Tuesday, October 20, 2009

Ισορροπία

Το ερώτημα είναι εάν ένα σύστημα που έχει ταρακουνηθεί γερά για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχει ελπίδες να επανέλθει, όχι στην προηγούμενη, αλλά σε κάποια ισορροπία.

Δεν ξέρω την απάντηση ακόμα για την περίπτωση του συστήματος της "αγέλης" μου.

Μπορεί η νόσος να είναι στάσιμη, μπορεί να έχουμε πολύ καιρό να επισκεφτούμε την κλινική (για κακό λόγο τουλάχιστον), μπορεί να παλεύουμε με φυσιολογικά πράγματα, όπως οι εποχικές ιώσεις, αλλά....

... αυτά που αποφεύγουμε να πούμε ακόμα και στον εαυτό μας ότι τα νοιώθουμε είναι ακόμα πολλά και μπλεγμένα - και ίσως να γίνονται και πιο μπλεγμένα καθώς περνάει ο καιρός.

Εκεί που λες "μπήκαμε στη ρουτίνα, ας δούμε παρακάτω πώς θα κάνουμε διάφορα ωραία πράγματα", τσακ! έρχεται μια σύναψη στον εγκέφαλο και σου "κατεβάζει" το αρχείο "μη ιάσιμη νόσος". Καπάκι, σαν να ξεκίνησε σιφόνι, κατρακυλάνε πάνω σου το "αργά ή γρήγορα επανέρχεται" μαζί με το "και αυτό τώρα έτσι πρέπει να είναι ή φταίνε οι θεραπείες ή φταίει το ρημάδι που μεγαλώνει εκεί μέσα;". Συνεχίζεις με το "γιατί τώρα χαίρεσαι φίλε μου αφού ξέρεις πως όσο πιο πολύ χαίρεσαι τώρα, τόσο πιο πολύ θα πονέσεις μετά;" και φτάνεις στον πάτο με ένα "πόσο ηλίθιος μπορεί να είσαι που αφήνεις όλα τα παραπάνω να σε πάνε πάτο;". Και φτου κι από την αρχή.

ΟΚ άντε να βρεις ισορροπία μετά.

Το παλεύεις, μιλάς σε ανθρώπους, σε ειδικούς, προσπαθείς να βάλεις πάλι τη δουλειά σου σε καλό δρόμο, να προγραμματίσεις εκείνο το ρημάδι το στεγαστικό που έχει μείνει πίσω και θα γεράσεις στο νοίκι, κοιτάζεις με ελπίδα το τραπέζι της κουζίνας που σκέφτεσαι 5 χρόνια τώρα να το αλλάξεις με κάτι πιο χαρούμενο, αρχίζεις πάλι να διαβάζεις και να το φχαριστίεσαι κιόλας, γκρινιάζεις στη γυναίκα σου για όλα τα διάφορα άσχετα που γκρινιάζουν όλοι, κάνεις πλάνα μαζί της να πάτε ένα κρυφό διήμερο να ξελαμπικάρετε χωρίς να αναφέρετε καν την πιθανότητα να χρειαστεί να γυρίσετε πίσω του σκοτωμού γιατί κάτι συνέβη με την μικρή...

... και έπειτα κάθεσαι και περιμένεις το φανάρι να ανάψει πράσινο και νοιώθεις πως θα μείνει για πάντα κόκκινο, πως δεν θα ξεκολήσεις ποτέ από αυτό το κενό στο χρόνο σου, πως δεν θέλεις να ανάψει πράσινο, δεν θέλεις να ξεκολήσεις γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρεις τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή που τόσο την ποθείς, δεν ξέρεις αν θα χτυπήσει το τηλέφωνο με μια φωνή τρελαμένη... και ΟΧΙ δεν παίζει να σκεφτείς ότι την άλλη στιγμή δεν θα είναι έτσι αλλά αλλιώς, ότι θα είναι το ζουζούνι σου στο τηλέφωνο να σου πει τι ωραία παπούτσια φοράει και ότι μόνη Της έβγαλε το πρώτο της δοντάκι που κουνιόταν και ότι αύριο θέλει οπωσδήποτε να πάει στο σχολείο γιατί δεν βήχει πια και βαριέται στο σπίτι και θέλει να πάει να παίξει με τον Αλεξέι και την Ξανθιάννα... τίποτε από αυτά δεν αφήνει τελικά στο μυαλό σου την γλύκα που ζητάς, τίποτε δεν την φέρνει την πολυπόθητη ισορροπία.

Θα φύγει ποτέ αυτό το αχ από μέσα μου;

113 comments:

Anonymous said...

Αχ βρε Ναυτίλε, κουράγιο! Όλα θα στρώσουν, όλα καλά θα πάνε.
Πολλά φιλιά σε όλους

Γωγώ said...

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου δεν νομίζω ότι θα φύγει κάποτε αυτό το αχ από μέσα σου. Δεν το λέω αυτό επειδή πιστεύω ότι στο τέλος κάτι άσχημο θα συμβεί...απλά νομίζω ότι κάποια πράγματα είναι πολύ βαριά για την ψυχή μας. Κουράγιο!!!

Unknown said...

Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΑ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΠΡΟΙΚΙΟ.ΝΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΑΛΑΚΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΕΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ. ΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΜΩΣ ΜΟΛΙΣ ΧΤΕΣ ΑΚΟΜΑ ΗΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΟΡΟ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΑΥΤΟ.ΥΠΟΜΟΝΗ.ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΛΑΪ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΤΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΖΑ ΚΑΙ ΤΕΤΡΙΜΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ.Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ.
ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΑΣ
ΣΤΕΛΝΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

martha said...

SORRY ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ said...

Ναι, η αλήθεια είναι ότι όταν έχεις κάτι το τόσο... ξεχωριστό στην οικογένειά σου, αναρωτιέσαι αν θα μπορέσεις ποτέ να μπεις σε μια "συνηθισμένη" καθημερινότητα...
Κάθε ευχή, παρόλ' αυτά!

Λιακάδα said...

Κουράγιο Ναυτίλε.. Υπομονή. Ολα θα στρώσουν ! Και αυτό το αχ που τόσο σε βαραίνει σήμερακάποτε θα μαλακώσει . Θα μείνει βέβαια για πάντα χαραγμένο το σημάδι του μέσα σου, στριμωγμένο κάπου στο βάθος της ψυχής σου .. Ενα χαμογελάκι της Λυδιάς όμως θα είναι αρκετό για να το σκεπάζει κάθε περίεργη σκέψη που μπορεί να ξεπεταγεται ..
Πίστεψέ με ! Στα λέω γιατί τα έχουμε περάσει πριν 17 χρονάκια ( τότε που μέσα που το πολεμάγανε δεν ήταν τόσο προχωρημένα όσο σήμερα)
Σήμερα σε έσχατη ανάγκη υπάρχουν και κάποιες πειραματικές θεραπείες με πολύ καλά αποτελέσματα.
Φιλάκια στη μικρή Λυδια και την αγάπη από μια αγνωστη e φίλη

ρίτσα said...

έχεις δίκαιο.

πράβο που τα καταφέρνεις

next_day said...

κουράγιο..και δύναμη...

maria said...

Τι να σου πούμε και μεις γλυκέ μου ...... Σε καταλαβαίνουμε, ξέρουμε τι σκέφτεσαι, και αυτά που γράφεις και άλλα, πολύ περισσότερα, που δεν τα γράφεις. Το χέρι σου κρατάμε για καλή δύναμη.

Anonymous said...

Δεν μπορώ να βρω λόγια παρηγορητικά. Μου φαίνονται ότι θα δήλωνα άγνοια και απόσταση από τα συγκλονιστικά βιώματα που ταλαντεύουν τη διάθεσή σου. Θα πω ότι κάποιοι γενναίοι ακροβατούν στο σκοινί της ελπίδας και πρέπει να τους κοιτάμε και να προσευχόμαστε. Θυμήθηκα το στοίχο του Αλκαίου... "Η τρικυμία ποτέ δε θα παυθεί για μιαν ανεξιχνίαστη αιτία...."
Γ.Β.

Λεμέσια said...

Το αχ δε φεύγει, αλλά πιστεύω, ότι ισορροπεί με το χαμόγελο της Λυδίας. Η μικρή είναι τιγράκι, δεν εγκαταλείπει τη μάχη, εξάλλου ξέρει, ότι έχει δίπλα της δυνατούς γονείς που αντέχουν πολλά.
Ευχές από καρδιάς για κάθε καλό...

Anonymous said...

Αχ καλέ μου Πατέρα..... δε φεύγει το αχ, ποτέ.... όμως, σου εύχομαι ολόψυχα γρήγορα να αντικατασταθεί με ένα άλλο "αχ": όταν θα καμαρώνετε την -πλήρως αποθεραπευμένη- γοργόνα σας, να μελαγχολείς μόνο για τις ταλαιπωρίες που περάσατε όλοι.
Υπομονή και Δύναμη!
Φωτεινή

Odyssey said...

τι να πω;
ευχαριστώ.
προσεύχομαι.
εγώ ο άπιστος.

Μαριλένα said...

όταν θ' ακούς για τα παπουτσάκια θα φεύγει, όταν θα περιμενεις στο φανάρι, θα 'ρχεται ξανά.

αλλά, θα 'σαι πάντα εκεί και δε θα φαίνεται το "αχ" σου στα δικά της ματάκια καθόλου!
κι αυτό ειναι που μετράει τελικά

Βασιλική said...

Όντως ένας εγκέφαλος που έχει μάθει να είναι διαρκώς σε εγρήγορση και να παλεύει για όλα, την ώρα της ηρεμίας δυσκολεύεται να τη συλλάβει ως έχει, έχει από ισχυροτατα ερεθισματα μαθει να τη θεωρεί φόβο και ανησυχία.
Όμως το γεγονός και μόνο ότι μπορείτε να αντικρύσετε τόσο καθαρά το συναίσθημά σας και να το κατανοήσετε είναι η επιβεβαίωση ότι το παλεύετε σωστά και ισορροπημένα.
Εμείς από΄δω σας στέλνουμε τις ευχές μας για extra κουράγιο και δύναμη! Να είστε όλη η οικογένεια πάντα καλά!!

Anonymous said...

Σας εύχομαι μέσα απ' την ψυχή μου να πάνε όλα καλά. Να εξαφανιστεί η αρρώστια μια για πάντα και σε μερικά χρόνια να τα θυμάστε με την ψυχή ελαφριά...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ said...

Αχ!!!
Ναυτίλε μου πόσο έξω βρίσκομαι απ' το δικό σου αχ!
Βαριανασαίνω με τις μικρές μου αγωνίες, μα σαν θυμάμαι την μεγάλη σας αγωνία συνέρχομαι.
Κρατιέμαι ολόρθως ακούγωντας το δικό σου άχ!
Συγχώραμε,δεν θα έπρεπε να τα λέω αυτά.
Μα θέλω να είμαι ειλικρινείς μαζί σου.
Πολύ από εμάς στεκόμαστε με δέος μπροστά στην δύναμη της ψυχής σας.
Θα μου επιτρέψεις όμως να σε φέρω πέντε χρόνια πίσω.
Ποιός θα το πίστευε τότε πως η Λυδία θα βαριόταν το μέσα και θα έψαχνε την σχολική της παρέα;
Η δική σας δύναμη μας έφερε συμπαραστάτες, - μα και θαυμαστές -αυτής της προσπάθειας.
Να είσαι σίγουρος αγαπημένε μου φίλε, πως στα φανάρια της ζωής μας θα συναντιόμαστε και θα συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε όσα η δύναμη της σκέψης τα λογαριάζει ακατόρθωτα, μα η ψυχή τα κατορθώνει.
Σήκωσε το βλέμμα σου στον ουρανό και ας βρέχει.
Θα ξεπλύνει την θλίψη που κουβαλούμε και θα την κάνει χαμόγελο σαν της Λυδίας.
Σας αγαπώ πολύ.

Anonymous said...

Κάποιος είπε κάποτε ότι δεν είναι η έκβαση το θέμα. Είναι το παιδί, η μάχη, η ασθένεια. Και μια αγκαλιά να τα χωράει όλα αυτά.

Σ' αγαπάμε. Κι εσένα και το αγγελούδι σου.

marilia said...

Λοιπόν, το σκέφτηκα και αποφάνθηκα: Σε κάθε "αχ!" θα παίρνεις και μια κουταλιά της σούπας γλυκό χαμόγελο. Τη θεραπεία θα την ακολουθείς εφ όρου ζωής. Παράλληλα θα το τραγουδάς το http://http://www.youtube.com/watch?v=Qu-blnOTJ18"about_blank">"αχ!", να το αποδυναμώνεις και όλα καλά θα πάνε! :)

Με συνταγή... σνουπιού. ;)

marilia said...

Ως γνήσιος... γιατρός, που σέβεται τον εαυτό του, η... συνταγή δε διαβάζεται, οπότε... την ξαναγράφω:

http://www.youtube.com/watch?v=Qu-blnOTJ18

Ελπίζω να μη με μαλώσεις... :S

Anonymous said...

Μακάρι να έφευγαν τα ρημάδια τα "αχ" και στη θέση τους να έμενε η σιγουριά. Και ποιος δεν θα το'θελε αυτό; Από την άλλη όμως και τώρα υπάρχει μια σιγουριά: πως ό,τι έχεις κατακτήσει ως σήμερα είναι δικό σου. Κερδισμένο για πάντα. Εμπειρίες αγάπης πολύτιμες, που δεν μπορεί να σου τις κλέψει κανένα "αχ".

Anonymous said...

Να το σπάσουμε το "αχ".
Να τραβήξει ο ένας το "α", ο άλλος το "χ" και να το εξαφανίσουμε απο τη ζωη σας(μας)..
Όλα καλά να πάνε μπαμπά Της..
Και να έρθει εκεινη η στιγμη που στο τηλέφωνο θα σου λέει για το πόσο όμορφα είναι οι νυφικές της γόβες..
Όλα καλα να πανε.

Α.

Anonymous said...

οπως είπε η Μάρθα καποια πράγματα τα περνουμε προικιό και σενα η προικα σου ειναι η ΖΩΗ Η ΛΕΝΙΑ Ο ΓΙΩΡΓΗΣ ΚΑΙ Η ΛΥΔΙΟΥΛΑ. τα αχ ειναι πολλά αλλα ,,,, τωρα ειναι η αναπαυλα για σενα. σηκωσε το κεφαλι ευχαριστησου το. κοιτα ψηλα τον ουρανο ψαξε βρες Τον και πες του ενα ευχαριστώ γιατι εχω την αισθηση οτι η αναυπαυλα αυτη θα κρατησει για παρα πολυ ακομα...

τωρα μονο καλες σκεψεις... και το τραπεζι αστο μη το αλλαξεις δε τρεχει και τιποτα μη βασανιζεις το μυαλο σου και τη καρδια σου με ανουσια πραματα. ασε να στο καταστρεψουνε και να στο ζωγραφισουνε οι fantastic 3.

ελπιζω να καταλαβαινεις αγαπημενε πατερα οτι το νοημα δεν ειναι ουτε το τραπεζι ουτε τιποτε αλλο. αλλα αυτη η ξεκουραστη περιοδος με τα οσα προβληματακια ερχονται. η εκβαση θα ειναι καλη...

σας αγαπαμε πολυ.
Κέλλυ

Anonymous said...

Κουράγιο και ο Θεός να σας προσέχει πάντοτε.

Είναι ένα χαστούκι τα γραπτά σας για όλους τους υπόλοιπους που αναλώνουμε τον πολύτιμο μας χρόνο αντί για πράξεις αγάπης για πράγματα ασήμαντα τα οποία κάνουμε σημαντικά και ξεχνάμε το νόημα της καθημερινής ζωής.

ΞΩΤΙΚΑΚΙ said...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΠΑΜΠΑ..
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ Κ ΕΓΩ ΣΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΖΟΡΙΑ.. ΕΓΩ Κ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΦΥΣΙΚΑ..
Κ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ; ΑΥΤΟ ΤΟ "ΑΧ" ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ Κ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΟΥΒΑΛΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.. ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΕΛΙΚΑ..
ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ..
ΝΑ ΔΙΝΩ..
ΝΑ ΖΗΤΑΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ..
ΝΑ ΕΚΤΙΜΩ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ..
ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΩΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ..
Κ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ..

ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΝ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΑΧ" ΠΟΥ ΛΕΣ.. Κ ΟΠΟΤΕ ΣΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΞΕΙΣ.. ΑΦΕΣΟΥ.. ΡΟΥΦΑ ΑΕΡΑ ΕΠΕΙΤΑ.. ΡΟΥΦΗΞΕ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ.. ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.. ..

ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΣΤΕΛΝΩ ΑΓΑΠΟΥΛΕΣ Κ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΒΕΒΑΙΩΣ, ΒΕΒΑΙΩΣ!! :)

BUTTERFLY said...

Ναυτιλε μου, ξερεις ποσο ανθρωπινο ειναι αυτο που περιγραφεις; Ειναι απολυτα λογικο...οσο εισαι στο ματι του κυκλωνα, βαζεις τα δυνατα σου, επιδεικνυεις απιστευτες αντοχες, για να καταφερεις να ξεπερασεις την μπορα. Μολις ομως καταλαγιασει η μπορα, τοτε ακριβως ειναι που ξεσπαει μεσα σου ολη η κουραση και η εξαντληση και βγαινουν στην επιφανεια οι φοβοι που καταπιεζες...ποσω μαλλον οταν υπαρχει εστω και η παραμικρη πιθανοτητα να ξαναμπεις στον κυκλωνα, πως να αφησεις τις αμυνες σου να πεσουν, πως να απολαυσεις με το φοβο να σε ταραζει;
ΑΛΛΑ! Εσυ ειδικα και η υπεροχη οικογενεια σου ξερετε ποσο πολυτιμη ειναι η καθε μια ευτυχισμενη στιγμη! Δεν σε φοβαμαι λοιπον, νομιζω πως σιγα σιγα θα το ξεπερασεις, ειδικα οσο βλεπεις το Τιγρακι να μεγαλωνει και να χαιρεται!
Παρολα αυτα, δεν θα ηταν κακο -αν και νομιζω οτι ηδη το εχετε κανει αυτο, αν θυμαμαι καλα- να ζητησετε και ψυχολογικη υποστηριξη...
Την καλημερα μου, πολλα χαμογελα, φιλια σε ολη την οικογενεια και ενα σβουριχτο στο Λυδιακι!

sadwolf13 said...

Φιλε Ναυτιλε παρτο αλλιως .
Τιποτα δεν ειναι τοσο σταθερο και για κανενα απο εμας οπως θελουμε να ελπιζουμε . Η ζωη μας δεν ειναι μια στατικη κατασταση αλλα μια δυναμικη ισορροπια ή ανισορροπια . Οποιος εχει την ψευδαισθηση της ασφαλειας απαταται ή το εχει ριξει στα ενδογενη ναρκωτικα .
Φετος το καλοκαιρι ειδαμε ενα φιλικο ζευγαρι με τα 3 τους παιδια μετα απο 3 χρονια . Περασαμε μαζι 3 ομορφες μερες και πριν τα παιδια γυρισουν στα γιαννενα μας ειπαν οτι η φιλη μας θα εκανε μια μικροεπεμβαση στο στηθος για να βγαλει ενα λιπωματακι . Τελικα το λιπωματακι ηταν ογκος και η φιλη μας εκανε ολικη αφαιρεση και χημειοθεραπειες .
Εγω πριν καποια χρονια εφυγα με τη βεσπα μου απο το σπιτι της τοτε φιλης μου και τωρινης συζυγου μου , για να παω στο δικο μου που ηταν 3 χιλιομετρα μακρια και εφτασα μετα απο 18 μερες και αφου ειχα περασει το διαστημα αυτο στο Λαϊκο με 2 σπονδυλους διαλυμενους .
Το "για παντα " δεν υπαρχει . Υπαρχει το τωρα και τα σχεδια για το αυριο . Τα σχεδια μαζι με ονειρα , ελπιδες , φοβους , σκεψεις και πιστη . Η πιστη μας και η ελπιδες μας ειναι που μας κρατανε ζωντανους . Ο φοβος , οσο τον παλεβουμε , μας δινει δυναμη να πολεμαμε .
Φυσικο ειναι ανθρωποι σαν εσενα που ζουνε πιο κοντα στον αχο της μαχης να φοβουνται πιο πολυ . Αλλα το οτι εσυ και ολο το ασκερι σου μεινατε ακεραιοι για ολο αυτο το χρονικο διαστημα , μεσα απο τοσες και τετοιες μαχες πρεπει να σε κανει δυνατο .
Απλα εσυ δεν εχεις την ψευδαισθηση της ασφαλειας που εχουν πολλοι αλλοι . Οσο δεν το αφηνεις να σε παρει απο κατω ειναι καλο . Γιατι μπορεις να χαιρεσαι το τωρα καλυτερα .

Anonymous said...

Παρόμοια συναισθήματα ζούμε και οι άλλοι που δεν μας έχει χτυπήσει την πόρτα η δοκιμασία με τέτοιον τρόπο. Είναι ανθρώπινος ο φόβος και ο δικός σου έχει βιωθεί κιόλας.

Αφού μπορείς να σκεφτείς ότι υπάρχουν και άλλες σκέψεις είσαι σε καλό δρόμο. Αλλά να γλυτώσεις, δεν νομίζω. Δεν μπαίνει κάτω από το χαλί αυτό το πράγμα. Πάρε τη γυναίκα σου και πήγαινε δυο μέρες κάπου, ζήσε δυο καλά πράγματα, αυτά μένουν και στηρίζουν. Και ό,τι ζείτε τώρα μαζί.

Θα προσπαθώ να τα θυμάμαι αυτά σε ανάλογες δικές μου φάσεις.

Στέλλα

Anonymous said...

...η πιο αγαπημένη ώρα της ημέρας είναι αργά το βράδυ. Όταν όλοι κοιμούνται στα κρεββάτια τους, κάτω απο την ίδια στέγη. Σκεπάζω τα παιδιά, παρατηρώ στα σκοτεινά τις εκφράσεις τους. Κοιτάω τον άντρα μου, τον σκεπάζω και αυτόν σαν παιδί. Είναι η μοναδική ώρα που αισθάνομαι ασφαλής. Είμαστε όλοι καλά, είμαστε όλοι κάτω απο την ίδια στέγη. Δεν ξέρω τί θα γίνει αύριο, αλλά σήμερα, τώρα κέρδισα μια ακόμα μέρα. Μέχρι εκεί μπορεί να φτάνει η ελπίδα μας, η δική σου, η δική μου, όλων. Μια μέρα ακόμα κερδισμένη. Έχω πίστη στη δύναμη αυτής της "μιας μέρας". Έχε και εσύ, αγαπημένε Μπαμπά Της...

Anonymous said...

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

"Ιθάκη" ΚΑΒΑΦΗΣ

nautilus said...

Καλημέρα σε όλους! Σας ευχαριστώ γιατι αμέσως αρχίσατε τις "μεταγγίσεις" μόλις φάνηκε να χλωμιάζω κάπως παραπάνω...

Anonymous said...

Αχ Ναυτίλε μου, δεν φεύγει αυτό το ρημάδι το αχ ποτέ. Ξέρεις όμως κάτι λένε ο Θεός μας δίνει όσα ξέρει ότι μπορούμε να αντέξουμε. Δυστηχώς η ζωή είναι μικρή και σκληρή. Μετά από πολύ κόπο και πόνο έμαθα να ευχαριστώ τον Θεό κάθε πρωι που είμαι εδώ που ζω αυτά που ζω και τα καλά και τα άσχημα, να αγκαλιάζω κάθε βράδυ τους αγαπημένους μου και να τους λέω πόσο τους αγαπώ και να προσεύχομαι η επόμενη μέρα να μας βρει όλους καλά και μαζί. Ξέρω ότι ο φόβος αυτός δεν θα σου φύγει ποτέ αλλά έχε πίστη και όλα να δεις που θα πάνε καλά στο τέλος και θα βγείτε από αυτή την ιστορία πιο δυνατοί, με σημάδια βέβαια, αλλά είπαμε όλα γίνονται στην ζωή μας για κάποιο λόγο. Ναυτίλε μου γίνονται θαύματα μην το ξεχνάς. Όλοι εδώ είμαστε σίγουροι ότι το γλυκό αυτό μουτράκι θα βγει νικήτρια και όλα αυτά κάποτε θα μοιάζουν σαν ένα κακό όνειρο.
Καλή διάθεση λοιπόν, χαμόγελο, αισιοδοξία και πίστη και όταν θα σου βγαίνει αυτό το αχ να θυμάσαι το κοριτσάκι σου που έχει φτάσει ως εδώ με το σπαθί της είναι αναμεσά μας είναι καλά και προχωρά. Θετικές μόνο σκέψεις και όλα θα πάνε καλά. Εμείς είμαστε εδώ για να σε ακούμε και να σου στέλνουμε τις σκέψεις μας και τις προσευχές μας. Σας αγαπάμε πολύ όλους.
Φιλάκια σε όλη την οικόγένεια.
Βένια

Meli said...

Αγαπημένε Ναυτίλε,
το αχ δεν θα φύγει. Ζώντας όμως μια τέτοια εμπειρία αποκτάει κανείς την ικανότητα να εκτιμάει και να χαίρεται το κάθε τι που έχει, γίνεται καλύτερος άνθρωπος, μαθαίνει να αξιολογεί τα πράγματα σωστά και να μην αναλώνεται στα ασήμαντα. Βλέπεις όμως ότι όλοι είμαστε απλώς άνθρωποι και ένα διάστημα ισορροπίας μας κάνει να ξεχνάμε (ευτυχώς ίσως) και να αρχίζουμε την γκρίνια για δευτερεύοντα θέματα. Μια παρόμοια εμπειρία με έκανε χθες να ξαναθυμηθώ πόσο ωραία είναι κάποια καθημερινά πράγματα, συνήθειες, ρουτίνες που περνώντας ο καιρός δεν τις εκτιμούσα πια. Νομίζω ότι η ουσία είναι το σήμερα.
Πολλά φιλιά!

neni said...

Το χαμόγελο της Λυδίας θα τα διώξει όλα μακριά Ναύτιλε.

xryc agripnia said...

Ειναι λογικο αυτο το "αχ".
Αλλα το ξερεις και εσυ οτι μια της κουβεντα και μια της γκριματσα το παρασερνει και το στελνει μακρυα.
Κανε κουραγιο και βρες τη δυναμη.
(μακαρι να μπορουσα να σου πω κατι αλλο....μακαρι!)

Anonymous said...

Α ρε Ναυτίλε... ακούω Max Richter που γνώρισα απο το blog της γυναίκας σου αλλά και πάλι με τα λόγια σου μου αναποδογύρισες την ημέρα μου...
δεν φεύγουν τέτοια αχ...
τέτοια αχ παραμένουν σαν σκοτεινά φαντάσματα μέσα στις ψυχές μας...
μας παραφυλάνε... ενώ πόσο θέλουμε να τα διώξουμε...
έτσι είναι η ζωή... και εσύ το ξέρεις καλύτερα...
πανάθεμα την ώρα και την στιγμή που θέλαμε να γίνουμε πιο έξυπνοι και φύγαμε απο την ασφάλεια του παραδείσου...
Ναυτίλε κράτα γερά και όλα θα πάνε καλά... έτσι θέλω να πιστεύω...
έτσι πρέπει να πιστεύεις... ζήσε το σήμερα μαζί της...
έτσι και αλλιώς όλα είναι εφήμερα... δεν είναι;
Σας αγαπάω
ελένη

Thalassenia said...

Χαρείτε καλέ μου Ναυτίλε ότι καλό σας δίνει κάθε μέρα.
Ατσαλωθείτε γερά και συνεχίστε τη ζωή σας.
Κι όταν ξεκλέβετε διήμερο εσύ και η μαμά Της, να είναι δικό σας.
ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ!!!

andria said...

mesa se kati ores diavasa oles tis anartisis apo tin arxi aftou tou blog...toso kero exete katalavi k esis k emis oti o 8eos to latrevi afto to plasma ke de 8a to afisi pote apo ta matia tou!! pisti lipon k esiodoksia!!!

Sanny said...

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχεις την οικογένειά σου κοντά σου. Κανείς δεν ξέρει τί φυλάει το μέλλον για όλους μας.

Όλοι μας το παθαίνουμε κάποτε: όταν τα πράγματα μας πάνε καλά, αντί να το ευχαριστηθούμε, φοβόμαστε το αύριο. Σημασία έχει να θυμάσαι να απολαμβάνεις αυτά που έχεις τώρα, αποδεχόμενος το φόβο και την αγωνία για το αύριο.

Τις καλύτερες ευχές μου

Τις καλύτερες ευχές μου.

Anonymous said...

Είναι δύσκολο να φύγει αυτό το αχ...
Όπως επίσης δύσκολο είναι να παραδώσεις τα όπλα και να σταματήσεις να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο, σε ένα θαύμα.

Είναι λεπτές οι ισορροπίες ανάμεσά τους και δύσκολο να κρατηθούν.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μπαλατζάρεις από την μια μεριά στην άλλη και να εύχεσαι για το καλύτερο.

Μαμά Ειρήνη

zeliox said...
This comment has been removed by the author.
zeliox said...

Κουράγιο, συνέχισε δυνατά και κράτα το ηθικό ψηλά. Ξέρω είναι δύσκολο να επανέλθεις (5 χρόνια έχουν περάσει από την δική μου ανάλογη περιπέτεια και ακόμα προσπαθώ να το ξεπεράσω)αλλά δες τα πράγματα αισιόδοξα και προσπάθησε να το περάσεις και στα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας σου. Από την δική μου εμπειρία η καλή ψυχολογία είναι το πάν.
Εύχομαι τα καλύτερα στην Λυδία και στην οικογένειά σου.

Νίκος

Μαμά Ειρήνη said...

Και εγώ, κάθε βράδυ που βλέπω την οικογένειά μου να κοιμάται, βιώνω τις καλύτερες στιγμές του 24ώρου μου, με τη σκέψη ότι τα καταφέραμε και σήμερα. Και μία ευχή: να μη χάσω τίποτε από αυτά που έχω, δε θέλω τίποτα παραπάνω, μόνο να μη χάσω αυτά που έχω.. Εύχομαι να μη ξαναασχοληθείτε με κανένα ΑΧ, να ξέρατε πόσο το εύχομαι (!).

Ναυτίλε κάτι πεζό και ίσως να το ξέρετε, αλλά ας το πω και εγώ: www.oek.gr (εφόσον και μόνο έχετε πληρώσει εισφορές υπέρ Εργατικής Εστίας και με ειδικούς όρους για 3τεκνους).

MARIANNA said...

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΡΩΣΕΙ ΝΑΥΤΙΛΕ ΑΠΛΩΣ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ....
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΑΣ ΜΕ ΟΓΚΟ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ - ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ....
ΣΤΑΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ - ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΑΖΥ ΤΟΥΣ. ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΗ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟ...
ΜΑΘΕ ΝΑ ΣΚΕΔΙΑΖΕΙΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΤΙ ΤΡΕΛΟ ΓΙΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΣ ΣΠΙΤΙ. ΕΝΑ ΛΟΥΔΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΣΟΥ, ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΙΑ ΞΑΦΝΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΛΑΣΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΥ...
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΙΚΗ, ΑΣΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ. ΜΑΡΙΑΝΝΑ

μια μαμα... said...

Δεν εχω να πω κατι που να μην το έχουν πει οι φιλοι παραπάνω....
Κουράγιο!
Αν και ειμαι σιγουρη οτι ενα χαμογελο, μια αγκαλια σφιχτη κι ένα φιλι απο αυτο το υπέροχο κορίτσι ειναι αρκετα για να σου δωσουν όλο το κουραγιο του κοσμου!

magsoulini said...

Όλα όσα σκέφτεσαι ισχύουν για όλους μας αν τα σκεφτούμε, απλά δεν μας έχει αναγκάσει ακόμη η ζωή να τα σκεφτούμε. Σιγά κι αν δε φύγει το αχ, σημασία έχει να είναι καλά η Λυδία κι ας συμβιώσεις και με ένα αχ άλλα 100 χρόνια.

Anonymous said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
Δεν θέλω να σε "απογοητεύσω" αλλά δυστυχώς ........ή ευτυχώς....... (δεν μπορώ να αποφασίσω) ....... αυτό το ΑΧ δεν φεύγει ποτέ....
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να το "μεταμφιέσουμε" σε "καλό"....
Αχ, τι κάλα σήμερα έχει συνεφιά.... (και ας μας προκαλεί πονοκέφαλο ο συγκεκριμένος καιρός).
Το μόνο πάντως που είναι σίγουρο είναι το ότι η "Λιακάδα" μας θα μας γεμίζει με την δύναμή της για πολύ πολύ πολύ καιρό ακόμη....
και ας μην με πίστευες εσύ ότι θα την δούμε να παντρεύετε.... :)))
Φιλιά από όλους μας Χαρούλα

Tonia said...

Υπομονή και δύναμη..Και όλα θα πάνε καλά..Να το πιστεύεις!!!

Καλή σας μέρα,
Τόνια

Tonia said...

Υπομονή και δύναμη..Και όλα θα πάνε καλά..Να το πιστεύεις!!!

Καλή σας μέρα,
Τόνια

Evie said...

Καλησπέρα μικρέ ναυτιλε,

πέρασες σήμερα κ μου άφησες δυο λεξούλες.Πήγα εκεί που με έστειλες έτσι βρήκα κι εσένα.

Δεν γνωριζόμαστε αλλά θα είμαι ειλικρινείς, όταν βλέπω παιδιά με σοβαρές ασθένειες πολλές φορές
αναρωτιέμαι, ομως εσύ δεν έχεις χάσει την πίστη σου που είναι μεγάλο πράγμα για τον πόνο σου, την αγάπη σου και τον φόβο που αντιμετωπίζεις.

Πολύ σωστά σκέπτεσαι σαν υπεύθυνος οικογενειάρχης που είσαι.

Είναι πολύ πιο εύκολο να δίνουμε τις συμβουλές μας σε άλλους όντως είναι πράγματα στην ζωή μας που δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε.

Το αύριο είναι το ΑΓΝΩΣΤΟ, το σήμερα είναι που πρέπει να το ζεις σαν την τελευταία μέρα.

Σκέψου τι θα έκανες εάν ήξερες ότι άλλη μέρα δεν ξημερωνει, ποιους θα αγκάλιαζες, που θα πήγαινες, τι θα έλεγες σε αυτούς που αγαπάς?

Τυχερός εισαι που έχεις μια καινούργια ημέρα έστω και δανική που μπορεί να φτάσει τα 80 χρόνια.

Τότε θα σκέπτεσαι το τι έχασες.

Έχεις μια πολύ όμορφη οικογένεια φίλησε τους από εμένα.

Υπομονή κ αγάπη στο σπιτικό σας

Με εκτιμηση

Anonymous said...

Σας ευχαριστώ που μοιράζεστε μαζί μας το βιβλίο της ζωής. Ευχές και προσευχές για τη Λυδία και όλα τα παιδιά του κόσμου.

Anonymous said...

Aγαπημενε Ναυτιλε,
καπου στις αρχες Ιουνιου μου
ειχες γραψει"υπαρχει μονο η πιστη
στη δυνατοτητα να πανε τα πραγματα
καλυτερα να σηκωθεις και να παλεψεις ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ..."
Ανθρωποι με την ποιοτητα ψυχης και πιστης σαν και τη δικη σας τους αξιζει αυτο που περνατε τωρα,ΓΑΛΗΝΗ...Αυτο το αχ δεν θα φυγει ποτε, αλλα θα το μαλακωνουν οι μικρες καθημερινες χαρουμενες στιγμες,που για αλλους δεν εχουν την ιδια αξια. Ειναι πολυτιμες,και αξιζουν οσο τιποτε αλλο στον κοσμο...Τις κραταμε βαθια μεσα στην ψυχη μας και γεμιζουμε γεμιζουμε ασταματητα...και το βραδυ
λιγο πριν αποκοιμηθουμε γευομαστε αυτη τη γλυκα που μας αφηνουν αυτες οι στιγμες μαζι με αυτο το αχ...
Να πηγαινουν ολα καλα
γιατι ετσι πρεπει...
ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ...
σας σκεφτομαι παντα
μαμα Ολγα

Μαρία Χ. said...

Τώρα είστε καλά. Όλοι. Έξω απο τα νοσοκομεία. Μακρυά απο τον πόνο. Είστε στη ζωή. Είστε η ζωή.
Μέτρα το τώρα, κράτα το γερά Ναυτίλε, πιάσου απο αυτό. Ζήσε το, τη χαρά της τωρινής στιγμής.
Δεν σβήνονται όλα, έχεις δίκιο που το σκέφτεσαι τώρα. Βέβαια δεν σβήνονται, είναι πολλά και είναι βαριά για την ψυχή. Είναι όσα δεν αξίζει κανένας. Αλλά ασ'τα τώρα, ασ'τα όσο μπορείς μακριά.
Παρ'τους και τους τέσσερις τους αγκαλιά, και ζήστε τη στιγμή. Είστε σπάνια οικογένεια... είστε σπουδαίοι άνθρωποι. Και πιο σπουδαία απ'όλους νομίζω η Λυδία... τόση δύναμη, Παναγία μου! Να είναι, να είστε πάντα καλά. Γεροί. Με αγάπη - πάνω και πέρα απ'όλα.
Σας αγαπώ, κι'ας μην σας ξέρω.

Μαρία Χ.

tdjm said...

Εδώ είμαστε...να πέρνουμε το αχ σου και να το σπάμε σε μικρά μικρά κομμάτια .....να γίνεται λίγο ελαφρύτερο...!

Anonymous said...

Άσχετη -ή ίσως όχι- ερώτηση: αν επιτρέπεται, Ναυτίλε, υπογράφεις και ως "μικρός ναυτίλος"?

MIKROS NAUTILUS said...

Agapite mou Nautile,

auto to ax den 8a fygei pote ma pote.... sou to lew egw pou vriskomai ka8imerina me auta ta mikra kai nea paidia, palikaria pou paleuoun kai prospa8oun me olo tous to einai gia na kerdisoun tin auriani mera. Opote katalamvaineis pws oi goneis tous mono me auto to ax einai... Omws kai otan akoma ta vlastaria tous ginoun teleiws kala, auto to ax paramenei sto pisw meros tou myalou tous kai xeronte tin ka8e stigmi. Etsi kai se esas euxomai oti kai an akoma meinete me auto to ax 8a a3izei giati auto to ax
8a synodeuetai mazi me ti mikri LYDIA pou 8a einai gia polla, polla xronia mazi sas.

Kali synexeia kai dwse estw kai mia agkalitsa sta 3 sas tigrakia apo mia 28 xroni nosokoma pou vrisketai prostoparwn sto
e3wteriko.

DANAH

PS: MALLON MPERDEUTIKATE AGAPHTOI FILOI "EVI" KAI "ANWNYME"...::))) EGW YPOGRAFW SAN MIKROS NAUTILUS.

Sophey-Franny said...

afto to "ax" gennithike k megalwnei mesa sou san to tetarto paidi ths oikogeneias-den tha fugei pote, alla opws les k su shmasia exei h maxh, to paidi, to twra kai ola afta pou oloi nomizoume aftonohta ma den einai.. filia sth ludia polla ma polla :)

Anonymous said...

δεν ξέρω αν θα φύγει ναύτιλε....το μόνο που σας εύχομαι...και στους 5!...να ζήτε και να χαίρεστε την κάθε μέρα!....νομίζω ότι όπως είπαν κι άλλοι, αυτό είναι που μετράει.....

σας σκέφτομαι...και σας στέλνω όλες τις ευχές μου!....

(...τι καλά που η απουσία σου ήταν πράγματι λόγω ρουτίνας....τι καλά!)


...μια ακόμη μαμά

Anonymous said...

nautile! pros theou min afiseis tora ola auta na sou apospasount in prosoxi kai na se pane vimata pio kato! exeis ena pedi taleporimeno pou akoma einai ekei kai paleuei kai foraei ta papoutsia mono tou, den vixei pia kai thelei na paei sxolio na peksei me tous filous tou. pou evgale dontaki kai den kleei alla epeni ton eauto tou.
kai ola ayta ti einai? an den einai fisiologikes antidrasis enos mesou fisiologikou oprganismou ti einai?
kai an mia aniati nosos therapeutei ti ginete? tha spataliese sta astoxa erotimata kai na pigeneis vimata pisw?
ena vima pisw esi, ena vima kai i oikogenia pisw.
o fovos einai xeirotero sinesthuma apo ton pono. h apognosi omos einai kakistos kritis apo to fovo.
anapneuse. eispnoi ekpnoi, xamogelo, kratisou apo ta matia tis, apo to dontaki pou lipei, apo ta xerakia tis, apo tin genneotita tis, apo olous mazi, kai pali ap tin arxi.
o theos einai megalos.
pio megalos den ginete.
proseuxomai gia sena, gia olous sas.
myriel

Αντρια Θεοδωρου said...

Αγαπητε Ναυτίλε...
Διαβάζοντας την ιστορία αυτης της μικρής αλλά δυνατής ψυχής...εγω είμαι φοιτήτρια στην Αγγλία και κοιτάζω κάθε μέρα για τυχών καινούργια ανάρτηση σου...
θα ήθελα λοιπόν να ξέρεις πως η μικρή αυτή ψυχή ήταν η εμπνευσή για να συνθέσω ένα κομμάτι ηλεκτροακουστικής μουσικής..ειναι ενα ειδος μουσικης το οποιο δεν ειναι καθολου εξεληγμενο ακομη στην Ελλαδα και πολυ πιθανον αν το ακουσετε να μη σας αρεσει..ειναι απλα μια μικρη ενδειξη σεβασμου στο μεγαλειο της δυναμης αυτου του κοριτσιου..αλλα και συμπαραστασης σε εσας

Anonymous said...

Το χειρότερο "αχ" είναι αυτό που κοιτάς πίσω σου και λες:Αχ αυτό δεν το έκανα, αν το είχα κάνει;
Εσύ πιστεύω ότι όποια στιγμή και να κοιτάξεις, τέτοιο αχ, δεν θα βρεις. και αυτό είναι που αξίζει.Φιλιά και κουράγιο στη μαμά της.

Anonymous said...

Όλοι έχουν ένα αχ στη ζωή τους άπλώς άλλοι το συνάντησαν και το ξέρουν κι άλλοι όχι ακόμα.

Anonymous said...

ελπιζω αυτο το "αχ" της αγωνιας, να μετατραπει σε "αχ" της ανακουφισης... ελπιζω και προσευχομαι να ειστε παντα καλα...

Evie said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

Αχ, Ναυτίλε μας...

Υπάρχει και το πορτοκαλί φως στο φανάρι. Άλλοι όταν το βλέπουν τρέχουν να περάσουν πριν τους πιάσει κόκκινο, άλλοι περιμένουν να ξανανάψει πράσινο..

Πάντα ανάβει πράσινο. Μην χάνεις την ελπίδα. Είναι στα μάτια μέσα της μικρής μας αγωνίστριας, αντανακλά και στα δικά μας μάτια.

Εκουιλίμπριουμ

meta said...

Καλό μήνα σε όλη την οικογένεια καλέ μου Ναυτίλε! Εύχομαι να είσαι δυνατός και χαρούμενος.
Πολλά φιλιά στο Λυδιάκι και στα αδερφάκια της.

Anonymous said...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΝΑ ΒΟΗΘΟΥΝ ΠΑΝΤΑ, ΝΑ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΙΑΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΛΟΙΠΟΝ
ΓΕΜΑΤΟ ΜΕ ΓΛΥΚΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ αχ!
ΚΑΙ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΓΑΛΗΝΗ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ
ΤΟΥ ΘΕΟΥΛΗ
σας σκεφτομαι
μαμα Ολγα

marilia said...

Μια... υπογλυκαιμία ένιωσα...
Κουταλιά γλυκό χαμόγελο, παρακαλώ. ;)

Σνουποφιλάκια σ' όλους σας! (ε, ένα παραπάνω στη Λυδία επειδή είναι τιγράκι!)

Unknown said...

να ξέρετε πάντως, εσείς εκεί με το εκκρεμές της ευτυχίας να μετράει χρόνο αγάπης πάνω Της και πάνω στη ζωή όλων μας, να ξέρετε,
πως κουβαλώντας το σταυρό σας,
κουβαλάτε και το δικό μας.
ναι ναι, κουβαλάτε και το δικό μας, γιατί είσαστε μια όαση αγάπης
είστε ένας σταυρός πολύ δυνατός, πολύ στέρεος.
κι εμείς έχουμε μάθει να αγαπάμε τυφλά αυτή τη λιονταρίνα, τη μαμά, το μπαμπά, τα αδελφάκια της...
ολονών οι σκέψεις ας γίνουν λάστιχα, το καραβάκι σας στην τρικυμία να βγει νικητής!
τις πιο θετικές σκέψεις μας και τις προσευχές μας για όλους σας!
και κυρίως για Εκείνην!

Anonymous said...

Πιστεύω ότι πολύς κόσμος προσεύχεται για την Λυδία και για εσάς.

Προσευχή, κουράγιο. Ο Θεός είναι Μεγάλος.

Νά'στε καλά!

Anonymous said...

Φίλτατε,

Οι συνάψεις είναι συνάψεις και κάνουν την δουλειά τους, κατεβάζουν αρχεία, εσύ που τις οδηγείς θα κάνεις την δική σου δηλ. συνάψεις που κατεβάζουν τα αρχεία που εσύ θέλεις.

Πίστευε σε σένα. Να έχεις δύναμη και σταθερότητα στην απόφασή σου να επαναφέρεις την ισορροπία μέσα σου.

Την καλησπέρα μου

Nena said...

Όχι, δεν φεύγουν τα αχ.Όμως με τόση γλύκα απ τα χείλη των παιδιών σου, θα μπορέσεις να κρατάς πάντα. Είμαι τόσο σίγουρη πως θα νοιώθεις τις ευτυχισμένες στιγμές εντονότερα απ όλες που ζούμε εμείς. Κι αυτό είναι το κέρδος σου. Να είσαι πάντα καλά.

Anonymous said...

Αγαπητέ Ναυτίλε,

Έχασα τη μητέρα μου πριν 6 μήνες από καρκίνο. 5 μεταστάσεις, 17 χρόνια. Πριν 2 εβδομάδες η ΕΤ-1 έδειξε ντοκυμαντέρ στην τηλεόραση με μία καινούργια θεραπεία για όλους τους τύπους καρκίνου που ανέπτυξε γιατρός στην Αμερική για την γυναίκα του που ήταν καρκονοπαθής. Η θεραπεία τεστάρεται τώρα σε human subjects που έγιναν σχεδόν εντελώς καλά. Πάρε την ΕΤ-1 και ζήτα το όνομα της εταιρείας. Εύχομαι να γίνει καλά μέσα από την ψυχή μου.

Anonymous said...

Εδώ θα είμαστε κι όταν θα έχει φύγει κάθε "αχ" κι εσύ θα μας μιλάς για τον "ανεπρόκοπο" που σου κουβάλησε η κόρη στο σπίτι!!

Η σκέψη μου πάνω σ' όσα γράφεις είναι μήπως για να υπάρξει κάποια ισορροπία στο παρόν χρειάζεται να πετάξεις, όχι το τραπέζι, αλλά τον φόβο για τη χαρά.

Αυτά, με πολλά φιλιά και τη σκέψη μου κοντά σας, ακόμα κι όταν δεν έχω κάτι να πω.

xiozil

marilia said...

Κάνα σχολικό νέο; (αυτό λέγεται επαγγελματική διαστροφή, αλλά απολαμβάνω τις σχολικές ατάκες!)

Σνουποφιλάκια τόοοοοοοοοοοσα!

ANDRIA THEO. said...

AGAPHTE NAFTILE...
OPOS EGRAPSA KAI SE PROIGOUMENH ANARTHSH MOU H MIKRI PRIGKHPISA EINAI H AFORMH KAI H EMPNEFSH POU SYN8ESA ENA KOMATI GIA AFTH KAI GIA ALLOUS HROES!! AFTO POU 8A H8ELA NA SOU ANAFERO EINAI POS AN KAI ESY SYMFONEIS 8A H8ELA NA DHMIOURGHSO ENA VIDEO ME MERIKES APO TIS FOTOGRAFIES THS MIKRHS HROIDAS POU EXEIS ANARTHSH ESY O IDIOS STO BLOG EDO KATA KAIROUS...KATALAVENO POS EXETE EPIFILAKSEIS ALLA SAS EGKIOUME PROSOPIKA POS EINAI GIA POLY POLY KALO SKOPO...EDO POU SPOUDAZO STHN AGGLIA 8A GINEI MIA VRADIA EVES8ITOPIOISHS TOU KOINOY GYRO APO DIAFORES AS8ENIES KAI 8A EXO THN EFKERIA NA PAROUSIASO KAI TO KOMATI THS LYDIAS..O SKOPOS DEN EINAI GIA NA LYPH8OUN THN LYDIA ALLA GIA NA PAROUN PARADEIGMATA ZOHS (HDH GNORIZO EDO MIA IDIA PERIPTOSH ME ENA MORO 14 MHNON) TO KOMATI MPOREI NA ARXIZEI KAPOS 'SKI8ROPA' ALLA TELIONEI POLY POLY GLYKA KAI ESIODOKSA :)..NOMIZO POS OTI PIO ESIODOKSO GIA AFTOUS TOUS AN8OROPOUS EDO 8A HTANE NA DOUN MERIKES APO TIS FOTOGRAFIES THS MIKRHS HROIDAS KAI POS TA VGAZEI PERA KAI APOLAMVANEI KA8E THS STIGMH...AN EXO LOIPON THN EGKRYSH SAS 8A H8ELA NA DANEISTO MERIKES FOTOGRAFIES..MA PANO APOLA MERIKA TERASTIA XAMOGELA DIOTI PERI AFTOU PROKITE..OXI PERI EKSETASEON KE XEIROURGION..ENNOITE POS STO TELOS TOU VIDEO 8A YPARXEI ANARTHSH ME TO LINK TOY BLOG EDO GIA NA TO EPISKEF8OUN OSOI 8ELOUN..TO KOMMATI MOY 8A TO DORISO EPISHS SE MERIKES OIKOGENIES POU EXOUN PAROMIES EMPEIRIES..8A H8ELA LOIPON AFOU PARETE THN APOFASH SAS NA MOU APANTHSETE EDO 'H STO EMAIL MOU
ki8arazzz@hotmail.com
OPIA APOFASH KAI NA PARETE NA KSERETE POS 8A EINAI SEVASTH :)
EFXARISTO PARA POLY
EXETE PISTH

Anonymous said...

Ο Κύριος βλέπει τον αγώνα που κάνετε όλοι με υπομονή και δίνει κουράγιο κι ελπίδα. Μα πάνω απ' όλα χρόνο. Για να μάθετε πως στα χέρια σας κρατάτε έναν άγγελο. Κι όσο τον προσέχετε τόσο κι ο Παντοδύναμος σας δίνει δύναμη.
Η Παναγία είναι δίπλα σας και σας σκέπει.

Ξενοφών said...

Το πιο κάτω κείμενο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε με αφορμή την σκλήρυνση κατά πλάκας. Ωστόσο, τα ίδια ισχύουν για κάθε περίπτωση απομυελίνωσης. Οι χημειοθεραπείες μπορούν να προκαλέσουν απομυελίνωση.

ΥΓ. Τα καρκινικά κύτταρα αντιμετωπίζουν προβλήματα όταν βρίσκονται σε αλκαλικό περιβάλλον και αυτό τα καθιστά πιο ευαίσθητα στην χημειοθεραπεία. Τα υγιή κύτταρα πάλι εντός αλκαλικού περιβάλλοντος δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα κανένα. Αυτή είναι μία από τις διαφορές ανάμεσα στα υγιή και στα καρκινικά κύτταρα.


Ο ρόλος της αλκαλικής διατροφής στην σκλήρυνση:


Το πιο κάτω κείμενο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε με αφορμή την σκλήρυνση κατά πλάκας. Ωστόσο, τα ίδια ισχύουν για κάθε περίπτωση απομυελίνωσης. Οι χημειοθεραπείες μπορούν να προκαλέσουν απομυελίνωση.

ΥΓ. Τα καρκινικά κύτταρα αντιμετωπίζουν προβλήματα όταν βρίσκονται σε αλκαλικό περιβάλλον και αυτό τα καθιστά πιο ευαίσθητα στην χημειοθεραπεία. Τα υγιή κύτταρα πάλι εντός αλκαλικού περιβάλλοντος δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα κανένα. Αυτή είναι μία από τις διαφορές ανάμεσα στα υγιή και στα καρκινικά κύτταρα.

...................................


Ο ρόλος της αλκαλικής διατροφής στην σκλήρυνση:

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακούσει για την περιβόητη αλκαλική διατροφή, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πριν απ' όλα πρέπει να γίνει κατανοητή η έννοια της αλκαλικότητας και της οξύτητας.


Η κλίμακα pH:

Η κλίμακα pH είναι ένας τρόπος προσδιορισμού της οξύτητας ή της αλκαλικότητας μίας τροφής ή ενός διαλύματος και κυμαίνεται από 0 έως 14. Διαλύματα για τα οποία η τιμή του pH είναι μικρότερη από 7 χαρακτηρίζονται ως όξινα, ενώ διαλύματα με τιμή pH μεγαλύτερη από 7 χαρακτηρίζονται αλκαλικά. Τα διαλύματα με pH=7 ονομάζονται ουδέτερα, δηλαδή δεν είναι ούτε αλκαλικά ούτε όξινα. Για να δώσω ένα χειροπιαστό παράδειγμα, αναφέρω πως η μαγειρική σόδα είναι εξαιρετικά αλκαλική, ενώ η ζάχαρη ή το ξύδι εξαιρετικά όξινα. Ο οργανισμός του ανθρώπου υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι ελαφρά αλκαλικός με μία τιμή pH που κυμαίνεται περίπου μεταξύ 7.35 και 7.45 αλλά σε κάποιες περιπτώσεις αυτή η ισορροπία διαταράσσεται.

Είναι ήδη γνωστό στον ιατρικό κλάδο, πως τα νευρικά κύτταρα όταν βρίσκονται σε ένα όξινο περιβάλλον υπόκεινται σε βλάβες. Τέτοιου είδους περιστατικά συναντώνται “παραδοσιακά” σε εγκεφαλικά επεισόδια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το pH του εγκεφάλου οξεοποιείται ταχύτατα, εντείνοντας την εγκεφαλική βλάβη. Εδώ όμως τίθεται ένα ενδιαφέρον ερώτημα. Τι γίνεται όταν ο οξέωση υφίσταται σε πολύ πιο ήπια αλλά και μακροχρόνια βάση; Ειδικά σε έναν άνθρωπο με ήδη “πληγωμένο” νευρικό σύστημα τι επιπτώσεις μπορεί να έχει;

Σύμφωνα με μία έρευνα που διεξήχθη το 2007 στο University of Oxford το όξινο pH ενδέχεται να προκαλεί νευρολογικές βλάβες σε ανθρώπους με σκλήρυνση.

Acid-sensing ion channel-1 contributes to axonal degeneration in autoimmune inflammation of the central nervous system
http://www.nature.com/nm/journal/v13/n12/abs/nm1668.html


Σημείωση: Η μυελίνη, το προστατευτικό περίβλημα των νευρώνων εντός του ΚΝΣ είναι λιπώδης. Επίσης είναι γνωστό πως τα οξέα δεν μπορούν να “βλάψουν” λιπαρές ουσίες, όμως η σκλήρυνση είναι μία πάθηση που χαρακτηρίζεται από απομυελίνωση, και η μυελίνη μεταξύ άλλων (αφού είναι λιπώδης) προστατεύει και από τα οξέα.

Τα ερωτήματα που εύλογα προκύπτουν από τα παραπάνω στοιχεία είναι τα ακόλουθα. Πως προκαλείται οξέωση εντός του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) και με ποιον τρόπο μπορεί ν' αντιμετωπιστεί;

Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην αιτία του, δηλαδή, σε αυτά που τρώμε!

Ξενοφών said...

Οι τροφές, από χημική άποψη, ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Στις αλκαλικές και στις όξινες. Πιο κάτω παρατίθεται συνοπτική λίστα αλκαλικών-όξινων τροφών:

Όξινες τροφές: Μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο, αρνί, εντόσθια και γενικά κάθε είδους κρέατος, ραφιναρισμένα λάδια, ξηροί καρποί, όσπρια, δημητριακά ολικής αλέσεως, γάλα και γαλακτοκομικά (τυρί, γιαούρτι, κρέμες γάλακτος) αβγά, μαργαρίνη, βούτυρο, δαμάσκηνα, ζάχαρη, μέλι, παγωτά, γλυκά, μπισκότα και γενικά γλυκά και σνακς του εμπορίου. Επίσης ο καφές, το κακάο και τα οινοπνευματώδη ποτά, το ξύδι και όλα τα αναψυκτικά.

Αλκαλικές τροφές: Μπρόκολο, παντζάρια, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, καρότα, κουνουπίδι, αγγούρι, σέλινο, μελιτζάνες, πράσινα φασολάκια, μπιζέλια, αρακάς, πιπεριές, μπάμιες, ραπανάκια, κολοκυθάκια, σπανάκι, μαρούλι, κινέζικο λάχανο, κρεμμύδια, ντομάτες, ανανάς, αβοκάντο, σκόρδο, αρωματικά χόρτα (άνηθος, μαϊντανός)


Και κάποιες εξαιρέσεις από τον γενικό κανόνα:

Πρέπει να τονιστεί πως οι προαναφερθείσες τροφές δεν διαθέτουν όλες την ίδια αλκαλικότητα ή οξύτητα. Τροφές όπως η ζάχαρη ή το μέλι είναι τρομερά όξινες, και έστω μία κουταλιά την ημέρα μπορεί να διαταράξει άμεσα το ph του οργανισμού.

Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιες τροφές της όξινης κατηγορίας, που δεν είναι τόσο όξινες όσο κάποιες άλλες, ενώ παράλληλα κρίνονται απολύτως απαραίτητες για κάθε άνθρωπο! Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ψάρια, τα οποία αν και όξινα, περιέχουν την αναγκαία ποσότητα και ποιότητα πρωτεΐνης για την διατήρηση του μυικού συστήματος. Η πρωτεΐνη είναι το βασικό δομικό συστατικό των μυικών κυττάρων, και η μη επαρκής λήψη πρωτεΐνης θα οδηγήσει σε μυικό καταβολισμό (απώλεια μυικού ιστού).

Ο στόχος δεν είναι να καταναλώνονται αποκλειστικά και μόνο αλκαλικές τροφές, γιατί αυτό θα οδηγήσει στο άλλο άκρο, με αποτέλεσμα η οξέωση να δώσει την θέση της στην αλκάλοση, μία κατάσταση πάρα πολύ σοβαρή! Ο στόχος είναι η εξισορρόπηση αλκαλικών και όξινων τροφών, ώστε να επιστρέψει το ph του οργανισμού στην ομαλή του ισορροπία. Οτιδήποτε έξω από αυτή την ισορροπία, είτε προς την μεριά της οξύτητας, είτε προς την μεριά της αλκαλικότητας, μόνο κακό θα μπορούσε να προκαλέσει!


Λίγα λόγια και για μία άκρως επικίνδυνη μέθοδος αλκαλιοποίησης:

Αναφέρθηκε στην αρχή πως η μαγειρική σόδα ως εξαιρετικά αλκαλική, αλλά θα συνιστούσα να μην χρησιμοποιηθεί ποτέ από κανέναν για να αλκαλιοποιήσει το ph του. Ο λόγος είναι πως η σόδα περιλαμβάνει σε μεγάλο ποσοστό νάτριο (αλάτι) και μπορεί να προκαλέσει από κατακράτηση νερού έως αγγειακά προβλήματα και εγκεφαλικά επεισόδια. Το τελευταίο ενδεχόμενο γίνεται ακόμα πιο πιθανό ειδικά όταν πρόκειται ν' ακολουθήσει άσκηση με βάρη, γιατί τότε, η ενδοκρανιακή πίεση αυξάνεται, πράγμα που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα (κυρίως εγκεφαλικά επεισόδια). (ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΔΑ)

Ξενοφών said...

Ένας εύκολος και ασφαλής τρόπος να μείνουμε αλκαλικοί:

Απ' ό,τι ήδη αναφέρθηκε λογικό είναι να θεωρηθεί πως το να ακολουθήσουμε την αλκαλική διατροφή είναι δύσκολο, χρονοβόρο και κοπιαστικό. Η αλήθεια είναι πως το να κρατήσει κάποιος το σώμα του σε αλκαλική κατάσταση είναι πολύ εύκολο χάρη σε ένα απλό “τρικ”. Ο χυμός από φρέσκα καρότα είναι ιδιαίτερα αλκαλικός και κάθε ποτήρι αντιστοιχεί σε περίπου 20 με 25 κιλά σωματικού βάρους. Ένας άνθρωπος που ζυγίζει 65-70 κιλά θα χρειαστεί τρία ποτήρια από χυμό φρέσκων καρότων για να δει αποτελέσματα. Η κατανάλωση λιγότερης ποσότητας από την απαιτούμενη δεν εμφανίζει ορατά αποτελέσματα.

Αλλά γιατί ειδικά ο χυμός καρότου; Ο λόγος βρίσκεται στην ευκολία που προσφέρει. Όντας απαλλαγμένος από φυτικές είναι, καθίσταται εύπεπτος χωρίς να επιβαρύνει το πεπτικό σύστημα. Επιπλέον, μπορεί να καταναλωθεί γρήγορα και εύκολα. Συν το ότι είναι εύγευστος. Για να αλκαλιοποιήσει κάποιος στον ίδιο βαθμό τον οργανισμό του καταναλώνοντας λαχανικά θα χρειαζόταν μία γαβάθα χόρτα την ημέρα. Με τον χυμό καρότου τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα και απλά.

Εκτός από τα καρότα, αλκαλική δράση έχουν και τα παντζάρια, αλλά επειδή ο χυμός τους είναι πιο δύσπεπτος, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται περισσότερα καρότα και λιγότερα παντζάρια, εάν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα, ενώ καλύτερα τα παντζάρια να μην χρησιμοποιούνται ποτέ μόνα τους. Πάντως, βέβαιο είναι πως τα παντζάρια, εκτός από την αλκαλικότητά τους, εφοδιάζουν τον οργανισμό και με ένα πολύ μεγάλο πλήθος αντιοξειδωτικών ουσιών που δεν περιέχονται στα καρότα!


Πληροφορίες πρακτικής φύσης για την παρασκευή χυμού από καρότα ή και παντζάρια:

1, Ο χυμός καρότου πρέπει να καταναλώνεται μία φορά την ημέρα, μεταξύ των γευμάτων, με άδειο σχετικά στομάχι (για να μην εξουδετερωθεί από τα οξέα της πέψης).

2. Μαζί με τα καρότα και τα παντζάρια δεν πρέπει να περιλαμβάνονται φρούτα. Κάποια από τα φρούτα είναι όξινα! Η μίξη αλκαλικού και όξινου διαλύματος οδηγεί στην αλληλοεξουδετέρωσή τους (βασική χημεία).

3. Κατά την διάρκεια που τα καρότα θα ξύνονται, η ιδανικότερη επιλογή είναι να τοποθετούνται σε ένα σκεύος γεμάτο νερό για να μην μαυρίζουν (οξειδώνονται).

4. Και επειδή άνθρωποι είμαστε και μπορεί να παρασυρθούμε, μετά από ένα ιδιαίτερα όξινο γεύμα ή ποτό, το οποίο θα περιλαμβάνει ζάχαρη ή μέλι, καλό θα ήταν να επαναφέρουμε το ph του οργανισμού σε φυσιολογικά επίπεδα με την βοήθεια χυμού από καρότα-παντζάρια. (Ασφαλώς και τα καρότα από μόνα τους θα αλκαλιοποιήσουν εξίσου αν χρησιμοποιηθούν μόνα τους.)

5. Τυχόν αλλαγή του χρώματος της επιδερμίδας προς το κίτρινο (ωχρότητα), οφείλεται στις φυσικές χρωστικές του καρότου και συγκεκριμένα στο β-καροτένιο. Το φαινόμενο είναι ακίνδυνο και αντιστρέφεται εύκολα με την διακοπή της κατανάλωσης καροτοχυμού. Τα ίδια ισχύουν και για τον χυμό του πατζαριού, με την διαφορά πως ο χυμός παντζαριού σε χρονικά παρατεταμένη και συστηματική βάση προκαλεί ερυθρότητα και όχι ωχρότητα.


Επίλογος:

Σε πόσο καιρό είναι δυνατόν να διαπιστώσει κάποιος βελτίωση και τι είδους; Εφ' όσον ένας άνθρωπος με σκλήρυνση βρίσκεται πράγματι σε κατάσταση ήπιας οξέωσης, λίγα λεπτά αφού καταναλώσει τον απαιτούμενο χυμό καρότου με βάση το σωματικό του βάρος, θα διαπιστώσει μία ορατή αύξηση στην μυική του δύναμη. Θα μπορεί για παράδειγμα να σηκωθεί από την καρέκλα πολύ πιο εύκολα απ' ό,τι προηγουμένως!

υγ. Σε ασθενείς με καρκίνο αυτή είναι μία εντελώς φυσική μέθοδος αντιμετώπισης της νόσου, σε συνδιασμό πάντα φυσικά με την επίσημη θεραπεία.

nautilus said...

Καλημέρα! θερμή παράκληση όποιος θέλει να μεταφέρει εκτενείς πληροφορίες για κάποιο θέμα, να δίνει ένα link προς την διεύθυνση που μπορούμε να τις βρούμε και να μην τις αντιγράφει αυτούσιες. αυτό είναι ευγενικότερο και οικονομικότερο για όλους! Σας ευχαριστώ θερμά!

ση said...

... Ναυτίλε, ο μικρός σου ήλιος θα φωτίζει και ζεσταίνει τις μέρες μας για πάρα πολύ ακόμα ....

Anonymous said...

ΝΑυτίλε μας δίνεις δύναμη για κάθε μικρή ή μεγάλη στενοχώρια μας. Σας ευχαριστώ.

CHEF AT THE MARCHE BISTRO said...

Έχω ήδη 2 παιδάκια και απο στιγμή σε στιγμή περιμένω κ το τρίτο μου.Η καρδιά μου ράγίζει στα όσα διηγείσαι.Είμαι δίπλα σου ότι κι αν χρειαστείς και η αγάπη του κόσμου να σας φέρει κουράγιο.Ο Θεός να βοηθήσει και να σταματήσουν αυτά τα ΑΧ!

martha said...

ΚΑΛΗΜΕΕΕΕΕΡΑΑΑΑΑΑΑ!!!!
ΟΛΑ ΚΑΛΑ? ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΩΣ ΠΑΤΕ ΟΛΟΙ? ΜΙΚΡΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ.ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΒΡΕΣ 1 ΛΕΠΤΟ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΣΗ ΜΑΣ.ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΘΕΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΣΗ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ.ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Anonymous said...

Τελικά ο πόνος σε κάνει και γράφεις λογοτέχνης.... σαν ποιητής....

BUTTERFLY said...

Ναυτιλεεε! Ουου!!! Που ειστε; Ολα καλα;

Γωγώ said...

Δεν νομίζω ότι ο πόνος τον κάνει να γράφει ωραία. Απλά ξέρει να χρησιμοποιεί ωραία τον γραπτό λόγο, πιστεύω ότι και ένα ερωτικό ή άλλου είδους κείμενο του Ναυτίλου θα ήταν εξίσου ωραίο.
Δεν σημαίνει ότι όποιος πονάει γράφει και ωραία...κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα.

Ναυτίλε που είσαι;; Φιλιά.

Anonymous said...

mas ksexases:(
k exoume pathei ipoglikemia:((

emeis

Anonymous said...

@ γωγω.
eknevrizomai..
pragmatika..
o ponos koritsi m, den xoraei stis lekseis, den xoraei sta logia, den, mporei na ton sikwsei o ouranos o idios..
einai tragiko p stis meres mas yparxoun anthrwpoi p vgazoun tosi kakia..
amfisviteis ton pono tou naftilou? sevasto.. na to dekto oti i anthrwpia sou, exei kriftei piso apo anousies kosmotheories.. krata to omws gia ton eafto s..pisteveis oti iparxei logos na to dimosieveis??
emeis

Anonymous said...

Ο,τι και να επιφυλάσσει το μέλλον, εχετε καταφέρει το ακατόρθωτο. Η φωτό που δείχνει τη Λυδία να τρέχει στη θάλασσα είναι η απόδειξη.

Anonymous said...

ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ Κ ΚΑΛΗΜΕΡΟΥΔΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ... ΛΥΔΙΑΚΙ ΝΑΥΤΙΛΕ Κ ΛΟΙΠΗ ΝΑΥΤΙΛΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΛΠΙΖΩ ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟΛΙΖΕΤΕ Κ ΔΕΝ ΕΥΚΑΙΡΕΙΤΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ.
ΦΙΛΑΚΙΑ ...
μαμα Ολγα

Anonymous said...

Ναυτιλοοικογένεια, σας σκέφτομαι και έλπίζω ότι είσαστε χαρούμενοι και ήρεμοι και απλώς θέλετε την ησυχία σας,. Φιλιά και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Μαρία.... said...

Και φυσικά θα φύγει αυτό το αχ! από μέσα σου ναυτίλε και θα έρθει κάποιο άλλο αχ! ίσως ποιο ελαφρύ ή ποιο βαρύ...Ποιος ξέρει? Η ζωή είναι ρόδα που γυρίζει συνεχώς.
Ξέρεις πόσα αχ! κάνουμε όλοι μας κάθε μέρα? Ουουουου!!! Ένα μάτσο.
Ναυτίλε δεν θα σου πω κουράγιο και άλλα τέτοια γιατί το κουράγιο σας το έχω παρακολουθήσει από εδώ μέσα. Θα σου πω να απολαμβάνεις αυτό που έχεις σήμερα, ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ. Αύριο είναι μια άλλη μέρα και σίγουρα θα είναι καλύτερη. Το ποτήρι είναι πάντα μισογεμάτο φίλε μου, ποτέ το αντίθετο.

Γωγώ said...

Τι λες άνθρωπέ μου; Ποιός αμφισβήτησε τον πόνο του Ναυτίλου;; Πας καλά;;; Αυτό που είπα είναι ότι ο άνθρωπος έχει ένα ταλέντο στο γράψιμο ανεξάρτητα με τον πόνο. Δηλαδή ένας πατέρας ή μια μάνα που δεν έχει πάει σχολείο και δεν μπορεί να εκφραστεί μέσω του γραψίματος πάει να πει ότι πονάει λιγότερο;; Το σχόλιο μου ήταν καθαρά και μόνο θετικό, μου αρέσει πάρα πολύ το πως γράφει ο Ναυτίλος ακόμα κι αν τα κείμενα του είχαν διαφορετικό περιεχόμενο πάλι θα μου άρεσαν, αν εσύ δεν κατάλαβες λάθος είναι δικό σου πρόβλημα.

Καταρχήν δεν με ξέρεις καθόλου, δεν έχεις ιδέα τι μπορεί να νιώθω εγώ ή ο καθένας για τα κείμενα του Ναυτίλου γι' αυτό και δεν μπορείς να με κρίνεις.

Ήμαρτον πια!!

Γωγώ said...

Τι λες άνθρωπέ μου; Ποιός αμφισβήτησε τον πόνο του Ναυτίλου;; Πας καλά;;; Αυτό που είπα είναι ότι ο άνθρωπος έχει ένα ταλέντο στο γράψιμο ανεξάρτητα με τον πόνο. Δηλαδή ένας πατέρας ή μια μάνα που δεν έχει πάει σχολείο και δεν μπορεί να εκφραστεί μέσω του γραψίματος πάει να πει ότι πονάει λιγότερο;; Το σχόλιο μου ήταν καθαρά και μόνο θετικό, μου αρέσει πάρα πολύ το πως γράφει ο Ναυτίλος ακόμα κι αν τα κείμενα του είχαν διαφορετικό περιεχόμενο πάλι θα μου άρεσαν, αν εσύ κατάλαβες λάθος είναι δικό σου πρόβλημα.

Καταρχήν δεν με ξέρεις καθόλου, δεν έχεις ιδέα τι μπορεί να νιώθω εγώ ή ο καθένας για τα κείμενα του Ναυτίλου γι' αυτό και δεν μπορείς να με κρίνεις.

Ήμαρτον πια!!

ΞΩΤΙΚΑΚΙ said...

.. ΜΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΧΩΡΟ Κ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.. .. :(

ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΗΝ!! Κ ΑΜΗΝ!!

ΟΧΙ "ΤΣΑΚΩΜΟΙ" ΣΤΗΣ ΛΥΔΙΟΥΛΑΣ ΤΟ ΜΠΛΟΚ!! ΑΝΤΕ!! ΜΗΝ ΒΑΛΩ ΤΑ ΤΡΟΛ ΝΑ ΣΑΣ ΦΑΝΕ!!
ΓΚΚΡΡΡΡ!!!

ΞΩΤΙΚΑΚΙ said...

ΝΑ ΕΓΙΝΑ Κ ΓΩ ΑΓΕΝΗΣ.. ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΡΑΧΗ ΜΟΥ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ, ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ Κ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!!

Κ ΝΑ ΣΤΕΙΛΩ ΝΕΡΑΙΔΟΑΓΚΑΛΙΕΣ ΒΕΒΑΙΩΣ, ΒΕΒΑΙΩΣ!! :)
ΜΑΚΙΑ ΣΑΣ!!

Γωγώ said...

Φυσικά και είμαι κατά των τσακωμών στο blog της Λυδιάς αλλά και γενικότερα. Ζητάω συγγνώμη από όλους Ξωτικάκι, και από τον Ναυτίλο φυσικά, αλλά πιστεύω ότι ο καθένας θα εκνευριζόταν αν παρεξηγούσαν τόσο ένα σχόλιο του.
Το μόνο που έχω να πω για να λήξει εδώ αυτό το θέμα είναι ένα συγγνώμη από τον Ναυτίλο, στην περίπτωση που και αυτός πήρε τόσο λάθος ο μήνυμά μου, σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να προσβάλω κανένα με αυτό που έγραψα.

Anonymous said...

Ναυτιλάκο όλοι καλά;

Anonymous said...

Nautile,kouragio...mhn xanete thn dunamh sas..h mikrh eiai dunath,to exei apodeiksei allwste...o theos sas dokimazei,alla den 8a sas egkataleipsei!Tha ithela me thn eukairia na sas pw gia ena allo mikro koritsaki pou kapoia sumvoulh sas sthn oikogeneia tou mporei na fanei idiaitera xrhsimh(isws to exete akousei hdh).legetai maria farsarakh einai triwn etwn kai zugizei molis 8 kila..exei ogko sto kefali.proerxetai apo mia poluteknh oikogeneia pou antimetwpizei terasties oikonomikes duskolies.malista stis 26.11 egine kai enas megalos radiomarathwnios agapis gia na sugkentrw8oun xrhmata,enw parallhla uparxoun k trapezikoi logariasmoi opou kapoios mporei na kata8esei uper ths oikogeneias.Auth th stigmh to koritsaki vrisketai sto Gettingen ths Germanias,opou k tis proalles egxeiristhke k thn perimenoun akoma na ksupnhsei.Twra malista suzitatai h metafora ths se kapoio kentro neurologikhs apokatastashs sto gailengen ths germanias.oi goneis ths zhtoun opoion exei plhrofories gia kapoio paromoio kentro na epikoinwnwnhsei amesa mazi tous.Exei stithei ena group sto facebook opou opoios endiaferetai mporei na vrei oles tis plhrofories.h dieu8unsh einai :
http://www.facebook.com/home.php?ref=home#/group.php?v=wall&gid=307655570211
H voi8eia olwn mas einai shmantikh.Nautile,an gnwrizeis kati gia kapoio kentro,8a se parakalousa na epikoinwnhseis me tous goneis ths mikrhs-o pateras ths,DHMHTRHS FARSARAKHS,einai germania,alla h mhtera ths,SOFIA FARSARAKH,einai sthn krhth me ta upoloipa paidia.Sas euxaristw polu!Euxomai ta kalutera gia thn latremenh mas Ludia alla k gia ola ta paidia pou to exoun anagkh!

Anonymous said...

επειδη εχω καιρο να ακουσω νεα απο την οικογένεια θα ευχηθω μια καλημερα μεγαλη καλο μήνα και ειμαι σιγουρη οτι εχετε κιολας στολίσει ΟΛΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ με φωτα αγιους βασιλιδες και ολα τα συναφη.... φετος ετοιμασου για πολλα πολλα δωρα!!!!! κατω απο το δεντρο.

καλημερα καλο μηνα και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!

ΚΕΛΛΥ

ΣΤΟ ΒΑΓΟΝΙ said...

Καλό μήνα σε όλη τη ναυτιλο-οικογένεια!!
Ελπίζουμε να είστε καλά και να έχουμε νέα σας σύντομα!!

Anonymous said...

ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ
ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ
Ο ΘΕΟΥΛΗΣ ΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ...

Anonymous said...

Καλημέρα στη Ναυτιλο-οικογένεια!!!
Εχω καιρό να ακούσω νέα σας...
Πολλά φιλιά στα μικρούλια σας!

marilia said...

Στολίζετε;

Υπάρχει χαμόγελο γλυκό;

ειρήνη said...

με οδήγησε σε σας ένα σχόλιο που αφήσατε στο blog μου για το blog της Μαρίας..
συγκλονισμένη από τα όσα γράφετε σας στέλνω ένα χαμόγελο..

παρείσακτη

nautilus said...

αγαπητή ερήνη "παρείσακτη", δεν το άφησα εγώ το σχόλιο στη σελίδα σου αλλά η "μικρός ναυτίλος" με την οποία δεν έχουμε κάποια σχέση. Με την Μαρία έχουμε μερικές φορές επικοινωνία και παρακολουθούμε τον αγώνα της όπως πολύς -πολύς κόσμος. Σας ευχαριστούμε για το χαμόγελο, είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε...

Anonymous said...

ολα καλα θα πανε Ναυτιλε,
φιλια σε ολους τα περισσοτερα στη Λυδια μας!!

Thalassenia said...

Πέρασα να δω τα νέα σας.
Έχετε την σκέψη μου πάντα κοντά σας.
Καλή δύναμη.

martha said...

ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΕ? ΞΕΡΟΣΤΑΛΙΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΑΣ ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΜΑΣ.
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Anonymous said...

Κάθομαι εδώ και σκέφτομαι την αγωνία σας και τις σκέψεις σας για το εμβόλιο και τη Λυδία.Ελπίζω να το κάνατε και το μωρό να είναι καλά. Ελπίζω ότι κι αυτό θα περάσει.

makhs said...

Τι να πω και εγω
που και εγω ψαχνω να βρω της
ισορροπιες μου.

Και ξανφνικα πεφτω πανω σε εσας
και στην Λυδια.
Απο αυτα που διαβασα αυτο που μου εμεινε μπροστα σε ολο αυτο που περασατε περνατε ειστε ενωμενοι, και αυτο ειναι το ποιο σημαντηκο για ολους σας.
Αγαπη και χρονια πολλα
να πανε ολα καλα ευχωμαι για την ψυχουλα.

Ιωακειμ