Αυτή είναι η λέξη των ημερών στο σπίτι. Ο μπαμπάς Της ψάχνει να βρει πώς θα φέρει σε λογαριασμό όλες τις επαγγλματικές υποχρεώσεις που έχουν μείνει πίσω, πότε θα πάει το αυτοκίνητο για service, πότε θα βρει εκείνον τον παραπάνω χρόνο που έχει αυστηρά υποσχεθεί να χαρίσει στον εαυτό του και στους άλλους τέσσερις.
Η μαμά Της προσπαθεί απεγνωσμένα να καταλάβει γιατί δεν μπορεί να βρει τα πολυαναμενόμενα δευτερόλεπτα ξεκούρασης που όλοι της λέγανε(με) ότι θα έρθουν μόλις τελειώσουν οι ακτινοβολίες, άσε που έχει αρχίσει να επιστρέφει και στα εργασιακά της καθήκοντα... (να μην μας ακούσει, αλλά έχω να πω ότι αυτή τη στιγμή διαθέτει τους πιο σεξυ μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια που έχω δει)
Τα μεγάλα τα έχουν δει όλα με την μικρή καταστροφέα που έχει ξεθαρρέψει και τους κάνει όλα τα παιχνίδια άνω κάτω. Έχουμε και ένα σωρό πράγματα που αφορούν τα δυό τους (γιατροί, δάσκαλοι, παρακολούθηση της προόδου τους, δραστηριότητες κ.λπ.) και που έχουν μείνει κι αυτά πίσω.
Την Λυδία την έχουμε αφήσει να ξεκουράζεται μακριά από γιατρούς και βελόνες. Την επόμενη εβδομάδα πάμε για αιματολογικές/ενδοκρινολογικές. Η επόμενη κρίσιμη μαγνητική ορίστηκε για τις 3 Ιουνίου, ώστε να δώσουμε και στην ακτινοβολία τον χρόνο της να δράσει.
Από τη μια ακόμα δεν το έχουμε εντελώς συνειδητοποιήσει ότι η εντατική φάση των προηγουμένων μηνών έχει περάσει και από την άλλη κάποιες πληγές πονάνε περισσότερο όταν κρυώσουν και αυτό ισχύει και στην συγκεκριμένη περίπτωση. Περισσότερα για το θέμα αυτό σε άλλη ανάρτηση, μόλις μπουν σε έναν ρυθμό τα παραπάνω.
Η νόσος της Λυδίας δεν έχει θεραπευτεί. Υπάρχει εξάλλου διχογνωμία μεταξύ των επιστημόνων εάν οι εμβρυικοί όγκοι εγκεφάλου θεραπεύονται τελικά ή απλώς τους "χειριζόμαστε". Σε κάθε περίπτωση πρέπει ως γνωστό να περάσει μια πενταετία για να πάψει η νόσος να θεωρείται ενεργή και να περάσουμε στην φάση της ύφεσης. Η Λυδία λοιπόν είναι ένα παιδί με καρκίνο και εμείς, όπως και οι γιατροί, την αντιμετωπίζουμε ως ασθενή με τον ίδιο τρόπο που την αντιμετωπίζαμε και τα προηγούμενα χρόνια. Η προσοχή, η παρακολούθηση, η αναζήτηση της καλύτερης θεραπείας, η αγωνία για το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας, το κόψιμο της ανάσας στο παραμικρό μη αναμενόμενο στοιχείο ("σύμπτωμα"!!), η ολόπλευρη εξονυχιστική εξέταση όλων των πλευρών της ανάπτυξής της και πολλά άλλα, εξακολουθούν απαράλλαχτα με πριν να αποτελούν σημαντικό τμήμα της καθημερινότητάς μας. Γίνεται ίσως δύσκολα αντιληπτό, αλλά η ζωή της οικογένειας στην οποία υπάρχει παιδί με καρκίνο δεν επανέρχεται ποτέ πραγματικά στην προηγούμενη "κανονικότητα". Όλα είναι αλλιώς, όλα είναι λίγο ή πολύ πιο δύσκολα, όλα τα βλέπεις υπό το πρίσμα της νόσου - όχι με την ψυχωτική έννοια, αλλά με την αντικειμενική αναγκαιότητα που σου επιβάλλουν τα γεγονότα.
Είναι παράξενο, να εύχεσαι και να παρακαλάς να συνεχίσει να υπάρχει λόγος να κλείνεις για το παιδί σου ραντεβού με γιατρούς και MRI και ο ιατρικός του φάκελος να πιάνει το δικό του ράφι στην βιβλιοθήκη σου - γιατί αυτά σημαίνουν ότι είναι ακόμα εδώ και το παλεύει!
46 comments:
Καιρός να ηρεμήσετε..
Καιρός και για τα άλλα δύο παιδιά..
Καιρός και για σας τους δυο, όσο περισσότερο γίνεται
Καλή δύναμη!
Και να μ,είνουν όλα πίσω σαν ένας εφιάλτης, που πάει πέρασε..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Επιτέλους είστε όλοι μαζί.
Σας εύχομαι καλή δύναμη και πολλές ώρες ξεκούρασης και ξενοιασιάς με την οικογένεια.
Την αγάπη μας.
Μάλλον ήρθε η ώρα για να ξαναβρεθείτε όλοι μαζί χωρίς την υπερβολική ένταση των προηγούμενων ημερών.
Με άλλα λόγια... έχει να σας ξεθεώσει στην κούνια-μπέλα και στη ζαβολιά, αλλά με το νάζι και την τσαχπινιά που διαθέτει, πάντα θα σας καταφέρνει να την αγαπάτε περισσότερο! Όλοι. Κι εμείς μαζί... ;)
σνουποφιλάκια και σνουποαγκαλίτσες
κουράγιο, υπομονή, χαλάρωση
περιμένουμε τα νέα στις τέσσερις ιουνίου, μέχρι τότε δεν είναι άρρωστη, είναι ένα μικρό ζουζούνι που γυρνά στο σπίτι και τα κάνει άνω κάτω και καλά κάνει. έτσι σας θυμίζει ότι είναι εκεί και σας κάνει χαρούμενους, όπως και όλους εμάς!
Αισθάνομαι ότι φοβάσαι να μην παρασυρθείς από τον ενθουσιασμό μας και όλα αυτά τα "πάει, τέλειωσε, αυτό ήτανε". Σε καταλαβαίνω και ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου πω. Προσπαθείς να κρατηθείς στην πραγματικότητα. Ίσως πάλι να ήταν καλό να τα ξεχάσετε για λίγο, ή έστω να κάνετε πως τα ξεχνάτε. Ότι νομίζεις. Καλή δύναμη.
ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΧΑΛΑΣΩ ΤΟ ΓΙΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ .
η ΤΩΡΙΝΗ ΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΑΧΗΣ . ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ Ο ΑΝΤΙΛΛΑΛΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ . ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΚΟΙΤΑΧΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΣΕ ΤΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕ Η ΜΑΧΗ . ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΥΤΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ . ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ . ΑΛΛΟΤΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΜΑΧΗ . ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ .
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ , ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΦΙΛΟΣ . ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΦΙΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Ή ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΝΕΡΟ Η ΠΟΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΟ ΦΛΑΣΚΙ ΤΟΥ .
ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΑ Η ΚΑΤΑΧΝΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΠΑΣΕΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΙ ΣΕ ΛΥΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΗΓΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ ΤΡΕΧΟΥΝ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ .
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΜΑΧΗΣ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ . ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΚΕΡΔΙΘΗΚΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΛΛΑ ΑΝ ΚΕΡΔΙΘΗΚΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ . ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΑΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΑΧΗ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΙΟΣ ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙΣ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ .
ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΠΟΛΛΑ . ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΗ ΛΥΔΙΑ . ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΜΙΛΑΕΙ , ΓΕΛΑΕΙ , ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΙΜΕ , ΝΑ ΑΓΩΝΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ . ΤΗ ΛΥΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ .
ΕΧΕΤΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΑΣ . ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΛΥΡΗΝΕΙ ΘΕΛΕΙ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΜΑ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΕΙ ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ .
ΕΧΕΤΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΝΟΕΡΑ ΣΑΣ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ .ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΑΣ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΥΕΣΘΗΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ...
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ . Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΔΙΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ . ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ . ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΟΤΙ ΞΕΡΕΤΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΦΕΡΝΕΙ ΝΕΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΑΣ . ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ .
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΑΤΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΑΤΕ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΜΠΑ . ΓΙΑΤΙ Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΛΥΔΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΥΦΕΣΗ ΑΛΛΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΜΕΤΩΠΑ ΣΕ ΑΦΡΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΟΠΟΤΕ ΚΑΛΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ . ΠΑΝΤΩΣ ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ . ΤΑ ΠΡΩΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΖΟΡΙΖΕΣΑΙ ΛΙΓΟ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΣΥΝΗΘΗΖΕΙΣ .
ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΕΧΩ ΕΝΑ ΤΑΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ . ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΛΑ . ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΦΑΝΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ . ΓΙΑΥΤΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΚΟΥΔΟΥ ΜΟΥ .
ΩΣ ΤΟΤΕ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΥΔΙΑΣ ΠΝΙΧΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΣ 5 ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ , ΠΡΩΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΥ . ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ , ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΦΕ . ΠΕΙΤΕ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ , ΚΑΤΙ ΣΑΧΛΟ (ΟΠΩΣ ΕΓΩ ) Ή ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΓΕΙΑ . ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΛΥΔΙΑΣ . ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ .ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 10000 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ .
ΑΝΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΔΡΟΜΟ ΑΚΟΜΑ . ΕΓΩ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΖΗΣΩ ΜΟΝΟ 96 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ 134 ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΗ ΛΥΔΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ 101 .
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΣ 5 ΤΗΣ ΛΥΔΙΑΣ .
Όλα να πηγαίνουν καλά...
Το θέμα είναι βέβαια ότι οι ακτινοβολίες δεν είχαν σοβαρες παρενέργειες όπως όλοι φοβόμασταν και αυτό είναι πολύ πολύ σημαντικό!
Η επιστήμη κάθε μέρα ανακαλύπτει καινούρια μέσα!
Οσος χρόνος κερδίζεται, είναι υπέρ της Λυδίας.
Εύχομαι τα καλύτερα για όλους σας, για όλη την οικογένεια, για την υπέροχη μαμά, για τα άλλα δύο μικρούλια που αναγκαστικά έχουν μείνει λιγάκι πίσω στην προτεραιότητα και για σένα Ναυτίλε μου, πάντα γλυκός, σοφός, όσο και να πονάς..
Κάθε μέρα θα μπαίνω στο μπλόγκ.
Κάθε μέρα θα σας σκέφτομαι και θα προσεύχομαι.
Σε έχω παρακολουθήσει Ναυτίλε από την αρχή.
Τα posts σου, τα σχόλιά σου, οι απαντήσεις σου σε μας, η φροντίδα σου για την οικογένειά σου μας έχουν αφήσει όλους άναυδους!
Τι υπέροχη ποιότητα....
Το θέμα είναι βέβαια ότι οι ακτινοβολίες δεν είχαν σοβαρες παρενέργειες όπως όλοι φοβόμασταν και αυτό είναι πολύ πολύ σημαντικό!
Η επιστήμη κάθε μέρα ανακαλύπτει καινούρια μέσα!
Οσος χρόνος κερδίζεται, είναι υπέρ της Λυδίας.
Εύχομαι τα καλύτερα για όλους σας, για όλη την οικογένεια, για την υπέροχη μαμά, για τα άλλα δύο μικρούλια που αναγκαστικά έχουν μείνει λιγάκι πίσω στην προτεραιότητα και για σένα Ναυτίλε μου, πάντα γλυκός, σοφός, όσο και να πονάς..
Κάθε μέρα θα μπαίνω στο μπλόγκ.
Κάθε μέρα θα σας σκέφτομαι και θα προσεύχομαι.
Σε έχω παρακολουθήσει Ναυτίλε από την αρχή.
Τα posts σου, τα σχόλιά σου, οι απαντήσεις σου σε μας, η φροντίδα σου για την οικογένειά σου μας έχουν αφήσει όλους άναυδους!
Τι υπέροχη ποιότητα....
Καλησπέρα καλέ μου Ναυτίλε !
Κανείς δεν είπε ότι θα είναι όλα όπως πρίν ! Όμως φαντάζομαι ότι στις δύσκολες ώρες του νοσοκομείου , προσευχόσασταν (κι εμεις μαζί) για να ζήσει αυτή η οικογένεια πάλι την δική της καθημερινότητα !
Είναι μεγάλο κατόρθωμα που είστε ακόμα ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ , είναι καταπληκτικό το σχόλιό σου για την μανούλα (ναι , αυτό με τα κίτρινα γραμματάκια !!! )
Για μια ακόμη φόρα θα πω ότι σας θαυμάζω , σας αγαπώ και σας σκέφτομαι κάθε μέρα ! Σας ευχαριστώ για τα μαθήματα ζωής που δίνεται !
Τις πιο γλυκές μου καληνύχτες σε όλη την Λυδιο-οικογένεια !!!
Πολλές φορές η επιστήμη και οι γιατροί διαψεύδονται. Σύμφωνα με στατιστικές και ποσοστά μπορεί η Λυδία να νοσεί ακόμα. Όμως τον τελευταίο λόγο τον έχει ΄Αλλος, και μπορεί σύμφωνα με τις δικές Του βουλές η Λυδία να είναι θεραπευμένη. Ζήστε αυτό που έχετε τώρα μπροστά σας και μην αγωνιάτε για το μέλλον.
Με πολλή αγάπη
Μια παλιά συμπολεμίστρια
Σε στιγμές απελπισίας... όταν τίποτα δεν συνηγορεί υπέρ μας και αναρρωτιόμαστε το γιατί, πάντα κάτι συμβαίνει και ανατρέπει τις σκέψεις μας για καλό. Αρκεί να το παλεύουμε, όσο μπορούμε... να γινόμαστε καλλίτεροι... ν' αγαπάμε... πρώτα τους άλλους και μετά τον εαυτό μας.
Εντελώς τυχαία λοιπόν, σε κάποιαν από τις περιηγήσεις μου στο ιστοχώρο των blogs συνάντησα κι εγώ ένα συννεφόλυκο που μου μίλησε για την Λυδία. Ακούγοντάς τον σ' αυτά που μου εξιστορούσε, άρχισα να αντιλαμβάνομαι διαφορετικά τα μέχρι τώρα γεγονότα της καθημερινότητάς μου. Και μόνο του αυτό είναι ένα θαύμα.
ΝΑΙ!!! Συμβαίνουν θαύματα καθημερινά, μικρά και μεγάλα. Ας ζήσουμε την κάθε ημέρα που έρχεται και την κάθε στιγμή στην ζωή μας. Ας μην παραπονιόμαστε για την παραμικρή δυσκολία που θα συναντήσουμε μπροστά μας, αλλά να προχωρούμε με θάρρος.
Άλλωστε... γι' αυτό δεν υπάρχουν οι συννεφόλυκοι;
Να 'στε πάντα καλά. Οι προσευχές μας και οι σκέψεις μας δεν σταματούν εδώ... Θα συνεχίσουν έως ότου ηττηθεί ο εχθρός.
Καληνύχτα.
Καλημέρα,
Υπομονή και κουράγιο. Σίγουρα είναι "δύσκολα" αλλά μπορούμε να σκεφτόμαστε τις κούνιες και τις βόλτες και Ναυτίλε δεν είναι το καλύτερο panadol το βραδυνό χαμόγελο και η γλυκιά τσαχπινιά πρίν το βραδυνό μπάνιο και τον ύπνο???
Σας σκεφτόμαστε και σας στέλνουμε όλη τη θετική μας ενέργεια.
Φιλιά Χαρούλα
αγαπημένοι μου,
τωρα που τελειωσε η μεγάλη περιπέτεια τωρα ειναι τα πιο δύσκολα γιατι ερχονται οι στιγμες που αφηνετε τον ευατό σας λιγο να ηρεμήσει και να χαλαρωσει. τοτε τελικα συνδυτοποιειες πως κατα κάποιο τροπο πρεπει να εισαι ακομα στη τσιτα.
ολα θα γινουν και θα τα βαλετε σε μια σειρα, ασε τη Μαμά να ξεκουραστει να φύγουνε οι σεξυ μαυροι κυκλοι απο τα μάτια της. αν μπορουσα να βοηθησω.... να παω εγω το αμαξι για σερβις?:)))))))))))
τι μπορουμε να κανουμε για εσας να σας ξεκουρασουμε??? μακάρι να μπορουσαμε να βοηθησουμε σε κατι.
ειμαστε εδω για εσας. καντε υπομονη και τα καλυτερα ερχονται. το σκ προβλεπετε ζεστο και σας βλεπω για κουνιες με αντιλιακο και καπελο!!!!!
σας φιλω
Κελλυ
Κ
Α
Λ
Η
Μ
Ε
Ρ
Α
Φαντάζομαι θα είστε λίγο σαν χαμένοι τώρα, μέχρι να βρούν τα πράγματα πάλι ένα ρυθμό. Μου αρέσει ότι είσαι συγκρατημένος, αλλά ελπίζω να αφήσεις και τον εαυτό σου να απολαύσει την ανάπαυλα. Ενώνω τη θετική μου ενέργεια με τους υπόλοιπους και κρατώ τον εχθρό μακριά :)
Υ.Γ. Μήπως θα πρέπει να αρχίσεις να γράφεις με κεφαλαίο Μ και την Μαμά Της; Είναι σίγουρα υπόδειγμα μητέρας.
αχ ναυτιλε μου....ηθελα απο μερες να το πω αλλα φοβομουν μην σου χαλασψ τη χαρα σου...
μην κανετε το λαθος εσυ κ η μαμα της κ πιστεψετε οτι ο πολεμος τελειωσε οριστικα...γιατι ο εχθρος αυτο θελει.....θελει να ειστε συνεχεια σε επαγρυπνηση.....συνεχεια ετοιμοι για μια νεα μαχη..
οχι οχι δεν θελω να πω οτι ....δεν κερδιθηκε ισως η σοβαροτερη μαχη....κερδιθηκε και σας εστεψε νικητες...αλλα.....μην αφησετε παραθυρο σε ευτο το διαολεμενο πραγμα....
Ευχομαι την καλυτερη δυνατη εξελιξη και η Λυδια να αφησει συξυλους τους γιατρους για πολλα πολλα πολλα χρονια !!!!
Τωρα που καθεται η σκονη της μαχης θα ηθελα να ρωτησω κατι που με προβληματιζει και που εχω διακρινει και σε αλλα σχολια φαν της Λυδιας. Εσεις Nautilus και Stardustia που ειστε δυο απολυτα ισορροπημενοι γονεις, που εχετε πετυχει το ακατορθωτο στον αγωνα αυτο, τι αποψη εχετε για τη συμπεριφορα οσων σας συναντουν?
Δεν αναφερομαι σε αυτους που αναγνωριζουν τη Λυδια και σας κλεινουν το ματι για να καταλαβαιτε οτι ενωνουν την ενεργεια τους και παρακολουθουν με αγωνια της εξελιξη της υγειας τη Λυδιας, αλλα δεν θελουν να σας ενοχλησουν. Αναφερομαι στον απλο ανθρωπο που δε σας ξερει αλλα καταλαβαινει απο το ταλαιπωρημενο προσωπακι και το "περιεργο" χτενισμα τη μαχη της πολεμιστριας. Ποια ειναι κατα την αποψη σας η σωστη σταση του? Ειναι ενα εγκαρδιο χαμογελο αυτο που αρμοζει (αν φυσικα εχει την ευαισθησια), ειναι καλυτερα να προσποιηθει οτι δεν βλεπει καμια διαφορα (και μη μου πει κανεις οτι δεν υπαρχει καμια διαφορα - υπαρχει αναγλυφα ζωγραφισμενη η ταλαιπωρια της μαχης στα προσωπα όλων), ή ειναι η συμπονια (οχι με την κακη εννοια της προεξοφλησης του αποτελεσματος, αλλα αυτο το αναποφευκτο συναισθημα που μας πνιγει ολους εκεινη τη στιγμη για το ποσοι "μικροι" ειμαστε και ποσα σημαντικα πραγματα αφηνουμε να περασουν ανεκτιμητα παραδομενοι στον αγωνα για την κατακτηση αλλων στοχων).
Δεν αισθανομαι αβολα, εχω ομως πληρη αγνοια των αναγκων των πολεμιστων οταν τους συναντας και θα ηθελα απο εδω και μπρος εστω και με αυτο το τροπο να τους ενθαρρυνω στον αγωνα τους.
Και επειδη ξερω οτι αυτο που γραφω ισως δωσει τροφη για σχολια και δεν θελω να αρχισει αντιθαραθεση αποψεων να ξεκαθαρισω οτι: δεν νιωθω οικτο για τους αγωνιστες - νιωθω δεος για τον αγωνα τους, δεν λυπαμαι για τις πληγες τους - θα ηθελα να τις χαιδεψω αν αυτο τους βοηθουσε και τελος δεν με σοκαρουν τα σωληνακια, τα καραφλα κεφαλακια κλπ - επουδενι ομως δε διεκδικω τη θεση αυτη. Αυτα για να καταλαβαιτε λοιπον πως νιωθω και αν καποιος μπορει να μου πει πως μπορω να σταθω σαν ανθρωπος στον αγωνα ολων οσοι τους ετυχε το λαχειο αυτο.
Καλημερα στην υπεροχη οικογενεια! Σουπερ0μπαμπα, δεν ξερω τι να πω, αφου ο sadwolf με καλυψε απολυτα!
Η αληθεια ειναι οτι κι εγω εχω τις ιδιες αποριες με την t's a wonderful day και με απασχολουν καιρο τωρα, οχι μονο για τους καρκινοπαθεις, αλλα για τους αναπηρους, τα αυτιστικα παιδια κτλ...
Πολλα φιλια και πολλη πολλη αγαπη!
Σημερα μπηκα στο blog πιο πολυ για να ρωτησω, πως ειναι το κουκλί.
Βλεποντας τα οσα εγραψες Ναυτίλε (τα οποια όλα ειναι αληθινα και σωστά) στάθηκα πιο πολύ στο ''μυστικό'' που εγραψες για τα μάτια της μαμάς....Με συγκινησε αφανταστα διότι δειχνη γιά ακόμα μιά φορά την ποιότητα των ανθρωπων που είστε...
Υπάρχη πολλη αγάπη μέσα σας και γύρω σας...Αυτή ειναι μιά συνταγη που δεν αποτυχε ποτε.
Φιλιά ζουμερά στην μικρό ζουζούνι και τα σέβη μου (μαζι με την αγαπη μου φυσικα) στους αλλους 4.
Όταν ο Θεός μας δίνει μια δοκιμασία, δεν μας αφήνει έτσι, δίνει και τη δύναμη...
Κι αυτό σ΄εσάς επιβεβαιώνεται...
Εύχομαι, να σας δίνει ακόμη περισσότερη, να σας στηρίζει και να σας παρηγορεί Εκείνος...
Ευχόμαστε με τη Λυδία να δοξάσουμε το όνομά Του ακόμη μια φορά με την πλήρη ίασή της...
Στα χέρια του Θεού είμαστε όλοι...
Σας στέλνω την αγάπη μου...
Υπέροχα. Τώρα να γιορτάζετε τη μεγάλη σας νίκη (είπαμε, υπάρχουν και μικρές νίκες, αλλά αυτή είναι μεγάλη) με παιχνίδια, βόλτες και πολλή-πολλή ξεκούραση. Είναι μεγάλο αυτό που περάσατε, κι όμως μετά από τόσες (δικαιολογημένες) αγωνίες βγήκατε νικητές. Η Λυδία είναι το παιδί σας με καρκίνο, είναι όμως και χίλια πράγματα πέρα και πάνω απ'αυτό, που τώρα έχετε χρόνο και δυνάμεις να χαρείτε. Σας φιλούμε γλυκά.
Υ.Γ. Ο μπαμπάς-καμήλα έχει ξεκινήσει προπόνηση;
καλημέρα ,
τι κάνεις,
να'σαι πάντα καλά....(τραγουδάκι είναι )
Νομίζω οτι λειτουργείτε από κεκτημένη ταχύτητα,
χαλαρώστε λίγο χωρίς τύψεις και ενοχές,
άλλωστε είναι απαραίτητο για να μπορέσετε να συνεχίσετε να προσφέρετε.. (τα πάντα όπως πάντα )
και κατά τη ταπεινή μου γνώμη, δεχτείτε όποια βοήθεια από όπου σας προσφέρεται.(δεν 'ν κακό!!!)
μια ζεστή αγκαλιά σε όλους
Ναυτίλε, σου εύχομαι σε 5 χρόνια να πεις στη Λυδία, να πάρει από το ράφι της βιβλιοθήκης σου τον ιατρικό της φάκελο και να τον πετάξει στο αναμένο σας τζάκι. Δεν θα τον χρειάζεται πλέον, είμαι σίγουρος για αυτό. Η Λυδία θα βάλει εκεί τα βιβλία του σχολείου της.
Εύχομαι από καρδιάς η μικρή Λυδία να γίνει μια μεγάλη, πανέμορφη κοπέλα, δυνατή όσο οι άνθρωποι που έχει γύρω της και με αγάπη παντα στη ζωή και στην ψυχή της!
ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΔΙΚΩΝ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ. ΘΑΥΜΑΖΩ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΑΣ, ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΣΑΣ. ΘΑΥΜΑΖΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΩ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΤΕ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ.
Εισαστε συνεχεια στο μυαλο μου... Τις καλυτερες ευχες μου σε ολους σας, κουραγιο και αγαπη (που τα εχετε ηδη!) πολλα φιλια στη Λυδια...
Ειμαι σιγουρος οτι σα θα μεγαλωσει, θα της αρεσει το Boots of Spanish Leather που της το χαριζω ... Διονυσης
Oh, I'm sailin' away my own true love,
I'm sailin' away in the morning.
Is there something I can send you from across the sea,
From the place that I'll be landing?
No, there's nothin' you can send me, my own true love,
There's nothin' I wish to be ownin'.
Just carry yourself back to me unspoiled,
From across that lonesome ocean.
Oh, but I just thought you might want something fine
Made of silver or of golden,
Either from the mountains of Madrid
Or from the coast of Barcelona.
Oh, but if I had the stars from the darkest night
And the diamonds from the deepest ocean,
I'd forsake them all for your sweet kiss,
For that's all I'm wishin' to be ownin'.
That I might be gone a long time
And it's only that I'm askin',
Is there something I can send you to remember me by,
To make your time more easy passin'.
Oh, how can, how can you ask me again,
It only brings me sorrow.
The same thing I want from you today,
I would want again tomorrow.
I got a letter on a lonesome day,
It was from her ship a-sailin',
Saying I don't know when I'll be comin' back again,
It depends on how I'm a-feelin'.
Well, if you, my love, must think that-a-way,
I'm sure your mind is roamin'.
I'm sure your heart is not with me,
But with the country to where you're goin'.
So take heed, take heed of the western wind,
Take heed of the stormy weather.
And yes, there's something you can send back to me,
Spanish boots of Spanish leather.
sto lega, de sto lega oti ola tha pane kala?? na m'akous emena!! kserw!!(xixixi)
kali ksekourasi agapimenoi mou k kirios kali diaskedasi!
twra tha prosefxomai dipla gia sas..
ante pame gia ta kalitera!
maria
bratislava
Είναι παράξενο, να εύχεσαι και να παρακαλάς να συνεχίσει να υπάρχει λόγος να κλείνεις για το παιδί σου ραντεβού με γιατρούς και MRI και ο ιατρικός του φάκελος να πιάνει το δικό του ράφι στην βιβλιοθήκη σου - γιατί αυτά σημαίνουν ότι είναι ακόμα εδώ και το παλεύει!
βρήκες τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσεις αυτό που και εγώ ένιωθα όταν ήταν σε αυτήν την κατάσταση η μητέρα μου...
μη φοβάστε, όλα αντιμετωπίζονται, να παλεύετε συνέχεια
Αννα
Και θα είναι για πάρα πολυ ακόμα.
Φιλιά και στους 5 ήρωες.
Αλέξανδρος
Τα πράγματα οδεύουν προς το καλύτερο απο ότι φαίνεται. Είμαι σίγουρος οτι όλη η προσπάθεια σας θα καρποφορήσει, και όλα θα πάνε καλά. Είναι καιρός πλέον να ηρεμήσετε όσο αυτό είναι δυνατό...! Έχετε μπροστά σας το Πάσχα, είναι καλή ευκαιρία χαλάρωσης...!!! Καλη συνέχεια...!!
ΥΓ: Οι μαύροι κύκλοι της ηρωικής "μητέρας", είναι η γοητεία της...!!! Δείχνουν πολλά πράγματα που καμία άλλη γυναίκα δεν έχει ζήσει. Πραγματικά είναι μια ηρωίδα. Να την αγαπάς πολύ...
Ειναι ενα απο τα πιο μεστα σχολια εδω και καιρο και ειναι μια ολοψυχη προσφορα σε ολους μας για να κατανοησουμε στο απειροελαχιστο την ψυχολογια και την κατασταση μιας τετοιας οικογενειας.
Ευχαριστουμε παρα πολυ για τα μαθηματα ανθρωπιας και αγαπης
Καλε μου Ναυτιλε ξερω πως ακομα ειναι νωρις για να χαλαρωσεις. Ακομα ξερω πως δεν πρεπει να χαλαρωσεις πρεπει να μεινεις σε εγρηγορση γιατι ο εχθρος που πολεματε ειναι υπουλος. Ομως ολες οι σκεψεις μας, ολες οι προσευχες μας και ολη η θετικη μας ενεργεια σας αγκαλιαζουν. Η αγαπη που εχετε μεταξυ σας ειναι το μεγαλυτερο οπλο σας.Θαυματα γινονται καθημερινα και αγγελοι προστατες υπαρχουν γυρω μας.
Πριν απο 18 χρονια εζησα απο πολυ κοντα τον πολεμο μιας αλλης μικρης, λιγο μεγαλυτερης Λυδιας. Απλη συμπτωση αραγε;Πολλες φορες χαθηκαν μαχες αλλα εκεινη παλευε. Πολλες φορες πιστεψαμε οτι χαθηκε ο πολεμος,ομως εκεινη δεν εγκατελειπε τον αγωνα της. Σημερα 18 χρονια μετα η μεγαλη πια Λυδια ειναι καλα, γερη και γιατρος η ιδια, εξακολουθει να μαχεται εναντια στον ιδιο εχθρο απο αλλο μετεριζι.
Μια Λυδια τα καταφερε. Το ιδιο θα γινει και με τη δικη σου(μας) Λυδια.
Καληνυχτα και να περασετε ενα γλυκο και ηρεμο Σ/Κ
Είμαι η μαμά της μικρής Γαρυφαλιάς.Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γονείς της Λυδίας για όλα όσα έκαναν και κάνουν για το μικρό μου αγγελούδι.Είμαι σίγουρη οτι από κει ψηλά προσεύχεται και προσέχει τη Λυδία και όλους τους συμπολεμιστές της.Ευχαριστώ όλους σας για τα καλά σας λόγια, δεν ξέρω τι να πω.Ιδιαιτέρως ευχαριστώ τη Ρία για το μήνυμά της το οποίο θα γράψουμε και πάνω στο μνήμα.Σε τρεις γραμμές έγραψε όλα όσα προσπαθούσα να σκεφτώ εδώ και 13 μέρες που η μικρή Γαρυφαλιά δεν είναι πια κοντά μας..
Καλή υπομονή και καλή συνέχεια σε όλους όσους αγωνίζονται ακόμα.Πίστη και πείσμα και όλα θα πάνε καλά.Είμαστε και θα είμαστε πάντα δίπλα σας.Και αν μάθαμε κάτι από την μικρή μας αυτούς τους 4 μήνες, είναι να μην το βάζουμε κάτω ΠΟΤΕ.Αν και παράλυτη τελείως, έφυγε όρθια και νικήτρια.
Ευχαριστώ που μας κρατάτε τόσο καλά ενήμερους. Πράγματι η διχογνωμία είναι που μπερδεύει ό,τι νομίζεις πως έβαλες σε τάξη για λίγο. Ασφαλώς δε σταματάει το ψάξιμό σας και δεν συνειδητοποιείτε πως "ξεκουράζεστε".΄Ομως για δες, πόση ήδη διαφορά έχετε στο σπίτι.Αρχίσατε ν ασχολείστε μέχρι και με το αυτοκίνητο! Με πολλά φιλιά για όλους σας ευχές να συνεχίσετε με το ίδιο κουράγιο αν χρειαστεί.
Προσεύχομαι για όλα τα παιδάκια του κόσμου που αγωνίζονται... άλλα ενάντια στον καρκίνο, άλλα ενάντια στην φτώχια, άλλα ενάντια στον πόλεμο.
Πιστεύω πως ο αγώνας δεν θα πάψει ποτέ. Απλά τα όπλα μας ενάντια σ' αυτούς τους δαίμονες θα γίνονται μέρα με την ημέρα όλο και πιο ισχυρά, αρκεί όλοι μας να επιδεικνύουμε καθημερινά και έμπρακτα τις ευαισθησίες που έχουμε μέσα μας και ειδικά όσοι από εμάς είναι γονείς.
Ας αντισταθούμε όσο περνάει από το χέρι μας και με την στάση του ο καθένας από εμάς να γίνεται παράδειγμα και για τους υπόλοιπους.
Αγάπη, συμπόνια... Αλληλεγγύη.
Την Καλημέρα μου... και όλα θα πάνε καλλίτερα!
"είμαι ο δρόμος
είμαι το φώς
είμαι το σκοτάδι μέσα στην νύχτα
Ακούω τις Ελπίδες σου
Αισθάνομαι τα όνειρά σου
και στο σκοτάδι ακούω τις κραυγές σου
Μην φύγεις απλά πιάσε μου το χέρι
θα είμαι ακριβώς εδώ.
Ποτέ δεν θα φύγω
Το μόνο που σου ζητώ είναι να ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ"
εύχομαι οι επόμενες μέρες να κυλούν ήρεμα&ξεκούραστα για όλους σας.
Τα φιλια μας στην Λυδια & στους υπόλοιπους 4!
Afrodii D.
Σας σκεφτομαστε με αγάπη. Φιλια σε ολους σας.
Άντε να ηρεμήσετε και σεις...ώρα είναι...Ελπίζω όλα να πάνε καλά χωρίς απρόοπτα..Αυτό το ζουζούνι πρέπει να τα καταφέρει....Καλή συνέχεια αναμένουμε τον ιούνιο
Φιλάκια στα μαγουλάκια Τάνια
Πραγματικά χρειάζεστε περισσότερο απο όλους να ηρεμήσετε για να μπορέσετε να πάρετε δυνάμεις να πολεμήσετε .Κουράγιο σας αγκαλιάζω σαν δικούς μου ανθρώπους, κάθε βράδυ προσεύχομαι για το κοριτσάκι σας που μπορούσε να είναι εγγονή μου, έβαλα και τοόνομα της στη εκκλησία για να διαβάζεται μαζί με των δικών μου στις λειτουργείες του 40ημέρου .Φιλάκια στο κοριτσάκι σας και στα άλλα σας παιδάκια γιατί και αυτά σας χρειάζονται.
ΓΕΙΑ !!!!!!!!
ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΣΑΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΚΑΨΩ ΦΛΑΝΤΖΕΣ . ΤΟ ΛΑΔΙ ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΡΑΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΒΓΑΛΕΙ ΒΑΤΡΑΧΙΑ ...
ΑΝΤΕ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΝΕΝΑ ΣΕΡΒΙΣ ΤΟ ΚΑΗΜΕΝΟ !!!!!!
Είμαι μια μαμά κι εγω με εναν γιο 15 μηνων. Λέγομαι κι εγω Λυδία. Έπεσα τυχαια στο blog σου, και ηθελα απλα να σας ευχηθω καλη δυναμη και ολα να πανε καλα στην οικογενεια σας και να δειτε εγγονακια απο ολα σας τα παιδια! Διαβαζοντας τα ποστς σου, αναρωτιεμαι που βρισκετε τοση δυναμη! Θα μου πεις, γινεται κι αλλιως?
Ευχομαι πληρη αναρρωση και πολλες στιγμες ευτυχιας!
oti pio omorfo akousa ton telefteo kairo kai dakrisa . ola kala tha pane , i lidia (mas ,an mou epitrepete) einai dinati kai to apedikse ,
filia polla
Δεν σας έχω ξαναγράψει αλλά διαβάζω το μπλόγκ εδώ και πολύ καιρό, και εν μέσω άλλων αλλαγών, είπα να σας αφήσω κι εγώ ένα σχολιάκι, να σας πω πως χαίρομαι πολύ για τα καλά νέα και που θα ηρεμήσετε για λιγο όλοι μαζι!
Πολλά φιλιά στη μικρούλα.
Σε όλη σας την οικογένεια, Καλή Ανάσταση. Κοιτάξτε να ηρεμήσετε και να ηρεμήσει και το Λυδιάκι.
Post a Comment