Thursday, September 16, 2010

Το πρώτο της εμβόλιο

Εχτές η Λυδία έκανε το πρώτο της εμβόλιο (της ηπατίτιδας). Επειδή όταν διαγνώστηκε ήταν μόλις 4 1/2 μηνών είχε προλάβει να κάνει μόνο ένα εμβόλιο και αυτό φυσικά μετά τις μακροχρόνιες θεραπείες έχασε την ισχύ του.
Τώρα, καθώς δεν είναι σε ενεργή ανοσοκαταστολή, θα αρχίσει να κάνει μια πρώτη σειρά εμβολίων. Δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει κάποια εμβόλια που μπορεί να οδηγήσουν σε εμφάνιση της νόσου από την οποία προστατεύουν καθώς και κάποια που υπάχουν ενδείξεις ότι μπορεί να "τονώνουν" ενεργούς όγκους. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει προστασία απέναντι σε κάποια νοσήματα, αλλά τα περισσότερα από αυτά είναι σπάνια ή και εξαφανισμένα στις περισσότερες χώρες.
Παρόλα αυτά, το πρώτο μας εμβόλιο είναι ένα ορόσημο για εμάς, καθώς μας προσθέτει άλλο ένα στοιχείο "κανονικότητας" που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη!

126 comments:

Anonymous said...

Να ναι πάντα μα πάντα καλά το Λυδιάκι και να έχει μια ζωή απολαυστική, γεματη χαρουμενες εκπληξεις.Να ειστε καλα ολοι σας και να δειτε τα παιδακια σας ν ανθιζουν και να προοδεύουν.
πολλα φιλια σε ολους σας
Μαμα Ελευθερίας και Θεοδωρας

Anonymous said...

Στοιχείο Κανονικότητας! Σας εύχομαι άπειρα στοιχεία κανονικότητας απο δω κ πέρα!
Να είστε όλοι καλά!

Anonymous said...

Πόσο πολύ μ΄αρεσε η έκφραση "στοιχείο κανονικότητας". Ενιωσα ότι με εκφράζει τόσο μα τόσο πολύ γιατί κι εγώ είμαι μια Μαρία που πολεμά τον καρκίνο εδώ και εντεκα χρόνια με απίστευτες δυσκολίες. Ειναι τόσο ανακουφιστικό ένα στοιχείο κανονικότητας όταν είσαι σε εμπόλεμη ζώνη
πολλά πολλά φιλάκια στη μικρή μας Λυδία

Anonymous said...

Στοιχείο κανονικότητας τι όμορφη φράση!!! Άλλη μία απόδειξη στις τόσες ότι ο εχθρός νικιέται και θα φύγει και το κοριτσάκι μας θα μεγαλώσει και θα είμαστε όλοι εδώ να την καμαρώσουμε στα μεγάλα και τα σπουδαία που την περιμένουν στο μέλλον. Πολλά φιλάκια σε όλους και την αγάπη μου.
Βένια

Anonymous said...

Μπράβο, το κανονικό κοριτσάκι μας (μα τι λέω;;;)
Μαρία, καλή δύναμη.
Μια τετραμελής οικογένεια

Thalassenia said...

Εύχομαι να αρχίζει μια κανονική ζωή για την Λυδία και για όλους σας.
Τέτοια θετικά στοιχεία να σας περιβάλλουν πάντα.

Φιλιά θαλασσένια στην οικογένεια.

Anonymous said...

"ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ" ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΣΟ ΚΟΙΝΕΣ ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΑΣ.ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΕΤΕΣ.ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Anonymous said...

Είμαι παιδίατρος και θέλω να στείλω στην ψυχούλα σας ένα μεγάλο φιλί. Απλά αξιοθαύμαστη...Σήμερα είχα την τύχη να γνωρίσω ένα μικρό άγγελο με το πρόβλημα αυτό από κοντά...να είσαι καλά ψυχούλα μου και η παναγίτσα να είναι συνεχώς κοντά σου στη δύσκολη ανηφόρα που από σήμερα τραβάς...

CHEF AT THE MARCHE BISTRO said...

αχ! να ξέρατε πόσο πολύ σας σκέφτομαι...μη χασετε ποτέ το κουράγιο σας...πολλές τέτοιες κανονικές στιγμές θα μπούν στη ζωή σας!!!!ο Θεός μαζί σας!!!

Anonymous said...

Πόσο χαιρόμαστε γι αυτό... σας σκεφτόμαστε και σας αγαπάμε...
να είσαστε ΠΑΝΤΑ καλά...
ελένη

Anonymous said...

Αααααα, ωραίες εξελίξεις! Να είναι πάντοτε προστατευμένη από ιούς και από αρρώστειες.

Anonymous said...

εύχομαι κι ελπίζω, να πάνε όλα καλά με το εμβόλιο και με όλα, με όλα τα άλλα...

Anonymous said...

Σας εύχομαι ολόψυχα αυτή η "κανονικότητα" να γίνει καθημερινότητά σας από δω και πέρα για πάντα.

Μαμά Ειρήνη

Anonymous said...

Πάντα γερή και πάντα κανονική!
(Ή ίσως όλο και κανονικότερη!!!)

popelix said...

Σκέψου τώρα αυτό το ευαίσθητο παιδάκι με το ιδιαίτερο ανοσοποιητικό να κινδυνέψει από καμιά αρρώστια εξαιτίας των γονέων που αρνούνται να κάνουν στα παιδιά τους εμβόλια! Στο νηπιαγωγείο που έγραψα τη μικρή μου δεν μου ζήτησαν καν το βιβλιάριο υγείας ...
Λυπάμαι για το απαισιόδοξο σχόλιο ... Έχετε την αγάπη μου!

Anonymous said...

είμαστε εδώ με ένα χαμόγελο στην καρδιά όλο δικό σας

Αθανασία said...

Γειάσου καλέ μου...εε,ναί μη νομίζεις ότι κ μείς όλοι μπορούμε να κάνουμε όολων,των ειδών τα εμβόλια...δεν υσχίει μό-νο για τη Λυδία μας αυτό...βέβαια στη περίπτωση της μικρής μας καλό είναι να είμαστε λίιιγο,πιό σίγουροι κ να υπάρχει λίγο περισσότερη προφύλαξη από τις αρρώστιες τις όποιεσδήποτε οκ??... γι αυτό κάνουμε,άλλωστε κ τα εμβόλια...καλησπέρες....

Anonymous said...

Εύχομαι ολόψυχα η κανονικότητα να μην ξεκολλήσει από πάνω σας. Να είστε γεροί και δυνατοί όλοι σας!

Με αγάπη από τα Χανιά!

Anonymous said...

Ευχομαι όλο και περισσότερα "στοιχεία κανονικότητας" στην συνέχεια!!!

Φιλιά σε όλους σας και καλή Σχολική χρονιά για τα παιδάκια σας!

Ι.

Μαμά Ειρήνη said...

Νομίζω ότι είστε όσο πιο κανονικοί γίνεται.. Εντάξει είστε και λίγο ...εξαιρετικοί, εντάξει, εντάξει, ΠΟΛΥ εξαιρετικοί, αλλά σας αγαπάμε όπως και να έχει. Σας εύχομαι πολλά πολλά ακόμη εμβόλια και να είναι αυτά τα εμβόλια οι μονοδικές βελόνες που θα σας τρυπήσουν στο εξής. Από καρδιάς όμως το εύχομαι αυτό...Να είστε πάντα καλά!

apneagr said...

Να σας έχει ο ΘΕΟΣ καλά όλους και οι μόνες βελόνες που θα τρυπήσουν την μικρή ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ να είναι αυτές των εμβολίων!

nautilus said...

Παντελώς άσχετο το προηγούμενο comment, ήρθε κι έσκασε εδώ για διαφήμιση από κάποιον, όπως έκανε και σε δεκάδες άλλα blog. Επειδή σε αυτό το blog δεν έπαιξαν ποτέ διαφημίσεις, και επειδή με εκνευρίζουν όσοι ενοχλούν τους "γείτονες" χωρίς να το πολυσκεφτούν, θα το αφήσω το σχόλιο ως παράδειγμα προς αποφυγή για μια μερούλα και μετά θα το σβήσω.

Anonymous said...

Καλωσορίσατε στον "κόσμο των εμβολίων" :))))))

AFourla said...

Εύχομαι κανονικότητα μέχρι που να βαρεθείτε, αν αυτό είναι ποτέ δυνατόν. Ολα καλά να πάνε.

Cranberry said...

Εύχομαι τα καλύτερα στη μικρούλα Λυδία...Εύχομαι τα "στοιχεία κανονικότητας" να υπερισχύσουν και να γίνει το συντομότερο καλά!

Πολλά φιλιά!

magsoulini said...

E ναι είναι υγιής και μπορεί να κάνει και εμβόλια... Αναμενόμενη εξέλιξη!

marina said...

Ψάχνοντας στο net για απαντήσεις σε πολλές απορίες μου (σαν καινούργια μαμά), έπεσα πάνω στο blog σας...

Δεν έχω λόγια...ειλικρινά...για τις αντοχές σας, το κουράγιο σας...μακάρι να είστε πάντα έτσι, γιατί είναι ο λόγος που η Λυδία χαμογελάει!

Να είστε πάντα καλά!

Anonymous said...

παντα να ειναι γερη και η λυδια και τα αλλα σας παιδια με υγεια χαρ ευτυχια και απο δω και μπρος να σας ερθουν ολα δεξια

Unknown said...

χαίρομαι που σας διαβάζω, και μαθαίνω πως η λιονταρίνα μας πάει μπροστά!

ΜΙΚΡΟΥΛΙ said...

Κουράγιο και υπομονή.Μπράβο στην νεράιδα σου που δεν το βάζει κάτω.Στεναχωρήθηκα δάκρυσα έκλαψα.Είμαι και εγώ μανούλα σε δυο βλαστάρια.Στον Δημήτρη μου όπου δεν είμαι η βιολογική του μητέρα και στην Λένια μου.Σαν τελευταίο θα πω μάνα κουράγιο.

Anonymous said...

Έχουμε 2010. Καλά να είμαστε και σε 10 χρόνια να μας γράφει η ίδια η Λυδία, με μια κανονική ζωή, σε μια Ελλάδα που θα έχει βρει κι εκείνη την κανονικότητά της.

Ιωάννα said...

Μπράβο σας, μπράβο σας, μπράβο σας, αξίζετε ότι καλύτερο και εσείς σαν γονείς μα πιο πολύ αυτό το κοριτσάκι που πραγματικά μου θυμίζει πολεμιστή. Συγχαρητήρια συνεχίστε να είστε δίπλα της, να την στηρίζεται και είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά!

chemin said...

Σας βρήκα τυχαία, πριν λίγο καιρό ενώ ήμουν στη μέση ενός δικού μου αγώνα, άλλου τύπου, δύσκολου και με πολλά σκαμπανεβάσματα.
Θέλω να σας ευχαριστήσω για τη δύναμη που μου δίνετε κάθε μέρα με τον τρόπο που ζείτε, αγωνίζεστε, γράφετε.. πέφτετε και σηκώνεστε.
Να ευχηθώ όλα να πάνε όσο καλύτερα -κανονικότερα :) γίνεται.
Να χαίρεστε τα παιδάκια σας και να τα βλέπετε να μεγαλώνουν και να κατακτούν συνεχώς νεες κορυφές..

Unknown said...

Μπράβο στο Λυδιάκι!!!Αντε και στα επόμενα!!

Την αγάπη μου, Νικόλ

Αθηνά από Θεσσαλονίκη said...

:)))))))
Με τόσο ευχάριστα νέα μόνο με χαμόγελο μπορούσα να ξεκινήσω!!Να κάνει όσα εμβόλια της είναι απαραίτητα κι όχι όλα,δεν κάνουν πάντα καλό.
Από δω και πέρα όλα ΚΑΝΟΝΙΚΑ να είναι,το έχετε ανάγκη!!!

Φιλιά πολλά σε όλη την οικόγενεια!

Anonymous said...

Θα καθήσουμε εδώ ήσυχα ήσυχα και θα περιμένουμε σε καμιά 10ετία κ τις γκρίνιες σου για τα πρώτα φλέρτ!

Anonymous said...

και αφού έγινε το πρώτο βήμα με το εμβόλιο, όλα τα κανονικά, λοιπόν, για σας ας αρχίσουν από εδώ και ας περάσουν όλα τα άλλα σαν ένα κακό όνειρο...

με όλη μου την καρδιά εύχομαι να σας έρχονται όλα καλά και να συνεχίσετε να μας δίνετε μαθήματα ΖΩΗΣ...

Anonymous said...

Σήμερα είδα για πρώτη φορά το blog.
Ο αδελφός μου είναι σήμερα 27 ετών 7 χρονια μικροτερος απο εμένα. Στα 9 του ήρθε η διάγνωση βόμβα ! Οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. 5 χρόνια αγώνας. Χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, μία υποτροπή και ξανά πιο επιθετικές χημειοθερεπείες που χρησιμοποιήθηκαν ως τελευταίο "χαρτί" γνωρίζοντας ότι υπάρχει πιθανότητα να μην τις αντέξει. Τις άντεξε όμως. Το νοσοκομείο Παίδων σπίτι μας για 5 χρόνια και για άλλα 5 ανα έξι μήνες εξέταση μυελού. Απολογισμός : Απώλεια 80% της ακοής του και στα δυο αυτιά και φρενάρισμα στην ανάπτυξη του (π.χ. ύψος), τα μαλλιά του ποτέ δεν ξαναβγήκαν φυσιολογικά.
Σημερινή κατάσταση : Ζωντανος
Φοράει ειδικά ακουστικά και στα δύο αυτιά του, αφού πέρασαν τα 10 πρώτα χρόνια έκανε ειδική θερεπεία με αυξητική ορμόνη για να φτάσει μετα κόπων και βασάνων το ύψος του 1,65. Το θέμα με τα μαλλιά σήμερα πια έχει αντιμετωπιστεί αφού ξυρίζει το κεφάλι του όλο και αφήνει λίγα γένια , έτσι είναι και μέσα στη μόδα !!! Πολλά χρόνια με παιδοψυχολόγους και μετά με ψυχολόγους μέχρι και σήμερα. Κρίση εφηβείας μετά τα είκοσι μέχρι και σήμερα. Θυμός , ερωτήματα αν θα μπορέσει να κάνει παιδιά, αν θα τον αγαπήσει κοπέλα , θυμός με εμένα , θυμός με τους γονείς μας, οργισμένη επανάσταση, σπουδές στο Πολυτεχνείο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, και σήμερα το 2010 και 18 χρόνια μετά τον Φεβρουάριο του 1992 διάγνωση και εισαγωγή στο ΚΕΘ του Παίδων, ΖΩΝΤΑΝΟΣ κόντρα στα προγνωστικά , τις στατιστικές και τις θεραπείς. Είναι ένας 27χρονος άντρας για πάντα σημαδεμένος απο όσα βίωσε , είναι μπερδεμένος και θυμωμένος. Αλλά είναι λιοντάρι, δεν γονατίζει, παλεύει. Μαζί του πάλεψα και εγώ και οι γονείς μου. Αναμνήσεις απο γιορτές Πάσχα μέσα στο ΚΕΘ και εγώ έφηβη τότε να κουβαλάω μαγειρίτσα σε κατσαρόλα απο το σπίτι , ο πατέρας μου να τρέχει να βρεί σουβλάκι ή κοτόπουλο μπας και φάει τίποτα τις ημέρες που η χημειοθεραπεία του είχε κλειδώσει το στόμα και η στοματίτιδα δεν τον άφηνε ούτε νερό να πιεί. Μετρήσεις κάθε δύο ημέρες στα αιμοπετάλια που έπεφταν και μελάνιαζε το σώμα του παντού. Ακτινοβολίες που τον έκαιγαν και επώδυνες δειγματοληψίες μυελού. Ο στόχος τα πρώτα χρόνια ήταν να μην πεθάνει και στη συνέχεια να παραμείνει ζωντανός. Πριν απο δύο χρόνια πέρασε απο μία ιατρική κρατική επιτροπή γιατι χρειαζόταν κάποιο χαρτί και μέσα αναφερόταν η φράση "πλήρης ίαση". Τι περίεργο μετά απο τόσα χρόνια "ελεύθερος νόσου" ήρθε αυτή η φράση. Κλείνοντας για να μην σας κουράζω άλλο αυτό εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου και την καρδιά μου στη Λυδία. Να είναι δυνατή να παλεύει να είστε δυνατοί να παλεύετε μαζί της . "Πλήρης ίαση" αυτές τις λέξεις να δείτε δίπλα στο όνομα της......

Anonymous said...

Σήμερα είδα για πρώτη φορά το blog.
Ο αδελφός μου είναι σήμερα 27 ετών 7 χρονια μικροτερος απο εμένα. Στα 9 του ήρθε η διάγνωση βόμβα ! Οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. 5 χρόνια αγώνας. Χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, μία υποτροπή και ξανά πιο επιθετικές χημειοθερεπείες που χρησιμοποιήθηκαν ως τελευταίο "χαρτί" γνωρίζοντας ότι υπάρχει πιθανότητα να μην τις αντέξει. Τις άντεξε όμως. Το νοσοκομείο Παίδων σπίτι μας για 5 χρόνια και για άλλα 5 ανα έξι μήνες εξέταση μυελού. Απολογισμός : Απώλεια 80% της ακοής του και στα δυο αυτιά και φρενάρισμα στην ανάπτυξη του (π.χ. ύψος), τα μαλλιά του ποτέ δεν ξαναβγήκαν φυσιολογικά.
Σημερινή κατάσταση : Ζωντανος
Φοράει ειδικά ακουστικά και στα δύο αυτιά του, αφού πέρασαν τα 10 πρώτα χρόνια έκανε ειδική θερεπεία με αυξητική ορμόνη για να φτάσει μετα κόπων και βασάνων το ύψος του 1,65. Το θέμα με τα μαλλιά σήμερα πια έχει αντιμετωπιστεί αφού ξυρίζει το κεφάλι του όλο και αφήνει λίγα γένια , έτσι είναι και μέσα στη μόδα !!! Πολλά χρόνια με παιδοψυχολόγους και μετά με ψυχολόγους μέχρι και σήμερα. Κρίση εφηβείας μετά τα είκοσι μέχρι και σήμερα. Θυμός , ερωτήματα αν θα μπορέσει να κάνει παιδιά, αν θα τον αγαπήσει κοπέλα , θυμός με εμένα , θυμός με τους γονείς μας, οργισμένη επανάσταση, σπουδές στο Πολυτεχνείο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, και σήμερα το 2010 και 18 χρόνια μετά τον Φεβρουάριο του 1992 διάγνωση και εισαγωγή στο ΚΕΘ του Παίδων, ΖΩΝΤΑΝΟΣ κόντρα στα προγνωστικά , τις στατιστικές και τις θεραπείς. Είναι ένας 27χρονος άντρας για πάντα σημαδεμένος απο όσα βίωσε , είναι μπερδεμένος και θυμωμένος. Αλλά είναι λιοντάρι, δεν γονατίζει, παλεύει. Μαζί του πάλεψα και εγώ και οι γονείς μου. Αναμνήσεις απο γιορτές Πάσχα μέσα στο ΚΕΘ και εγώ έφηβη τότε να κουβαλάω μαγειρίτσα σε κατσαρόλα απο το σπίτι , ο πατέρας μου να τρέχει να βρεί σουβλάκι ή κοτόπουλο μπας και φάει τίποτα τις ημέρες που η χημειοθεραπεία του είχε κλειδώσει το στόμα και η στοματίτιδα δεν τον άφηνε ούτε νερό να πιεί. Μετρήσεις κάθε δύο ημέρες στα αιμοπετάλια που έπεφταν και μελάνιαζε το σώμα του παντού. Ακτινοβολίες που τον έκαιγαν και επώδυνες δειγματοληψίες μυελού. Ο στόχος τα πρώτα χρόνια ήταν να μην πεθάνει και στη συνέχεια να παραμείνει ζωντανός. Πριν απο δύο χρόνια πέρασε απο μία ιατρική κρατική επιτροπή γιατι χρειαζόταν κάποιο χαρτί και μέσα αναφερόταν η φράση "πλήρης ίαση". Τι περίεργο μετά απο τόσα χρόνια "ελεύθερος νόσου" ήρθε αυτή η φράση. Κλείνοντας για να μην σας κουράζω άλλο αυτό εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου και την καρδιά μου στη Λυδία. Να είναι δυνατή να παλεύει να είστε δυνατοί να παλεύετε μαζί της . "Πλήρης ίαση" αυτές τις λέξεις να δείτε δίπλα στο όνομα της......

Anonymous said...

Σήμερα είδα για πρώτη φορά το blog.
Ο αδελφός μου είναι σήμερα 27 ετών 7 χρονια μικροτερος απο εμένα. Στα 9 του ήρθε η διάγνωση βόμβα ! Οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. 5 χρόνια αγώνας. Χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, μία υποτροπή και ξανά πιο επιθετικές χημειοθερεπείες που χρησιμοποιήθηκαν ως τελευταίο "χαρτί" γνωρίζοντας ότι υπάρχει πιθανότητα να μην τις αντέξει. Τις άντεξε όμως. Το νοσοκομείο Παίδων σπίτι μας για 5 χρόνια και για άλλα 5 ανα έξι μήνες εξέταση μυελού. Απολογισμός : Απώλεια 80% της ακοής του και στα δυο αυτιά και φρενάρισμα στην ανάπτυξη του (π.χ. ύψος), τα μαλλιά του ποτέ δεν ξαναβγήκαν φυσιολογικά.
Σημερινή κατάσταση : Ζωντανος
Φοράει ειδικά ακουστικά και στα δύο αυτιά του, αφού πέρασαν τα 10 πρώτα χρόνια έκανε ειδική θερεπεία με αυξητική ορμόνη για να φτάσει μετα κόπων και βασάνων το ύψος του 1,65. Το θέμα με τα μαλλιά σήμερα πια έχει αντιμετωπιστεί αφού ξυρίζει το κεφάλι του όλο και αφήνει λίγα γένια , έτσι είναι και μέσα στη μόδα !!! Πολλά χρόνια με παιδοψυχολόγους και μετά με ψυχολόγους μέχρι και σήμερα. Κρίση εφηβείας μετά τα είκοσι μέχρι και σήμερα. Θυμός , ερωτήματα αν θα μπορέσει να κάνει παιδιά, αν θα τον αγαπήσει κοπέλα , θυμός με εμένα , θυμός με τους γονείς μας, οργισμένη επανάσταση, σπουδές στο Πολυτεχνείο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, και σήμερα το 2010 και 18 χρόνια μετά τον Φεβρουάριο του 1992 διάγνωση και εισαγωγή στο ΚΕΘ του Παίδων, ΖΩΝΤΑΝΟΣ κόντρα στα προγνωστικά , τις στατιστικές και τις θεραπείς. Είναι ένας 27χρονος άντρας για πάντα σημαδεμένος απο όσα βίωσε , είναι μπερδεμένος και θυμωμένος. Αλλά είναι λιοντάρι, δεν γονατίζει, παλεύει. Μαζί του πάλεψα και εγώ και οι γονείς μου. Αναμνήσεις απο γιορτές Πάσχα μέσα στο ΚΕΘ και εγώ έφηβη τότε να κουβαλάω μαγειρίτσα σε κατσαρόλα απο το σπίτι , ο πατέρας μου να τρέχει να βρεί σουβλάκι ή κοτόπουλο μπας και φάει τίποτα τις ημέρες που η χημειοθεραπεία του είχε κλειδώσει το στόμα και η στοματίτιδα δεν τον άφηνε ούτε νερό να πιεί. Μετρήσεις κάθε δύο ημέρες στα αιμοπετάλια που έπεφταν και μελάνιαζε το σώμα του παντού. Ακτινοβολίες που τον έκαιγαν και επώδυνες δειγματοληψίες μυελού. Ο στόχος τα πρώτα χρόνια ήταν να μην πεθάνει και στη συνέχεια να παραμείνει ζωντανός. Πριν απο δύο χρόνια πέρασε απο μία ιατρική κρατική επιτροπή γιατι χρειαζόταν κάποιο χαρτί και μέσα αναφερόταν η φράση "πλήρης ίαση". Τι περίεργο μετά απο τόσα χρόνια "ελεύθερος νόσου" ήρθε αυτή η φράση. Κλείνοντας για να μην σας κουράζω άλλο αυτό εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου και την καρδιά μου στη Λυδία. Να είναι δυνατή να παλεύει να είστε δυνατοί να παλεύετε μαζί της . "Πλήρης ίαση" αυτές τις λέξεις να δείτε δίπλα στο όνομα της......

Anonymous said...

Σήμερα είδα για πρώτη φορά το blog.
Ο αδελφός μου είναι σήμερα 27 ετών 7 χρονια μικροτερος απο εμένα. Στα 9 του ήρθε η διάγνωση βόμβα ! Οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. 5 χρόνια αγώνας. Χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, μία υποτροπή και ξανά πιο επιθετικές χημειοθερεπείες που χρησιμοποιήθηκαν ως τελευταίο "χαρτί" γνωρίζοντας ότι υπάρχει πιθανότητα να μην τις αντέξει. Τις άντεξε όμως. Το νοσοκομείο Παίδων σπίτι μας για 5 χρόνια και για άλλα 5 ανα έξι μήνες εξέταση μυελού. Απολογισμός : Απώλεια 80% της ακοής του και στα δυο αυτιά και φρενάρισμα στην ανάπτυξη του (π.χ. ύψος), τα μαλλιά του ποτέ δεν ξαναβγήκαν φυσιολογικά.
Σημερινή κατάσταση : Ζωντανος
Φοράει ειδικά ακουστικά και στα δύο αυτιά του, αφού πέρασαν τα 10 πρώτα χρόνια έκανε ειδική θερεπεία με αυξητική ορμόνη για να φτάσει μετα κόπων και βασάνων το ύψος του 1,65. Το θέμα με τα μαλλιά σήμερα πια έχει αντιμετωπιστεί αφού ξυρίζει το κεφάλι του όλο και αφήνει λίγα γένια , έτσι είναι και μέσα στη μόδα !!! Πολλά χρόνια με παιδοψυχολόγους και μετά με ψυχολόγους μέχρι και σήμερα. Κρίση εφηβείας μετά τα είκοσι μέχρι και σήμερα. Θυμός , ερωτήματα αν θα μπορέσει να κάνει παιδιά, αν θα τον αγαπήσει κοπέλα , θυμός με εμένα , θυμός με τους γονείς μας, οργισμένη επανάσταση, σπουδές στο Πολυτεχνείο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, και σήμερα το 2010 και 18 χρόνια μετά τον Φεβρουάριο του 1992 διάγνωση και εισαγωγή στο ΚΕΘ του Παίδων, ΖΩΝΤΑΝΟΣ κόντρα στα προγνωστικά , τις στατιστικές και τις θεραπείς. Είναι ένας 27χρονος άντρας για πάντα σημαδεμένος απο όσα βίωσε , είναι μπερδεμένος και θυμωμένος. Αλλά είναι λιοντάρι, δεν γονατίζει, παλεύει. Μαζί του πάλεψα και εγώ και οι γονείς μου. Αναμνήσεις απο γιορτές Πάσχα μέσα στο ΚΕΘ και εγώ έφηβη τότε να κουβαλάω μαγειρίτσα σε κατσαρόλα απο το σπίτι , ο πατέρας μου να τρέχει να βρεί σουβλάκι ή κοτόπουλο μπας και φάει τίποτα τις ημέρες που η χημειοθεραπεία του είχε κλειδώσει το στόμα και η στοματίτιδα δεν τον άφηνε ούτε νερό να πιεί. Μετρήσεις κάθε δύο ημέρες στα αιμοπετάλια που έπεφταν και μελάνιαζε το σώμα του παντού. Ακτινοβολίες που τον έκαιγαν και επώδυνες δειγματοληψίες μυελού. Ο στόχος τα πρώτα χρόνια ήταν να μην πεθάνει και στη συνέχεια να παραμείνει ζωντανός. Πριν απο δύο χρόνια πέρασε απο μία ιατρική κρατική επιτροπή γιατι χρειαζόταν κάποιο χαρτί και μέσα αναφερόταν η φράση "πλήρης ίαση". Τι περίεργο μετά απο τόσα χρόνια "ελεύθερος νόσου" ήρθε αυτή η φράση. Κλείνοντας για να μην σας κουράζω άλλο αυτό εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου και την καρδιά μου στη Λυδία. Να είναι δυνατή να παλεύει να είστε δυνατοί να παλεύετε μαζί της . "Πλήρης ίαση" αυτές τις λέξεις να δείτε δίπλα στο όνομα της......

Anonymous said...

Σήμερα είδα για πρώτη φορά το blog.
Ο αδελφός μου είναι σήμερα 27 ετών 7 χρονια μικροτερος απο εμένα. Στα 9 του ήρθε η διάγνωση βόμβα ! Οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. 5 χρόνια αγώνας. Χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, μία υποτροπή και ξανά πιο επιθετικές χημειοθερεπείες που χρησιμοποιήθηκαν ως τελευταίο "χαρτί" γνωρίζοντας ότι υπάρχει πιθανότητα να μην τις αντέξει. Τις άντεξε όμως. Το νοσοκομείο Παίδων σπίτι μας για 5 χρόνια και για άλλα 5 ανα έξι μήνες εξέταση μυελού. Απολογισμός : Απώλεια 80% της ακοής του και στα δυο αυτιά και φρενάρισμα στην ανάπτυξη του (π.χ. ύψος), τα μαλλιά του ποτέ δεν ξαναβγήκαν φυσιολογικά.
Σημερινή κατάσταση : Ζωντανος
Φοράει ειδικά ακουστικά και στα δύο αυτιά του, αφού πέρασαν τα 10 πρώτα χρόνια έκανε ειδική θερεπεία με αυξητική ορμόνη για να φτάσει μετα κόπων και βασάνων το ύψος του 1,65. Το θέμα με τα μαλλιά σήμερα πια έχει αντιμετωπιστεί αφού ξυρίζει το κεφάλι του όλο και αφήνει λίγα γένια , έτσι είναι και μέσα στη μόδα !!! Πολλά χρόνια με παιδοψυχολόγους και μετά με ψυχολόγους μέχρι και σήμερα. Κρίση εφηβείας μετά τα είκοσι μέχρι και σήμερα. Θυμός , ερωτήματα αν θα μπορέσει να κάνει παιδιά, αν θα τον αγαπήσει κοπέλα , θυμός με εμένα , θυμός με τους γονείς μας, οργισμένη επανάσταση, σπουδές στο Πολυτεχνείο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, και σήμερα το 2010 και 18 χρόνια μετά τον Φεβρουάριο του 1992 διάγνωση και εισαγωγή στο ΚΕΘ του Παίδων, ΖΩΝΤΑΝΟΣ κόντρα στα προγνωστικά , τις στατιστικές και τις θεραπείς. Είναι ένας 27χρονος άντρας για πάντα σημαδεμένος απο όσα βίωσε , είναι μπερδεμένος και θυμωμένος. Αλλά είναι λιοντάρι, δεν γονατίζει, παλεύει. Μαζί του πάλεψα και εγώ και οι γονείς μου. Αναμνήσεις απο γιορτές Πάσχα μέσα στο ΚΕΘ και εγώ έφηβη τότε να κουβαλάω μαγειρίτσα σε κατσαρόλα απο το σπίτι , ο πατέρας μου να τρέχει να βρεί σουβλάκι ή κοτόπουλο μπας και φάει τίποτα τις ημέρες που η χημειοθεραπεία του είχε κλειδώσει το στόμα και η στοματίτιδα δεν τον άφηνε ούτε νερό να πιεί. Μετρήσεις κάθε δύο ημέρες στα αιμοπετάλια που έπεφταν και μελάνιαζε το σώμα του παντού. Ακτινοβολίες που τον έκαιγαν και επώδυνες δειγματοληψίες μυελού. Ο στόχος τα πρώτα χρόνια ήταν να μην πεθάνει και στη συνέχεια να παραμείνει ζωντανός. Πριν απο δύο χρόνια πέρασε απο μία ιατρική κρατική επιτροπή γιατι χρειαζόταν κάποιο χαρτί και μέσα αναφερόταν η φράση "πλήρης ίαση". Τι περίεργο μετά απο τόσα χρόνια "ελεύθερος νόσου" ήρθε αυτή η φράση. Κλείνοντας για να μην σας κουράζω άλλο αυτό εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου και την καρδιά μου στη Λυδία. Να είναι δυνατή να παλεύει να είστε δυνατοί να παλεύετε μαζί της . "Πλήρης ίαση" αυτές τις λέξεις να δείτε δίπλα στο όνομα της......

pinelopi t. said...

eixa kairo na sas episkeftw an kai sas eixa sto mualo mou.. de tha sas krupsw oti agwniousa kai ligo kai fobomoun mipws a nea den einai toso kala.. ti anakoufisi omws.. to ludiaki einai mia "kanoniki" koukla!
sas filw polu olous

Anonymous said...

Μπράβο Ναυτίλε! Η Λυδία συνεχίζει ακάθεκτη. Εύχομαι να συνεχίσετε τη ζωή σας έτσι...ρουτινιάρικα.
Να γίνει η ζωή σας ''ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή''.
Φιλιά σε όλους σας
Αναστασία

KANTHAR0S said...

Τυχαία σας εντόπισα. Δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο, παρά μόνο ότι Εύχομαι τα καλύτερα. Το εύχομαι με όλη μου την καρδιά.

Greca said...

γεια σας... ολον τον καιρο εμπαινα "σιγα σιγα" παντα ομως με την ιδια πεποιθηση οτι το κοριτσι μας (μετα απο 3 χρονια + που σας "ανακαλυψα" και εχετε μπει στην καρδια μου θα μου επιτρεψετε αυτο το "μας") θα τα καταφερνει μερα με την ημερα να κερδιζει τις μαχες για παντα...
απο τον μπαμπα καμηλα λοιπον φθασαμε στο εμβολιο... πωπω... το κοριτσι μας μεγαλωνει... και δε φανταζεστε ποσο χαιρομαστε ολοι... η αγκαλια μας απο εδω γυρω σας...

σας ευχομαι οπως παντα καλη δυναμη και καθε μας προσευχη και θετικη σκεψη κοντα σας!
Ειρηνη (πλεον και μαμα Μαριας)

Μαμά Ειρήνη said...

Καλησπέρα!

Christos said...

Όλα θα πάνε καλά...και θα είμαστε εδώ να το χαρούμε όλοι...Κουράγιο και θα είστε εσείς και προπαντώς η Λυδία η νικήτρια...

Anonymous said...

Eυχομε νά είστε ολοι καλά ,αλλά κυρίως η κουκλίτσα μας Η Λυδία , άν καί έχετε νά μάς γράψετε νέα κάπου ενάμισι μήνα ,αυτό μέ κάνει νά σκέφτομε , ότι σίγουρα θά κάνει άπειρες "Κούνιες Μπέλλες", νά τής "σκάσετε" πολλάααααα φιλάκια στά μαγουλάκια .. καί όταν μπορέσετε γράψτε μας τά νέα σας .
Φιλιά σέ όλους .

Anonymous said...

Εύχομαι οτι τσιμπιματάκια κάνει το παιδί από εδώ και πέρα να είναι μόνο για τα εμβόλιά της!
Ο Θεός μαζί σας.

Anonymous said...

Τα φιλιά μου, μπαίνω για να δω νεα σας και να βεβαιωθώ πως όλα είναι ''κανονικά-ρουτινιάρικα''. Τι όμορφα να κυλάει έτσι η ζωή μας... Η ροζούλα Λυδία είναι μια γλύκα και όσο μεγαλώνει γίνεται ακόμα πιο τσαχπίνα!

amkon2003 said...

Σας καταλαβαίνουμε απόλυτα και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας αυτό το στοιχείο "κανονικότητας" που αναφέρετε, να μας δώσετε τα φώτα σας...εμείς έχουμε τον
'Αγγελο που είναι 3,5 χρόνων και μετά από 1,5 χρόνο θεραπειών νίκησε τον καρκίνο που απειλούσε να τον κατασπαράξει..προσπαθούμε ως γονείς να βρούμε τα βήματα μας..αυτή είναι η έκφραση που εγώ και ο άντρας μου χρησιμοποιούμε καθημερινά μεταξύ μας αλλά και προς τους τρίτους. πείτε μας εσεις τα καταφέρνετε και πως?
'Αννα-μαρία-Νίκος

annoula said...

Σας καταλαβαίνουμε απόλυτα και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας αυτό το στοιχείο "κανονικότητας" που αναφέρετε, να μας δώσετε τα φώτα σας...εμείς έχουμε τον
'Αγγελο που είναι 3,5 χρόνων και μετά από 1,5 χρόνο θεραπειών νίκησε τον καρκίνο που απειλούσε να τον κατασπαράξει..προσπαθούμε ως γονείς να βρούμε τα βήματα μας..αυτή είναι η έκφραση που εγώ και ο άντρας μου χρησιμοποιούμε καθημερινά μεταξύ μας αλλά και προς τους τρίτους. πείτε μας εσεις τα καταφέρνετε και πως?
'Αννα-μαρία-Νίκος

annoula said...

Σας καταλαβαίνουμε απόλυτα και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας αυτό το στοιχείο "κανονικότητας" που αναφέρετε, να μας δώσετε τα φώτα σας...εμείς έχουμε τον
'Αγγελο που είναι 3,5 χρόνων και μετά από 1,5 χρόνο θεραπειών νίκησε τον καρκίνο που απειλούσε να τον κατασπαράξει..προσπαθούμε ως γονείς να βρούμε τα βήματα μας..αυτή είναι η έκφραση που εγώ και ο άντρας μου χρησιμοποιούμε καθημερινά μεταξύ μας αλλά και προς τους τρίτους. πείτε μας εσεις τα καταφέρνετε και πως?
'Αννα-μαρία-Νίκος

marilia said...

Πώς είστε;

Κουταλιά γλυκό χαμόγελο, να πάρουμε τα πάνω μας... ;)

Anonymous said...

Περιμένω νεα για τη Λυδια μου,
Μανουλα ειμαι και εγω.
Να στε καλά

mama giota said...

μας ξεχασατε
σας αγαπαμε να εισαστε παντα καλα

Anonymous said...

Ψυχούλα όλα θα πάνε καλά!! συνεχίζουμε τις προσευχες μας!

Alma Libre said...

Είστε καλά ?? Τό Λυδιάκι μας ??
μάς ξεχάσατε :-( οπως έγραψε καί η mama giota πιό πάνω..σάς στέλνω τήν αγάπη μου καί ένα μεγάαααααλο βάζο γιά νά βάλετε μέσα γλυκό χαμόγελο .

πολλά φιλιά.

(Υ.Γ σάς έχω στείλει
μύνημα )

Anonymous said...

Που είστε καλε??
Τι κάνει το μπουμπούκι??
Πως πάει το σχολείο??
Θέλουμε νεα!!

Anonymous said...

Ναυτίλε τι κάνει το παιδί μας;Βαριέσαι να μπεις και να γράψεις ένα ξερό "καλά", μας φτάνει κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται τίποτα άλλο.

Stardustia said...

καλησπέρα σας!

εδώ έξι μήνες έχουμε κάτι περιπέτειες υγείας, όχι με τη μικρή...

τους τελευταίους τέσσερις μήνες προσπαθούσαμε να ορίσουμε χειρουργείο που όλο έπαιρνε αναβολή λόγω απρόοπτων προβλημάτων.

Γι αυτό εξαφανίστηκε ο Ναυτίλος και όχι επειδή βαριέται να γράψει...

σας χαιρετώ...

Anonymous said...

stardustia περαστικά σε όλους.

Anonymous said...

Σας διαβάζω καιρό και έχω να σας πώ με όλο το θάρρος ότι έχετε αποκτήσει ένα είδος διαστροφής. Γράφετε κυρίως όταν το παιδί είναι πολύ άσχημα. Τρέφεστε κατα βάση απο την κατάθλιψή σας. Καλύτερα θα ήταν ή να γράφετε σε ένα προσωπικό ημερολόγιο ή να απευθύνεστε σε κάποιο ψυχολόγο ή και τα δύο ή όπου τελοςπάντων κάνει καλό σε εσας. Εχω διαβάσει αντίστοιχες σελίδες με παιδάκια που πάσχουν κι αυτά, κυρίως απο την Αμερική και υπάρχει συνεχής ενημέρωση και στα καλα και στα κακα. Αλλα αυτό δεν ταιριάζει σε όλους. Μαλλον σε εσάς δεν βοηθάει. Και βέβαια υποχρεώνεστε κατα καιρούς και να απολογείστε. Με εκτίμηση και με την ελπίδα να μην παρεξηγηθώ. Κοσμάς E.

Stardustia said...

@ Κοσμά Ε.
Δε συμφωνώ... το ποστ στο οποίο αφήσατε το σχόλιό σας δεν αφορά κάποια κακή στιγμή της μικρής...

εκτός και αν για εσάς τα εμβόλια ανήκουν σε τραυματική εμπειρία...

από την άλλη ένα μπλογκ δεν έχει απαραίτητα dead-lines... έτσι δεν είναι;

φιλικά

Anonymous said...

Καλημέρα,
ελπίζω όλα να είναι καλά και να είναι απλά το no news good news....
Περιμένω "φωτογραφικό" γλυκό του κουταλιού ανυπόμονα, όπως όλοι μας φαντάζομαι.....
Φιλιά από όλους μας Χαρούλα

Anonymous said...

Καλή μου, το σχολιό μου, βεβαίως και έχει να κάνει με όλη τη στάση σας στο μπλόγκ και όχι με το συγκεκριμένο πόστ. Ωστόσο απο την απαντησή σας επιβεβαιώνεται τα λόγια μου, ότι αφού έχετε χρόνο και απαντάτε άμεσα σ΄αυτο που τελικά, δυστυχώς παρεξηγήσατε, έχετε και χρόνο να κάνετε συχνότερες αναφορές στο σκοπό για τον οποίο δημιουργήσατε αυτό το μπλόγκ.
Λυπάμαι που με παρεξηγήσατε εν τέλει, και ειλικρινά σκεφτείτε και πάλι το σχόλιό μου γιατί είναι εμφανές και απο την απάντησή σας ότι σας συμβαίνει αυτό που σας έγραψα,το οποίο ειπώθηκε απο μέρους μου καλοπροαίρετα. Κοσμάς.

Stardustia said...

@Koσμά Ε.
Όποιος έχει μπλογκ γνωρίζει ότι δε χρειάζεται να ξημεροβραδιάζεται σε αυτό για να λαμβάνει τα σχόλια στα ποστ του: αυτά έρχονται ως μηνύματα στον λογαριασμό του. Είμαστε άνθρωποι του σήμερα, όλη μας πλέον η επικοινωνία περνά μέσα από το ίντερνετ. Όντως, έτυχε να το δω σχεδόν άμεσα το μήνυμα, αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να γίνονται συχνότερες αναφορές στο τι κάνει η Λυδία...

το ότι συνδεόμαστε καθημερινά με το διαδίκτυο και έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για το τι σχόλια γράφονται στο μπλογκ μας, δε σημαίνει ότι πρέπει και να γράφουμε συνεχώς σε αυτό. Προσφάτως γράφτηκε ένα χυδαιότατο μήνυμα που αν το είχα διαβάσει νωρίτερα, προτού το αναλάβει ο Ναυτίλος, δεν ξέρω πώς θα είχα αντιδράσει.

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι εύκολο να λέει κανείς ότι αν δεν συμφωνούν οι άλλοι μαζί του, τότε τον έχουν παρεξηγήσει. Δεν σας γνωρίζω και ούτε γράψατε κάτι προσβλητικό και ούτε νομίζω ότι σας πήρα από τα μούτρα.
Απλώς, μου φάνηκε λίγο άδικη η τοποθέτησή σας...
άποψή μου και δεν φοβάμαι μήπως με παρεξηγήσετε.

Δεν θα γράψω άλλο, το μπλογκ είναι του πατέρα της, εκείνος σταχυολογεί και εκείνος επιλέγει τι θα γράψει, έστω και αν οι τελευταίοι μήνες τον έβγαλαν εκτός της ενεργούς δράσης λόγω προβλημάτων υγείας.

Και αυτό δεν αποτελεί προσπάθεια απολογίας...

την καλησπέρα μου

Anonymous said...

Νομίζω ότι πάρα πολλές φορές ο Ναυτίλος και η Stardustia μας έχουν κατακλύσει με τις ωραίες στιγμές της Λυδίας. Ας μην είμαστε άδικοι μαζί τους.

Νίτσα

Anonymous said...

Το Blog αυτό το παρακολουθώ περίπου 3 χρόνια.
Αποψή μου είναι πως ο άνθρωπος που το ξεκίνησε, μάλλον το έκανε (αρχικά τουλάχιστον) για το "ξαλάφρωμα" της ψυχής του.
Προσωπικά πιστεύω πως κι εγώ, ΑΝ είχα τη δύναμη, σε μια ανάλογη περίπτωση, το ίδιο θα ήθελα να κάνω. Δεν νομίζω πως είναι εύκολο να ξεδιπλώσει κανείς στον οποιονδήποτε τη ζωή του, πιστεύω όμως πως είναι οπωσδήποτε δικαίωμά του να το κάνει!

Διαστροφή δεν είναι να ζητάει κανείς τη συμπαράσταση του άλλου στα δύσκολά του, διαστροφή θα ήταν να "απαιτούμε" όλοι εμείς οι "αναγνώστες" αυτού του blog, καθημερινή επικοινωνία.

Anonymous said...

Λυπάμαι ειλικρινά. Μια διαπίστωση έκανα και θέλησα καταθέτοντάς την να βοηθήσω. Δεν απαιτώ τίποτα. Καμμιά φορά κάτι που μας ακούγεται βαρύ είναι λόγος για να δούμε αν το θέλουμε και αν μπορούμε τα πράγματα αλλιώς. Εν πάση περιπτώσει μητέρα της μικρής σας ευχαριστώ για αυτόν τον διάλογο, όσο για τους άλλους που έσπευσαν να γίνουν δεικτικοί έχω να πώ ότι δεν χρειάζεται. Ευχαριστώ για το χώρο και τον χρόνο σας και σας εύχομαι τα καλύτερα απο καρδιάς. Κοσμάς

Anonymous said...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΕΡΕΤΟΣ ΚΟΣΜΑΣ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΠΙΟ ΤΑΚΤΙΚΑ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΦΑΝΕΡΑ Η ΑΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΔΙΑΚΙ "ΜΑΣ"

ΣΤΑΡΝΤΑΣΤΙΑ ΒΑΣΤΑ ΓΕΡΑ

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ ΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥς :)

ΦΙΛΑΚΙΑ ΣΤΑ 10 ΜΑΓΟΥΛΑΚΙΑ

ΑΘΗΝΑ

Anonymous said...

Κάποτε ο Αντώνης Σαμαράκης μου είχε πει: στο χωριό μου λένε ότι η πιο σκοτεινή ώρα, είναι η ώρα πριν από την αυγή, η ώρα του λύκου.
Καλή δύναμη, αγάπη και συμπαράσταση

Μαρία said...

Ασφαλώς και όλοι έχουμε διαπιστώσει κ. Κοσμά, ότι ο Ναυτίλος γράφει όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, προφανώς γιατί τότε το έχει ανάγκη. Έτσι άλλωστε καταλαβαίνουμε ή υποθέτουμε ότι no news, good news. Από κει και πέρα εμείς με ποιο δικαίωμα μπορούμε να απαιτούμε συχνή ενημέρωση. Εκείνος τρέφεται με την κατάθλιψή του ή εμείς; Εμείς απλά διαβάζουμε (δεν ξέρω για ποιούς λόγους ο καθένας), γράφουμε όταν μας βγει κανένα σχόλιο συμπαράστασης και τίποτα παραπέρα.Το κακό με το διαδίκτυο είναι ότι από κει έρχεσαι σε επικοινωνία με κάθε καρυδιάς καρύδι. Αν το καλό που σου κάνει Ναυτίλε είναι περισσότερο από το κακό, συνέχισε ....

Anonymous said...

Διαβάζω αυτή τη σελίδα εδώ και 1μησι χρόνο,έχω διαβάσει όπως και ο κ. Κοσμάς και άλλες παρόμοιες σελίδες του εξωτερικού, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να κριτικάρουμε το πως αισθάνεται και δρα ο καθένας μας και να κάνουμε σχόλια περί ψυχολογικής ή μη βοήθειας (αναφέρομαι στον κ. Κοσμά) αυτή η σελίδα είναι προσωπική του Ναυτίλου και εκείνος εκφράζει μέσα από εδώ όλο αυτό που βιώνει εκείνος και η οικογένεια του μέσα από την αρρώστια της Λυδίας. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα ή να διαβάσει αυτό το blog ή απλά να το προσπεράσει. Γιατί γίναμε όλοι ξαφνικά ειδικοί και κρίνουμε συμπεριφορές και συναισθήματα?
Ναυτίλε εύχομαι να είναι περαστικά όλα τα προβλήματα υγείας και να είσαι σύντομα κοντά μας με περισσότερα νέα.
Φιλιά σε όλη την οικογένια και 1 σβουριχτό σπέσιαλ στη Λυδία.
Βένια

Anonymous said...

Πάντως παιδιά, πλάκα-πλάκα, κατηγορείτε τον Κοσμά αλλα όπως έδειξε το πράγμα, εξαιτίας του σχολίου του, κινήθηκε το μπλόγκ, έγραψε και κάτι παραπάνω η Σταρντάστια. Ε δεν είναι κι ωραίο εδω που τα λέμε εφόσον υπάρχει να γράφουν οι κάτοχοί του μετά απο παρακάλια ή γιατι θύμωσαν απο τα γραφόμενα. Ο άνθρωπος προέτρεψε να γράφει ο Ναυτίλος και τα καλά και τα κακά.Και αφού είναι για την ψυχοθεραπεία του έτσι μάλλον πρέπει. Οσο για το ότι είναι προσωπικές οι σελίδες των μπλόγκ, διαφωνώ κάθετα, υπάρχουν άμεσες οικογενειακές αναφορές αρα το προσωπικό του πράγματος καταργείται αυτόματα, αλλιώς γράφουμε στο ημερολογιό μας όπως εγραψε κι ο Κοσμάς ή τα συζητάμε με τους φίλους μας και την οικογενειά μας που δεν θα μας "πληγώσουν". Ελένη

Anonymous said...

Διάβασα σήμερα ένα πολύ ωραίο παραμύθι και θα ήθελα να το μοιραστώ με τη Λυδία... Ελπίζω να της αρέσει!! (Φυσικά δεν είναι δικό μου! Το link με το site του συγγραφέα βρίσκεται στο τέλος της ιστορίας!)

Ελένη

Ο Καβουράκης μια μικρή ιστορία για καρκινοπαθή παιδιά

Ο Καβουράκης και το ταξίδι του
Μια μικρή ιστορία για τα παιδιά που με τη φαντασία τους μπορούν να νικήσουν τα πάντα.


Ο Καβουράκης και το ταξίδι του
Μια μικρή ιστορία για τα παιδιά που με τη φαντασία τους μπορούν να νικήσουν τα πάντα.

Ο Άκης είναι ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Πάει στη γ’ τάξη του Δημοτικού σε μια όμορφη γειτονιά της Αθήνας, από εκείνες που τα παιδιά μαζεύονται μετά τα μαθήματά τους και παίζουν μπάλα και κρυφτό. Είναι αρκετά καλός μαθητής, χωρίς να διαβάζει πολύ και αυτό τον κάνει διπλά χαρούμενο όταν του λέει μπράβο η δασκάλα. Κι ο Δήμος είναι καλός μαθητής, ίσως καλύτερος από τον Άκη, αλλά δε βγαίνει ποτέ να παίξει τα απογεύματα γιατί η μαμά του τον βάζει να διαβάζει πολύ και μετά τον εξετάζει.
Μια μέρα του φθινοπώρου, ο Άκης γύριζε σπίτι από το σχολείο φορτωμένος με τα μπράβο του και χαρούμενος σκεφτόταν ότι η μητέρα του θα του είχε φτιάξει κεφτεδάκια με πατάτες που του αρέσουν. Ύστερα, θα πήγαινε μια βόλτα με τον παππού και ίσως του έπαιρνε και μια σοκολάτα να μοιραστούν στην παιδική χαρά. Ο παππούς βέβαια θα έπαιρνε ένα μικρό κομματάκι γιατί λέει ότι είναι ήδη γεμάτος ζάχαρη. Τον Άκη δε θα τον πείραζε να είναι γεμάτος ζάχαρη σκέφτηκε καθώς έφτανε σπίτι.
Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια μέχρι την πόρτα του σπιτιού ένιωσε ένα μικρό, πολύ μικρό πόνο στο πόδι του. Όπως τότε που ο Μιχάλης, εκείνο το παιδί που κάνει τη δασκάλα να τραβάει τα μαλλιά της και είναι πολύ αστεία όταν το κάνει, είχε τσιμπήσει το μπράτσο του για να του πάρει το καινούριο του μολύβι. Τι να έγινε εκείνο το μολύβι, αναρωτήθηκε και ξέχασε τον πόνο....

Η συνέχεια εδώ...

http://docamiok.blogspot.com/2010/11/o.html

Anonymous said...

http://trupokarudos.blogspot.com/2010/10/blog-post_30.html

παιδιά διαβάστε αυτό σας παρακαλώ και υπογραψτε όλοι για να σωθεί μια ζωή ένα νέο κορίτσι. Είναι κρίμα να χαθεί έτσι απλά. Είναι ζωή.

Σας ευχαριστούμε

Anonymous said...

http://trupokarudos.blogspot.com/2010/11/25.html

εδώ μπορείτε παιδιά να ψηφίσετε για αυτό το Άγγελο.

Anonymous said...

Παρακολουθώ πολύ καιρό το blog και είναι αλήθεια ότι ανησυχούσα μήπως το no news good news δεν ισχύει εδώ.
Αποφάσισα να γράψω για να ευχηθώ να είναι όλα καλά για τον nautilus σχετικά με τα θέματα υγείας του, γιατί είδα ότι κανείς δεν μπήκε στον κόπο διάβασει όλο το σχόλιο της Startustia και να του ευχηθεί σιδερένιος. Πιαστήκατε μόνο με τα ανούσια. Υγιαίνετε οικογενειακώς! Μαριμαρ

Anonymous said...

Ευτυχώς που βρέθηκες εσύ Μαριμάρ να μας ανοίξεις τα μάτια..... Κοίταξε να δείς δεν είμαστε ψυχολόγοι, ο καθένας που κάτι γράφει εδώ ή περνά απο δώ έχει έναν καλό λόγο, με τον δικό του τρόπο έκφρασης. Το βέβαιο είναι ότι "ασχολούμαστε" και τα τυπικά , τα γλυκαδερά ή τα δήθεν ψυχοπονιάρικα δεν κάνουν την ουσία. Αλλωστε η Σταρντάστια δεν θέλησε να μιλήσει εκτενώς για το θέμα που αναφέρεσαι, το μισοψιθύρισε, οπότε.....
Ντίνα

Sophey-Franny said...

perastika sou vre naftile!

Anonymous said...

Να την έχει ο Θεός καλά και να την προσέχει γιατί την αδίκησε λίγο στην αρχή.Και εσείς να είστε πάντα δίπλα της και να την λατρεύετε.
Θοδωρής Κανελλόπουλος

Πολίτης της Μπανανίας said...

Γρηγορα περαστικά στις αναποδιές και το Λυδιάκι μας να λάμπει πιο πολύ απο ποτέ, να φωτιζει και εμάς! :-D

Μαμά Ειρήνη said...

Μία απλή καλησπέρα, σας σκεφτόμαστε πάντα.

Anonymous said...

Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να ετοιμάζεστε για τις Άγιες ημέρες των Χριστουγέννων.
ΚΑλό απόγευμα.
Γιώργος

Αθηνά said...

Καλησπέρα... Είχα καιρό να μπω στο blog γιατί έγινα κι εγώ πρόσφατα μαμά και ο ελεύθερος χρόνος μου είναι λιγοστός. Όμως σας σκέφτομαι πάντα και σας έχω στην προσευχή μου. Ελπίζω όλα να είναι καλά και να έχετε ήδη στολίσει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σας!

Φιλιά σε όλη τη Γενναία Οικογένεια!

Anonymous said...

Η Λυδια θα γινει καλα
προσευχομαστε γι αυτην
η Αγαπη του θεου που ανασταινει
κι απλωνει την αγκαλια του
ας ειναι μαζι σας

Μαμά Ειρήνη said...

Καλή σας εβδομάδα, ελπίζω να είχατε χρόνο για χριστουγεννιάτικο στολισμό!

ilotas said...

Να είστε πάντα καλά. Πολλές ευχές για υγεία και κανονικότητα πλέον.

Όλοι παίρνουμε μαθήματα από σας.

Να είστε πάντα ευτυχισμένοι

Αλέξης-Βιβή.....και το μικρό μας Σισάκι

Anonymous said...

Για να είμαι ειλικρινής, ενώ συχνά έμπαινα για να ελέγξω αν είχαμε κάποιο νέο απ' το Λυδιάκι, είχα πολύ καιρό να κοιτάξω τα σχόλια...

Ναυτίλε, σου εύχομαι απο καρδιάς ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ ΓΕΡΟΣ και ΔΥΝΑΤΟΣ!!!

Ευχομαι σε όλους σας Χαρούμενες Γιορτές!!!

Πολλά πολλά χαμόγελα -έτσι κι αλλιώς αυτό το βαζάκι δεν αδειάζει ποτέ!

Ι.

Εκείνη.. said...

και πάνω στα "σεργιανίσματά" μου στην μπλογκόσφαιρα, έιδα την σελιδούλα σας. και ναί διάβασα όλα τα σχόλια.
Να ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου να είστε όλοι καλά!
Το κορίτσι σας, ο μπαμπάς και αυτή η μανούλα που Όλοι μας καταλαβαίνουμε ως τρέχει και δεν φτάνει.

Φιλιά πολλά σε όλους

Καίτη.

Lydia said...

Pragmatika anakalipsa to blog sas edeloc tuxea k pragmatika me suginisee! :D
Euxome olopsixa sthn Lydia sas na exei mi eutixismenh k Hremh Zwh! :)
-lydia

Anonymous said...

Ναυτιλο-οικογένεια, σε γνώρισα μέσα από το blog σου και είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μου.
Καλές γιορτές εύχομαι, και να θυμάσαι ότι είναι πολλοί αυτοί που σε σκέφτονται με αγάπη κι ας μη σε έχουν γνωρίσει από κοντά.

Ολυμπια said...

Πολλές πολλές ευχές για χρόνια πολλά, χρόνια καλά,χρόνια ευτυχισμένα!!!!

Anonymous said...

ναυτιλοοικογένεια Καλά Χριστούγεννα!!!

ελπίζω να είστε όλοι καλά και ρουτινιασμένοι και το τιγράκι να αλωνίζει δέντρα και κουτιά με δώρα και τραγούδια και χορούς!

και το Λενιώ και ο Γιωργής να σιγοντάρουν ή να οδηγούν το πανηγύρι!

είχα καιρό να μπω.....και χάρηκα πολύ με την ρουτίνα σας....

πατέρα...γρήγορα καλά!


Καλές Γιορτές!!!!


...μια ακόμη μαμά

citystamps said...

Ελπιζω να ειστε ολοι καλα....

Καλες γιορτες

Πετρος απο Θασο

pavlosk said...

Τυχαία ήρθα εδω...

Συγκλονίστηκα...

Γερά παιδιά. Γερά...μην το βάζετε ποτέ κάτω...

marilia said...

Καλές κι όμορφες γιορτές σ' όλη τη ναυτιλοοικογένεια! :)

γλυκό χαμόγελο και σβουριχτό σνουποφιλάκι! ;)

Anonymous said...

Καλές γιορτές στη Ναυτιλο-οικογένεια!
Και τα καλύτερα δώρα να τα φέρει ο Άγιος Βασίλης σε εσάς!

agiovasilema said...

Καλές γιορτές, χαίρομαι να μπαίνω και να ΜΗΝ διαβάζω νέα σας, κάτι που σημαίνει ότι είστε καλά και θα είστε για πολλά πολλά χρόνια καλά!! Πολλές και ειλικρινείς ευχές!

Anonymous said...

Καλησπέρα να τα πούμε?????
Καλά καλά μην φωνάζετε ξέρω σας τα είπαν πολλοί........ αλλά πείτε και σεις κάτι βρε παιδιά για να πάρουμε και μεις το γλυκό του κουταλιού μας...
Μας λείπετε αφάνταστα.
Καλές γιορτές να έχετε και αν περάσετε από τα μέρη μας κοπιάστε να σας τρατάρουμε καλαμαράκια ;)
Φιλιά Χαρούλα (με το τσούρμο μαζί)

Anonymous said...

Χρόνια πολλά στη Ναυτιλοοικογένεια, με υγεία, ευτυχία και μόνο χαρές από εδώ και πέρα. Φιλάκια πολλά στο τιγράκι μας και σε όλους.
Με αγάπη
Βένια

Χειμωνιατικη Λιακαδα said...

Καλά ★* 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Χριστούγεννα★ 。* 。
° 。 ° ˛˚˛ * _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•˚ */______/~\。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ˚ | 田田 |門| ˚%%%!

και ευτυχισμένο το 2011!!Τιγριτσα! Ευχομαι Υγεια και χαρες μοναχα να φερουν σε σενα και τον κοσμο ολο!

Anonymous said...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟ 2011 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΓΟΡΓΟΝΑ.
ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Αθηνά said...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΝΑΥΤΙΛΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ :)
ΥΓΕΙΑ,ΑΓΑΠΗ,ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΓΙΟΡΤΙΝΑ!
Αθηνά από Θεσσαλονίκη

Anonymous said...

Χρόνια πολλά με υγεία πάνω απ όλα!

Αγαπημένη μασ οικογένεια, σας σκεφτόμαστε πάντα.

Anonymous said...

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους!
Η καινούρια χρονιά να φέρει σε όλους σας πρώτα-πρώτα υγεία και μετά όλα τα άλλα.
Να τα χαίρεστε και να είναι καλότυχα στην ζωή τους. Αλλά και σεις να είστε καλά και να τα καμαρώνετε. Ιδιαίτερα φιλάκια στη Λυδία.
Όλγα

Anonymous said...

Χρόνια πολλά σε όλη την οικογένειά σας! Εύχομαι να είστε καλά και ο νέος χρόνος να σας βρει υγιείς με πολλή αγάπη και όμορφες στιγμές!
Σοφία

Anonymous said...

Χρόνια Πολλά με Υγεία,Αγάπη,Ευτυχία οι Προσευχές μου μαζί σας. Σας σκέφτομαι και εύχομαι τα καλύτερα για την οικογένεια σας να είστε καλά!!!!!!!!!!!

Sad_Vampiress said...

Χρονια πολλα και καλη χρονια!!!
Να ειστε ολοι γεροι και δυνατοι!!

Anonymous said...

Χρόνια πολλά!! καλές γιορτές να έχετε με τα τρία αγγελούδια σας!! Έχω πάνω από χρόνο να σας αφήσω σχόλιο, αλλά δεν ξεχνώ ποτέ την μικρή Λυδία και όποτε έχω ίντερνετ διαθέσιμο πάντα μπάινω να τσεκάρω τα νέα σας!! Θυμάμαι μια παλία φωτογραφία της Λυδίας δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και θυμάμαι που γράφατε το στολίζουμε νωρίς για να προλάβει να το χαρεί η μικρούλα!! Από τότε έχουν περάσει κι άλλες γιορτές και θα περάσουν κι άλλες πάντα με τα τρία παιδάκια σας!!! Σας εύχομαι τα καλύτερα και πάντα στην προσευχή και στη σκέψη μου θα είναι το μικρό σας αγγελούδι!!

Anonymous said...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΝΑΥΤΙΛΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΠΕΣΙΑΛ ΣΒΟΥΡΙΧΤΟ ΣΤΟ ΤΙΓΡΑΚΙ.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ
ΒΕΝΙΑ

Anonymous said...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ
ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Anonymous said...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ :)

Anonymous said...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Κ ΚΑΛΑ! ΥΓΕΙΑ Κ ΧΑΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ξωτικακι said...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΑΠΟΥΛΕΣ!!!

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!!
ΝΕΡΑΙΔΟΑΓΚΑΛΙΤΣΑ ΣΤΕΛΝΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!

aspa said...

μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας κακός εφιάλτης που μετατράπηκε σε όμορφο όνειρα... σαν όμορφο όνειρο εύχομαι να είναι η ζωή της Λυδίας από εδώ και στο εξής...καλή χρονιά να έχετε και με υγεία και χαμόγελο!! Ασπα

Alma Libre said...

Καλή Χρονιά σέ ολη τήν Ναυτιλοοικογένεια ,μέ υγεία ,αγάπη , καί πολλά χαμόγελα από εκείνο τό βαζάκι... .
φιλιά σέ ολους ,καί ιδιαίτερα στό Λυδιάκι .

krini said...

Καλησπερα και χρονια πολλα.Ευχομαι να ειναι παντα γερη η κορουλα σας,να ζησει μια υπεροχη ζωη να την καμαρωσετε νυφουλα.Ο ΘΕΟΣ να την προσεχει παντα να εχει εναν αγγελο διπλα της να τη φυλαει

Anonymous said...

Καλημέρα, χρόνια πολλά,καλή χρονιά. Αν δεν κάνω λάθος σήμερα έχει το Λυδιάκι γενέθλια?

Anonymous said...

Ελπίζω όλοι να είσαστε καλά. Με τρομάζει λίγο η σιωπή........ Χρόνια πολλά και καλά. Χαρούλα

Anonymous said...

Αν δεν κάνω λάθος σήμερα η Λυδία κλείνει τα επτά? Πολύχρονη να τα χιλιάσει και να είναι πάντα υγιής και χαρούμενη!!!! Να την χαίρεστε, και όπως επιθυμείτε να την καμαρώσετε!!
Ας γευτούμε όλοι μας με χαρά ένα κομμάτι από την τούρτα των γενεθλίων της!!!
Πολλά φιλιά και πολλές ευχές
Όλγα

Anonymous said...

Λυδιάκι τιγράκι γλυκό να τα εκατοστήσεις, χίλιες ευχές μέσα από την καρδιά μου. Πωπωπω πως μεγάλωσε το κοριτσάκι μας έγινε κιόλας 7. Ναυτίλε μου να τη χαίρεστε τη κουκλίτσα σας και να την δείτε όπως επιθυμείτε.
Φιλιά πολλά και περιμένουμε τούρτα.
Με αγάπη
Βένια

Anonymous said...

Αγαπημένη Ναυτιλοοικογένεια,

Χρόνια πολλά, Χρόνια Καλά για όλους σας!

Ευχές πολλές πολλές στο Λυδιάκι για τα γεννέθλιά του!!!! Να' ναι πάντα γερή και χαρούμενη!!!!

Ο,τι καλύτερο σε όλους σας. Πάνω απ' όλα ΥΓΕΙΑ και χαμόγελο!!!

Σας σκεφτόμαστε πάντα!!!

Με αγάπη
ι

sadwolf13 said...

Χρονια πολλα και καλα σε ολους αν και νομιζω οτι το ιστολογιο αυτο σιγα σιγα περναει στην κατηγορια των παροπλισμενων ... αφηνοντας ολους εμας με την αισθηση του βετερανου που μολις τελειωσουν οι μαχες ολοι τον ξεχνανε ...
Επειδη ομως εμεις δεν ειμασταν ποτε το θεμα , απλα ειμασταν ενα ακομα βοηθητικο σωμα στον πολεμο της Λυδιας , νομιζω οτι ευχη ολων μας ειναι το ιστολογιο αυτο οχι απλα να παροπλιστει αλλα να γινει εντελως ανενεργο αν αυτο σημαινει οτι η Λυδιουλα θα ειναι καλα .
Καλο 2011 σε ολους ...