Sunday, August 05, 2007

Ντήνος - δεύτερη μέρα...

Τις φωτογραφίες σας τις χρωστάμε!
έπρεπε να διαλέξουμε ανάμεσα στο να σας γράψουμε τα νέα μας, με σώας τα φρένας, και στο να επιμείνουμε να βάλουμε και οπτικό υλικό και να μην τελειώσουμε ποτέ...

Πάει, της θύμωσα της μαμάς… «τιλίως!»
Πάνω που είπαμε να γράψουμε ωραία και καλά τα νέα από τη «Ντήνο», πήγαμε διακοπές και θα τώρα λέει ξεκουράζονται… τέλος πάντων κούνιες ΔΕΝ έχω δει ακόμη, αν και το Ιόνιο μου κουνάει το βαρκοσωσίβιό μου, ένα «Καβου’άκι», για τα καλά και τραγουδάμε με τη μαμά «στου γυαλού τα βοτσαλάκια».
Άλλες φορές σκαρφαλώνω στο πολύχρωμο πολυθρονοστρώμα που μας έκανε δώρο η Μαριάννα από τη δουλειά, βάζω και τα χέρια στα χερούλια. Τότε η μαμά περνάει μέσα από το στρογγυλό άνοιγμα που έχει στο κάτω μέρος των ποδιών και κάνει τον ιππόκαμπο που σέρνει την άμαξα και ρίχνουμε πολλά γέλια. Ιδίως, όταν ταυτόχρονα έχει αφήσει και ο Γιώργος το χελωνοβαρκάκι του και η Λένια έχει βγάλει τα βατραχοπέδιλα και έχει αφήσει τις βουτιές και ανεβαίνουν [πότε ο ένας και πότε ο άλλος] μαζί μου. Τότε ο μπαμπάς μας προσέχει και η μαμά κάνει μακροβούτια και εμείς προσπαθούμε να μαντέψουμε από πού θα βγει, είναι καλή η μαμά και φτάνει μακριά, αλλά πάντα ανησυχώ λιγάκι μέχρι να τη δω να ξαναβγεί…

Ναι, αλλά εγώ της θύμωσα «τιλίως» γιατί εκείνη ανέβασε ήδη ΔΥΟ ποστς στο δικό της blog και δε λέει να ανεβάσει τη συνέχεια στο δικό μου.

Βέβαια μου κάνει άλλα κόλπα:
Όταν οι άλλοι πάνε στην πόλη και εγώ πεινάω αλλά κάνω πείσματα, μου βάζει την βιντεοκάμερα να τρέχει με την οθόνη της γυρισμένη προς τη μεριά μου, μου κάνω κόλπα και με βλέπω και ξεχνάω να τρέξω και να φύγω και η μαμά καταφέρνει να μου χώσει καμιά μπουκιά.

Και στην παραλία φτιάχνουν με τη Λένια μεγάλες χελώνες, βουνά, κάστρα και εμείς με το Γιώργο τα κάνουμε λίμπα, δεν ξέρω γιατί εκείνες μας φωνάζουν τότε ΜΗ αφού έχει μεγάλη πλάκα και τελικά γινόμαστε όλοι γουρουνάκια και μπουρούμε να ξαναχωθούμε στο νερό.

Ναι αλλά εγώ ήθελα να πω για τη Ντήνο…

Λοιπόν:

Όταν ξύπνησα την επόμενη ημέρα στο ξενοδοχείο στην αρχή μπερδεύτηκα πολύ: το κρεββάτι ήταν διαφορετικό, το δωμάτιο ξένο, ευτυχώς που η μαμά με περίμενε ξύπνια δίπλα μου και διάβαζε το βιβλίο της, δεν ξέρω ποιο, όταν μάθω να διαβάζω θα σας πω.
Αφού ετοιμαστήκαμε κατεβήκαμε οι δυο μας για πρωινό, ο νονός και η νονά θα κατέβαιναν σε λιγάκι, και κάτσαμε παρέα σε ένα μεγάάάλο τραπέζι. Τριγύρω μας ήταν όλο παππούδες και γιαγιάδες, μια μεγάλη παρέα που είχε φτάσει το προηγούμενο βράδυ με ένα πούλμαν και εγώ υποσχέθηκα στη μαμά να γνωρίσω όλον τον κόσμο μέχρι να φέρει το πρωινό μας.
Τελικά δεν κατάφερα να κρατήσω την υπόσχεσή μας: η μαμά τελείωσε πολύ πιο γρήγορα από το μέρος που μου το είπε μπουφέ, και γύρισε μουρμουρίζοντας. Ξέχασα να σας πω ότι η μαμά το πρωί πεινάει πάντοτε σα λύκος, και η νονά, που επίσης λατρεύει το πρωινό, της είχε πει ότι είχε διαλέξει ΑΥΤΟ το ξενοδοχείο ΚΑΙ για το πρωινό του…
Ευτυχώς που η μαμά μου είχε πάρει ένα μίλκο από την προηγούμενη ημέρα. Α, και έφαγα και φρυγανιές. Μαρμελάδα θα μου έφερνε αλλά δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τι είδους ήταν, τα αυγά ήταν κρύα και όχι καλοβρασμένα και εγώ, όταν είναι από άλλους, πρέπει να τα τρώω σφιχτά για καλό και για κακό…

[…]
Πήγαμε πάλι στην Παναγίτσα!
Εκεί λίγο έξω από τον περίβολο αγοράσαμε λαμπάδες. Διάλεξα μόνη μου δύο που ήταν όσο το μπόι μου και έτσι, σαν τον σκιέρ που κρατάει τα μπαστούνια του, ανέβηκα καμαρωτή καμαρωτή τα σκαλοπάτια.
[Θεωρώ περιττό να σας πω ότι η μαμά μου είχε βάλει ένα ωραίο φουστανάκι και μου είχε χτενίσει τα μαλλιά μου. Το τελευταίο είναι κατόρθωμα γιατί σιχαίνομαι να με χτενίζουν.
Δε θέλω να τη στεναχωρήσω αλλά είναι λιγάκι χαζούλα: ο «αέ’ας» ήταν τόσο δυνατός που το μόνο που θύμιζε ότι εγώ είχα κάτσει σα καλό παιδάκι να με χτενίσει ήταν ένα κοκκαλάκι που ψιλοκρεμόταν από το κεφαλάκι μου.]
Ανάψαμε τις λαμπάδες μας και ανεβήκαμε στην εκκλησία.
Όμως όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα τον δικό μου παππούλη που με αγαπά και μου δίνει μελέκες…
[…]
Το μεσημέρι πήγαμε και πάλι για φαγητό, πεινούσα, γιατί είχα δεν είχα φάει καλά το πρωί, και πήγαμε στο «Αίθριο».
Και εκεί η μαμά μου θύμωσε πολύ και με μάλωσε!!!
Είναι γνωστό ότι όταν πάμε κάπου για να φάμε, εγώ ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίσω οτιδήποτε
υπάρχει εκεί τριγύρω.
Να το πρωί εγώ χώθηκα στα μαγειρεία του ξενοδοχείου, όλοι φορούσαν σκουφάκια και γελάγανε, εκτός από την υπεύθυνη της τραπεζαρίας που ξεφυσούσε και τη μαμά μου που είχε γίνει κατακόκκινη σαν ντομάτα και με βούτηξε πάλι έξω…
Όμως, όλη Ντήνος είχε πια γεμίσει από πλήθη κόσμου και όπως ήταν φυσικό και στο
στενάκι που θέλαμε να φάμε δεν έπεφτε καρφίτσα. Τέλος πάντων, εμείς είχαμε βρει μεν τραπέζι αλλά η αφεντιά μου είχε νεύρα. Πέταξα κάτω τις μπογιές και της πλαστελίνες που μου είχε πάρει μαζί η μαμά και παραλίγο να πετάξω και το αγαπημένο μου «Ποτέ μα ποτέ δεν θα φάω ντομάτα» με τους αγαπημένους μου Τσάρλυ και Λόλα…
[Α, να ρωτήσετε τη μαμά μου να σας πει πώς θα βρείτε το καταπληκτικό επεισόδιο «the only sun» που κυκλοφορεί στο you tube σε δύο συνέχειες, αυτό μαζί με τις αγελάδες που γελάνε, τον Mr Bean σε κινούμενα σχέδια, τον Ροζ Πάνθηρα και το βίντεο με τη μαμά μου να τραγουδάει είναι από τα αγαπημένα μου βιντεάκια εκεί πέρα και όλη την ώρα τα βλέπω. Εδώ όμως ΟΥΤΕ και τέτοια βλέπω. Η σύνδεση λέει είναι πολύύύύύ αργή και δεν κατεβαίνει τίποτε…]
Και που λέτε λοιπόν, όταν μέσα σε πέντε ολόκληρα λεπτά η μαμά αναγκάστηκε να με μαζέψει γύρω στις δεκαπέντε φορές, γιατί έτρεχα κατευθείαν για το δρόμο, που είχε πολλά αυτοκίνητα, θύμωσε!!!
Και με βούτηξε από το τραπέζι, με έχωσε στο λαχανί μου καρότσι και ξεκίνησε για το ξενοδοχείο!!!
Μετά από εκατό μέτρα γύρισα θραμβεύτρια στους νονούς, ο αέρας κόντεψε να σπάσει την ομπρέλα μου, να πάρει το καπέλο μου, το καρότσι και εμένα μαζί και ίσως και τη μαμά…

Τελικά τη συγχώρεσα και υποσχέθηκα να φάω όλο μου τα φαγητό: μπιφτεκάκια σχάρας και σαγανάκι, χόρτα και ψωμάκι τραγανό.

[…]

Με φέρανε στη Ντήνο, κούνια δεν έχω βρει πουθενά αλλού εκτός από το λιμάνι, αλλά εκεί δεν έχει καθόλου δέντρα και η μαμά δεν με πάει γιατί οι γιατροί μου δεν επιτρέπουν καθόλου ήλιο…
Με φέρανε στη Ντήνο για μπάνιο και η μαμά ΔΕΝ με βάζει στην πισίνα, γιατί έχει μαύρες φυσαλίδες και βρωμιές και φοβάται, αμάν πια, μήπως κολλήσω κάτι… Η μαμά λέει ότι σαν τη θάλασσα δεν αξίζει τίποτε, αλλά πότε θα πάμε;
[…]
Ο νονός μας έβαλε όλους στο αμάξι το απόγευμα για μπάνιο!!! Θα πάμε λέει στη κολυμπήθρα. Έχει πλάκα να μπαίνω στο αμάξι με το νονό γιατί έχει πάντοτε μαζί του τη Νατάσα. [Όχι δε λένε έτσι τη νονά μου, έχει το ίδιο όνομα με τη μαμά και όλο μπλέκονται όταν κάποιος τις φωνάζει!! ]
Νατάσα λέει ένα περίεργο μικρό υπολογιστή που έχει κοντά του και που του λέει κάθε τόσο «σε εκατό μέτρα στρίψτε αριστερά», «σε πεντακόσια μέτρα στρίψτε δεξιά». Στην αρχή μπερδευόμουνα, αλλά τώρα ξέρω ότι μιλάει αυτό και όλο γελάω και το κοροϊδεύω…
[…]
Στο δρόμο περάσαμε από το Ξώμπουργο και από τον Βώλακα. Οι μεγάλοι τρελλάθηκαν να βγάζουν φωτογραφίες.
Στο Ξώμπουργο υπάρχει ένας απίθανος τεράστιος βράχος.
Στο Βώλακα πήγαμε γιατί έχει κάτι τεράστιες πέτρες σα βότσαλα ριγμένα από εδώ και από εκεί. Η μαμά βγήκε και μάζεψε μερικές για τη συλλογή της…
[…]
«Τιλίωσε» στη Ντήνο έχει μονάχα αέ’α!!!
Μπάνιο ΔΕΝ έκανα και ούτε και άφησα τη μαμά να απομακρυνθεί από κοντά μου, δυο βουτιές εκεί κοντά στην ακτή και πολύ της ήταν.
Κύματα βουνό, αέ’ας δυνατός και κάτι ρεύματα, αυτό το είπε η μαμά, δυνατά και αυτά…
Όμως η μαμά με έμαθε να παίζω κυνηγητό με τα κύματα και η νονά με τον νονό με έβγαζαν βίντεο…
[…]
Είμαστε στο γνωστό στενάκι για φαγητό. Στην "Παλαιά Παλλάδα" με τους υπέροχους μεζέδες. Η μαμά είναι λίγο ανήσυχη αλλά εγώ της έχω μια έκπληξη: δίπλα από το τραπέζι μας είναι η είσοδος για τη χειμερινή τους αίθουσα. Αποφάσισα να παίζω μονάχα εδώ: έχει άπλα και λίγα τραπέζια και μπορώ να χοροπηδάω όσο θέλω…
[…]
Περνάω υπέροχα με τους νονούς και τη μαμά!!
Τώρα γυρνάμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο, γιατί έπρεπε να επιστρέψουμε το αμάξι.
(Πριν περάσαμε από τα μαγαζιά και πήραμε δώρα σε μπαμπά, Λένια και Γιώργο. Η μαμά πήρε ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, από αυτά τα μακριά μακριά που της αρέσουν για να θυμάται την εκδρομή μας.
Νομίζω ότι μάλλον λέει ψέματα: απλώς ήταν πολύ ωραία και δε νομίζω ότι χωρίς αυτά θα μπορούσε να τα ξεχάσει όόόλα αυτά.)

Κοροϊδεύω και πάλι τις βάρκες αλλά νννννννυστάζω.
Ούτε καταλαβαίνω για πότε με παίρνει ο ύπνος…
ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ

[την καταγραφή ανέλαβε και πάλι η μαμά, όσο για το βίντεο που τραγουδάει, μην το ψάξετε: μια γιαπωνέζα τραγουδάει ένα τραγουδάκι, αλλά η Λυδία ανένδοτη ότι τραγουδάει η μαμά. Βλέπετε, Γιαπωνέζα και μαμά έχουν το ίδιο ολόισιο σαν πράσο μαλλί…]

21 comments:

Anonymous said...

Eσύ, μικρή μου, τους τρέλανες όλους!!
πάντως μπορέι να μ ην έκανες κούνια-μπέλα ή μπάνιο μέσα στα ρέυματα, αλλά φαντάζομαι δεν έχεις παράπονο, τα κύματα τα ξεγέλασες μια χαρά, τη μαμά την άκανες να τρέχει συνέχεια, τα μαλλιά πάντα ανακατεμένα -φυσικώς ατημέλητα-, όλα μια χαρά!
άντε, καλή συνέχεια στα μπάνια σου τώρα, και να φοράς πάντα καπελάκι στη θάλασσα, εντάξει;
φιλάκια!
:-)

Dr. Feleki said...

Συνέχισε να περνάς όμορφα κουκλίτσα. Και αν "τρελλαίνεις" και λίγο τη μαμά, αυτή εξακολουθεί να σε λατρεύει :)

marilia said...

Κουκλίτσα, τρελαίνομαι να διαβάζω ότι περνάς όμορφα και τους... ζουζουνίζεις όλους!

Αγκαλίτσα τόοοοοοοοοοοοοοοοοοσο μεγάλη και φιλάκι γλυκό γλυκό! :)

Anonymous said...

Έτσι να συνεχίσεις όλους να τους τρελένεις μικρή μου πανέμορφη, κι άσε τη μαμά να τρέχει ξωπίσω.
Παίξε με το καλοκαίρι, και την άμμο, και δώσε ένα πολύ μεγάλο φιλί στη μαμά.
Να περνάς πανέμορφα μικρό γλυκό ζουζούνι.

Anonymous said...

Λυδιά μου, θα διαφωνήσω ελαφρώς με τους προλαλήσαντες. Τη μαμά την προσέχουμε για να μπορεί να μας προσέχει. Την τρελλαίνουμε λίγο, όχι εντελώς! :)
Άσε που έτσι θα πετυχαίνουμε καλύτερα και το look που προτιμάμε.

Καλά να περνάτε!
Φιλιά σε όλους!

joanna said...

Μικρή μου πριγκίπισσα,συνέχισε να διασκεδάζεις!Άναψε πολλά κεράκια στην Παναγίτσα,και αυτή θα σε προστατεύει μέσα στην αγκαλιά της!
Πολλά φιλάκια πριγκιπέσσα!

anemos said...

makia tou....makia tou..makia tou..
kai pola makia se aftin tin glikoula tin mama pou olo teeeeeeeeeexi kai trexi gia na se prostatepsi....makia kai ston mpampa kai stin mama na dosis mikroula mou kasta aderfakia sou pou toooooooooso poli se agapane..

sas stelno tin agapi mou..kai tin prosefxi mou sintoma na kanoume oloi i megali parea mpanio mazi....kai mazi me ta paidakia pou tha kaneis.



makia se osous se agapisan.

o βασιλιάς του δάσους said...

agapiti eklisia gr...sas evala ling
afto to sait oste na to dite...kai na meta na mou apantisete....
signomi apo tous ipefthinous tou sait ma enimerono tin ekklisia gia ta ''skoupidia tis''
pou einai ore ta 250.000 evro???den ta theli i lidia mas..ma tha ithele i kathe lidia to kathe paidi anthropos...ligi katanoisi gia tin mana aftin...kai oti perisepsi gia to paidi tis..(afto to minima apefthinete ston vasilia kai ipefthino tis ouranias vasilias tou theou ,edo kato stin gi.)me agramata gramata..o vasilias tis agapis tis kathe lidias kai kathe adikoumenou gonea..dioti den dinoume(kata to evaggelio)mono logia..ma storgi kai agapi...simera afto to moro...aftoi oi gonois pigenoun ston golgotha...kai emeis mono tin agapi mas mporoyme na dosoume..ma eseis ekklisia pou sas kalesa....pou eisati ore?????
popu einai afti i lampada pou anapse to paidi mou???
pou einai i agapi sas vasilois tou kosmou????
telika an iparxi ekklisia..ego o aoratos monaxos toy agiou kai alithinou agiou orous sas kalo me tin foni tin orati aftou tou xristou paidiou(to elexisto pou epoihte ston aderfoa mou outo epoihte is eme)dem sas zito..ma prostazo se afton ton ourano. voithiste oxi me logia..aftin kai kathe ponemeni ikogenia..

Y.G.
sinxorate me aderfia kai aderfes.
ioanis o vasilias ton skoupidion tis ekklisias tou oute defterou mandia.

o βασιλιάς του δάσους said...

http://freetools.gr/guestbook/myindex.php?user=skiti

Anonymous said...

γεμίστε με τη Χαρη της Κυρα Παναγιάς,της πονεμένης Μανας όλων...
γεμίστε με τις χαρές του ηλιου,της θάλασσας,της άμμου,της πανέμορφης Τήνου...
και γεμίστε το ιστολόγιο σας και τις ψυχές αμς με ομορφες,χαρουμενες εικονες και καλά νέα για τη Λυδία σας,τη Λυδα ολων μας.......

iLiAs said...

Κουκλάκι έτσι συνέχισε τις σκανδαλιές και τις τρέλες σου και να περνάς όμορφα!

Καλή βδομάδα σε όλους σας! :)

Anonymous said...

αν δεν εχετε δει το"all the invisible children"και ειδικα την ιστορια της μπλανκα το εχω σε wmv και ειναι 93ΜΒ.ξερετε καποιο τροπο να σας το στειλω?ολα να πανε καλα

Greca said...

εμάς μας έχει τρελάνει τιλίως!
τι πλασματάκι είσαι εσύ? και έκανες και τη μαμά σου κοκκινούλα!!! αχ και είσαι και ιόνιο τώρα ε? χμμ αν είσαι ζάκυνθο ( ένεκα καταγωγής της έχουμε μια αδυναμία :D ) έχει πολλές κούνιες μη σε ξεγελάνε! σας φιλώ όοοοοοοολους και όοοοοολες! καλά να περνάτε!!!!
ειρήνη

Anonymous said...

Να είσαι τιλίως καλά Λυδιάκι μας... Κι εσύ και η μαμά και ο μπαμπάς και τα αδελφάκια... Σε σκεφτόμαστε συνέχεια και σ' αγαπάμε περισσότερο απ' ότι εσύ την κούνια...

Dr. Feleki said...

Ελπιζω να περναει υπεροχα το κουκλάκι. Και να εκανε και κουνια "τιλίως".
Φιλια πολλα και να περνατε φανταστικά όλοι σας.

marilia said...

Λυδιάκι μου, φεύγω και δεν ξέρω πότε θα ξανασυνδεθώ για να μάθω νέα σου... Θα ρωτώ για σένα κοινούς φίλους μας και θα σε σκέφτομαι συνέχεια! :)

Φιλάκι γλυκό και αγκαλίτσα σφιχτή σφιχτή! Να ομορφοπερνάς, γλυκουλάκι μου! :)

glam said...

Λυδία προσοχή, την μαμά την θέλουμε και αύριο, με το μαλακό, ο μπαμπάς όμως που ξεκουράστηκε αυτές τις μέρες !!! βουρ στο ψαχνό, να πληρώσει όλες τις “κούνια μπέλα ’’που γλύτωσε , μαζεμένες .
Να τους φιλήσεις όλους με την σειρά μα ποιο πολύ, τα αδέλφια σου, φαίνονται για πολύ άτομα !!!
Υ.γ. το ξέρω ότι ώρες –ώρες θα σου την σπάνε, αλλά υπομονή θα τους στρώσεις σιγά –σιγά

Anonymous said...

ανεβασα την ιστορια της blanca στο you tube.επειδη ειναι 20' την εσπασα σε δυο κομματια.http://www.youtube.com/watch?v=O0RLnv3v6HA και http://www.youtube.com/watch?v=YjAU9VeOYAQ .φιλια στη Λυδια

Anonymous said...

Καλημέρα Λυδία!
Κοντεύει βδομάδα που έχουμε να ακούσουμε νέα σου. Ελπίζω να είναι γιατί περνάτε πολυυύ καλά!

Φιλιά σε όλους

ellinida said...

Eγώ σας ανακάλυψα σήμερα. Ελπίζω να είσαστε καλά. Προσεύχομαι όλα να πάνε καλά.

Maria Mikro Analogo said...

Μήπως γιόρταζε χθες το Λυδιάκι? Πολύχρονο και γερό είτε γιόρταζε είτε όχι :-)