Monday, June 18, 2007

Όρη μεθιστάνειν

Η «οικογενειακή» ανακοίνωση που είχα πει ότι θα της κάναμε δεν μας βγήκε. Δεν ξέρω, ίσως δεν ήμασταν έτοιμοι… Μια μέρα αποφάσισα να της πω κάτι και να την ρωτήσω τη γνώμη της. Συχνά το κάνουμε αυτό με τα παιδιά, ρωτάμε τη γνώμη τους για διάφορα θέματα, κυρίως τα πιο σημαντικά. Της είπα λοιπόν ότι το «βαβά» που έχει στο κεφαλάκι δεν πάει πολύ καλά και οι γιατροί θέλουν να κάνουν κάτι για την βοηθήσουν.

- Αλλά για να το κάνουν αυτό θα πρέπει να μπεις λίγο στο νοσοκομείο, να κάνουν οι γιατροί ό,τι πρέπει να κάνουν και μετά θα γυρίσουμε σπίτι.
- Ό-ΧΙ! Μαμά, μπαμπά, Λυδία, Γιωργή, Λενιώ ‘πίτι!! (το κορίτσι έχει περάσει τα δύο από τα χρόνια της μέσα στην κλινική, και ερχόταν σπίτι σαν φαντάρος σε άδεια ΠΣΚ, άντε και καμιά φορά μετά τιμητικής…Εγώ στην θέση της θα με χαστούκιζα δηλαδή…)

Αγκαλιά, βούρκωμα και καμιά άλλη κουβέντα….

Λίγες μέρες μετά…Δεν ήμουν εγώ εκεί, μου το διηγήθηκαν.
Έπαιζε, κάτι δεν της πήγε καλά, τσαντίστηκε και χτύπησε επίτηδες το κεφαλάκι της στο πάτωμα (το κάνει αυτό πότε πότε και μας πιάνει πανικός).

- Λυδία, μη χτυπάς το κεφαλάκι σου!
- …[συνεχίζει]
- Λυδία μην το χτυπάς γιατί άμα το χτυπάς θα πάμε στο νοσοκομείο. Θέλεις να πάμε στο νοσοκομείο;!!
- Ναι…
- Γιατί κορίτσι μου θέλεις να πάμε νοσοκομείο;
- Γιατί π’έπει.
- Ποιος το είπε κορίτσι μου ότι πρέπει;
- Μπαμπά…

Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ καλά, πολύ άμεσα τα πιο δύσκολα πράγματα. Πολύ καλύτερα και πολύ αμεσότερα από εμάς…
Και όμως την άλλη στιγμή συνέχιζε να παίζει, ως το πιο χαρούμενο και ευτυχισμένο παιδί του κόσμου. Η πιο μεγάλη ευλογία της Λυδίας στην ζωή μας είναι αυτή η ελπίδα, αυτή η πίστη, αυτή η δύναμη.

48 comments:

Anonymous said...

Λυδία... ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ!

Anonymous said...

Σας σκεφτομαστε ολους με αγαπη και θαυμασμο για οσα αντεχετε. Μια μαμα, ενας μπαμπας και μια 3χρονη μικρη με χρονιο προβλημα υγειας. Ξερουμε τι ειναι η αγωνια, η αυπνια, το αγνωστο μπροστα μας, τα νοσοκομεια και ολα τα γνωστα...
Συμπασχουμε ειλικρινα και ευχομαστε ολοψυχα να συμβει οτι καλυτερο για ολα τα παιδακια που πονανε.

Anonymous said...

Πώς γίνεται κι αυτά τα μικρά ανθρωπάκια είναι πιο ώριμα από μας που καλούμαστε να λαμβάνουμε αποφάσεις για τις ζωές τους; Πώς;

Την καλησπέρα μου και τις ολόψυχες ευχές μου για ό,τι καλύτερο.

Anonymous said...

Αχ, Λυδία μου!

Ελάτε να πάμε ΜΑΖΙ στο δάσος να κρυφτούμε...

Καλησπέρα. Σας σκεφτόμαστε πάντα, όλους σας.Και είμαστε εδώ...

iLiAs said...

Περαστικά είναι, όλα περαστικά!
Να έχετε όμορφο βράδυ!

Anonymous said...

Tην αγάπη μας! Μια οικογένεια.

Aggelos Spyrou said...

Όλες οι προσευχές του κόσμου να ενωθούν,

όλες οι ελπίδες να γίνουν ζωή.

Κάντε αυτό που υπαγορεύει το ένστικτό σας. Οι γιατροί θα σας βλέπουν πάντα σαν άλλο ένα περιστατικό...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

¨πίτι".....
"π'έπει"......
Πονάει η ψυχή μου,
βουϊζουν τ' αυτιά μου...σαν να ακούω τη φωνούλα της...

Εγώ να ευχηθώ, ύστερα από χρόνια, η Λυδία να διαβάζει αυτό το μπλογκ και να χαμογελάει, γιατί "π'έπει" να γίνει καλά!

nautilus said...

((((λένα)))) από Λυδία.

ανώνυμε, η καλύτερη ευχή

μπαμπάκη, τα βλέπουν όλα πιο καθαρά. Εμείς κοιτάζουμε μέσα από τον καθρέφτη των δικών μας (δήθεν ώριμων) σκέψεων, αισθημάτων και προσδοκιών

natassaki, σε κυνηγάνε και σένα; :-)

ilias, καλό βράδυ και σε εσένα

ανώνυμη οικογένεια, όλους σας ευχαριστούμε. Οι μικροί της οικογένειας έχουν και ένα σκαστό φιλί από τους δικούς μας μικρούς

aggelos spyrou, οι ελπίδες είναι πάντα ζωή...

φυρδην-μίγδην, ναι η φωνούλα της...τη γειτονιά ρώτα για την "φωνούλα" της...

aggelika said...

Αχ.. τα παιδιά καταλαβαίνουν τα παντα! Μπορεί να το κάνουν αυτό με τον πιο αθώο τρόπο, αλλά καταλαβαίνουν τα πάντα! Πολύ δύσκολο να αντιληφτούμε τι κρύβουν στην ψυχούλα τους...

Φωτούλα Τζιώντζου said...

Καλό σας πρωί,ξημερώνει σε λίγες ώρες.

veloz said...

καλό κουράγιο!
εύχομαι τα καλύτερα!
Με συγκινήσατε πολυ...
Καλημέρα.

marilia said...

Μια αγκαλιά και μια ακόμα ευχή: Όλα να πάνε καλά! :)

Φιλάκι γλυκό

Anonymous said...

"..πως να κρυφτείς απ' τα παιδιά, έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα.." το μόνο που τους λείπει είναι η εμπειρία για να διαμορφώσουν κρίση, αλλιώς όλα τα καταλαβαίνουν.
Αγαπημένε μπαμπά της Λυδίας η εμπιστοσύνη που σου δείχνει και λέει ότι αφού το είπε ο μπαμπάς έτσι πρέπει να γίνει, δείχνει ότι καταλαβαίνει πως παλεύεις για το καλύτερο για εκείνη και θέλει να συνεργαστεί. Είναι απίστευτα δυνατός χαρακτήρας η Λυδία σας και τα μαθήματα ζωής που παίρνουμε από εκείνη πολύ σημαντικά.
Εύχομαι η αγάπη σας για εκείνη να σας βοηθήσει να πάρετε την καλύτερη απόφαση.
Πάντα στην διάθεσή σας αν μπορώ να κάνω οτιδήποτε για να βοηθήσω.
Λυδία

pietà said...

Καλό κουράγιο κουκλίτσα μου, κάποια στιγμή θα τα κοιτάζεις όλα και με ένα "φουουου" θα τα διώξεις και θα συνεχίσεις την πανέμορφη ζωούλα σου... Εδώ θα είμαστε, θα το δεις!

Aurellia said...

Κοριτσάκι μου γλυκό, τη μισή σου δύναμη και θέληση να είχαμε όλοι εμείς, οι μεγάλοι!
Μαθήματα ζωής, δύναμης, θέλησης και μεγαλείου ψυχής από ένα τόσο δα κοριτσάκι, απο το μικρό μας Λυδιάκι!
Πολλά ζουζουνίστικά γαργαλιστικά φιλάκια στο γλυκό σου λαιμουδάκι αγαπούλα!
Κατερίνα

Loth said...

ΜΟΛΙΣ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ...
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ..ΕΙΔΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ..ΕΙΝΑΙ ..ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ!
ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΟΝΑΕΙ..ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ..
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ..

ameno said...

Δεν υπάρχουν λόγια άξια, μπροστά στο μεγαλείο της απλότητας του παιδιού...
Ειθε να ξημερώσει η μέρα που όλα θα μοιάζουν σαν όνειρο, σαν κακό όνειρο...
Φωτεινή

Victoria said...

Καλησπερα κι απο μενα... Εκτος απο πολεμιστρια και κουκλα, ειναι και πανεξυπνη η Λυδια μας... Και οντως μπαμπα πρεπει να νιωθεις περηφανος που σε εμπιστευεται τοσο ωστε να καταλαβαινει ποσο σημαντικο ειναι αυτο που της λες, παρολο που δεν το θελει... Η σκεψη μου παντα κοντα σας... Σας στελνω πολλα φιλια και αγκαλιες...

[Germanos] said...

Εχω περάσει την ιδια εμπειρία με δυο μέλη της οικογενειας μου.
Παρακολουθω εκτοτε τις εξελιξεις στη νευροχειρουργική και σε διαβεβαιώ οτι πλέον η επιστημη εχει εξελιχθει σε σημειο που δεν μπορουμε να φανταστούμε.
Η μικρη θα γινει καλά, είμαι σιγουρος.
Συνεχισε να το παλεύεις

Anonymous said...

Να είστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ ότι όλα θα πάνε καλά. Να νιώθετε σίγουροι ότι θα γίνει καλά και μ΄ αυτή τη σιγουριά να πορεύεστε όσο διαρκέσει αυτή η σκληρή δοκιμασία. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή είναι να σας ευχηθώ ολόψυχα να γίνει καλά η Λυδία σας. Και είμαι σίγουρη ότι θα γίνει.

Anonymous said...

Σου έχει εμπιστοσύνη, σε πιστεύει, και αυτό είναι πολύ δύσκολο να το καταφέρεις. Ειδικά με ενα παιδί. Η Λυδία είναι δυνατή και θα τα καταφέρει.
Μια γλυκιά αγκαλιά για όλους σας.

Αλέξανδρος

kwstask said...

τσα!καλημερα ψυχουλα που ακους στο ονοματακι λυδιουλα!εισαι ενα πανεξυπνο μουτρακι βρε!ενα αστερακι! μπαμπα και μαμα της λυδιουλας ειμαστε στο πλευρο σας!πιστευω πως ολα θα πανε καλα!ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,οτι καλυτερο!λυδια,καρδουλα μου, μια πολυ ωραια μερα ολα αυτα θα ειναι παρελθον και εσυ θα εχεις ολα,οσα δικαιουσε να εχεις! υστ1:μπαμπα-μαμα,οτι χρειαστειτε και μπορουμε να βοηθησουμε, πειτε το.... υστ2:οποτε μπορεσετε να ερθετε προς λουτσα να μου το πειτε!θα χαρω να σας ξεναγησω!μια-δυο μερες πριν στηλτε μου ενα e-mail:www.kwstask1981@yahoo.gr υστ3:θα περιμενω.....

Anonymous said...

Λυδία κάθε πρωί μπαίνω να διαβάσω αν έχει γράψει κάτι ο μπαμπάς σου. Ελπίζω όταν όλα περάσουν(γιατί θα περάσουν σίγουρα) κι εσύ θα έχεις μεγαλώσει, ο μπαμπάς σου να έχει κρατήσει όλα τα μηνύματα που σου στέλνουν οι άνθρωποι και να δεις πόσους φίλους έχεις σε όλη την Ελλάδα.

Anonymous said...

Διάβασα και με έπιασαν τα κλάματα γιατί ντράπηκα. Ντράπηκα που δεν έχω παιδί αλλά είμαι τόσο κακομαθημένη, κατά φαντασία ασθενής, που τίποτε δεν μου αρέσει και που όλο παραπονιέμαι. Ντράπηκα που νοιάζομαι τόσο υπέρμετρα για τον εαυτούλη μου, όταν υπάρχουν άνθρωποι που περνάνε τα πάνδεινα σαν και εσάς.

Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι επιτυχία και κουράγιο.

Pan said...

Καλησπέρα! Συγνώμη αν γίνομαι φορτικός, αλλά σε περίπτωση που θα πάτε για εγχείριση και χρειάζεστε κάτι, εδώ είμαι. Μην διστάσετε ούτε δευτερόλεπτο.

Anonymous said...

Καλημέρα. Ελπίζω σήμερα να είναι η μέρα καλύτερη, αν και με τέτοια ζέστη είναι δύσκολο να πάμε στις κούνιες... Φιλιά πολλά και στα τρία παιδάκια, αλλά πιο πολλά στη Λυδία. (nautilus, όλους κάτι ή κάποιος μας κυνηγάει...)

eρωτακι said...

Να πάνε όλα καλά, μικρή Λυδία. Και εσείς, οι γονείς της, να κάνετε κουράγιο, να σφίξετε τα δόντια, να χαμογελάτε για το μικρό σας Αγγελούδι. Με πίστη και ελπίδα.

Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο, και η μόνη ευχή μέσα στην ψυχή μου αυτή τη στιγμή είναι να γιατρευτεί το παιδάκι σας.

Idάκι said...

Πώς είναι δυνατόν να ξεχνάμε ποτέ πως τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα, εμπιστεύονται τους γονείς τους με τη ζωή τους κάθε λεπτό, πως βλέπουν μακροπρόθεσμα χωρίς να μπορούν να το εκφράσουν, και πως είναι τόσο δυνατοί χαρακτήρες ώστε να αλλάζουν γνώμη... Αρκεί να μη τους συμπεριφερόμαστε λες και είναι μειωμένης αντίληψης... Πόσοι γονείς το κάνουν αυτό το λάθος...

Όχι εσείς.

Η Λυδία ξέρει να παλεύει, και θέλει να κερδίσει την ζωή, με ατέρμονες κούνιες, με περίπατους πάνω στην "καμήλα" (εμείς λέγαμε τον πατέρα μου γαϊδουράκι), με ανέμελο παιχνίδι, με την αγάπη της οικογένειάς της. Και ξέρει ότι ίσως χρειάζεται να θυσιάσει λίγο χρόνο στο νοσοκομείο για να το πετύχει.

Εύχομαι να ακούσετε κάτι θετικό σύντομα, και οι προγνώσεις να καλυτερεύσουν. Κάθε μέρα μετρά στις εξελίξεις της νευροχειρουργικής και του πολέμου κατά του καρκίνου - άλλη μια ριψοκίνδυνη τομή στην άλλη άκρη του κόσμου μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για τη Λυδία αύριο.

Καλημέρα.

Salome said...

einai ekplhktiko pws polles fores ta pitsirikia exoun tetoia megalh dosh katanohshs,syxna megalyterh apo tous megalous..de xreiazontai dikaiologhsh,apla katalabainoun oti "p'epei"..eyxomai ta kalutera gia to louloudi sas kai gia esas!glyka filia!!

Greca said...

Λυδια μας,
κοριτσακι μας... λιγη δυναμη ακομα χαρα μου και καποτε θα τα βλεπεις ολα και θα χαμογελας...την ωρα που θα τρεχεις στις κουνιες, στην εξοχη...την ωρα που θα προσπαθουν οι αλλοι να σε πιασουν στο κυνηγητο... να σε βρουν στο κρυφτο... σα να ακουω το γελιο σου χαρα μου... μεσα στο τρελο πανηγυρι της ζωης... Σε φιλω γλυκεια μου και συγγνωμη που χαθηκα... απλα ετρεχα και γω λιγακι...αλλα μεσα στον πανικο της καθημερινοτητας.. Πολλα φιλια και σε ολη την οικογενεια...
Ειρηνη

nautilus said...

Καλημέρα, σε όλους!

Σας ευχαριστούμε όλους για την επίσκεψη, τα καλά λόγια και τις ευχές σας. Συγγνώμη και πάλι που δεν μπορώ να απαντήσω προσωπικά, όλα σας τα σχόλια μας δίνουν δύναμη και κουράγιο.
Καλή δουλειά, καλό κουράγιο με τη ζέστη!

Anonymous said...

Λυδία...
Σε "συναντήσαμε" τυχαία όμως σε αγαπήσαμε από το πρώτο post.
Συνέχισε, γλυκιά μου, τον αγώνα σου και να ξέρεις ότι στο τέλος εσύ θα βγεις νικήτρια και ο εχθρός θα φύγει μακριά.

Η σκέψη μας μαζί σου. Να ξέρεις ότι εσύ και η οικογενειά σου είσαι πλέον μέρος των προσευχών μας.

Μαριλένα said...

Είμαστε κοντά σας, δίπλα σας. Σε ό,τι θέλετε..

Anonymous said...

h poihsh arxizei apo ekei poy thn teleytaia lexh den thn exei o thanatos
synexiste na exete eseis ton prwto logo

theia Rouly

Anonymous said...

Tin megaliteri agalia tou kosmou na mporousa na sas dwsw olous san oikogeneia gia oooti kanete/antexete/xeirizeste/xereste...

Lidia mou to pio kalo, omorfo kai xaroumeno kai tixero koritsi na gineis! megali sa ta vouna kai na ziseis tin zwi sou mexri to medouli tis!!


Me pianei ki ena parapono omws...ena gamw to kerato mou gamw...!

niovi said...

μόλις πριν λίγα λεπτά ανακάλυψα αυτό το blog... δεν έχω λόγια να εκφράσω τι νιώθω αυτή τη στιγμή... πάντως ξέρω καλά πως είναι να πάσχει ένας άνθρωπος που αγαπάς από καρκίνο... αν και η θέση του γονιού είναι σίγουρα η πιο οδυνηρή απ'ολες...
κουράγιο και περαστικά στη μικρή κουκλιτσα σας!

Griz said...

Μπράβο σας για τη δύναμη που έχετε.

manosantonaros said...

Mόνο όταν ενα παιδί είναι άρρωστο, καταλαβαίνει ο ενήλικας τί είναι παιδί. Τόση αδολη σοφία! Τόση φυσική αντιμετώπιση της αλήθειας.
Φυσικά και την αγαπάμε τη Λυδία. Επειδή είναι παιδί.
Μακάρι να μπορώ να βοηθήσω σε κάτι.

industrialdaisies said...

Διάβασα μονορούφι όλα τα κείμενα. Και σκέφτομαι τον Σαββόπουλο "Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα..."

Εύχομαι να πάνε όλα καλά για την Λυδία και την οικογένειά της και στους γονείς της Λυδίας να παραμείνουν υπέροχοι. Καλή εβδομάδα και καλώς σας βρήκα.

kwstask said...

καλησπερα σε ολους!σημερα υπογραφουμε ολοι στο www.gopetition.com! ολοι μαζι για την υγεια μας!!!για την υγεια των παιδιων μας!!!συμμετεχουμε ολοι ενεργα υπογραφοντας,συζητοντας στο forum:giatinygeia και μοιραζοντας φυλλαδια!!!ολοι για ολους!!!ολοι για την υγεια μας ρε γαμωτοοο!!!!!

Victoria said...

Καληνυχτουδια σε ολη την οικογενεια... και πολλα δροσερα φιλια... σας σκεφτομαστε...

Φωτούλα Τζιώντζου said...

Καλημέρα και ελπίζω να αρκεί.

Greca said...

Κοριτσακι μας!
Ευχομαι ολα να πηγαινουν καλυτερα... και να ξερεις οτι ολη η αγαπη μας ειναι παντα μαζι σου... Σε φιλω καρδουλα μου...
μαμα μπαμπα αδερφακια τα φιλια μου επισης!

Anonymous said...

Ευχομαι ο Θεος να σας δινει δυναμη και ολα τα ασχημα να ειναι συντομα παρελθον.Ευχομαι ολοψυχα η Λυδια να γινει καλα.

vasvoe said...

οκ τυχαία έπεσστο μπγλογκ σας...
δεν ξέρω αν θα βοηθήσει αυτό που θα πω αλλά μια πληροφορία παραπάνω, δνε μπορεί να βλάψει.
στο νοσοκομείο παίδων της ζυρίχης πριν κανένα χρόνο πήραν ένα μηχάνημα ειδικό για παιδιά με όγκο στο κεφάλι... θυμάμαι το είχα διαβάσει στην εφημερίδα... το γεγονός ήταν ευχάριστο και σημαντικό ακριβώς επειδή μπορούσε να εστιάσει τόσο καλά την ακτινοβολία.
δεν θυμάμαι πολλά περισσότερα, πάει καιρός...

nautilus said...

vasvoe, καλημέρα, ευχαριστώ για την πληροφορία, πάω γρήγορα google να τσεκάρω την κατάσταση. Με αυτή την ιστορία έχω ξετρυπώσει τα πιο απίθανα πράγματα στα πιο απίθανα μέρη του κόσμου, η Ζυρίχη θα μου ξεφύγει;...Έχουμε και μια φίλη Ελβετίδα, θα την βάλω κι αυτή να το κοιτάξει. Ευχαριστώ πολυ! Καλή δύναμη!

Anonymous said...

Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Μαθήματα δύναμης και ζωής από ένα πλάσμα μόλις 6 ετών.Απο μικρό παιδί αντιμετωπίζω σοβαρά προβλήματα υγείας.Αυτό που μέχρι σήμερα έχω καταλάβει(την ώρα που είμαι στη λίστα για μεταμόσχευση νεφρού-παγκρέατος) είναι πως η "θέληση για ζωή" είναι πάνω από γιατρούς και φάρμακα.Όχι πως και αυτά δεν είναι σημαντικά.Άλλα είναι απίστευτο πως κάθε φορά που λές "δεν αντέχω άλλο", πολύ γρήγορα βλέπεις πως αντέχεις πολλά περισσότερα.Και η Λυδία όπως βλέπω αντέχει και θα αντέξει! Ειδικά όταν δίπλα της έχει τους γονείς της αλλά και τις ευχές για περαστικά όλως μας.Να είστε δυνατοί.Λυδία σε ευχαριστώ που μου δίνεις δύναμη...