Wednesday, March 19, 2008

Πέφτουν...

...τα μαλλάκια της Λυδίας από την πλευρά που χτυπάει η ακτινοβολία. Αναμενόμενο. Και μια ορατή υπενθύμιση του ότι οι ακτινοβολίες εξακολουθούν να είναι τοξικές και επιθετικές με τον οργανισμό.

Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη φορά που της πέφτουν τα μαλιά. Όταν ξεκίνησε την χημειοθεραπεία, 5 μηνών, δεν είχε ούτως ή άλλως πολλά μαλλιά και έτσι η απώλεια ήταν ασήμαντη. Τα επόμενα χρόνια, ανά διαστήματα ο οργανσιμός της πήγαινε να βγάλει λίγο χνούδι, μερικές φορές κατάφερνε να το πάει λίγο παραπέρα, αλλά τελικά η τοξικότητα νικούσε και είχαμε πάλι το "γλομπάκι" μας.

Θα μεγαλώσουν πάλι τα μαλλιά της μόλις η τοξικότητα πέσει. Της κάνει εντύπωση τώρα που δεν έχει τα μαλλιά που είχε πριν την επέμβαση και μερικές φορές κοιτάζει περίεργα τις παλιότερες φωτογραφίες της. Παρόλα αυτά δεν εκφράζει ιδιαίτερη στενοχώρια, περισσότερο ανυπομονησία να γίνουν πάλι μακρυά όπως πρέπει.

Οι συνεδρίες της ακτινοθεραπείας συνεχίζονται κανονικά. Την Δευτέρα βάλαμε φλέβα χωρίς ούτε μια σταγόνα δάκρυα. Πηγαίνει πλέον χωρίς αντιδράσεις στο καθημερινό ραντεβού με τα ξωτικά και με τον γιατρό (τον αναισθησιολόγο) που είναι "χαζός" (όπως όλοι οι γιατροί εξάλλου) και που "ούτε πλένει τα μαλλιά του" (οκ, υπερβολικό, αλλά έτσι θέλει να εκφράσει την απώθησή της το κορίτσι...). Χτες μάλιστα, όπως την είχα αγκαλιά, γύρισε από την άλλη το κεφαλάκι της, του τέντωσε του γιατρού το χεράκι της με το σωληνάκι της φλέβας και του είπε "κάνε τα πράγματά σου". Το κουκλί μου...

Αυτή τη στιγμή η μικρή Γ. (δείτε το post στις 10/1) είναι στο χειρουργείο και παλεύει για την ζωή της. Σχεδόν 2 ετών, με επενδύμωμα στην σπονδυλική στήλη και τώρα στο κεφαλάκι. Με παράλυση από την μέση και κάτω, τώρα κινδυνεύουν και τα χεράκια της και πολλά άλλα. Μια μικρή ευχή και ένα δάκρυ και για την Γ και τους γονείς της...

54 comments:

Φιλη απο Κυπρο said...

Αχ Ναυτίλε…..

Ενώνω το δάκρυ και τις προσευχές μου για την μικρή Γ…..

taexei400 said...

ΟΧΙ ΔΑΚΡΥΑ, ΜΟΝΟ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Anonymous said...

Υπομονή και πίστη για το καλύτερο!!!!
Συγνώμη taexei400 και δάκρυα!! Πολλές φορές ακόμη και αυτά μας δίνουν δύναμη για συνέχεια.

Ιφιγένεια said...

Όσο για τα μαλλάκια της Λυδίας μην ασχολείσται , η μικρή γλυκιά πριγκίπισα δεν ενδιαφέρεται γιαυτά !
Όσο για την μικρή Γ. ολη η θετική ενέργεια του σύμπαντος μαζί της , μαζί σε κάθε παιδάκι ...
Εύχομαι όλα να πάνε καλά και σε λίγο η Λυδιούλα μας , μαζι με την Γ. και τα άλλα παιδιά , να ξεχυθούν στις παιδικές χαρές και τις θάλασσες !
Μην ξεχάσεις να μας ενημερώσεις για την μικρούλα Γ. κάθως και για τον Τζ.
Μακάρι να είχα ένα μαγικό ραβδί ...
Όλα θα πάνε καλά !

Ιφιγένεια said...
This comment has been removed by the author.
BUTTERFLY said...

Αχ Χριστε μου τι Γολγοθα περνανε αυτα τα παιδακια και οι γονεις τους!
Την αγαπη και τις ευχες μου!
Ας τελειωσει γρηγορα και για σας αυτος ο εφιαλτης, να μην ξαναντικρισετε τετοιο πονο!
Το τιγρακι μας βλεπω δεν μασαει! Μαθηματα κουραγιου!

Anonymous said...

Δεν έχω λόγια... Την αγάπη μου και τη σκέψη μου να στείλω για μια φορά ακόμα, άγνωστη μεταξύ αγνώστων!

ΥΓ: Κάνε τα πράγματά σου, ρε γιατρέ, να δούμε τι θα γίνει.............

Anonymous said...

ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ Γ.ΝΑΥΤΙΛΕ ΜΟΥ,ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΓΕΙΑ
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑΥΤΙΛΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ...

Anonymous said...

Ευχές και προσευχές για τη μικρή Γ. Όσο για τη Λυδία και τα μαλάκια που έπεσαν..... Θυμόμουν και αναζήτησα σε πλαιότερες ανακοινώσεις σου φωτογραφίες που δείχνουν ότι το πρόβλημα αυτό ξεπερνιέται. Και θα ξεπεραστεί. Δε σας ξεχνάμε και προσευχόμαστε για τα καλύτερα. Για τη Λυδία, τη Λενιώ , το Γιωργή, για όλους σας.

Anonymous said...

O Θεός να δίνει κουράγιο σε όλα τα παιδακια που παλεύουν με τον καρκίνο και στις οικογένειες τους.
Πολύ λυπαμαι για την μικρούλα Γ.,
μακάρι να πάνε καλά τα πράγματα και γι'αυτή.Απο σήμερα και αυτο το αγγελούδι θα είναι στην προσευχή μου όπως και όλα τα παιδάκια που παλεύουν.Όσο για τα μαλάκια του κοριτσιού μας θα βγούν πιο όμορφα από ποτέ και πιστεύω πως είναι και η τελευταία φορά που πέσανε.Θα πάνε όλα καλά,γιατι είναι το τιγράκι μας και είναι το πιο δυνατο κορίτσι και μας δίνει μαθήματα ζωής...Αχ,αυτός ο γιατρός με τα πράγματα του,αντε να τα κάνει και να τελειώνουμε επιτέλους.
Ξέρει το κορίτσι μας πως πρέπει να κάνει υπομονή και πως γρήγορα θα τελειώσουν όλα...Είναι αστερι το καλό μου και πολύ γενναίο,χαίρομαι γι'αυτη και είμαι πολύ περήφανη!!!
Σας στέλνω τις πιο θερμές ευχές μου
και την πιο μεγάλη και σφιχτή αγκαλιά μου.Υπομονή και γρήγορα θα τελειώσουν όλα και τότε θα έρθουν μόνο χαρές,οι πίκρες την πόρτα του ζεστού σπιτικού σας δεν θα την ξαναπεράσουν!!!Η σκέψη μου πάντα μαζί σας και η αγάπη μου συντροφιά σας.Σας στέλνω πολλά πολλά φιλάκια σε όλη την αστεροοικογένεια.
ΧΑΡΑ
YΓ.Μαμά Μαρίνα ζωή σε εσάς και ο Θεός να αναπάυσει την ψυχούλα του.

Anonymous said...

Απίστευτο το κουράγιο της... απίστευτο... Είναι παιδί, είναι μωρό σχεδόν και ξέρει, και ζει τόση ταλαιπωρία και ανυπομονεί για τις κούνιες της και μαζί υπομονετικά περιμένει ώστε να τελειώνει με όσα πρέπει, με τις θεραπείες και τους γιατρούς και τα 'πράγματα' τους... Και ταυτόχρονα - το απαραίτητο (αλλά σπάνιο..) χιούμορ της επιβίωσης, με σχόλια σπουδαία ('μπλα μπλα μπλα...' ή το τωρινό, του.. άπλυτου γιατρού:) Πονάει, αλλά μαζί επιμένει, αγωνίζεται, κλείνει το μάτι και χαμογελάει. Δεν έχω λόγια.. Μόνο θαυμασμό για τη Λυδία. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι έτσι... Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος τούτος!!!

sadwolf13 said...

μην αγχωνεσαι για τα μαλλακια . εγω μετα τις ακτινες για 4 μηνες ειχα μια ατριχη τρυπα στην κοιλια αν και κατα τα αλλα ημουν δασυτρυχη αρκουδα ... Μαλιστα επειδη η συζυγος μου ειναι αισθητικος της το ειχα προτεινει σαν λυση αποτριχωσης αλλα αποριφθηκε λογω υψηλου κοστους και περιορισμενης διαρκειας ...
Παρασημα ειναι ολα αυτα για να μην ξεχναει ποτε και να παιρνει δυναμη για το μελλον ...
σε 113 χρονια απο τωρα θα τα θυμομαστε και θα γελαμε ...
φιλια και ινδιανικοι χαιρετισμοι απο τoys Chippewa ( μια ινδιανικη φυλη που μου εδωσε το ονομα Sad Wolf )

Anonymous said...

Πόσο θα θέλαμε όλοι μας όλα τα παιδάκια του κόσμου να είναι καλά και χαρούμενα.Επειδή όμως δεν συμβαίνει πάντα αυτό, προσευχόμαστε με δύναμη και αγάπη για όλα τα παιδιά και ευχόμαστε να ξεπερνούν τις δυσκολίες και οι γιατροί να κάνουν τα πράγματα τους όσο μπορούν καλύτερα.
Να πάνε όλα καλά για όλους.

Με αγάπη από τα Χανιά.

ράγες said...

Αναρωτιέμαι καμιά φορά αν ωφελεί που γράφω σχόλια σε αυτό το ιστολόγιο και τι καταφέρνω... Απλώς θα πω καλή επιτυχία στην μικρή Γ και ας ξέρω ότι δεν έχει καμία σημασία αν το πω η όχι! Με πληγώνει να βλέπω συνεχώς παιδιά να υποφέρουν χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτα!
Όπως και να χει η Λυδία μας δίνει αισιοδοξία και χαρά! Και ας πέφτουν και τα μαλλάκια, δε πειράζει θα ξαναβγούν! Είναι όμορφα αυτά τα φαλακρά κεφαλάκια γιατί κρύβουν όλη την παιδική αθωότητα και τον ιερό αγώνα ενός παιδιού!

butterfly said...

Αχ. Ναι, τα μαλλάκια της θα μεγαλώσουν. Όπως πρέπει. Έτσι να της πείτε.

Για τη δύναμη του παιδιού και το χιούμορ του, όπως ειπώθηκε, τι να συμπληρώσουμε κι εμείς. Μόνο να τα χρησιμοποιεί αυτά τα στοιχεία πια για τα εύκολα - για τα παιχνίδια της, κι όχι για τους γιατρούς.

Όλα να πάνε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την μικρή Γ. και τους γονείς της.

lemon said...

Βρε καλέ μου, έχετε τα δικά σας, έχετε καθημερινά μπροστά σας και τις ιστορίες των άλλων...
Δύναμη και κουράγιο να έχετε, κι εσείς και οι γονείς της μικρούλας Γ.

Anonymous said...

Σύντομα θα ξαναφυτρώσουν τα μαλλάκια, η μικρούλα είναι κουκλίτσα. Με κοντά μαλλάκια θα λανσάρει την καλοκαιρινή μόδα.Καλή δύναμη και κουράγιο μέχρι το τέλος της θεραπείας. Αφιερώνω και γω μια προσευχή και μερικά δάκρυα στη μικρούλα Γ.. Νιώθω πως ότι και να πω είναι λίγο. Φιλάκια Εύη

glam said...
This comment has been removed by the author.
glam said...

Άκου!! "Κάνε τα πράγματα σου γιατρέ "
Φαντάσου τι θα λέει το στόμα της μόλις μεγαλώσει!!!

Ούτε ψύλλος στον κόρφο σας!!!:-))

Anonymous said...

Μία προσευχή για τη Γ. και για κάθε παιδάκι στον πλανήτη που έχει οποιοδήποτε πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, με την υγεία του. Ο Θεός να είναι πάντα πλάι τους. Τα φιλιά μου στο Λυδιάκι μας.

Anonymous said...

Από σήμερα στη σκέψη μου και στις προσευχές μου θα υπάρχει πάντα και η μικρούλα Γ. Εύχομαι και ελπίζω να βγει νικήτρια από αυτή τη μάχη!

Όσο για τη μικρή μας νεράιδα, την Λύδια μας, να μην στεναχωριέται για τα μαλλάκια της, θα ξαναγβούν, πιο όμορφα και πιο δυνατά από πρίν.
Και θα είναι όπως πάντα κούκλα!
Το αστέρι μας είναι πολύ δυνατό, πολύ έξυπνο και απίστευτα γλυκιά!
Γελάω απίστευτα με τις ατάκες της "μπλα μπλα μπλα" η το σημερινό "κάνε τα πράγματα σου, γιατρέ".
Είναι απίθανη! Την λατρεύω!
Και πολλοί άλλοι από ότι βλέπω από το blog αυτό.
Φυσικό είναι αφού την μεφγαλώνουν τέτοιοι γονείς!
Όλα θα πάνε καλά!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου σε όλους σας!

Μαμά Μαρίνα, λυπάμαι πολύ για την απώλεια σας! Κουράγιο! Δεν ξέρω τι άλλο να πω...

Anonymous said...

νεκρά κύτταρα είναι τα μαλλιά και πέφτουν,με τόση ομορφιά στα γλυκά της μάτια δεν τα χρειάζεται.μακάρι μαζί τους να παρασύρουν και να διώξουν και καθετί άλλο που βλάπτει το κεφαλάκι της από μέσα. οι άγγελοι κατέβηκαν στην γη να μαζέψουν τους δικούς μας πόνους.αχ αγγελική μου λυδία.

αχ αγελική μου Γ.
αχ αγγελούδια του κόσμου...

moukelis said...

Καρδούλα μου...Όλα καλά να πάνε για όλα τα παιδάκια...Όλα τα δάκρυα να γίνουν αστεράκια και να φωτίζουν τον δύσκολο δρόμο τους για να μη φοβούνται τα σκοτάδια...

Anonymous said...

καλημερα σας και καλη συνεχεια, σημερα δακρυσα μπροστα στον υπολογιστη μου συλλογιζομενη για πιο λογο αυτα τα μωρα να περναν ολα αυτα τα βασανα απο την στιγμη που δεν εχουν φταιξει σε τιποτα και στην τελικη δεν εχουν ζησει και τιποτα!!!!
μια πολλη μεγαλη αγκαλια και παρηγορια στους γονεις-ηρωες ολων αυτων των παιδιων και στα ιδια τα παιδια που με την συμπεριφορα τους μας κανουν να μπορουμε να σκεφτομαστε για το καλυτερο μελλον
πολλα φιλια Λυδια και Γ....
πολλα φιλια Λενιω και Γιωργη
καλο κουραγιο Ναυτιλε καιΖωή
μια μαμα απο την Αθηνα

Anonymous said...

καλημερα σας και καλη συνεχεια, σημερα δακρυσα μπροστα στον υπολογιστη μου συλλογιζομενη για πιο λογο αυτα τα μωρα να περναν ολα αυτα τα βασανα απο την στιγμη που δεν εχουν φταιξει σε τιποτα και στην τελικη δεν εχουν ζησει και τιποτα!!!!
μια πολλη μεγαλη αγκαλια και παρηγορια στους γονεις-ηρωες ολων αυτων των παιδιων και στα ιδια τα παιδια που με την συμπεριφορα τους μας κανουν να μπορουμε να σκεφτομαστε για το καλυτερο μελλον
πολλα φιλια Λυδια και Γ....
πολλα φιλια Λενιω και Γιωργη
καλο κουραγιο Ναυτιλε καιΖωή
μια μαμα απο την Αθηνα

Anonymous said...

Αχ, το κοριτσάκι το γλυκό....Θα ξαναβγούνε τα μαλλάκια, όμως, λιγη υπομονή!
Δεν ξέρω τι να γράψω για τη μικρη Γ....δεν ξέρω πώς να συγκρατησω τα δάκρυα...

alfie said...

Τα μαλλάκια θα ξαναβγούν αλλά η Λυδία μας είναι κουκλί και χωρίς αυτά. Τα καπελάκια της πάνε μούρλια άλλωστε και της δίνουν απίστευτο στυλ.
Προσεύχομαι για την μικρή Γ. που περνάει δύσκολες στιγμές. Να πάνε όλα καλά θεέ μου για όλα τα άρρωστα παιδάκια του κόσμου. Ένα θαύμα χρειαζόμαστε, ένα μαγικό ραβδάκι.
Καλή δύναμη στους γονείς αυτού του μικρού κοριτσιού, που είμαι σίγουρη ότι είναι ήρωες σαν κι εσάς.
Πολλά φιλάκια σε όλους σας και ειδικά στην μικρή ινδιάνα-ξωτικό!
χχχχχχχχχ

Anonymous said...

Panta thelw na grapsw kati entharintiko , alla panta oi lekseis xanoun to noima kai th dynamh tous kai egw noiwthw mikros kai ashmantos brosta sto drama alla kai sth dynamh autwn twn paidiwn.
To mono pou mporw na kanw einai paleuw me ta dakrya kai na euxome olopsyxa ygeia kai xara se oles autes tis athwes psyxoules kai dynamh stous goneis tous.
H agaph mou kai h skepsh mou mazi sas Nautile oti bohtheia mporei na prosferei auto.

Anonymous said...

Σήμερα μόνο ευχές και προσευχές για όλα τα παιδιά που υποφέρουν
και για την μικρή Γ... και για το Λυδιάκι που αντέχει και παλεύει σαν πραγματικό τιγράκι που είναι.

Anonymous said...

Αγαπητέ Ναυτίλε,

όταν θα πέφτουν τα μαλάκια της κορούλας σας, εσείς θα πηγαίνετε στο post της Τετάρτης, 25 Ιουλίου 07, όπου κατοικεί μία από τις αγαπημένες μου φωτο (όπου η Λυδία μαζεύει τα μαλάκια της πίσω) και η ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ μου φράση από όλα όσα έχεις καταγράψει:

"Ζωή και ομορφιά κάνουν την απόβασή τους από θαλάσσης - κάθε αντίσταση εκείνη την ημέρα ήταν μάταιη..."

Σύντομα αγαπητοί μου, σύντομα η ζωή και η ομορφιά θα νικήσουν όλες τις αντιστάσεις.

Και κάτι άλλο: από όλα τα posts, αυτό που θα μείνει για πάντα ανεξίτηλο στην καρδιά και στο μυαλό μου είναι αυτό με τον τίτλο "Νύχτα". Eκεί αναφέρεσαι για πρώτη φορά στη μικρή Γ... 'Ολο αυτό τον καιρό ήθελα να σε ρωτήσω πως πάει το κοριτσάκι αλλά φοβόμουν το τι θα άκουγα... Όμως, τώρα που έκανε την εγχείριση το παιδάκι, θα βελτιωθεί, έτσι δεν είναι;
Μετέφερε στους γονείς της ότι τους σκεφτόμαστε και ότι οι προσευχές μας είναι μαζί τους.

Πολλές ευχές.

μαμα από Ηράκλειο Κρήτης said...

Kαλημέρα! Ολα θα πάνε καλά και τα μαλλάκια θα ξαναβγούν. Εγώ χαίρομαι που δεν κλαίει πια όταν πηγαίνει στο ραντεβού με το "χαζό" γιατρό. Αντε να περάσουν οι μέρες να τελείωσει και αυτή η δοκιμασία. Μετά βέβαια θα έχουμε την αγωνία των αποτελεσμάτων αλλά έχουμε καιρό για αυτό. Τώρα που φτιάχνει και ο καιρός θα πηγαίνετε στις κούνιες κάθε μέρα.
Πολλά φιλάκια στη Λυδία μας μαζί με όλη μας την αγάπη.
Τις ευχές μας και για τη μικρή Γ. να πάνε όλα καλά!
Μαμά από Ηράκλειο Κρήτης

Anonymous said...

Οι ευχές μου στην μικρή Γ., στους γονείς της, σε όσους την αγαπούν.

Πόσο συνεργάσιμη είναι η μικρή Λυδία... Λοιπόν, βουρ για φανταιζί καπέλα να μη μας καίει ο ήλιος και για πολλές τσουλήθρες!!!!!!

στέλλα

Anonymous said...

προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου,σκύβω το κεφάλι στα μαρτύρια σου και θαυμάζω, λαέ μου, τα έργα σου.

ουφ....

dimitris said...

Μια μικρή ελπίδα.

Σας παρακολουθώ συγκλονισμένος εδώ και μήνες. Συχνά μου είναι αδύνατον να τελειώσω το κείμενό σας. Είμαι κι εγώ πατέρας…

Πρόσφατα ένα κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, ευτυχώς όχι πολύ επιθετικό. Ο γιατρός της είπε να κάνει βιοψία-χημειοθεραπεία και να χειρουργηθεί αμέσως μετά. Χωρίς να είμαι γιατρός, τη συμβούλεψα πως καλύτερα να περιμένει 2-3 βδομάδες να ψάξουμε για την καλύτερη δυνατή επιλογή. Διάβασα όλο το ίντερνετ (όσο είναι δυνατόν), για όλες τις πιθανές ή απίθανες θεραπείες, και βρήκα την εξής εκπληκτική: DCA

Με λίγα λόγια.
1.Δεν είναι σχεδόν καθόλου τοξική.
2.Εφαρμόζεται εδώ και 30 χρόνια σε παιδιά (για άλλη ασθένεια) χωρίς πρόβλημα. Άρα έχει δοκιμαστεί αρκετά.
3.Συρρικνώνει τους περισσότερους τύπους όγκων, συχνά δε με θεαματικά αποτελέσματα.

Το μόνο πρόβλημα είναι πως το φάρμακο αυτό δεν είναι ακόμα εγκεκριμένο και λαμβάνεται μόνο με πρωτοβουλία των ασθενών, ενώ οι ογκολόγοι, αν δεν το αγνοούν τελείως, συνήθως είναι δυστυχώς αποτρεπτικοί. Όμως υπάρχουν χιλιάδες ασθενείς που το παίρνουν σε όλο τον κόσμο.

Αν θέλετε να διαβάσετε λεπτομέρειες, υπάρχει αυτό το πολύ ενημερωτικό site http://www.thedcasite.com/ όπου παρέχουν αφιλοκερδώς όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες (τρόπος προμήθειας, δοσολογία, συμβουλές, πιθανές παρενέργειες κλπ). Επίσης συγκεντρώνουν την εμπειρία από όλους όσους το χρησιμοποιούν, καθώς κι από την ερευνητική ομάδα στον Καναδά που κάνει σχετική έρευνα. Μπορείτε να διαβάσετε και τα σχόλια των ασθενών (ή των συγγενών τους) στο φόρουμ αυτού του site, που είναι αρκετά ενθαρρυντικά.

Το ενδιαφέρον με το DCA είναι πως δεν «δηλητηριάζει» τα καρκινικά κύτταρα όπως κάνει η χημειοθεραπεία, αλλά τα «πείθει» να αυτοκτονήσουν επαναφέροντας σε λειτουργία τα μιτοχόνδρια. Έτσι δεν ενοχλεί καθόλου τα φυσιολογικά κύτταρα και γι’ αυτό δεν έχει παρενέργειες.

Προσωπικά πρόκειται να το παραγγείλω για το πρόσωπο που προανέφερα, κι αν όντως δω αποτελέσματα σκοπεύω να ανοίξω μια σχετική σελίδα για πληροφορίες στα ελληνικά. Δεν είμαι γιατρός αλλά μηχανικός Η/Υ. Η σύζυγός μου που είναι παιδίατρος έχει εντυπωσιασθεί από τα όσα της έδωσα να διαβάσει.

Για τον Μιχελάκη και την ανακάλυψή του μπορείτε να δείτε κι αυτό το βίντεο
http://www.youtube.com/watch?v=QpkMD_WFPUE&feature=related
αλλά υπάρχουν άπειρες σχετικές πληροφορίες αν ψάξετε στο google για DCA cancer. Θέλει μόνο λίγο προσοχή γιατί υπάρχουν και απαταιώνες. Το παραπάνω site είναι απολύτως αξιόπιστο.

Σας ζητώ συγνώμη αν έχετε ήδη ερευνήσει και απορρίψει την παραπάνω θεραπεία, αλλά θεωρούσα υποχρέωσή μου να σας πληροφορήσω. Αν και όπως σας είπα δεν είμαι ειδικός, για οτιδήποτε μπορώ να σας φανώ χρήσιμος θα είμαι στη διάθεσή σας.

Giannis123 said...

Η μεγαλύτερη προσευχή μου για την Γ.
Η δεύτερη μεγαλύτερη για το τιγράκι σας.
Η καθημερινή μου προσευχή για τα παιδιά όλου του κόσμου που παλεύουν και νικούν τον Χάρο.
Οι καθημερινές μου ευχές για τους γονείς που αγωνίζονται αξιοπρεπώς με τ' αγγελούδια τους.

elekat said...

Μα δεν το πιστεύω! Τι παιδάκι έιναι αυτό;;;
Φαντάσου Ναυτίλε τι εμπιστοσύνη σας έχει και τι ωριμώτητα έχει το γλυκούλι μου, που έχει καταλάβει ότι όλα αυτά είναι για καλό του και συνεννεί!!
Μα θα γίνει μία έξοχη κυρία η Λυδία!
Την βλέπω εγώ, δίνει μαθήματα το τετράχρονο και χαστούκια σε μας τους σοφούς μεγάλους!!

Anonymous said...

Ισως θα ήταν καλύτερα να της τα κόψετε και τα υπόλοιπα μαλλάκια για να μεγαλώσουν ομοιομόρφα και να μην βλέπει κι η ίδια την διαφορά της μιας πλευράς με την άλλη. Αλλά όπως και να ΄χει είναι μια κούκλα και τα μαλλάκια δεν της αφαιρούν απο την ομορφάδα της!

Chrisa said...

Η σκέψη μου είναι μαζί με την Γ. και με όλα τα παιδάκια που υποφέρουν...

Εύχομαι να πάνε όλα καλά...

Meropi said...

Τι να σας πω βρε παιδιά! Σας βγάζω το καπέλο. Στην αρχή παραξενεύτηκα λίγο με αυτό το ξεδίπλωμα του προβλήματος και του πόνου σας στο διαδίκτυο. Μετά το φιλοσόφησα, το συζήτησα και με τον άντρα μου (που είναι γιατρός) και κατέληξα ότι αυτή η διαδικασία σας ανακουφίζει και σας δίνει κουράγιο.
Έχετε χίλιες ευχές και από μένα να πάνε όλα καλά.

ΑΝΑΣΑ said...

Η σκέψη και οι καλύτερες ευχές μου μαζί σας...καλή δύναμη...καλό αγώνα...ευχαριστώ και πάλι

φάβα said...

ψυχουλες μου... Τις προσευχες μας...

sadwolf13 said...

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕς ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗ ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΜΩΙΚΑΝΩΝ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΚΛΗΡΟΙ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
ΚΑΛΟ ΣΗΜΑΔΙ ΑΥΤΟ
ΦΙΛΑΚΙΑ

nautilus said...

καλησπέρα σε όλους. Πολύ σπάνια απαντάω τον τελευταίο καιρό στα σχόλια, λόγω έλλειψης χρόνου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα διαβάζω και δεν μένουν στο μυαλό μου πολλά από αυτά που λέγονται.

Οι ευχές όλων για την Γ. ελπίζω να πιάσουν τόπο. Σήμερα είναι εκτός εντατικής χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Ο όγκος δεν βγήκε ολόκληρος όμως και είναι εξαιρετικά επιθετικός. Αναμένεται ολομέτωπη επίθεση με χ/θ και ακτινοβολίες παρά την μικρή ηλικία της.

Γιατί μερικές φορές γράφω και για άλλα παιδιά; Ασφαλώς όχι για να ψυχοπλακωθώ κι εγώ κι εσείς, αλλά πρώτον γιατί αυτά τα παιδιά και οι γονείς τους είναι μέρος της καθημερινής μας ζωής (και αυτό είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο) και δεύτερον γιατί βοηθάει για να καταλαβαίνουν οι αναγνώστες ότι το πρόβλημα του παιδικού καρκίνου αφορά πολλές οικογένειες και τις πλήττει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και ότι η εικόνα της Λυδίας που τρέχει, μιλάει, χαμογελάει κ.λπ. δεν ισχύει για όλα τα παιδιά με καρκίνο ούτε ίσχυε πάντα για την Λυδία.

Sadwolf, ελπίζω να είσαι πλέον καλά (δεν ξέρω πριν πόσο καιρό έκανες θεραπεία βέβαια). Το θέμα με τα μαλλιά είναι το πιο αστείο από όλα και τα παιδιά σε αυτή την ηλικία δεν το παίρνουν ιδιαίτερα στα σοβαρά. Παρόλα αυτά η μικρή μας ρωτάει κάθε μέρα εάν μεγάλωσαν τα μαλλιά της…

Ράγες, ό,τι λέμε έχει σημασία, ακόμα κι αν έχει ειπωθεί μακρυά από κάθε «αυτί». Πολλά πράγματα μπορεί να είναι τυχαία (arbitrary) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι άσκοπα.

Θερμές ευχαριστίες στις μαμάδες (υποψηφίων και μη ) που μέσα σε όλο το οικογενειακό τρέξιμο, έρχονται κι εδώ και διαβάζουν και αφήνουν και σχόλια. Μας συγκινείτε…

Alfie, στο επόμενο post θα δεις του λόγου το αληθές σχετικά με τα καπελάκια (ένα από αυτά τουλάχιστον…)

Μαμά Ειρήνη, η «Νύχτα» μου έχει μείνει κι εμένα, όχι σαν post βέβαια…

Dimitris, το DCA είναι ευρέως γνωστό και μπορεί να το βρει κανείς εξαιρετικά εύκολα. ΟΜΩΣ η ουσία αυτή δεν είναι δοκιμασμένη με επιστημονικό τρόπο ως αντικαρκινική και υπάρχουν εκτενείς αναφορές σε σοβαρές ή λιγότερο σοβαρές νευρολογικές κυρίως παρενέργειες. Ο Μιχελάκης ο ίδιος υποστηρίζει ότι η διάδοση της χρήσης του χωρίς προηγούμενες κλινικές μελέτες μόνο να βλάψει μπορεί την υπόθεση της αξιοποίησης της ουσίας αυτής καθώς τελικά την εντάσσει στις «παραθεραπείες» και την δυσφημεί. Ο ίδιος προσπαθεί να βρει την «άκρη» για να προχωρήσουν οι μελέτες, αλλά ακόμα δεν υπάρχει συγκεκριμένο φως στον ορίζοντα. Όπως έχω πει και παλιότερα, έχουμε επιλέξει (καλώς ή κακώς) να μη εκθέσουμε την Λυδία σε ακραίες ή επισφαλείς πειραματικές δοκιμές. Υπάρχουν κλινικές δοκιμές που θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε με πολύ καλύτερη προοπτική επιτυχίας και ασφάλειας από την ανεξέλεγκτη χρήση ουσιών όπως το DCA. Σε κάθε περίπτωση το DCA δεν θα πρέπει να αντικαταστήσει την τεκμηριωμένη θεραπεία και ιδιαίτερα όταν αυτή έχει αποδεδειγμένα καλά αποτελέσματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τέτοιες θεραπείες, έχουν προηγουμένως δοκιμάσει τις κλασσικές μεθόδους χωρίς αποτέλεσμα, οπότε και δεν έχουν κάτι να χάσουν.

Eva, χα! Να της τα κόψουμε!? Ασφαλώς, κατά τη διάρκεια της αυριανής νάρκωσης ίσως! Όχι να της τα κόψουμε, ούτε να την χτενίσουμε δεν μας άφηνε από τότε που άρχισαν να μεγαλώνουν μετά την χημειοθεραπεία!

Meropi, χαίρομαι που το «ξεδίπλωμα» σε έκανε να το φιλοσοφήσεις και να το συζητήσεις. Είναι σαν να πήρα μέρος κι εγώ στην κουβέντα σας! Όχι από περιέργεια βέβαια, από αγάπη για την ίδια την κουβέντα.

Καλό βράδυ σε όλους.

μαμα από Ηράκλειο Κρήτης said...

Kαλησπέρα! Περιμένω να δω αύριο(;) τη φωτογραφία με το καπελάκι της Λυδίας μας.

ΑΧΤΙΔΑ said...

Σας ορκίζομαιΚΑΘΕ βράδυ απο τότε που διάβασα για το παιδάκι αυτό το βάζω στη βραδυνή μου προσευχή πρώτο πάνω και απο τα εγγόνια μου και τα παιδιά μου.Κουράγιο στους γονείς αν μπορώ να πω κάτι τέτοιο, κουράγιο και πίστη σ' ένα Θαύμα , ο Μιχαήλ Αρχάγγελος που τον θεωρώ προστάτη μας να του δώσει δύναμη για να παλέψει.Είμαι κοντά σας κάθε βράδυ.

Anonymous said...

ΑΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΑΖΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ...ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ

Haris said...

Καλή δύναμη σε όλους σας...

sadwolf13 said...

καλα ειμαι πια ναυτιλε . ειχα CA στον αριστερο ορχι με μικρεσ μεταστασεις στους βουβωνικους λεμφαδενες . εκανα 26 ακτινες αφου ειχα χειρουργηθει στις 11/09/1997 ( κοιτα η ατιμη 11/09 ολο καταστροφες ειναι ). θυμαμαι ποσο χαλια ημουν μετα απο καθε συνεδρια αλλα ολα πηγαν καλα .
Οταν εμαθα οτι ειχα CA ορκιστικα οτι ποτε δεν θα αφηνα το γελιο μου να σβησει .
Τωρα πια σαν απο ενα θαυμα και ενω ολοι οι γιατροι μου ειχαν αποκλεισει την πιθανοτητα να αποκτησω παιδι , και ενω με εστρεψαν σε 6 αποτυχημενες εξωσωματικες τελικα αποκτησαμε το γιο μου Κωνσταντινο με φυσικο τροπο .
Η αμυνες μας ειχαν αμβλυνει τις μνημες αυτεσ αν και η 27 cm ουλη στον βουβωνα μου ειναι για μενα ενα απο τα μεγαλυτερα παρασημα μου .
Ομως ηρθε πρωτα μια νεα φιλη η οποια εζησε ενα θαυμα και ενω εχασε απο ca 26cm απο την κνημη της τωρα ειναι καλα και περπαταει βρισκομενη στον 3 χρονο . Και μετα το Λυδιακι με αυτον τον ιερο της αγωνα που πιστευω οτι θα τον κερδισει .
Και αυτες οι δυο ψυχουλες μου θυμισαν μια παλια μου σκεψη . Οτι οσοι εχουμε δοκιμαστει απο αυτη τη νοσο , σε οποια μορφη και αν ειναι , δεν ειμαστε αδικημενοι αλλα οι εκλεκτοι του Μεγαλου Αφεντικου . Ακομα και μεσα απο τον πονο μας σκορπαμε το φως .
Αν δεν ειχα το γιο μου που ζω γιαυτον τοτε φιλε μου ανετα θα ανταλασσα τη δικη μου ζωη για της κορης σου .
Αρκετα με τα συροπια ομως .
Οπως ελεγε και ο Βογλης σε μια ταινια με τον Κωνστανταρα : Γλεντι ειναι ο πολεμος μωρε , και τα παληκαρια πηγαινουν στον πολεμο τραγουδωντας ... Λιγα λουλουδια αν θελεις στειλε μου , και παλι φιλε μου αποψε , λουλουδια ο κοσμος επλιμμυρισε , εμπα και μυρισε και κοψε ...
Και ειπαμε ... Στο γαμο της ολοι μασ καλεσμενοι . Και εγω σημερα θα ανοιξω το πρωτο κρασι που φτιαξαμε με τον πατερα μου πριν 17 χρονια . Θα πιω μια γουλια στην υγεια της και το υπολοιπο θα γινει σπονδη για χαρη της

Anonymous said...

στην υγεια της ΛΥΔΙΑΣ λοιπον απο το κρασί του φίλου μας! (μου επιτρεπεις να σε λεω ετσι μιας και ολοι εδω ειμαστε μια παρεα που αγωνια για τη Λυδια)

στην υγεια της στην υγεια ολων των παιδιων και της μικρης μας Γ. που πολεμα εναν ατιμο πολεμο σε μια τοσο μικρη ηλικια.

Ναυτιλε εχεις πολλους φιλους που σας νοιαζονται σας σκεφτονται σας αγαπανε. στο γαμο της ολοι καλεσμενοι μη μας ξεχασεις.

Κουραγιο και δυναμη.
Κελλυ

Anonymous said...

2 χρονών ... Έλεος !!!

dimitris said...

@nautilus
Η συνταγογράφηση του DCA σε παιδιά γίνεται περισσότερο από 30 χρόνια (όχι για καρκίνο, αλλά για μεταβολικά και άλλα νοσήματα) και οι όποιες μακροχρόνιες παρενέργειές του είναι απόλυτα γνωστές και τεκμηριωμένες. Δηλ. δεν είναι ένα καινούργιο άγνωστο φάρμακο.

Επίσης, το ότι συρρικνώνει όγκους (και ειδικά στον εγκέφαλο και στο μαστό) είναι επίσης τεκμηριωμένο. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι η μακροχρόνια αποτελεσματικότητά του στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Οι παρενέργειές του είναι όντως υπαρκτές (κυρίως τρέμουλο χεριών) αλλά μόνο σε ασθενείς που παίρνουν αυξημένες δόσεις. Επίσης, μόλις διακοπεί η χορήγηση οι παρενέργειες εξαφανίζονται. Συγκριτικά με άλλες εγκεκριμένες θεραπείες οι παραπάνω παρενέργειες είναι σαφώς λιγότερες, κι απ’ ότι διάβασα στο παραπάνω site, ποτέ κανείς δεν έχει πεθάνει από λήψη DCA, ακόμα και σε περίπτωση κατάχρησης. Εξ άλλου όλοι πίνουμε απ’ αυτή την ουσία, αφού είναι παραπροϊόν της χλωρίωσης του νερού, και ανιχνεύεται στο νερό της ΕΥΔΑΠ αλλά σε μικρότερες συγκεντρώσεις.

Η συνιστάμενη δόση DCA για μείωση όγκων είναι 10 mg/Kg ενώ η δόση που συνήθιζαν να παίρνουν τα παιδιά με μεταβολικά νοσήματα ήταν 35 mg/Kg, δηλ. πολλαπλάσια. Στο παραπάνω site υπάρχουν όλα τα στοιχεία σχετικά με την ουσία, καθώς και συγκέντρωση πολύτιμης εμπειρίας από όσους τη λαμβάνουν. Επίσης υπάρχει και forum με ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα σε ασθενείς ή συγγενείς ασθενών όπου μπορεί κανείς να συζητήσει με κόσμο με παρόμοιο πρόβλημα και να ανταλλάξει εμπειρίες. Πολλοί ασθενείς κάνουν κι άλλες παράλληλες θεραπείες μαζί με το DCA, κι έτσι υπάρχει σχετική εμπειρία. Πράγματι, οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν ασθένεια σε τελευταίο στάδιο, αλλά το παλεύουν πραγματικά ηρωικά.

Καταλαβαίνω το ρίσκο χρήσης μιας μη εγκεκριμένης θεραπείας, όμως νομίζω αξίζει τον κόπο μια σχετική πληροφόρηση. Εξ άλλου είναι γνωστό πως οι περισσότερες χημειοθεραπείες που συνταγογραφούν οι ογκολόγοι είναι σε φάση αναμονής έγκρισης (κι άρα μη εγκεκριμένες). Το λένε στους ασθενείς, αλλά προσθέτουν ότι «ξέρω πως δουλεύει, κι αν δεν έχεις αντίρρηση…».
Το DCA δεν είναι πανάκεια, όμως φαίνεται να κάνει δουλειά χωρίς να είναι τοξικό. Προσωπικά, αν είχα σχετικό πρόβλημα, θα το προτιμούσα περισσότερο από όλες τις άλλες εγκεκριμένες θεραπείες. Στη χειρότερη περίπτωση, δεν θα μου πρόσφερε τίποτα. Όμως μεγαλύτερη βλάβη στην υγεία μου δεν θα μου έκανε.

Ο κάτοχος του www.theDCAsite.com λέγεται Jim Tassano και δίνει πάντα λεπτομερείς πληροφορίες σε όποιον του στείλει email. Μπορεί να σου εξηγήσει αν και πόσα άλλα παιδιά με παρόμοιο πρόβλημα λαμβάνουν το DCA και τι θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα υπάρχουν. Είναι πάντα ειλικρινής και η προσπάθειά του είναι εντελώς αφιλοκερδής. Νομίζω πως έχει κι ο ίδιος σχετικό πρόβλημα, οπότε το ενδιαφέρον του είναι και προσωπικό. Δεν τον ξέρω προσωπικά (μένει κάπου στην Καλιφόρνια) όμως με εκπλήσσει το ενδιαφέρον του και ο τρόπος που μου απαντάει άμεσα και λεπτομερειακά ακόμα και στις πιο ανόητες ανησυχίες μου.

Ζητώ συγνώμη για το σεντόνι, και υπόσχομαι να μη γράψω τίποτα περισσότερο για τη συγκεκριμένη θεραπεία. Ίσως περάσει απ’ το μυαλό κάποιων ότι κάνω οποιουδήποτε είδους promotion. Ότι έχω γράψει πηγάζει από προσωπικό πόνο ψυχής ως ανθρώπου και ως πατέρα.

Εύχομαι ολόψυχα ταχεία ανάρρωση της μικρής Λυδίας. Κουράγιο και δύναμη στους γονείς αλλά και στο μικρό αγγελούδι. Ελπίζω ότι σε μερικά χρόνια όλα αυτά θα είναι μακρινές αναμνήσεις και η Λυδία θα είναι ένα υγιέστατο παιδί που ελάχιστα θα θυμάται απ’ αυτήν την περιπέτεια.

Μιλ1 said...

Ενώνω κι εγώ την προσευχή μου για την μικρη Γ.
Να μας γραψεις νέα της...

Οσο για το Λυδιάκι μας, έχει όση δύναμη δεν έχουμε όλοι εμείς μαζί...
Φιλάκια πολλά στα μαγουλάκια της!

Lefteris said...

η νόσος κι αν ζορίζει
γελάει το κορίτσι
κι αν πέφτουν τα μαλάκια
γελάνε τα ματάκια

αχ! πατέρα τι περνάς
στο blog το μαρτυράς
κι ο κόσμος σε διαβάζει
μαζί σου αναστενάζει

αχ! μητέρα του παιδιού
συνέχεια δακρύζεις
μα είναι θέλημα θεού
δεν πρέπει να λυγίζεις


Κουράγιο, οι προσευχές μας μαζί σας

ELENA said...

Μια προσευχή και ένα δάκρυ και για τις δύο ! Για όλα τα παιδάκια του κόσμου που πολεμάνε .....