Tuesday, July 28, 2009

καλοκαίρι

Χαθήκαμε λίγο καιρό... Λίγο άσκηση ταπείνωσης, λίγο που έχω πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα, μπας και ξαναγεμίσουν οι μπαταρίες μου, λίγο (οκ, πολύ) η απόλυτη ευχαρίστηση λίγων μηνών σταθερότητας της νόσου, όλα μαζί φταίνε...

Πολλά νέα, διάφορα πράγματα γίνονται... Έχω πολλά να γράψω, σιγά σιγά θα τα βγάλω...

Η Ντίσνεϋλαντ ήταν απόλαυση. Τόσο μάλιστα απίστευτο ήταν για τα παιδιά που άρχισαν να μιλάνε για το ταξίδι δυο εβδομάδες μετά. Μας είχε κάνει εντύπωση που η μαμά κι εγώ μιλούσαμε συνεχώς για όλα τα ωραία που είδαμε και κάναμε και τα τρία μικρά μούγκα! Μετά άρχισαν να ρωτάνε πότε θα ξαναπάμε... ουπς!

Είχα πολλά χρόνια να πιάσω βιβλίο λογοτεχνικό ή άλλο με όρεξη και να καταφέρω να το διαβάσω μέχρι τέλους και να το απολαύσω. Όσα περίπου και ο πόλεμος, ίσως και παραπάνω. Το πόσο μεγάλη στέρηση ήταν αυτό και πόσο παράξενο να μου συμβαίνει δεν μπορώ εύκολα να το εξηγήσω. Θυμάμαι την απάντηση στη μητέρα μου πριν από αρκετά χρόνια που απορούσε γιατί έδινα μια (και δυο και τρεις) περιουσία για να αγοράζω βιβλία: "μα δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να αγοράζεται και που να αξίζει στον κόσμο εκτός από τα βιβλία". Τώρα, λίγο τα φάρμακα, λίγο η προσωπική απόφαση να συνέλθω, λίγο η σταθερή κατάσταση της Λυδίας, έχω αρχίσει πάλι επιτέλους να απολαμβάνω το διάβασμα.

Η Λυδία προχώρησε το πρόγραμμα εργο/φυσικο/λογο-θεραπείας μέχρι μέσα Ιουλίου και παρουσιάζει σταδιακή βελτίωση. Εάν όλα πάνε καλά, από αρχές Σεπτεμβρίου θα ενταχθεί στο πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης της ΕΛΕΠΑΠ. Αντί για νηπιαγωγείο, για να καταφέρει να αποκτήσει εκείνες τις δεξιότητες που θα επιτρέψουν να ενταχθεί πιο ομαλά στο κανονικό σχολείο. Το σχέδιο είναι να μείνει για δύο χρόνια στο πρόγραμμα αυτό και μετά να προχωρήσει (με ένα χρόνο καθυστέρηση) στο κανονικό δημοτικό.

Τα προγράμματα και οι άνθρωποι της ΕΛΕΠΑΠ είναι εξαιρετικής ποιότητας και στηρίζουν τόσα πολλά παιδιά με αναπηρία με υποδειγματικό τρόπο. Η κρίση τούς χτυπάει, όποιος μπορεί να βοηθήσει ... δεν λέω άλλα. Είμαι εντυπωσιασμένος που υπάρχει αυτό το μέρος στην Ελλάδα του Καιάδα για τους αναπήρους και με το τι προσφέρει τόσες δεκαετίες, και αηδιασμένος που χρειάζεται, αυτό το μέρος ειδικά, να κάνει περικοπές και να σκέφτεται πώς θα πληρώσει τους ανθρώπους του....

Καταπληκτική δουλειά έγινε όλη τη χρονιά στην "Μέριμνα", στις συναντήσεις οικογενειακής ψυχολογικής στήριξης. Η κυρία Όλγα και η κυρία Χαρά ήταν οι οδηγοί και βοηθοί μας, δύο υπέροχοι, έμπειροι και πολύ υπομονετικοί άνθρωποι. Θα συνεχίσουμε από Σεπτέμβρη, είναι τόσα πολλά τα συσσωρευμένα βάρη, οι πληγές....

Ναι, σχεδιάζουμε! Οργανώνουμε! Έχουν μπει στο μέτρημα του χρόνου μας οι ξεχασμένες έννοιες"επόμενος μήνας", "αυτό το φθινόπωρο"! Η μαμά Της λέει ότι δεν βλέπει ακόμα στο πρόσωπό μου την εικόνα των φωτογραφιών 5-6 χρόνων πίσω. Ίσως κάποτε την δει πάλι, ίσως ποτέ. Τώρα γιατρεύουμε πληγές, περιμένοντας τις επόμενες. Κοιτάμε τι μας τσάκισε μέχρι τώρα και φτιάχνουμε υποστηλώματα μπας και αντέξουμε λίγο περισσότερο στο μέλλον. Αλλά δεν θα κουραστώ να το λέω: είμαστε όλοι εδώ, είμαστε εμείς με ό,τι κρατάμε στην αγκαλιά μας.

Η μαμά Της κρατάει γερά, καλύτερα από όλους μας και είναι όπως πάντα υπέροχη, η άγκυρα της ζωής μου. Η Λένια γίνεται μια υπέροχη δεσποινίδα, το στήριγμα της μαμάς της και έχει αφήσει την τσαχπινιά της ελεύθερη να γίνεται γοητεία. Διαγωνίζονται με τη μαμά Της σε δημιουργικότητα. Ο Γιωργής, ένας σίφουνας σωστός, σηκώνει μια γειτονιά μόνος του, έβγαλε την πρώτη δημοτικού μόνος του, μια-δυο φορές του θύμισε κάποιος να κάτσει να διαβάσει, τα άλλα όλα μόνος του. Ο κούκλος μας, ένα μυαλό κοφτερό, δύο μάτια κάρβουνα, έχει "ρίξει" όλες τις γυναίκες της γειτονιάς που τον χαιρετάνε όπου κι αν περάσει. Και η Λυδία, το πείσμα της να μεγαλώνει μέρα με την μέρα, να γίνεται πεποίθηση, να γίνεται όρεξη μεγαλύτερη για ζωή . Μεγάλωσε, πιάνει το άγριο τοπίο στο κεφαλάκι της και ρωτάει από τι υλικό είναι τα σωληνάκια της, ρωτάει πού ήμουν εγώ όταν εκείνη ήταν με τη μαμά στο νοσοκομείο, είναι το πιο συμπονετικό πλάσμα που έχω γνωρίσει, χορεύει με ό,τι έχει ρυθμό, χορεύει κι εμάς βάζοντας το καινούριο φουστάνι της και κάνοντας σβούρα με το χέρι στη μέση για να της πούμε πόσο όμορφη είναι. Έχοντας κερδίσει σε τόσες μάχες τον εχθρό, της είναι τόσο εύκολο και φυσικό να ζει τη ζωή της - ή μάλλον όχι! να είναι εκείνη η ίδια η ζωή.

44 comments:

jorge said...

Η αγάπη σου για τα βιβλία φαίνεται στον τρόπο που γράφεις. Είσαι κι εσύ, ένας συναρπαστικός συγγραφέας.

Κατά τα άλλα, εύχομαι τα ευχάριστα νέα να γίνουν μια ευχάριστη ρουτίνα.

Anonymous said...

καλό καλοκαίρι καρδιές μου!!

εύχομαι για όσους περνούν δύσκολα να τα καταφέρουν!!

Admin said...

Το RSS feed του μπλογκ σας είναι το πρώτο πράγμα που πέφτει το μάτι μου κάθε πρωί μόλις ανοίξω τον υπολογιστή. Αν δεν έχει αλλάξει ο τίτλος, μπορεί ν' ανοίξω χιλιάδες φορές τον Firefox χωρίς να προσέξω τίποτα. Μόλις αλλάξει, το βλέπω ακαριαία! Διαβάζω όλα σας τα ποστ πριν ανοίξω οποιαδήποτε άλλη σελίδα, κι ας μην μπαίνω ποτέ ν' αφήσω σχόλια. Έχετε κι αυτούς τους αναγνώστες, ξέρετε.

Ο jorge έχει δίκιο, είστε συναρπαστικός συγγραφέας, κι αυτή τη φορά τα νέα σας είναι τόσο γλυκά...

Σας εύχομαι να περάσετε ένα θαυμάσιο καλοκαίρι γιατί είστε κι οι δυο σας υπέροχοι άνθρωποι με υπέροχα παιδιά. Περιμένουμε φωτογραφίες της Λυδίας, όμως -- να βλέπουμε αυτό το υπέροχο μουτράκι και να φτιάχνει το κέφι μας.

alienlover said...

είναι μεγάλη χαρά να διαβάζουμε τα νέα σας και να ειναι τόσο μα τόσο καλά! εύχομαι αυτή να είναι μόνο η αρχή μιας σταθερής και υγειούς πορείας της Λυδίας και η επούλωση κάθε μιας πληγής σας να γίνεται με κάθε ένα χαμογελάκι της μικρής πολεμίστριας. Φιλιά πολλά στέλνω και εύχομαι να έχετε οικογενειακώς ένα τρισευτυχισμένο και απελπιστικά ήσυχο υπόλοιπο καλοκαίρι!! :))))))

Unknown said...

σας διαβάζουμε πάντα με το ίδιο ενδιαφέρον και αγάπη και στοργή,
η γραφή σου ναυτίλε θα είναι παρηγοριά για πολλούς, το δέσιμο της οικογένειας, ο πόνος έτσι όπως καθρεφτίζεται στη γραφή σου, η ελπίδα, η μάχη. Η ΜΑΧΗ.
εύχομαι να γοητεύει πάντα αυτό το μικρό διαμαντάκι που λέγεται λυδία, και τ' αδελφάκια να λάμπουν κι αυτά, κι εσείς μαζί...
μας συγκινείτε,
θέλουμε όλα να πηγαίνουν καλά
είσαστε ένα σημάδι ελπίδας στη ζωή όλων μας, έτσι νομίζω!
καλό καλοκαίρι...

Anonymous said...

Ουφ επιτέλους νέα! Είστε η αγαπημένη μου συνήθεια κάθε φορά που ανοίγω τον υπολογιστή. Ναυτίλε μου (Μαμά της ελπίζω να μου επιτρέπεις το κτητικό,αλλά σας νιώθω δικούς μου ανθρώπους και ας μην σας έχω γνωρίσει) από αυτά που έγραψες σήμερα διακρίνω έναν άνθρωπο ευαίσθητο, στοργικό, βράχο που προσπαθεί να τα ταιριάξει όλα. Μην ξεχνάς όμως ότι όλοι οι πολεμιστές κάποια στιγμή θέλουν και μία ανάσα ξεκούρασης. Βρες λοιπόν εκείνο τον λίγο χρόνο και για τον εαυτό σου και διάβασε και χαλάρωσε (εμένα πάντα με χαλαρώνει ένα καλό βιβλίο και αν θες μπορώ να σου συστήσω μπόλικα). Είναι τώρα η ευκαιρία σας να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας, να ατσαλώσετε τους εαυτούς σας, να δυναμώσετε τις άμυνες σας, με έναν πάρα πολύ απλό τρόπο γεμίζοντας το σεντούκι των αναμνήσεων με στιγμές ευτυχίας, αγάπης και χαρούμενα παιδικά γέλια. Τα θηριάκια μεγαλώνουν δείχνουν τα ιδιαίτερα χαρίσματα του χαρακτήρα τους και της προσωπικότητας τους και όλοι εμείς μαζί σας θα είμαστε εδώ για να τα καμαρώνουμε. Η Λυδία είναι μια μαχήτρια με δύναμη ψυχής και το έχει αποδείξει, δεν είναι ανάπηρη (Θεέ μου πόσο απεχθάνομαι αυτή την λέξη), θα μεγαλώσει και θα εξελιχθεί σε μία δεσποινίδα που όλοι θα καμαρώνουμε για την μεγαλοψυχία της, την ψυχική της δύναμη, την συμπόνια και την τσαχπινιά της.
Σας εύχομαι μέσα από τα βάθη της ψυχής μου καλό καλόκαίρι να περάσετε τέλεια, να γεμίσετε τις μπαταρίες σας, να δημιουργήσετε ευτυχισμένες χαρούμενες αναμνήσεις.
Φιλάκια πολλά πολλά σε όλους σας και ένα τεράστιο στην αδυναμία μου την Λυδία, και να θυμάστε ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ!!!
Βένια

Sophey-Franny said...

omorfa..

kalo kalokairi k drosera filia

Anonymous said...

Να περάσετε ένα θαυμάσιο καλοκαίρι, και τα νεα που με τοσο υπεροχο τροπο μοιραζεσαι με εμας να γινονται ολο και πιο γλυκα και πιο ησυχα και πιο συνηθισμενα...

Anonymous said...

H ανακουφιση και η χαρουμενη ηρεμια που νιωθουμε στην ψυχη μας ολοι μας ειναι φανερη.
Τα νεα σας καταπληκτικα απλα, γεματα στοχους,ομορφες στιγμες,δυνατους χαρακτηρες,γεματα ζ ω η... Μακαρι ολα να ειναι παντα ετσι...απλα,καθημερινα,με αρωμα οικογενειας,με γευσεις απο γλυκο του κουταλιου κερασμενο απο το Λυδιακι,με λαχταρα για το αυριο,με σιγουρια για μελλοντικα σχεδια... ΜΑΚΑΡΙ,ΜΑΚΑΡΙ,ΜΑΚΑΡΙ Θεε μου ναρχισουμε να βλεπουμε και θαυματα...Το βλεπουμε...
Η σκεψη μου,οι προσευχες μου και πολλες ζεστες αγκαλιες κοντα σας
Παντα τετοια νεα...
μαμα Ολγα

Υ.Γ Μακαρι,και η μικρη Γαληνη να εχει καλυτερη εξελιξη,γιατι ολο αυτο το χρονικο διαστημα μετα το χειρουργειο του Μαΐου παλευει με ατυχιες, με εμβολια,με αλλα μικροτερα χειρουργεια, με βαλβιδες, με χιλια δυο τερατα...
Και το θηριο εκει...εκανε την εμφανιση του παλι,ακαθεκυο και πιο τρομακτικο απο πριν.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΙ ΕΔΩ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ...

Φιλη απο Κυπρο said...

Βουρκωσα πρωϊ πρωϊ και σας ευχαριστώ γι' αυτό. Να είστε πάντα καλά ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.

tdjm said...

Πατέρα ευχαριστώ!!

Που είστε ολοι καλά !!!

citystamps said...

Άντε πάλι κλάμα σήμερα.

Επιτέλους!!!!!

Ας διαβάζω τέτοια νέα και ας κλαίω . (από χαρά)

ΟΣΟ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΜΑΣ ΠΟΡΩΝΕΙΣ

που λέμε και εμείς οι ΜΠΑΟΚΤΖΗΔΕΣ

Εύχομαι καλό καλοκαίρι σε όλη την Ναυτίλο-οικογένεια και χαίρομαι που τα νέα είναι από όλους καλά

Αφού σου αρέσει το διάβασμα, διάβαζε που και που και το blog σου σε παλιότερες (περσινές και πιο πίσω) αναρτήσεις για να δεις την διάφορα και να την εκτιμήσεις

Η ωραία ρουτίνα είναι εδώ για να μείνει όπως και η ζωή για να την χαιρόμαστε

Φιλιά από Θάσο
Πέτρος

joanna said...

Αργήσατε να μας ενημερώσετε αλλά ....σας συγχωρούμε επειδή μας δώσατε ευχάριστα νέα.
Χαίρομαι πάρα πάρα πολύ που είστε όλοι καλά.
Πολλά φιλιά στην πριγκηπέσα μας.

τινα said...

Δεν έχω λόγια. Υποκλίνομαι..

Anonymous said...

Είχα σκοπό να αφήσω ένα πολύ ιαφορετικό σχόλιο, ώσπου διάβασα το ποστ της "μαμάς Όλγας".

Χίλια συγγνώμη γι'αυτό που θα γράψω, δεν είναι ότι δεν συμπονώ, εύχομαι να γίνει καλά η μικρή Γαλήνη, αλλά...

Είναι άραγε ανάγκη τη στιγμή που αναρτείται ένα μήνυμα αισιοδοξίας, να αναφέρουμε τα "δύσκολα"?
Ολοι κάτι έχουμε στην ζωή μας από αυτά, και η οικογένεια αυτή όχι μόνο τα ξέρει, αλλά τα μοιράζεται και μαζί μας.
Ποιος ο λόγος να "χαλάμε" έστω και λίγο, την όμορφη αυτή στιγμή?
Συγγνώμη και πάλι...

Anonymous said...

Κύλησαν δύο καυτά δάκρυα στο πρόσωπό μου.

Anonymous said...

καλημέρα οικογένεια!!!!

πολύ όμορφα νέα (γιατί σφίζουν ζωής και αγάπης) μου ξεκινούν την μέρα μου...

χαλάλι η αναμονή πατέρα....αν είναι να μας φέρνεις τέτοια νέα κάθε φορά, δεν πειράζει...γράφε κάθε δύο μήνες!

οι εικόνες της Λενιώς και του Γιωργή μου καρφώθηκαν.....το ζουζούνι σας έχει δύο πολύ καλά αδερφάκια...και θα τα έχει δίπλα του πάντα.....αυτό για μένα είναι πολύ καλό και τυχερό....

α ρε μαμά.........τι να πω για σένα?....

πολλά φιλιά και στους πέντε σας.....(ο γιός μου ο μεγάλος με κρυφοκοιτάζει κάθε φορά που μπαίνω εδώ για τα νέα σας -πράγμα συχνό τώρα που δεν έχουν σχολεία- και είμαι σίγουρη ότι θα ήθελε να μετάσχει στα φιλιά όταν ξεπεράσει την αγορίστικη συστολή του)

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!!!

...μια ακόμη μαμά

BUTTERFLY said...

Πανεμορφη αναρτηση πραγματικα! Ειστε ολοι υπεροχοι! Να ειστε παντα μα παντα καλα! Τα καλυτερα ερχονται!
Φιλια πολλα σε ολη τη Λυδιο-οικογενεια!

nautilus said...

Γαλήνη, κράτα γερά.... πολλές ευχές και προσευχές από εμάς. Μαμά Όλγα, εάν οι γονείς της χρειάζονται οποιαδήποτε υποστήριξη, στείλε email. Από την άλλη μικρούλα που έφυγε γρήγορα, την Γαρυφαλιά, και από άλλα παιδιά, καταλαβαίνουμε ότι ο χρόνος είναι πολύ κρίσιμο μέγεθος σε αυτές τις περιπτώσεις και σχετίζεται με την ετοιμότητα των γιατρών και των γονιών/φροντιστών. Δεν ξέρω φυσικά περισσότερες λετπομέρειες για την περίπτωση της Γαλήνης σας, αλλά παραμένω στη διάθεσή σας.

marilia said...

:)

σνουποφιλιά

Anonymous said...

Eυχές..πολλές ευχές απο εμένα, ωστε τα σχέδια σας να βλέπουν όλο και πιο μακρια..

Να έχετε ένα καλό και ήσυχο υπόλοιπο καλοκαιριού, και πολλά πολλά ακόμα όμορφα καλοκαίρια με το μικρό σας αγγελούδι στην αγκαλιά..(..τα άλλα δύο σαν να την κοπανάνε σιγά σιγα!!)

Βαστάτε γερά!!!

Α.

maria said...

me piran ta klammata... apo siginisi apo xara...

ΞΩΤΙΚΑΚΙ said...

"..Και η Λυδία, το πείσμα της να μεγαλώνει μέρα με την μέρα, να γίνεται πεποίθηση, να γίνεται όρεξη μεγαλύτερη για ζωή . Μεγάλωσε, πιάνει το άγριο τοπίο στο κεφαλάκι της και ρωτάει από τι υλικό είναι τα σωληνάκια της, ρωτάει πού ήμουν εγώ όταν εκείνη ήταν με τη μαμά στο νοσοκομείο, είναι το πιο συμπονετικό πλάσμα που έχω γνωρίσει, χορεύει με ό,τι έχει ρυθμό, χορεύει κι εμάς βάζοντας το καινούριο φουστάνι της και κάνοντας σβούρα με το χέρι στη μέση για να της πούμε πόσο όμορφη είναι. Έχοντας κερδίσει σε τόσες μάχες τον εχθρό, της είναι τόσο εύκολο και φυσικό να ζει τη ζωή της - ή μάλλον όχι! να είναι εκείνη η ίδια η ζωή."

ΕΙΣΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ!! ΜΗΝ ΣΟΥ ΠΩ Κ ΜΠΑΜΠΑΣ..
ΑΧ Κ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ.. ΑΠΟ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΦΥΣΙΚΑ..
ΣΤΕΛΝΩ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ Κ ΠΕΝΤΕ ΝΕΡΑΙΔΟΦΙΛΙΑ..

Anonymous said...

Χθες αναρωτιόμουνα τι γίνατε και σήμερα, δεν χορταίνω να διαβάζω τα νέα σας. Έχω γίνει τόσο ευσυγκίνητη, που από το πρωί δεν μπορώ να κρυφτώ στο γραφείο..... Ευχαριστούμε για όλα σας τα καλά νέα, μετά από τόσο καιρό αισθανθήκαμε ανακούφιση και μια μεγάλη ικανοποίηση.
Σας εύχομαι να περάσετε ανέμελο υπόλοιπο καλοκαίρι
Πολλά φιλιά σε όλους

Όλγα

Υ.Σ. Αλήθεια, Ναυτίλε, πιστεύω ότι έχεις χάρισμα στο γράψιμο, τα κείμενά σου είναι καλά δουλεμένα, και χειρίζεσαι πολύ καλά τη γλώσσα.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ said...

Μιά μεγάλη αγκαλιά για όλους σας.
Απέραντη αγάπη.
Τίποτε άλλο.
19 Αυγούστου η πρόσκληση ισχύει Ναυτίλε μου.
Σας φιλώ.

Anonymous said...

Αγαπητέ μου, ήμουν σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά.
Χαίρομαι πολύ για εσάς.

Και εσείς βιβλιοφάγος φίλτατε?
Καλά το θέσατε, και μια και δυο και τρεις περιουσίες!

Να περνάτε όμορφα.

Anonymous said...

Αγαπητή μαμά Όλγα
Εύχομαι στην μικρούλα Γαλήνη ότι καλύτερο.
Εγώ πάντως πιστεύω στα θαύματα.

Elias said...

Καλό καλοκαίρι,
πάντα καλοκαίρι!

apneagr said...

Καλό καλοκαίρι σε όλους σας

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ said...

Υπέροχα, υπέροχα νέα!...
Να είστε καλά, οικογενειακώς και όποτε έχετε άλλα νεα...
Εδώ είμαστε!


Μας γεμίζετε Ελπίδα!

meta said...

Μετά από τόσο καιρό, μας αποζημιώνετε με αυτά τα ευχάριστα νέα!! Μακάρι πάντα να είστε έτσι, μια οικογένεια αγαπημένη, στους νορμάλ οικογενειακούς ρυθμούς.
Εύχομαι τα καλύτερα και στη μικρή Γαλήνη και την οικογένειά της...

Anonymous said...

Στο εξής, μόνο έτσι σάς ευχόμαστε να είστε... Μόνο χαρούμενοι.
Τα φιλιά μας σε όλους,

Γιάννης-Ευγενία

Me:Moir said...

Φιλιά σε όλους σας :)

Μαριλένα said...

στη Ζωή λοιπον την ιδια, στη Λυδία-Ζωή, όλη μου την αγάπη!

Anonymous said...

Πάντα, πάντα, πάντα τέτοια νέα να έχετε.... θετικά, αισιόδοξα και χαρούμενα...... να ξεχαστούν οι ταλαιπωρίες και να κάνετε μόνο σχέδια για ταξίδια και παιχνίδια, αγκαλιές και χαμόγελα, μελωδίες και χρώματα.... πολλά φιλιά από τρία κορίτσια.....

Φωτεινή Κανάκη said...

Πολλά χαμόγελα και καλό υπόλοιπο στο καλοκαίρι και στις δικές σας οικογενειακές στιγμές!!!

Μικρός ήρωας said...

Είναι απίστευτο και μόνο που σκέφτομαι οτι πίσω απο αυτό το φατσάκι κρύβεται ένας τόσο γενναίος άγγελος..το Λυδιάκι δε φεύγει πλέον απο το μυαλό μου,χαίρομαι τόσο πολύ..είδες Ναυτίλε μου πως οι πληγές μας κλείνουν?δε μπορώ να περιγράψω με λόγια πώς ένιωσα διαβάζοντας την ανάρτηση..απλά ανατρίχιασα!!Οι προσευχούλες μας ακούστηκαν και αυτό το θεριό που κρύβετε μέσα σας ξέρει καλά να πολεμάει και να τσακίζει κάθε αναποδιά..εύχομαι αυτό το χαμόγελο να μείνει για πάντα παγωμένο στα πρόσωπά σας..και κάθε μέρα να είναι μια ακόμα μικρή νίκη για εσάς,ένα ακόμα "τα καταφέραμε"!!
Πολλές πολλές σφιχτές αγγαλιές!!

Anonymous said...

Με τόσες πολλές και γοητευτικές γυναίκες, ποιος σε πιάνει...

...με όλην την άνεση για ένα πείραγμα, είναι και αυτό μέσα στις χαρές της ζωής που τώρα τις έχετε πιο πλούσιες.

Μην ξεχνάς πώς έχετε πάντα την αγάπη σας.

Καλό, πολύ καλό καλοκαίρι.

Στέλλα

Anonymous said...

Εύχομαι να μην ξαναπεράσετε δύσκολα. Ήσυχα και ανέμελα.
Πολλά φιλιά!

Με αγάπη από τα Χανιά.

Anonymous said...

καθε βραδυ προσευχομαι για τη μικρουλα που γινεται δεσποινιδα αλλα κυριοτερα για σας. για ολη την οικογενια σας. να ειστε παντα δυνατοι να κρατατε γερα, και αν ποτε λυγισετε εμεις ειμαστε εδω να σας δινουμε κουραγιο.
Προσευχομαι για ολους τους ανθρωπους που υποφερουν.
μπορει ουτε και εγω να αφηνω σχολια αλλα η αγαπη μου και προσευχη μου ειναι παντα μαζι σας.
πολλα φιλια σε οοοολη την οικογενια!
Μυριελ

Anonymous said...

Είναι δύσκολο να περιγράψω το πώς ακριβώς ένιωσα όταν διάβασα το κείμενό σας, όμως μπορώ να πω την φράση "το κείμενό σας με άγγιξε!".
Με άγγιξε πολύ.


Καλή σας συνέχεια.

Anonymous said...

να είστε πάντα καλά...

elpi said...

Ποσο χαιρομαι με τα υπεροχα νεα σας!!!

Neraida said...

καταπληκτικό. Δεν έχω λόγια για να περιγράψω πόσο μου άρεσε αυτό σου το ποστ. Κι ας άργησα πολύ να το διαβάσω, μπλεγμένη στη δίνη της δικής μου ζωής. Φιλάκια στα παιδάκια.