εσυ ουτε γλυκα κερνας ουτε τιποτα

Λοιπον για να μην ερθουμε ολοι μαζι απο εκει και σε περιλαβουμε για παρε λιγο τα πανω σου και γραψε κανα καλο post με τις φανταστικες σου περιγραφες και ιστοριες γιατι....."Αντωνακιιι...μου....."

Μας λειπεις και εσυ και η κουκλιτσα σου (καμια φοτω δεν εχει?)

Για κανε μια ιστορικη αναδρομη στο blog να δεις τι εγραφες μετα απο καθε μικρη νικη απεναντι στον εχθρο

Δηλαδη μετα τι θα μας γραφεις (μακαρι θεε μου)

"Λοιπον το blog κλεινει. stop.
Η Λυδια μας ειναι καλα stop.
Μαγνητικες και αηδιες καθαρες. stop
Γεια."

ΣΥΝΕΛΘΕΕΕΕΕ!!!!

Πετρος απο Θασο

Anonymous said...

Καθε μερα ειναι μια μαχη, μονο υπομονη και πιστη θελει και στο τελος ο πολεμος θα κερδηθεί! Δε μπορεί να γίνει αλλιως!

Μ.Α.

Anonymous said...

Να φωνάξω "αέρα..." μου έρχεται! Η Λυδιούλα παλεύει και έχει νίκες! Συγχαρητήρια! Μπράβο! Να τον στήσετε στον τοίχο τον παλιο-εχθρό! Εκει... μια χαρά τον έχετε κολλήσει στη γωνιά του. Να μάθει!
Τις ευχές μου για περισσότερες νίκες, δύναμη και υπομονή!

Valisia said...

Ελπίζω η καθημερινότητά σας να μην χορέυει άλλο στην κλίμακα ρίχτερ και κάθε μέρα που περνά να βλέπετε και λίγη βελτίωση.
Οι αφαιρέσεις,τα προβλήματα,οι παρενέργειες αντιμετωπίζονται από την τίγρη σας αντρίκια!

Anonymous said...

Η Λυδία είναι παλικάρι! Χαιρόμαστε πολύ γι' αυτό!

Με αγάπη από τα Χανιά

child in time said...

Kouragio goneis autou tou poli glikou moutrou pou vlepoume anelipos sto blog..ipomoni oles oi diskolies tha kseperastoun exe elpida ston theo! kouragio kai ena zoumero fili stin lidia :)

Bleeding Soul said...

tetoia nea 8elw na akouw...euxarista..polu xairomai.efxomai na sunexisetai etsi...filakia sto zouzouni

Anonymous said...

Καλά νέα από τη μάχη της Λυδίας. Αλλά θα συμεχίσουμε να ελπίζουμε σε καλύτερα. Ευχάριστες εξελίξεις από την ψυχοθεραπία. Τι θα γίνει με τα γλυκά του κουταλιού; Θα περιμένουμε το κέρασμα. Όταν μπορέσεις. Επειδή έχεις και εσύ κάποια γονίδια της μικρής ηρωίδας, της αγαπημένης μας Λυδίας, πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρεις.

Anonymous said...

Αγαπητέ μου "Ήρωα".
Είμαι νεος στην παρέα.Έπεσα στο blog εντελώς τυχαία & συγκλονίστηκα.
Συγκλονίστηκα απ΄την πίστη που δείχνετε αλλά και απ'την απιστία και την αχαριστεία που δείχνουμε εμείς οι "υγειείς".
Δεν με αξίωσε ο Θεός μέχρι σήμερα να σηκώσω τέτοιον Σταυρό & δεν μπορώ να ξέρω άμεσα τί Γογοθάς είναι αυτός που ανεβαίνετε.Ίσως σας φανεί τετρημμένο,αλλά, μετά τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση.
Το ελάχιστο που μπορώ να προσφέρω, είναι ένα κερί στον Δημιουργό μας, Υπέρ Υγείας.
Καλή Δύναμη!
Λευτέρης,Πάτρα.

Anonymous said...

ΜΠΡΑΒΟ ΛΥΔΙΑΚΙ ΜΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟ! ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΥΛΑ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ, ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΖΟΥΖΟΥΝΑ ΜΟΥ, ΠΑΙΞΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΛΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ.

Anonymous said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ.ΝΑΥΤΙΛΕ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΡΘΕΙΣ.ΠΑΡΕ ΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΘΕΛΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ.ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΖΗΤΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΝΤΑ 2 ΜΗΝΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΝΕΒΕΙ ΛΙΓΟ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΔΟΣΗ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ.ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΗ.ΕΧΩ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΖΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΘΑΝΑΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ.ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ.ΔΩΣΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ.ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΓΕΛΑΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ.
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Magda said...

Αχάαα!!!!
Βήμα βήμα προς τη νίκη κυρίες και κύριοι!!!
Είπαμε... ο καλός Θεούλης είναι πάντα εδώ, κοντά, μαζί!!!
και...Ει ο Θεός μεθ' ημών, τις καθ' ημών;;;;;;;
Ουδείς!!
Είμαστε πολλοί και είναι μαζί μας!!
Πάμε για νέες νίκες, μέρα τη μέρα, χαμόγελο το χαμόγελο.
Θέλω κι εγώ κέρασμα όπως όλοι μας Ναυτίλε, μην το τσιγγουνεύεσαι καλέ μου.
Πολλά φιλιά σε όλους σας!!
Υ.Γ.:
Τι θα γίνει με καμμιά φωτογραφία;;
Μια μεγάλη, χαμογελαστή αγκαλιά για τους υπέροχους πέντε!!

Μ.Θ

themistocles said...

Φίλε μου τραβάς το Γολγοθά σου (όπως είπε πολύ σωστά κάποιος προηγουμένως)με πολύ υπομονή και δίχως να το βάζεις κάτω, όπως το ίδιο κάνουν και οι δικοί σου άνθρωποι. Αυτό απο μόνο του είναι αξιέπαινο. Δεν πρόκειται να μπω σε ευχολόγια ή άλλα σχόλια που αφορούν τη δοκιμασία σου.
Αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι η ανευθυνότητα μεγάλης μερίδας ανθρώπων που παρακολουθούν (δε συμπάσχουν, δε συμμερίζονται, δε συμμετέχουν, δε βοηθούν), απλά παρακολουθούν τη δική σου, όπως και άλλες ,παρόμοιες, φαντάζομαι ιστορίες.
Σε όλους αυτούς θα ήθελα να υπενθυμίσω πως ο πόνος του συνανθρώπου σας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΡΙΑΛ ΣΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!. Διάβασα σχόλια του τύπου, "βάλε καμιά φωτογραφία","άντε γιατί δε μας ενημερώνεις","γράψε κάτι","είμαστε εδώ εμείς" κ.α.
Τί λέτε ρε?
Τί το περάσατε?
Πότε επισκεφθήκατε τελευταία φορά οποιοδήποτε ίδρυμα αποκατάστασης παίδων, που πάσχουν απο "περίεργες" ασθένειες?
Πότε συνεισφέρατε με τον οβολό σας σε οποιοδήποτε ίδρυμα?
Ποιά γιορτινή περίοδο θυσιάσατε για να ανακουφίσετε έμπρακτα έναν συνάνθρωπό σας?
Εύχεστε αυτό, εύχεστε εκείνο. Αυτό που στην πραγματικότητα εύχεστε, είναι να μή σας τύχει!

Ναυτίλε είσαι μάγκας. Όσο και όλοι όσοι περνούν το ίδιο με εσένα.Κάνε ότι μπορείς.Για τα υπόλοιπα αναλαμβάνουν οι θεράποντες.

Anonymous said...

gi'afta pou diavasa, simera to vradi tha anoixo ena boukalaki :-).
Na'ste kala. Kai s'akoma kalitera nea...

Ιφιγένεια said...

Οσο αφορά τη Λυδία , ήμουν σίγουρη για τα αποτελέσματα ! Στην επόμενη μαγνητική ο ογκος σας θα είναι ακόμα μικρότερος , θα δείτε !!!

Όσο για σένα καλέ μου Ναυτίλε , βαθιές ανάσες ... υπομονή , θα περάσει ...

Gourounella said...

μην χάνεις το κουράγιο και την δύναμη σου! Οφείλω να πω πως συμφωνω με τον Πέτρο από Θάσο! Να σε βλέπει και το Λυδιάκι και να πέρνει τα πάνω του! Είναι δύσκολο, αλλά τώρα είναι καιρός για χαμόγελα και αισιοδοξία. Μην χάνεις την πίστη σου!
Γουρουνίσια φιλάκια σε όλη την φαμίλια!

nautilus said...

Καλημέρα σε όλους! Ήθελα απλά να διευκρινήσω ότι δεν το παίζω κακομοίρης όταν γράφω κάποια πράγματα για μένα, δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα. Μια πραγματική εικόνα προσπαθώ να δώσω. Το ότι τα νέα αυτή τη φορά είναι, στο πλαίσιο του εφικτού, καλά, δεν ακυρώνει ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον. Οι πληγές που έχουν γίνει και πιθανόν να γίνουν και στο μέλλον δεν είναι απλές ούτε επιπόλαιες. Και δεν γιατρεύονται εύκολα.

Ίσως αθροιζοντας πληροφορίες από παλιά ποστ, μπορείτε να καταλάβετε την σώρρευση κούρασης σωματικής και ψυχικής που η κατάσταση αυτή μας έχει επιβάλει. Το γεγονός ότι το blog ξεκίνησε ουσιαστικά μετά την δραματική και δυσχερέστατη περίοδο της βαριάς χημειοθεραπείας, ίσως δίνει μια "απλοποιημένη" εικόνα σε κάποιους του τι σημαίνει να είσαι γονιός και φροντιστής σε μια τέτοια περίσταση.

Πρόσφατα ανακάλυψα ότι υπάρχει εκτεταμμένη βιβλιογραφία αλλά και υποστηρικτική δουλειά που έχει αποδείξει τις σημαντικές σωματικές και ψυχικές συνέπειες που έχει μια παρόμοια με την δική μας κατάσταση στους γονείς και κατάλαβα αρκετά πράγματα που μου/μας συνέβαιναν σιγά-σιγά υποσκάπτοντας ουσιαστικά κομμάτια της ζωής μας. Αυτό είναι το δικό μας τίμημα, όταν συμπαραστέκεσαι σε κάποιον που μάχεται πρέπει να είσαι έτοιμος για τις πληγές, για τις συνέπειες. Όταν παίρνεις την απόφαση να κάτσεις και να το παλέψεις, την παίρνεις με ενέχυρο τη ζωή σου. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που γονείς, κυρίως πατεράδες, δεν παίρνουν το ρίσκο και "την κάνουν".

Τουλάχιστον το σχόλιο του Πέτρου από τη Θάσο μου ανέβασε ένα αυθόρμητο χαμόγελο στα χείλη, κάτι που είχε πολύ καιρό να μου συμβεί. Πάντως να κάνω μια σημαντική διευκρίνηση: Το βαζάκι με το γλυκό χαμόγελο γεμίζει με παραγωγή Λυδίας, δεν έχει να κάνει με εμένα, οπότε από εκεί μπορείτε να παίρνετε άφοβα όσο θέλετε.

μαμά Μάρθα, κάτι θα κανονίσουμε, σε ευχαριστώ θερμότατα. Απλά είμαστε σε φάση εντατικής εσωστρέφειας ώστε να μπορέσουμε γρήγορα να ανθίσουμε και πάλι.

Και πάλι ζητώ συγνώμη γιατί δεν μπορώ να απαντώ στα σχόλιά σας ένα προς ένα. Καλό ΣΚ σε όλους.

Anonymous said...

axxxxxxxx οταν σου ελεγα εγω οτι εισαι καταδικασμενος στην επιτυχια δε μιλαγες..... να λοιπον που ηθρε ναυτιλε μου η μικρη μεν αλλα τεραστια δε νικη σας και νικη της λυδιας!!!! ο πετρος απο τη θασο με εκανε και γελασα γιατι με πολυ χιουμορ αλλα και πολλη αγαπη (ειμαι σιγουρη) το περιεγραψε οπως επρεπε...... στον αγαπητο φιλο που δεν αφησε ονομα αλλα εγραψε ενα κατεβατο εχω να πω το εξης.... αγαπητε μου φιλε για τον εχουμε συνησφερει τον οβολον μας για τον εχουμε βοηθησει τον ανθρωπο διπλα μας αυτο το ξερουμε ο καθενας ξεχωριστα. δεν ειναι κατι το οποιο το λες. οσον αφορα τα υπολοιπα θα σου απαντησω πρωτα για τον ευατο μου και μετα για τους αλλους φιλους (γιατι ετσι τους νιωθω εδω ολους) οτι η αγαπη μας για την λυδια και για την οικογενεια ειναι μεγαλη και ο μονος λογος που ''ρωταμε'' ειναι απο ενδιαφερον και οχι γιατι ειναι σηριαλ. αυτα γιατι απλα εγω ηθελα να εξηγησω καποια πραματα

ναυτιλακο μου παρε το χρονο σου οσο θελεις και συ και η Ζωη να ανασυνταχθειτε και μεις εδω θα σε περιμενουμε. μονο μη μας λησμονας. γραφε κανα νεο σας ετσι να ξερουμε οτι ειστε καλα και τιποτα αλλο δε θελουμε.

φιλια σε ολους και καλο σκ. (θα χει και ζεστη μηπως να βγαλετε τα κουβαδακια απο τη ντουλαπα για καμια βολτα προς παραλια????)


κελλυ

Anonymous said...

5 λιοντάρια έχει αυτή η οικογένεια, και οι γενναίες σας πράξεις μαρτυρούν ότι το θήραμά δεν είσαστε εσείς...

:)

Equilibrium

Anonymous said...

"Όταν παίρνεις την απόφαση να κάτσεις και να το παλέψεις, την παίρνεις με ενέχυρο τη ζωή σου."

Πατέρα της Λυδίας, σε αυτή εδώ τη φράση τα είπες όλα. Ανεξαρτήτως της έκβασης της πάλης, όταν κάποιος αφήνει τη ζωή του ενέχυρο για ένα τέτοιο ευγενή σκοπό, τη διάσωση μιας Ψυχής, οφείλει να νοιώθει περήφανος για την αυτοθυσία του.
Μόνο τιμές σας πρέπουν, κι Εσένα και της Μαμάς Της.

Ευχές από καρδιάς
για κουράγιο και δύναμη,
Μ.

Anonymous said...

Ναυτιλε μου... και φιλοι απο το blog,

Ειμαι εξαιρετικα χαρουμενος που μπορεσα να προσφερω εστω και αυτο το χαμογελο (αλλωστε αυτος ηταν και ο σκοπος μου)

Μια νοτα χαρας και αισιοδοξιας για ανθρωπους κατω απο χρονια πιεση και κουραση που βιωνουν "απο μεσα" μια κατασταση παντα ειναι απαραιτητη

Σε ευχαριστω Ναυτιλε

Anonymous said...

ΝΑ ΜΟΥ ΦΙΛΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.

Anonymous said...

Αυτό που λέει ο Ναυτίλος μου είχε φανεί πολύ παράξενο όταν το διάβασα σε κάποια έρευνα.Ένα μεγάλο ποσοστό πατεράδων που τα παιδιά τους νοσούν από καρκίνο,φεύγουν από το σπίτι.Φαίνεται πως τίποτα δεν είναι δεδομένο σ' αυτή τη ζωή.
Εδώ βέβαια μιλάμε για άλλη "πάστα" ανθρώπων.Δε σας κολακεύουμε απλά λέμε αυτό που εισπράττουμε απ' αυτό το blog.
Να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.
ΕΛΕΝΗ Π.

Unknown said...

πραγματικά χαίρομαι για την εξέλιξη που είναι θετική σε όλα τα μέτωπα.
η Λυδία πολεμά, κι εσείς μαζί της...
σας εύχομαι δύναμη
γιατί βαστάτε εσείς,
και επωφελούμαστε κι εμείς!
ο θεός μαζί σας, να είσαστε ενωμένοι και δυνατοί!

Anonymous said...

ΔΟΞΑΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ …………………………………

Anonymous said...

Ενα Δόξα τον θεό μπορώ να πω....
Εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου να συνεχίσουν τα καλά νέα...
Ο αγώνας σας είναι ύπουλος και σκληρός...
Σας εύχομαι υπομονή, δύναμη, πολύ κουράγιο και προπαντός ελπίδα...
Την μικρή Λυδία την έχω συνέχεια στο μυαλό μου και στις προσευχές μου... όπως και όποιον έχει ανάγκη...
Είσαστε λιοντάρια... γι αυτό και η μικρή είναι ένα λιονταράκι... περιμένουμε νέα σου...

Anonymous said...

Αγαπητε Ναυτιλε

Παρακολουθω την περιπετεια σας εδω και λιγο καιρο. Βρεθηκα κι εγω σε παρεμφερη θεση με τη Λυδια (Ο.Μ.Λευχαιμια) αν και σε λιγο μεγαλυτερη απ'αυτην ηλικια.
Μου εδωσες την ευκαιρια να θαυμασω ακομη μια φορα το κουραγιο, το ψυχικο σθενος, την υπομονη και τη νηφαλιοτητα οταν αυτη χρειαζοταν, των γονιων μου.
Τελικα οσο και αν αγωνιστηκα εγω σ' αυτο τον πολεμο,σ' εκεινους οφειλω τη νικη.
Δε λυγισαν οπως δε πρεπει και δε λυγισετε κι εσεις.

Ελπιζω σε καμμια 30αρια χρονια, οταν η Λυδια θα ειναι περιπου στην ηλικια μου, ολα αυτα να ειναι και για σας μια θολη αναμνηση.

Ειμαι σιγουρος γι αυτο.

Anonymous said...

Αγαπητοί συν...blogers.
Επισκέφτομαι καθημερινά αυτό το blog, εκφράζοντας σιωπηρά την συμπαράστασή μου, αλλά & να παίρνω δύναμη.Να υψώνω πού καί πού το πρόσωπό μου στον ουρανό, κάνοντας το σημείο του Σταυρού, λέγοντας απλά...ένα ευχαριστώ στον Δημιουργό μου που και σήμερα με αξίωσε να δώ το φως της ημέρας, υγειής.
Μήν με παρεξηγήσετε.Δεν είναι φαρισαϊσμός.Εσωτερική ανάγκη έκφρασης ευγνωμοσύνης.
"Μεγάλο πράγμα η υπομονή.Μας την έπεμψε ο θεός..."Διον Σολωμός-Ελευθ.Πολιορκημένοι.
Καλή δύναμη!

Μαριλένα said...

δόξα τω Θεώ, ολα πηγαίνουν οπως πρεπει.
κι έτσι θα συνεχίσουν :))

Anonymous said...

Είχα την αίσθηση ότι όλοι μας "καταλαβαίνουμε" το γιατί γράφεις και το "περίπου" του πως περνάς. Προσπαθούμε να σας δώσουμε κουράγιο έστω και λίγο, και θεωρώ ότι αν μπορούμε να προσφέρουμε έστω και ένα "χαμόγελο" σε κάποιον από εσάς θα είναι μεγάλη επιτυχία!!
Εγώ προσωπικά δεν ξέρω αν θα είχα έστω και μια στάλα από το κουράγιο και το θάρρος σας :(
Μακάρι ποτέ να μη χρειαστεί να περάσει κανείς μας αυτά που περνάτε εσείς και μακάρι να γίνει, όσο γίνετε, καλά το Τιγράκι Μας και να μη χρειάζετε να γράφεις εδώ.
Σεντόνι έγραψα πάλι... συγνώμη.
Φιλιά σε όλους Χαρούλα

Μοιράιδα said...

ενα χαμογελο και μια αγκαλια για καλη συνεχεια
σας διααζω σας αγαπω σας σκετομαι
να που και σημερα πηρα δυναμηκαι σας γραφω

μια γλυκεια καληνυχτα

Anonymous said...

Το κορίτσι είναι μεγάλη μούρη αλλά έχει και δυο γονείς με δόσεις γενναιότητας, πέρα από τα όρια του ανθρώπινου...

Καλή δύναμη σε όλους :)

Anonymous said...

Αντε πάλι ρε Ναυτίλε να απολογείσαι για τη ψυχική σου κατάσταση τον τελευταίο καιρό σε ανθρώπους που παρακολουθούν 5 ήρωες να ανεβοκατεβαίνουν ένα γολγοθά καθισμένοι αναπαυτικά μπροστά στον υπολογιστή τους. Πας καλά? Πάλι καλά που έχετε ακόμη τη δύναμη να υπάρχετε.

Σου έχω πει ακριβώς το ίδιο αρχές καλοκαιριού: έχω δύο παιδιά 3.5 & 5 ΥΓΙΕΣΤΑΤΑ και η κούραση η δική μου και του άντρα μου είναι τέτοια που για ένα διάστημα κοιτάγαμε ο ένας απειλητικά τον άλλο με ύφος μην πεις κουβέντα γιατί θα στο πάρω το σκαλπ. Και στη δική μας ζωή δεν υπάρχουν ανατροπές, δεν υπάρχει απειλή που να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας, δεν υπάρχει πόνος, υπάρχει μόνο το φυσιολογικό ξενύχτι, η ζήλια μεταξύ των μικρών, η κούραση της δουλειάς, το ξεβόλεμα που προκαλούν οι ιωσούλες και το στρες να χωρέσουν όλα σε ένα 24ώρο λες και δεν υπάρχει αύριο.

ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙς ΕΣΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΑς???????

Κοίτα να αφοσιωθείς στην συμβουλευτική που επιλέξατε για να γιατρέψεις όσες πληγές σας έχει καταφέρει ο εχθρός και να θυμάσαι ότι ούτως ή άλλως μας έχετε αφήσει όλους πολύ πιο πίσω από την γραμμή εκκίνησης.

Σας αγαπάμε και καλή δύναμη.
Ελενα

Anonymous said...

KERDIZOUME REEEE!!!

marilia said...

Χαμογελάκια και αγκαλίτσες σε όλους σας! :):)

Anonymous said...

Yeah!!! I feel good!!! Πάντα τέτοια καλά νέα να έχουμε!!

pinelopi t. said...

Πατέρα της απτόητης αυτής φάτσας μια πολύ μεγάλη καλήμέρα για την πάρα πολύ σημαντική νίκη Της!!!!!
Αυτή η ασθένεια θέλει ομαδικότητα για να τιθασευθεί.Μην απολογείσαι γιατί είσαι άνθρωπος.Γιατί αυτό είναι το μόνο αδύναμό σου σημείο, η ανθρώπινη φύση σου.Η Λυδία μας δεν παλεύει μόνη Της και αυτή η τεράστια αγάπη και από τους 4 της δίνει τεράστια θέληση να ζήσει για να είναι μέλος αυτής της υπέροχης οικογένειας!Καλό κουράγιο στο Ζουζούνι μας και καλή συνέχεια στις συνεδρίες σας που θα συνεισφέρουν στη μάχη με τον εχθρό..
Μακάρι διαβάζοντας τα σχόλιά μας να παίρνετε δύναμη..και στο λέω τώρα που είμαστε σε καλή φάση.. ξέρεις πόσο ενωμένοι είμαστε όλοι εδώ κι ας μην γνωριζόμαστε.. όποτε χρειαστείς κάτι παραπάνω για τη Λυδιά από ευχές και συμπαράσταση απλά γράψε μας.. δεν θα είναι ένδειξη αδυναμίας.. κάλεσμα συνεισφοράς της ευρύτερης οικογένειας θα είναι!!

Anonymous said...

ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!ΜΠΡΑΒΟ!! ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΝΕΑ ΝΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙΣ!!ΕΙΣΤΕ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟΙ.

Anonymous said...

Τα καλύτερα νέα που έχω διαβάσει. :)

Μαμά Ειρήνη

Anonymous said...

Βρε συ Ναυτίλε, δεν το είδες; Μέχρι και οι συνήθως συγκρατημένοι λόγω επαγγέλματος γιατροί αναγνωρίζουν τι μούρη είναι το Λυδιάκι. Κόντρα σε όλα! Σκάσε ένα χαμόγελο και μη φοβάσαι. Το τιγράκι δαγκώνει!

Anonymous said...

Τα πιο ευχάριστα νέα που άκουσα εδώ και τόσους μήνες που διαβάζω το blog!!!Σύντομα θα εξαφανιστεί τελείως ο εχθρός :)
Αγαπητέ Ναυτίλε,γράφε αυτό που νιώθεις και αυτό που βγαίνει αυθόρμητα,γι'αυτό υπάρχει το blog!Και δεν χρειάζεται να απαντάς ξεχωριστά σε όλους μας,συμμετέχουμε γιατί το θέλουμε και γιατί είμαστε σύμμαχοι στη "μάχη" αυτή,έστω και από εδώ :)
Επιτέλους θα επανακτήσετε τις δυνάμεις σας με τη βοήθεια όλων!

Σας φιλώ γλυκά όλους!

Αθηνά από Θεσσαλονίκη

Nena said...

Μπράβο! Σπουδαία νέα. Κοίτα να φτιάξει κι η δική σου διάθεση λίγο γιατί πολύ ταλαιπωρείσαι.Όσο για τη Μέριμνα, δίκιο που 'χεις! Γι αυτό ό,τι δωρεά θελήσω να κάνω την κάνω εκεί. Ξέρω πόσο πολύ βοηθούν.Χαμογελάω για σας και περιμένω και τα καλύτερα.Σας φιλώ όλους.

irene said...

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!ΜΕ ΛΕΝΕ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 12 ΕΤΩΝ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ Η ΛΥΔΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕΧΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ!ΜΑΚΑΡΙ Η ΛΥΔΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ,ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Anonymous said...

Ευχομαι από καρδιάς ακόμα καλυτερα.
Για όλα τα παιδιά που βρίσκονται στον 6ο όροφο μια προσευχή και άλλη μία για τον Χρηστάκη που "εφυγε" την Παρασκευη για έναν κοσμο πιο δικαιο. Βιβι και Κωστα σας σκεφτομαστε όλοι έμεις που ζησαμε τον άνησο αγώνα σας. Για όλα τα παιδιά μια προσευχή....
ΜΜ

Sophey-Franny said...

Μπαμπα της και μαμα της και αδερφακια της για ολους εμας ειναι τοσο "ευκολο" να διαβαζουμε τις απαγορευμενες λεξεις... χημειοθεραπεια, μεταγγισεις, καρκινος, ακτινοβολιες, θαλιδομιδη, αφαιρεσεις... Αλλο ομως εσυ μπαμπα της που το ζεις... Που θα δεις το λουλουδακι σου να ποναει και να χλωμιαζει και να πολεμαει... Ενας πονος δικος της-χιλιοι δικοι σου.. Εισαι ενας υπεροχα ομορφος ανθρωπος. Και εσυ και η μαμα. Που ειστε εκει. Που αγωνιζεστε. Που διατηρειται τον αγαπημενο "εγωισμο" να τη θελετε διπλα σας, κοντα σας.. Για οσο παραπανω γινεται... Ναι, ειναι το τιμημα που πληρωνεται κατα καποιον τροπο και οι 4 σας με το να ειστε στο πλευρο της Πολεμιστριας του Φωτος... Κι οσο κι αν το μελλον δεν το ξερουμε.. σκεψου μοναχα αυτο μπαμπα της: αυτη τη στιγμη ζεις ενα μελλον που πριν 4 χρονια (οταν πρωτοδιαγνωστηκε ο εχθρος) ειμαι σιγουρη πως κανεις γιατρος και εσεις ισως οι ιδιοι δεν πιστευατε οτι θα υπαρξη.. Αλλα υπαρχει! Και ειναι αληθεια οτι η Λυδια σας χαμογελα και ειναι εδω. Εστω και λιγο κουρασμενη απο ολη τη μαχη. Μα περα απο τις λαβωματιες και τις βροχες δες το μοναδικο θαυμα που ξετυλιγεται στα χερια σου μερα τη μερα αυτα τα 4 και μισο χρονια... Φιλια σε ολους :)

Anonymous said...

Η σκέψη μας είναι πάντα σε αυτούς που φεύγουν και η αγάπη μας σε αυτούς που μένουν και παλεύουν..... η σειρα μπορεί να αλλάξει αλλά οι προσευχές μας θα τους έχουν όλους.
Χ.

Anonymous said...

Αγαπημένη μας Ναυτιλο-οικογένεια,
τι χαρά μας δώσατε!!
Μακάρι κάθε φορά τα νέα που θα μας φέρνετε να είναι τέτοια!
Σας σκεφτόμουν έντονα την προηγούμενη εβδομάδα, ήμουν στο 6ο σεμινάριο του Παίδων για τη στήριξη παιδιών με καρκίνο και των οικογενειών τους. Πόση δύναμη, πόση ελπίδα, πόσο μεγαλείο, πόση αγάπη...Ναυτίλε μου, να μας φιλήσεις το κοριτσάκι σου που μας μαθαίνει τι θα πει αγώνας και ζωή.
Όλα καλά να πάνε στο εξής!

Ευγενία

Anonymous said...

"Πρωινό άστρο,
κοριτσάκι μου,
θέλω να σου φέρω
τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν στον ύπνο σου.
Κοιμήσου κοριτσάκι.
Είναι μακρύς ο δρόμος.
Πρέπει να μεγαλώσεις.
Είναι μακρύς
μακρύς
μακρύς ο δρόμος.
Δύσκολα είναι, κοριτσάκι
στην αρχή.
Τι να πεις, δεν ξέρεις.
Δύσκολα είναι στην αρχή.
Γιατί δεν είναι, κοριτσάκι,
να μάθεις μόνο
εκείνο που είσαι,
εκείνο που έχεις γίνει.
Είναι να γίνεις
ό,τι ζητάει η ευτυχία του κόσμου
είναι να φτιάχνεις κοριτσάκι,
την ευτυχία του κόσμου.
Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη
από την χαρά που δίνεις.
Να το θυμάσαι, κοριτσάκι."

Ξεκουράσου μικρό μου τιγράκι, ξεκουράσου και πάρε δυνάμεις!

Ναυτίλε μου, σας γνώρισα απόψε, αλλά η σκέψη μου είναι ήδη δοσμένη στην εκπληκτική σας οικογένεια.

Σας φιλώ γλυκά και εύχομαι ολόψυχα να έχετε δύναμη και αγάπη.

Σ.

Anonymous said...

Κουράγιο παιδιά...Μαζί σας είμαστε...

nautilus said...

Πριν από λίγες μέρες άνοιξε τα φτερά του και ο Ανδρέας και έφυγε. Καλό σου ταξίδι παλικαράκι!

Anonymous said...

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙ΄ΑΥΤΟΝ ΤΩΡΑ.ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Stardustia said...

@Ευγενία
φέτος δεν τα καταφέραμε με το Ναυτίλο να πάμε σε αυτό το σεμινάριο...
στο προηγούμενο απλώς έπνιγα λυγμούς, φέτος ξέρω ότι δεν θα τα κατάφερνα...

τα ξαναζείς όλα, λεπτό προς λεπτό κάθε φορά...

Stardustia said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

Κουράγιο σ'όλους τους γονείς που χάνουν τ'αγγελούδια τους. Ίσως να πηγαίνουν σ'ένα μέρος που δεν θα ταλαιπωρούνται τόσο πολύ.
Χ.

Anonymous said...

Συγγνώμη για το ύφος του συγκεκριμένου σχολίου, αλλά νομίζω ότι κανένας μας δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς περνάει αυτή η οικογένεια αλλά και όλες οι οικογένειες των παιδιών με κάθε μορφής ασθένεια. Όλοι μας μπορεί να στναχωριόμαστε και να βουρκώνουμε ή να χαμογελάμε όταν διαβάζουμε τα νέα της Λυδίας αλλά όταν κλείνει η οθόνη, γυρνάμε στη δική μας ζωή και στη δική μας οικογένεια και ενδόμυχα ευχαριστούμε τον Θεό που το δικό μας παιδί δεν είναι στη θέση της. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να πει το καταλαβαίνω τι περνάς ή τι πληγές έχεις αλλά τώρα που τα νέα είναι καλά μπορείς να χαρείς. Δεν είναι μια αμυχή που θα φύγει με λίγο οινόπνευμα. Είναι μια πληγή ανοιχτή στην οποία κάθε τόσο κάποιος ρίχνει αλάτι.
Έλλη

Anonymous said...

Χαιρετίσματα από Ζάκυνθο.
Χαρήκαμε πολύ για τα καλά νέα και είμαστε σίγουροι ότι θα ακούσουμε ακόμη καλύτερα στο μέλλον!
Είσαστε μια φανταστική οικογένεια. Μια οικογένεια με α...δια για να το πούμε λαικά. Νάστε όλοι καλά!

Anonymous said...

Ναυτίλε, είμαστε σίγουροι πως πολλές φορές θα έχεις σκεφτεί πως είναι εύκολο για εμάς να καθόμαστε και να αραδιάζουμε ευχολόγια μέσω του ίντερνετ. Θέλουμε να πιστεύεις ότι συμπάσχουμε και προσπαθούμε να μοιραστούμε τον πόνο σου, και αν - λέμε αν - μπορούσαμε να βοηθήσουμε, ψυχολογικά τουλάχιστον την προσπάθειά σας, θα είμασταν πραγματικά πολύ χαρούμενοι. Έχωντας πει αυτά, θέλουμε να πιστέψεις αυτό που πλέον μας γίνεται πεποίθηση, ότι η Λυδία θα βγει νικήτρια από αυτή τη μάχη, και αργά ή γρήγορα θα θριαμβεύσετε, και όλοι μαζί θα πανηγυρίσουμε αυ΄τον σας το θρίαμβο. Αυτά τα νέα που μας έφερες είναι τα νέα που προμηνύουν τη νίκη. Κράτα γερά, είμαστε μαζί σου, και με τη πρώτη αυκαιρία θα έρθουμε σε επαφή για να γνωριστούμε και από κοντά. Οι θαυμαστές σας, Κυριάκος & Δήμητρα από Ρόδο :)