Friday, January 23, 2009

Γράφει η Μαμά Της...

Σκηνή Πρώτη [όχι απαραίτητα και σε σωστή χρονολογική σειρά]

 -Και Λυδία, θα χρειαστεί να βγάλουμε φωτογραφίες. Σε φωτογράφο!

-... [παγωμάρα και τεράστια μάτια ]

- Τις χρειάζομαι, ξέρεις, για να βγει το βιβλιάριο και το διαβατήριο.

-... [ένταση και μάτια έτοιμα να εκραγούν από την αγωνία]

-Λυδία;

-Φωτογραφίες;!;!

-Φωτογραφίες, ναι... Αχ, Λυδία μου [εδώ την παίρνω μια τεράστια, σφιχτή αγκαλιά]... Αχ, φωτογραφίες! Φωτογραφίες κα-νο-νι-κές!!!

-Κανονικές ["Φωτογραφίες" λέγαμε τις ακτινοβολίες για να μπορέσουμε κάπως να τις της εξευμενίσουμε];

-Σαν αυτές που σε βγάζουμε με τον μπαμπά! Χωρίς φλέβες και γιατρούς.

-Όχι φλέβα και τσιμπήματα; [τεράστιο χαμόγελο ανακούφισης]

-[Τι χαζή, τι χαζή που είμαι!] Όχι βρε από εκείνες τις φωτογραφίες...

-Όχι, βέβαια!

-Φυσικά και όχι βέβαια. Και για να δεις θα πάει πρώτα ο Γιώργος και μετά εσύ με τη Λένια.

 Σκηνή δεύτερη [κάποτε στην κλινική]

Η Λυδία μηνών ακόμη. Στην κλινική. Πριν από την έναρξη χημειοθεραπείας. Πρέπει να ζυγιστεί σε αυτούς τους βρεφοζυγούς. Έχει μεγαλώσει και πρέπει να πειστεί να κάτσει σε συγκεκριμένο σημείο. [πολύ μικρή ακόμη για να σταθεί όρθια στη ζυγαριά «των μεγάλων» και πολύ μεγάλη για το βρεφοζυγό] Δυσανασχετεί και δυσκολεύεται να συνεργαστεί καμιά φορά.

-Λυδία, έλα κορίτσι μου, έλα να κάνουμε τραινάκι. [λέει η γιατρός, άλλοτε και εγώ]

Και η Λυδία «κάνει [ακούνητο]τραινάκι» στο βρεφοζυγό.

 Σκηνή Τρίτη [μπαμπάς και μαμά μιλάνε]

-Και τρόμαξε.

-Γιατί;

-Ε, αφού η χαζή της είπα τη λέξη  «φωτογραφίες»

-Τι λες τώρα! Βρε τη φουκαριάρα...

 Σκηνή Τέταρτη

Μόνη μου. Όλοι κοιμούνται. Είμαι ψόφια, δεν θέλω να κάνω τίποτε. Απλώς χαζεύω το ενυδρείο μας [Το φως του έχει καεί, το νερό πρέπει πάλι να το αλλάξω, συγχίζομαι για άλλη μια φορά που όταν πριν από τρία περίπου χρόνια το αγόρασα, αδαής  τελείως τότε, με είχαν πιάσει τόσο  κορόιδο. Έχει τόσα ελαττώματα και τα 45 του λίτρα δεν διευκολύνουν την κατάσταση. Ονειρεύομαι τη μέρα που σε δικό μας πια σπίτι θα φτιάξω ένα. Μάλλον με χτιστή βάση...]

Ξαφνικά ακούω κάτι, αλλά μάλλον είναι από άλλο διαμέρισμα. Ωραία. Ναι, όλοι κοιμούνται. Και εγώ εδώ, χαζεύω τον πλεκόστομο που έχει βγει στο τζάμι, και σκέφτομαι την ιδέα του Ναυτίλου: να αναμοχλεύσω σκηνές από όλα αυτά τα χρόνια και να κρατήσω ένα άτυπο και ακατάστατο ημερολόγιο.

Θυμάμαι ξανά το  περιστατικό τρεις μέρες πριν,  με τη Λυδία να φοβάται να πάει στο φωτογράφο. Τη Λυδία που, όταν προχθές μάτωσε στα καλά καθούμενα η μύτη της, διάβασε την αγωνία μου και φοβήθηκε ότι θα πάει στο νοσοκομείο. Τη Λυδία που, όταν περνάμε με το αυτοκίνητο έξω από το Παίδων πάντοτε σφίγγει με τα χεράκια της για λίγο τα χερούλια του καθίσματός της, φοβούμενη ότι η βόλτα θα αποδειχθεί επίσκεψη ιατρική (στην καλύτερη). Τη Λυδία που παρόλα αυτά, όταν γελάει, ξεκαρδίζεται και όταν σε αγαπάει, σε λατρεύει και όταν σε φιλά, ακούγεται ένα χορταστικό σμακ και που, όταν χορεύει, μοιάζει να ξορκίζει τους εχθρούς της.

Είμαι όρθια και κοιτάζω απέναντι τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δέντρου που ακόμη αναβοσβήνει. Και ίσως κάποιος από απέναντι να χαζεύει μια μοναχική φιγούρα, με τη μύτη κολλημένη στο τζάμι, να αφουγκράζεται τον ήρεμο ύπνο των δικών της. Και ίσως να βλέπει και δυο δάκρυα που τρέχουν στα μάγουλά της.

Ποτέ δεν θα ξέρω στα αλήθεια αν είναι μονάχα από ανακούφιση ή και από αγωνία. 

69 comments:

anepidoti said...

καλημέρα, μαμά της Λυδίας!
τρυφερή μαμά που με κάνει
να αισθάνομαι...μια σταλίτσα άνθρωπος!
νάστε όλοι καλά!
ένα ανώνυμο αληθινό μαμαδίστικο φιλί
στο τιγράκι σας!

tdjm said...

Μαμά της Λυδίας ,μάνα όλων μας!


Μια καλημέρα μόνο θα σου πω!!
και ένα υποκλίνομαι... στη δύναμη της ψυχής σου!

Anonymous said...

Καλημέρα,
Για να πω την αλήθεια για να δω φωτογραφίες μπήκα..... διάβασα δεν είδα..... αλλά είναι το ίδιο για μένα.
(μην νομίζετε ότι το ξέχασα ακόμη τις περιμένω από το πάρτυ).
Νιώθω ότι σας ξέρω χρόνια και ότι είσαστε κομμάτι τις οικογένειας μου.
Ακόμη και τώρα που δεν έχω wallpaper την Λυδία στο pc τα μικρά με ρωτάνε τι κάνει και σας στέλνουν φιλιά.
Καλημέρα με αγάπη
Χαρούλα

Anonymous said...

Με αγάπη και από εμένα καλημέρα.

Giorgos Varvakis said...

Χαμόγελα πολλά, ένα τσίμπημα στο στήθος μου αριστερά κι ένα δάκρυ συμπαράστασης στην παρατεταμένη αγωνία σας...
Καλημέρα

Anonymous said...

Με δυο φιλάκια τα δάκρυα στεγνώνουν, η αγωνία εξατμίζεται και μένει μόνο η αγάπη.

Anonymous said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΦΩΤΟΣ ΠΗΡΑΜΕ ΤΗΝ ΔΟΣΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΥΤΙΛΟ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

euaggelia said...

Yπέροχα λόγια από έναν υπέροχο άνθρωπο.........τίποτ'άλλο...

Anonymous said...

Να το κρατήσεις το ημερολόγιο (ακατάστατο με ατάκτως αραδιασμένες σκηνές από όλες σας τις περιπέτειες). Και μέσα στις σελίδες του να του κολλάς πρόχειρα φωτογραφίες, πολλές φωτογραφίες με χαμόγελα, με κλάματα, με τεράστια τρομαγμένα μάτια, με ασήμαντες λεπτομέρειες και ανάσες ζωής!

Μια μέρα (άγνωστο υπό ποιες συνθήκες, καλές ή κακές) αυτό το ημερολόγιο θα είναι απίστευτα πολύτιμο.

Ελενα

Anonymous said...

Καλή μου όντας μαμά και η ίδια προσπαθώ να καταλάβω πως νοιώθεις. Δεν μπορώ...Ολοι δίνουν μία μεγάλη αγκαλιά στην Λυδία. Εγώ δίνω μία τεράστια αγκαλιά σε σένα. Πίστεψε με άπειρες φορές αργά το βράδυ κάνω το ίδιο. Είναι για μένα η καλύτερη ώρα της ημέρας, που οι αγαπημένοι μου κοιμούνται ασφαλής. Εχεις δρόμο ακόμα μπροστά σου καλή μου, όμως είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις. Ολες οι οικογένειες αντλούν δύναμη από τις μαμάδες και εσύ είσαι δυνατή. Οταν γίνεις γιαγιά από το ΛΥΔΙΑΚΙ θα θυμάσαι την τρικυμία που περνάς και θα χαμογελάς γιατί θα τα έχεις καταφέρει. Θα έχεις νικήσει. Μην ξεχνάς πως οι προσευχές χιλιάδων ανθρώπων είναι συμπολεμιστές σου κάθε στιγμή. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι...Είσαι ηρωίδα καλή μου κι έτσι να συνεχίσεις. ΕΥΗ

Anonymous said...

Τουλάχιστον μετά απο 15 ημέρες που μας γράφετε όλα βαίνουν καλά...
αυτό αρκεί για εμένα
φιλάκια σε όλους, καλή συνέχεια....
σας αγαπάμε

Anonymous said...

Αααααχ,

έχετε το δεντράκι ακόμα στολισμένο!

Μπράβο :-)

La Gigi said...

Αχ Μαμά Της!! Είσαι η πιο καλή μαννούλα του κόσμου :)

Anonymous said...

...μας κατα-ξεσκίσατε ρε μανούλα
Να αντέχετε - σας σκεφτόμαστε
Μια ακόμη μαμά ....

Unknown said...

Τα λόγια βγαίνουν δύσκολα... Με δύναμη μαμά μας και πάντα με την βοήθεια του Θεού... Θα σας έχω στις προσευχές μου.
Κώστας

Anonymous said...

Χαιρετώ τόν μεγάλο αφανή εργάτη της Ναυτιλοοικογένειας
κάθε ενας απο εσας ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ
νασται πάντα καλά

φιλιά απο ολους μας στα παιδιά

Νικόλας Μίνα Μιχαλιός

Anonymous said...

ΜΑΝΑ κουράγιο!

Ο Θεός μαζί σας.

Anonymous said...

Πόσα πολλά έγραψε η μαμά Της σε αυτές τις λίγες αράδες...

Θερμές Ευχές
για κουράγιο
και δύναμη...

Anonymous said...

Το γλυκούλι μου..
Εμείς που είμαστε μεγάλοι και ακούμε γιατρό και τρέμουμε, όχι το κοριτσάκι που από μωρό έχει τραβήξει τόσα...

ATHENA said...

NAI! ΓΡΑΦΕ!
OΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΤΥΠΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ,ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΔΙΑΚΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ!

ΕΙΘΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΟΡΚΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΕΧΘΡΟ!

ΥΓ, ΠΕΡΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΔΥΟ ΛΟΓΑΚΙΑ.
[ΑΝ ΣΑΣ ΦΑΝΟΥΝ ΡΗΣΙΜΑ ΤΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΑΛΛΙΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΑΜΕΣΩΣ]

ΙΣΩΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΚΑΙ ΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΝΑ ΛΥΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙς ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΣΦΙΓΓΕΤΑΙ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ.

ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΝΑ ΤΡΕΜΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΤΡΙΒΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΠΡΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙΟΧΙ ΠΡΟΣ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ...

ΜΠΟΡΕΙ ΟΣΟ ΝΤΥΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ "ΜΟΝΤΕΛΟ ΕΓΙΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ", ΑΛΛΑ ΠΡΙΝ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΣΑΦΗ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Η ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ!

ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ

Anonymous said...

Ειστε υπέροχοι γονείς!!

Να αντέχετε και να προσέχετε ο ένας τον άλλον και κάποια στιγμή θα σηκωθείτε πάλι όλοι ψηλά γεροί και δυνατοί!

Νικόλ

Anonymous said...

Πόσο σας θαυμάζω,
Πόσο σας αγαπάω,
Πόσο θέλω να είστε καλά.

lila said...

Μαμά της Λυδίας μας,να βρίσκετε τη δύναμη να γράφετε τις μικρές καθημερινές στιγμές σας,είναι πολύτιμες.
Να είστε καλά,μόνο αυτό.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ said...

Μαμά Της , την αγάπη μου και τα φιλιά μου.
Σας έχω καθημερινά στην έννοια μου.

Anonymous said...

Χαίρομαι που έχουμε νέα σας και που είστε καλά! Για όλα τα άλλα δεν έχω τη δύναμη να σχολιάσω κάτι. Είναι ΜΑΝΑ...

Anonymous said...

Θα ήθελα πολύ να σε γνώριζα ΜΑΜΑ της ΛΥΔΙΑΣ ΜΑΣ, μόνο για να σου σφίξω το χέρι .
Για να νοιώσεις πόσο σας σκέφτομαι καθημερινά και ας μην σας ξέρω.
Για να νοιώσεις πόσο πολύ σας θαυμάζω για τον αγώνα σας και ας μην μπορώ να συμμετέχω και εγώ σ΄ αυτόν.
Για να νοιώσεις πως και εγώ υποκλίνομαι στην δύναμη της ψυχής σας.
Ανθούλα από Ρόδο

Meli said...

Μαμά της Λυδίας, η καλύτερη μαμά στον κόσμο!
Υποκλίνομαι.

Anonymous said...

Όσα έχει μέσα η καρδιά μιας μάνας μόνο η ίδια τα ξέρει. Μας αρέσει που γινόμαστε μέτοχοι στη δική σας καρδιά, έστω και λιγάκι.

Νίνα

Anonymous said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!ΜΑΣ ΛΕΙΨΑΤΕ.ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΤΟ ΖΟΥΖΟΥΝΑΚΙ ΜΑΣ!!!

stalamatia said...

Μαμά της Λυδίας μας έχεις όλη την αγάπη μας και είσαι πάντα στις προσευχές μας.Μια αγκαλιά για όλους σας.

Anonymous said...

ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΟΛΥ...............ΕΙΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΠΑΝΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ,ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ!Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ&Η ΛΥΔΙΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΝΙΚΗΤΡΙΑ!

mom2eleni said...

Kalimera

Mia mana mono kserei...

Na eisai kala, na sou dinei o Theos dinami kai i Panagia na se skepazei me tis prosefxes tis.

Anonymous said...

Eiste terastioi Anthrwpoi. Eyxaristw pou grafete se ayto to blog gia na pairnoume oloi oi ypoloipoi mathimata.

Anonymous said...

Θα ήθελα να γράψω πολλά αλλά ένα τριγυρνάει στο μυαλό μου έντονα ΜΑΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ (και Ναυτίλε βέβαια με όλη την οικογένεια)
Υ.Γ.
Νομίζω το έχω ξαναγράψει αλλά δε θα πάψω να σας το θυμίζω, στον αγώνα για την Λυδία ΔΕΝ ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ, όσοι γράφουμε εδώ περιμένοντας τα νέα για τη μικρούλα μας, είμαστε μαζί σας ο καθένας με τον τρόπο του.
Loginos

Μαριλένα said...

να 'ξερες ποσο σε σκέφτομαι..
πιο πολύ κι απ' τη Λυδία, πιο πολύ απ' ολους
να 'ξερες ποσο σε σκέφτομαι..
καθημερινά!

Stardustia said...

Καλησπέρα...

μια σύντομη διευκρίνιση...

οι όποιες σελίδες ανέβουν από το άτυπο και σκόρπιο ημερολόγιο μνήμης όλης αυτής της πορείας δεν έχουν στόχο να τονώσουν τον εγωισμό μας...
προσωπικά, αισθάνομαι ιδιαιτέρως αμήχανη, γιατί ποτέ μα ποτέ δεν αισθάνθηκα ούτε τόσο δα σπουδαία ή μεγάλη ή απίθανη.
Ποτέ δεν θεωρούσα εαυτήν ιδιαιτέρως γενναία. Πεισματάρα και ξεροκέφαλη ναι, αλλά όχι γενναία.
Απλώς, μπήκαμε στο χορό και δεν είχαμε επιλογές. Παρά μονάχα αυτήν τη μία.
Να χορέψουμε.

σας ευχαριστώ πολύ

η μαμά της Λυδίας

Anonymous said...

αισθάνομαι τόσο μικρή μπρόστα σου...με τα τόσα ασήμαντα προβλήματα μου...όπως και να έχει, απο αυτόν τον χορό θα βγείτε ΟΛΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ.-

apneagr said...

Βρε Mαμά βρε Mαμά αχ βρε Mαμά...

καμιά φωτό θα δούμε εμείς, αυτά τα υπέροχα γουρλωτά μάτια;

Anonymous said...

Ε, καμιά φορά, να γράφει και η μαμά της... Εμείς ευχαριστούμε :)

Καλή εβδομάδα!

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ said...

Οι εικόνες αυτές με τράνταξαν βαθειά. Το Λυδιάκι μας έχει περάσει πολλά. Άλλα παιδάκια μαζί και η κόρη μου δεν κάθονται η φοβούνται ένα απλό εμβόλιο. Τι να πει και αυτή η ψυχούλα που από βρέφος έχει υποστεί τα πάντα, εσείς που η ψυχή σας ξέρει τον πόνο και την αγωνία που νοιώθει όταν μπαίνετε κάθε φορά στο νοσοκομείο
Να γράφεις όσο περισσότερο μπορείς. Το έχουμε όλοι εδώ ανάγκη. Όταν η ψυχή της μάνας μιλάει στο κείμενο της, στην φωνή της υποκλίνεται η πένα, η ψυχή του λογοτέχνη. Να είστε όλοι καλά. Όπως έχω γράψει και στον Ναυτίλο, έτσι τώρα και σε εσένα θα πω. Εύχομαι σε αρκετά χρόνια να έχεις το πρόσωπο σου κολλημένο στο τζάμι, αλλά χαρούμενη περιμένοντας την Λυδία και τα αδέρφια να γυρίσουν από την βραδινή τους βόλτα.

Να είστε καλά, υποκλινόμαστε στην δύναμη της ψυχής σας.

Anonymous said...

Καλησπέρα ΜΑΝΑ της Λυδίας! Αποτελεις πρότυπο για όλες εμας τις μανες. Πρότυπο και παράδειγμα προς μίμηση! Κάνε κουράγιο, να δεις που στο τέλος η μεγάλη σου αγάπη θα αποδειχτει πιο δύνατή από κάθε αρρώστια και κάθε δαιμονα!
Εισαι ένα υπέροχο πλάσμα Μάνα της Λυδίας και έτσι εξηγείται όλο το μεγαλείο και η δύναμη της Λυδίας.

σε χαιρετώ γλυκα.
Κατερίνα

Yiannis G said...

Αχ, λίγη από τη δύναμή σας να είχα...
βαθιά υπόκλιση. Τα λόγια περιτεύουν

Anonymous said...

Επιτρέψτε μου παρακαλώ να συνεχίσω...
Σκηνή πέμπτη. Μαμά Ζωή, Ναυτίλος Λένια, Γιωργής, Λυδία, στο λόφο για ένα πέταγμα χαρταετού. Έρχονται απόκριες. Πάρτι μασκέ για τα παιδιά.. Εμείς, κάπου εκεί με τη σκέψη μας, κοντά σας. Καμαρώνουμε για σας.. Το δάκρυ μπορεί να είναι δικό μας. περιμένουμε φωτογραφίες.

Naxion said...

Καλησπέρα στους δυο υπέροχους γονείς, σε δυο υπέροχους ανθρώπους... Κουράγιο... κάτι άλλο δεν ξέρω να γράψω

Anonymous said...

Σας αγαπάμε και σας έχουμε συνέχεια στην καρδιά μας...
μην νιώθετε οτι πρέπει να απολογηθήτε σε εμάς... είσαστε ήρωες το θέλετε ή όχι, φυσικά, δεν είσαστε οι μόνοι πάνω σε αυτή την γη που ζούμε...
αλλά στον μικρόκοσμό μας είσαστε οι δικοί μας ήρωες...
σας ευχόμαστε δύναμη και μια καλή συνέχεια...
stardustia η πένα σου είναι εξαιρετική...
ότι γράφεις είναι πάρα πολύ όμορφα...
χαίρομαι που σας γνώρισα αν και θα προτιμούσα κάτω απο άλλες συνθήκες...
με αγάπη...
ελένη

Φιλη απο Κυπρο said...

Μαμά της Λυδίας καλημέρα. Διάβασα χτές τα όσα έγραψες και προσπάθεισα δύο φορές μέχρι τώρα να βάλω σε ένα μικρό σχόλιο τα όσα νοιώθω. Δύσκολο. Αδύνατο. Γι'αυτό και θα πώ μόνο, ότι σου αξίζουν όλα όσα γράφτηκαν και ακομα περισσότερα. Γιατι είσαι ΜΑΝΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Πάνω απο ολα, είσαστε ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Μας δινετε κουράγιο και μας μάθατε να σας αγαπάμε εστω και αν δεν γνωριστούμε ποτέ.
Και εγώ- οπως πολλοί άλλοι - δεν αφήνουμε σχολια καθε μέρα, αλλά το πρωτο πράγμα που κάνω κάθε πρωι είναι να δω τα νέα σας. Και χαιρομε οταν ειναι καλά και τρέμω μήπως είναι λιγότερο απο καλά. Εσεις καταφέρετε, όχι μόνο να βοηθήσετε και να σταθήτε δίπλα απο το παιδάκι σας, αλλά και να δώσετε, να σταθήτε δίπλα σε τόσους άλλους ανθρωπους. Τόσους όσο πιθανό να μην φαντάζεστε. Σας αγαπούμε.

Anonymous said...

σας αγαπαμε πολυ ! καλημερα και καλη εβδομαδα σε ολους!!!

κελλυ

Anonymous said...

Μαμά Της, υπέροχη μαμά!!
απέναντι είμαστε όλοι εμείς που χωρίς να σας ξέρουμε σας αγαπάμε και λαχταράμε να μοιραστείτε μαζί μας όμορφες στιγμές με το τιγράκι σας...δυο δάκρυα κι απο μένα,δάκρυα χαράς...να είστε όλοι πάντα καλά!πολλά φιλιά!

Anonymous said...

Να τους χαίρεσαι όλους μαμά Της.

Με τις αγωνίες τους.

Στέλλα

Anonymous said...

ποπο... γράφεις απίστευτα... Τι να πούμε εμείς; ΖΗ ΚΥΡΙΟΣ!

Unknown said...

μαμά της λυδίας,
είμαι η φιγούρα απέναντι. ένας μοναχικός άνθρωπος κι οι δικοί μου επίσης κοιμούνται. μέσα στην καρδιά μου βλέπω τα δάκρυά σου
και ειρηνεύω.
βλέπω σε σένα ενα μεγάλο άνθρωπο.
που ξέρει να γαληνεύει και να μιλά.

μαμά της λυδίας,
προσεύχομαι το λυδιάκι μας να γίνει καλά
και χαίρομαι που έχει εσένα μαμά του.
σε θαυμάζω και θα ήθελα τόσο να σου μοιάσω!
γιατί έχω κι εγώ το δικό μου σταυρό, και δεν μπορώ να καθήσω ήσυχα στο παράθυρο. δεν τα καταφέρνω τόσο καλά όσο εσύ.
εύχομαι όλα τα καλά στο λυδιάκι μας!
επίτρεψέ μας να το λέμε έτσι το αγγελούδι σας! την έχουμε αγαπησει όλοι παραπολύ!

Anonymous said...

Χαιρετώ και τη μαμά της Λυδίας. Σας έχουμε στις ευχές μας και στη σκέψη μας...

Ξέρετε δίνετε και σε μας επί πλέον νόημα στη ζωή...

ellinida said...

Καλημέρα μαμά ηρωίδα! Κουράγιο.

Anonymous said...

Να μην τυχαίνει σε καμία μαμά, σε κανένα πατέρα, σε κανένα παιδί.
Μακάρι όλα να ήταν όπως έπρεπε.
Κουράγιο!

Μαμά Ειρήνη

Giannis123 said...

Κουράγιο ΜΑΜΑ.

Anonymous said...

Είναι ΜΕΓΑΛΟΣ ο Θεός.

Και είμαι σίγουρη, πως είναι ΜΑΖΙ ΣΑΣ!

Θα ΝΙΚΗΣΕΙ το Λυδιάκι! Θα το δεις!

Anonymous said...

καλημερα σας, ελπιζω να ειστε καλα και ακομα καλυτερα τις ημερες οι οποίες θα έρθουν
πολλα φιλια σε ολους σας
μια μαμα απο την αθηνα

Anonymous said...

καλημερα σας, ελπιζω να ειστε καλα και ακομα καλυτερα τις ημερες οι οποίες θα έρθουν
πολλα φιλια σε ολους σας
μια μαμα απο την αθηνα

Anonymous said...

Καλημέρα σε όλη την οικογένεια. Μαμά Της να έχεις πάντα αυτή τη δύναμη ψυχής που μου δίνει τη σιγουριά ότι θα βγείτε νικητές από τη μάχη. Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Να είστε όλοι καλά. Φιλιά στα ζουζούνια σου και μια αγκαλιά σε σένα.
Άλλη μια μανούλα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Μάνα ΗΡΩΪΔΑ, υποκλίνομαι, στη δύναμη, το μεγαλείο λλά και την αξιοπρεπή σου στάση.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
(υ.γ. εκείνη η συστολή έστω και σαν πέρασμα έξω από το Παίδων, τα λέει όλα...)

Anonymous said...

Μια καλημέρα και καλό μήνα!!!!
Η Παναγία είναι κοντά σας, μέρα και νύχτα.Δεν θα σας αφήσει.
Η Λυδία είναιένας ΗΡΩΑΣ που μας δίνει θάρρος κι ελπίδα για τα καλλίτερα!!!
Έχει ενώσει τις προσευχές όλων μας σε μια τεράστια αγκαλιά αγάπης.

Nena said...

Αχ Μανούλα εσύ!

Αλεπού said...

Εχτές, ένα κοριτσάκι 15 ρονών, μου είπε με παράπονο ότι οι γονείς της την θεωρούν ακόμα μικρή και δεν καταλαβαίνουν ότι "μπορεί να είμαι μικρή, αλλά καταλαβαίνω πολύ καλά από ένα βλέμμα ή μια κίνηση πότε κάτι δεν πάει καλά"

Εύχομαι στη Λυδία να συνεχίσει να χορεύει ακόμα κι όταν αυτοί οι εχθροί θα έχουν εξαφανιστεί πια.

Και σε σένα, να αποκτήσεις μια μέρα το χτιστό ενυδρείο που ονειρεύεσαι και να το φτιάξετε και οι 5 μαζί.

Tonia said...

Καλησπέρα!

Θαρραλέα μανούλα μείνε έτσι!Δίνε δύναμη και υπομονή στην οικογένειά σου, μείνε ο αφανής αξιοπρεπέστατος ήρωας και ο Θεός θα συνεχίσει να σας βοηθά και να σας χαρίζει χαρούμενα νέα και ευτυχισμένες στιγμές!Η ζωή μας είναι γεμάτη θαύματα,ακόμα και οι πιο ταλαιπωρημένοι δεν μπορούν να πουν ότι δεν έχουν ζήσει ένα μικρό-μεγάλο θαύμα..Θαύματα διασκορπισμένα μέσα σε όλη τη ζωή μας, θαύματα που δεν ξέρουμε ποτέ πότε θα μας εκπλήξουν και αλλάξουν τη ζωή(αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς μας)μας..Συχνά μας περιμένουν μετά από τις πιο επικίνδυνες στροφές..Εμείς προχωρούμε με σύνεση αλλά και βιώνοντας κάθε στιγμή του ταξιδιού κρατώντας καθετί καλό και μαθαίνοντας από καθετί δυσάρεστο..Και πού ξέρεις, μετά τη στροφή μπορεί να μας περιμένει το μεγαλύτερο δώρο..Να είστε καλά!Φιλιά!

Anonymous said...

Kαλησπερα γλυκεια μαννουλα.
Θελω να συμπορευθω στον γολγοθα μαζι σου να ειμαι η φιλη σου στις δυσκολες στιγμες.Υπομονη..εχεις πολλους φιλους πιστεψε μας το κοριτσακι σου θα γινει καλα.Το πιστευω...δεν το ελπιζω ,το πιστευω πιστεψετο και συ..

KΑΡΜΕΝ said...

Καλησπέρα. Πήγαινε σε παρακαλώ να παραλάβεις ένα βραβείο εδώ:
http://agapiaxies.blogspot.com/2009/02/dream-on.html
Καλή δύναμη!

Anonymous said...

Καλησπέρα και από μένα. Κουράγιο και ο θεός να σας δίνει δύναμη.
Και μια ερώτηση: η χθεσινή ανάρτηση του Ναυτίλου βγήκε από το blog?

Neraida said...

Σας αγαπάμε, Μαμά! Και είμαστε μαζί σας. Κι ακόμη ευχόμαστε, όταν με τη σειρά μας γίνουμε γονείς, να σας μοιάσουμε στη δύναμη αλλά συνάμα και στην τρυφερότητα στο ελάχιστο!

Anonymous said...

Ο Θεός δεν μας ρωτάει αν θέλουμε να γίνουμε ήρωες. Επιλέγει τους πιο δυνατούς.

Μπράβο, μας δίνεις κουράγιο.