Tuesday, July 15, 2008

Ενημέρωση για σπονδυλική και διευκρινήσεις

Η σπονδυλική στήλη βγήκε καθαρή, δόξα τω Θεώ.

Σχετικά με παρατηρήσεις και ερωτήσεις στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης:

Η κατάσταση είναι αρκετά περίπλοκη. Ειλικρινά αναμένω με αγωνία τι θα έχουν να πουν οι γιατροί για την εικόνα που παρουσιάζεται και την αντιμετώπισή της. Σήμερα έριξαν μια ματιά οι ογκολόγοι και περιμένουμε την συνολική τους άποψη και κυρίως την άποψη της καθαυτό θεράποντος γιατρού της. 

Ανησυχία υπάρχει και για το οίδημα και την αντιμετώπισή του καθώς η θεραπεία με κορτιζόνη θα έπρεπε να το έχει καταστείλει. 

Η ακτινοβολία ίσως έχει μια μικρή δράση ακόμα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πιστεύεται ότι μπορεί να νεκρώσει τελείως αυτό που έχει μείνει. 

Η γενική εικόνα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αισιόδοξη, τουλάχιστον από εμένα. Έχουμε έναν όγκο που "έφαγε" 5000 Gy τοπικά και παρόλα αυτά άντεξε. Άρα μιλάμε για ζόρικο πράγμα. Δεν έχει πλέον κανένα εμπόδιο να εξελιχτεί με την ησυχία του μόλις ξεζαλιστεί λίγο. Άλλη ακτινοβολία δεν μπορεί να πάρει στο σημείο αυτό, έχει πάρει το μέγιστο. Όλες οι άλλες μέθοδοι αντιμετώπισης, όπως έχω ήδη αναφέρει, είναι πολύ μικρότερης ισχύος από την ακτινοβολία και πλέον έχουν καθαρά παρηγορητικό και όχι θεραπευτικό χαρακτήρα από μόνες τους. Θα ήταν ίσως διαφορετικά τα πράγματα εάν είχαμε έναν τελείως νεκρωμένο όγκο. 

Για άλλη επέμβαση δεν ξέρω ακόμα, δεν έχω μιλήσει ακόμα με τους νευροχειρουργούς.

Ανάπαυση και αναπνοή δεν προβλέπεται καθόλου. Ίσα ίσα τώρα τρέχουμε να προλάβουμε να εκμεταλλευτούμε τον όσο χρόνο έχουμε κερδίσει για να αποφασίσουμε προσεκτικά τα επόμενα βήματα σε αυτή την περόπλοκη φάση. Έχει πολύ τρέξιμο και πολλή δουλειά και πολύ διάβασμα και πολύ κυνηγητό στους γιατρούς και πολλή προσπάθεια για να έρθουν οι δεύτερες απόψεις από το εξωτερικό και μέσα σε όλα αυτά θέλει πολύ καθαρό μυαλό για να αποφασίσουμε.  

Επειδή σε κάποιο σχόλιο αναφέρθηκε και η λέξη "ίαση", ας διευκρινήσω κάτι: βλέπετε πόσο το παλεύουμε και θα το παλέψουμε ακόμα, αλλά μην ξεχνάμε πως έχουμε να κάνουμε με έναν εκ γεννετής κακοήθη συμπαγή όγκο εγκεφάλου, δηλαδή ίαση (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης) δεν υπάρχει. Υπάρχει ίσως ύφεση, υπάρχει στην καλύτερη περίπτωση μακροχρόνια ήπια παρουσία της νόσου χωρίς συμπτώματα. Αυτό είναι όλο που μπορεί κανείς να περιμένει από ένα αναπλαστικό  επενδύμωμα. Η "φήμη" που έχουν αποκτήσει οι όγκοι εγκεφάλου δεν είναι τυχαία... 

Ο "ναυτίλος" ... όπως "Ο Μικρός Ναυτίλος " του Ελύτη. Ακούστε: 


Έστρεψα καταπάνω μου το θάνατο σαν υπερμέγεθες ηλιοτρόπιο

Φάνηκε ο κόλπος ο Αδραμυττηνός με τη σγουρή στρωσιά του

        μαΐστρου

Ακινητοποιημένο ένα πουλί ανάμεσα ουρανού και γης και τα βουνά
Ελαφρά βαλμένα, το 'να μέσα στο άλλο. Φάνηκε το παιδί που ανάβει
Γράμματα και τρέχει να γυρίσει πίσω το άδικο στο στήθος μου
Στο στήθος μου όπου φάνηκε η Ελλάδα η δεύτερη του επάνω

        κόσμου. 
......
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.
.......

Έφηβε γονατιστέ στον διάφανο βυθό

Που όσο κοιμάμαι και ονειρεύομαι τόσο σε βλέπω ν' ανεβαίνεις
Μ' ένα πανέρι πράσινα όστρακα και φύκια
δαγκάνοντας σαν νόμισμα τη θάλασσα την ίδια που
Σου 'δωκε τη λάμψη αυτή το φως αυτό το νόημα που γυρεύεις.

......
Ο ήλιος σκάει μέσα μας κι εμείς κρατάμε την παλάμη στο στόμα
έντρομοι.

.......

Και αφού σ' εξοντώσουν θα 'ναι ακόμη ωραίος
Ο κόσμος εξαιτίας σου

                                      η καρδιά σου - καρδιά
Πραγματική στη θέση εκείνης που μας πήρανε
Ακόμη θα χτυπά και μία ευγνωμοσύνη
Από τα δέντρα που άγγιξες θα μας σκεπάζει

.......

Θέλουμε δε θέλουμε, αποτελούμε το υλικό μαζί και το όργανο μιας
αέναης ανταλλαγής ανάμεσα σ' αυτό που μας συντηρεί και σ' αυτό
που του δίνουμε για να μας συντηρεί: το μαύρο που δίνουμε, για να
μας αποδοθεί λευκό
·  το θνησιμαίο, αείζωο.

Και χρωστάμε στη διάρκεια μιας λάμψης την πιθανή ευτυχία μας.

..........

Σου ετοίμασα μες στις αποσκευές ασβέστη και υδροχρώματα

Το εικόνισμα μικρό με τους χρυσούς Ιούλιο και Αύγουστο

Ξέροντας εσύ πότε χαμένος όντας

Οδοιπόρος εγώ θα με φιλοξενήσεις

Απιθώνοντας πάνω στο τραπεζομάντιλο

Το ψωμί τις ελιές και τη συνείδηση

Μέρα πρώτη για μας στην πατρίδα τη δεύτερη του επάνω κόσμου.


Γλύκανε λίγο η καρδιά μου...

54 comments:

Anonymous said...

ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΥΚΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΜΕ ΛΙΓΟ ΖΟΡΙ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.ΑΝΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΤΡΕΛΕΣ!!!!ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ.ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ, ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΗΣ.ΝΑΥΤΙΛΕ ΜΟΥ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ "ΕΧΩ" ΚΑΙ ΖΗΛΕΥΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ "ΕΧΟΥΝ".ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΣΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ, ΣΟΥ ΤΙΣ ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΙ.ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΑΣΧΕΤΟ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ.ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ.
ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ.
ΜΑΜΑ ΜΑΡΘΑ

Unknown said...

Εγώ πιστεύω στα θαύματα, δυστυχώς έχουμε συνηθίσει και δεν τα βλέπουμε! Η δικιά σας (μας) ιστορία αυτό μου διδάσκει, ότι κάθε στιγμή με την κόρη μου είναι θείο δώρο και γιαυτό ευχαριστώ τον Θεό αλλά και εσένα που μου το θυμίζεις.
Ο Θεός μαζί μας!

pinelopi t. said...

ναυτίλε μου τα λες όλα με τ' όνομά τους και αντιμετωπίζεις την κατάσταση τόσο ρεαλιστικά.. ξέρω ότι θα υπάρχουν στιγμές που λυγάς.. όμως με τετοιους ανθρώπους η Λυδία στο πλάι της παλεύει ακόμη πιο πεισματικα.. μερικά πράγματα έρχονται ανελπιστα.. αν θα είναι θαύμα ή τεχνολογικό επίτευγμα δεν το ξερω.. αλλά αυτή η μικρή θέλει πολύ να ζήσει τη ζωή της..

Anonymous said...

Καλή σας Φώτιση αδέλφια... Οι ευχές μας και προσευχές μας, αδύναμες βέβαια, μαζί σας...

Anonymous said...

Mhn to vazete katw...h elpida pe8ainei teleftaia....parte vatheia anasa kai sunexiste etsi opws kanete panta...
filika tania

Anonymous said...

Και άκου να σου πω: εγώ θα κρατήσω την ανάσα μου σαν τον μικρό κακομαθημένο (αλλά γεμάτο θάρρος και παρηφάνεια) Κορσικανό στον Αστερίξ στην Κορσική μέχρι να γίνω κόκκινη και να σκάσω, αν δεν αλλάξεις αμέσως τις απαιήσεις σου από την έκβαση της μάχης. Όλε!

Anonymous said...

Εύχομαι καλή φώτιση στους γιατρούς και να πάρουν τις καλύτερες αποφάσεις για να γίνει καλά το κοριτσάκι μας. Αυτό θέλουμε, αυτό περιμένουμε! Καλή δύναμη.

Με αγάπη από τα Χανιά.

Xainis said...

Χαίρομαι ειλικρινά και πράγματι έχει ένα μεγάλο ατού ο Ναυτίλος, ότι "οργανώνει" μεθοδικά τα επόμενα βήματα. Στην δημοσίευση αυτή δεν θα ήθελα να περιοριστώ σε ευχολόγια.

Ο Ναυτίλος δίνει την δική του μάχη στο πεδίο της στρατηγικής αντιμετώπισης. Λέω τώρα εγώ. Πέρα από τις γνώμες που συγκεντρώνει από το δικό του ιατρικό επιτελείο, υπάρχει ρε παιδιά κανείς γιατρός που να διαβάζει το μπλοκ της Λυδίας και να βάλει έστω ένα μικρό λιθαράκι στην υπόθεση; Λϊγο ενδιαφέρον, αν γινόταν, από κάποιους ειδικούς;

Xainis said...

Ρίχτε μου ρε σεις καρπαζιες να συνέλθω!!!!! Άκου Ναυτίλε!!!! Μα τι βλάκας είμαι, τώρα το θυμηθήκα. Λοιπόν: Μιλάμε για το 1998. Κάποιο αγοράκι στην γειτονιά, τότε στην ηλικία της Λυδίας ή και λίγο μεγαλύτερο, το παρατηρούσαμε ότι όλο έσκυβε το κεφαλάκι του. Οι γονείς πήγαν για εξετάσεις και βρέθηκε όγκος στο κεφάλι. Η χειρουργική επέμβαση και η θεραπεία έγινε σε νοσοκομείο στην Αυστραλία. Λοιπόν. Η ουσία είναι (μιλάμε για 2008 ε;) ότι ο πιτσιρικας είναι μια χαρά και επήλθε ίαση. Τώρα αν θες μπορώ με τρόπο να μάθω κάποιες λεπτομέρειες και θα "ξαναχτυπήσω".

Πάντως κι εσύ ρε παιδάκι μου μέσα στην απαισιοδοξία. Κοίτα όταν φτάσεις στα 80 να μην λέει ο άντρας της Λυδίας, "πω πω σε τι πεθερό έπεσα"!!!

Xainis said...

Και σου αντιγράφω και το αφιερώνω στους γονείς της μικρής πριν καληνυχτήσω

" από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος"

Ιφιγένεια said...

Καλέ μου Ναυτίλε σας αξίζει να γίνετε η εξαίρεση στον κανόνα !!
Μην υπολογιζεις καμία φήμη , ο καθε ανθρωπος ειναι μία ξεχωριστή περίπτωση !

Anonymous said...

Λοιπόν μετά από ένα 2ωρο λουνα παρκ και μετά σουβλάκια στην πλατεία δεν είμαι σε θέση όχι να διαβάσω Ελύτη αλλά ίσα ίσα να δω την ανάρτησή σου και τουλάχιστον να "ξεκουραστώ", γιατί δεν κρύβω ότι είχα λίγο αγχωθεί. :P
Αύριο το πρωι θα κάνω μια "επανάληψη" και πιστεύω ότι θα καταλάβω κάτι καλύτερα. Πάντως το πόστ της μαμάς Μάρθας μάλλον με αντιπροσωπεύει κατά 90%.
Λατρεύω και ζηλεύω τον τρόπο που αισθάναιστε και γράφετε και οι δυό σας. Δεν το έχω, μάλλον είμαι πιο πρακτικό άτομο.
Φιλιά Χαρούλα

Anonymous said...

"αισθάναιστε" ............
To λούνα πάρκ με 4 πιτσιρίκια φταίει... χιιχιχιχιχ
Χαρούλα

Anonymous said...

Ναυτίλε,
εσύ που το έχεις ψαξει και οι εκ γενετής καλοήθεις όγκοι εγκεφάλου, ακόμα κι'αν έχουν αφαιρεθεί ολοκληρωτικά δεν είναι ιάσιμοι?

nautilus said...

μαμά μάρθα, καλά να περάσετε στη Αμοργό. Όχι, δεν ζηλέυω καθόλου, όχι δεν ζηλεύω καθόλου, όχι δεν ζηλεύω καθολου,,,

pinelopi_t, τότε είναι που σε τσακίζει ρε παιδί μου, όταν την βλέπεις πόσο πολύ το θέλει να ζήσει....σε τσακίζει...

έλενα, το λέει καθαρά ο υπότιτλος του blog και δεν αλλάζει: "δεν είναι η έκβαση το θέμα...."

χαΐνη, δεν είναι απαισιοδοξία είναι ρεαλισμός. Όσο για τον σκορδόπιστο, να είσαι σίγουρος ότι θα έχει πολλά να περάσει από τον πεθερό....

ιφιγένεια, η μικρή είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Λίγο πριν στο μπαλκόνι τραγουδούσε ένα αγαπημένο της τραγούδι, την "μικρή Ραλού", ναι αυτό που τελειώνει "σαράντα παλλικάρια στη άκρη του γυαλού, χάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλού..."... τον φτύνει στα μούτρα ακόμα και τραγουδιστά!

Χαρούλα, σε καταλαβαίνω, το ΣΚ είμασταν στο Allou με τα τρία πιτσιρίκια (χμ ίσως και παραπάνω γιατί η μαμά και η νονά Της έφυγαν κι αυτές με face painting...) και μετά fritas και ακόμα να συνέλθω. Χρειάστηκε μέχρι και Ελύτης...

ανώνυμε, οι καλοήθεις όγκοι και βέβαια μπορούν να είναι ιάσιμοι. Πολλά εξαρτώνται από το μέρος που βρίσκονται, αλλά γενικά ναι θεωρούνται ιάσιμοι.

Anonymous said...

Ουφ... καλά νέα κι από σπονδυλική στήλη... ουφ! Ένα ένα, σιγά σιγά

Anonymous said...

Όπως διάβαζα για το υπόλειμμα του όγκου έφτιαξα την εξής νοερή εικόνα,ο όγκος νεκρός και μή σαν μια μουτζούρα πάνω σε λευκό χαρτί, παίρνω μια μαλακή άσπρη γόμα σαν τις Rotring που έχουμε για το σχέδιο και τον σβήνω μέχρι να μη μείνει τίποτα. Όσοι διαβάζετε αυτό το μπλογκ φτιάξατε την εικόνα στο μυαλό σας και επομένως συμμετέχετε.Ελα να σβήνουμε όλοι μαζί έλα μπράβο.

fencer

Nena said...

Παρούσα. Και άφωνη. Και δακρυσμένη.

Anonymous said...

ο δρομος μακρύς αλλα και το δικο σας ταξίδι Ναυτιλέ μου. υπομονη επιμονη και αισιοδοξία χαμογελο πονηρο και ΦΤΥΣΙΜΟ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ... δεν εχει περιθωρεια η παλιο αρρωστια απο το δικο σας σπιτι θα φυγει και θα μας παρατησει ησυχους.

εισαι μεθοδικος οργανωτικος... και θα τη βρεις την ακρη σου. τα νεα εν μερη πολυ καλά μιας και η εξεταση ειναι καλη και καθαρη. η Μαρθα σας στελνει αερα απο την αμοργο να σας δροσισει και να μας δροσισει λιγακι και γω σας φιλω γλυκα και τους 4!!!!!

Κελλυ

Anonymous said...

Διαβάζω, διαβάζω τα post. Είμαι λίγο χαμένη. Τι να πω τώρα; Είναι δύσκολα; και τα γνωστά; Αστο εσεις ξέρετε καλύτερα.
Εμείς είμαστε εδώ σας σκεφτόμαστε πάντα σας αγαπάμε και θέλουμε το καλυτερότερο για το Λυδιάκι. Εχει τσαμπουκά ρε παιδί μου δεν θα το βάλει κάτω εύκολα είμαι σίγουρη.


Φιλάκια στα παιδάκια σας και καλή δύναμη Ναυτίλε προχώρα ακάθεκτος.
Ευδοκία

Anonymous said...

Τετράχρονο κοριτσάκι,σκέτη γλύκα, τραγουδάει Χατζηδάκι.Φοβερή εικόνα.Θα μας τρελάνετε οικογενειακώς (συγνώμη για την οικειότητα αλλά σας νιώθω σαν δικούς μου ανθρώπους).Όσο για τα υπόλοιπα είμαι σίγουρη ότι έχετε "πιάσει το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και το γδέρνετε μέχρι το πι".
Να είσαστε καλά.
ΕΛΕΝΗ

Anonymous said...

το κεράκι για τη Λυδία μας το άναψα στην Παναγία της Τήνου. Ας ελπίσουμε να κάνει το θαύμα της

Anonymous said...

....Η αγάπη όλα τα ανέχεται,σε όλα πιστεύει,απο όλα ελπίζει,σε όλα υπομένει....

Anonymous said...

σας παρακολουθώ όλον αυτόν τον καιρό σιωπηλά.


σήμερα θα σας μιλήσω για να σας πω, πως η δική μας ψυχή "γλυκαίνει" και θεραπεύεται από εσάς.
και πως είμαι σίγουρη πως αν Την συναντούσε ο ποιητής θα της αφιέρωνε το "Αιώνιο Στοίχημα" που βρίσκεται μέσα στο βιβλίο του Μαρία Νεφέλη και τελειώνει κάπως έτσι:
"ότι όλη του κόσμου η απονιά θα γίνει πέτρα ηγεμονικά για να καθήσεις μ' ένα πουλί πειθήνιο στην παλάμη σου"

υγ
να της πείτε πως την ευχαριστώ και ραγουδάω μαζί της το ινδιάνικό της και την μικρή Ραλού.
πως προσεύχομαι,
κοιτάζω τα βοτσαλένια μάτια της
και βαθειά μέσα στην ψυχή μου ξέρω πως το θαύμα θα γίνει.

ευχαριστώ και εσάς για το ήθος και το μέτρο που μας διδάσκετε.

Anonymous said...

την καλημέρα μου

στέλλα

Anonymous said...

ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΑΧΡΧΕΙ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΩ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΧΟΡΤΑΙΝΕΤΕ ΛΥΔΙΑ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ....
ΣΑΣ ΦΙΛΩ
ΜΑΜΑ ΜΑΡΙΝΑ.(ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ
ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΘΕΡΑΠΩΝ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ )

Anonymous said...

Είναι πολύ σκληρό όλο αυτό...

philos said...

Σας εύχομαι να συνεχίσετε με κουράγιο. Φορτώστε μπαταρίες και ξεκουραστείτε και χαρείτε το καλοκαίρι!
Οι πιο ελπιδοφόρες σκέψεις μας είναι πάντα μαζί σας!

tdjm said...

Ουφφφφφφφφ!!!

Καλό νέο.Ευχαριστούμε πατέρα!!


Είναι αξιοθαύμαστα ,τα αποθέματα τα ψυχικά σας!!!

Συνέχισε πατέρα ,μόνο με καθαρό μυαλό και λογική πρέπει να βασίσετε τώρα!

Δεν υπάρχει περίπτωση ,όταν όλα θα τελειώσουν να μην κάνουμε πάρτι...
Σε ένα όμορφο πάρκο που στην μέση του θα έχει έναν θρόνο..για την βασίλισσά μας.
Αναρωτιέμαι ? Πόση αγάπη μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος για μια ζωή??
Αν μπορεί να μετρηθεί η αγάπη ,η Λυδία μας έχει πάρει αγάπη από εσάς για 100 ζωές...

Αυτό πατέρα λέγεται.... ΝΙΚΗ.

euaggelia said...

Χαίρομαι πολύ με τα αποτελέσματα της εξέτασεις της σπονδυλικής στήλης.
Δεν ξέρω, αλλά κάτι μέσα μου, μου λέει, ότι όλα θα πάνε καλά. Αγωνιώ μαζί σας...

elekat said...

Πιάστηκα από μία φράση: Μακροχρόνια ήπια μορφή της νόσου χωρίς παρενέργειες!
Αυτό λοιπόν θα έυχομαι! Να φτάσει το παιδάκι σου 90 χρονών χωρίς παρενέργειες!
Γιατί κι εγώ δεν πιστεύω ότι ο όγκος μπορεί να εξαφανισθεί και να επέλθει πλήρης ίαση αλλά πιστέυω ότι ίσως να ζήσει πολλά χρόνια ακόμα με την νόσο σε ύφεση!

Anonymous said...

Καλέ μου Ναυτίλε,

Μην αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι. Νιώθω την ανάγκη σου να μην αφεθείς.

Μην προσπαθήσεις όμως να με πείσεις για τη στενότητα του ορίζοντα: υπάρχει κάποιος που πραγματικά να πιστεύει ότι μπορεί να εμποδίσει τον ήλιο να ανατείλει?

Ορθά ρώτησες, διάβασες, μελέτησες και ψάχνεις, αυτός είναι ο τρόπος τον σοφών. Προσπαθείς να χαράξεις τη μακρύτερη και ομορφότερη διαδρομή για το σούρωπο, γιατί είδες την ανατολή και τώρα μένει να ζήσεις τη δύση.

Εγώ όμως δε θα μετρήσω συμβατικά το χρόνο. Ο δρόμος της, για μένα δεν άρχισε μέρα αλλά στο λυκόφως. Και τη στιγμή αυτή μέσα στην αναμονή (πάνε 2 χρόνια από τότε που έγραφες αγγλικά) ο ήλιος δεν έχει ανατείλει ακόμη, συνεχίζουμε να διαβάζουμε στο σκοτάδι με κεριά και ούτε καν το λυκαύγες δεν μας βοηθάει. Εμείς που κρυφοκοιτάμε. Και η μέρα δεν ξημέρωσε αλλά περιμένουμε κρυφοκοιτώντας .

Και παραθέτω:

We shall not fail or falter; we shall not weaken or tire … Neither the sudden shock of battle nor the long-drawn trials of vigilance and exertion will wear us down. Give us the tools and we will finish the job.
Winston Churchill , 1941

Πρόσεξες πόσο μοιάζει η φράση αυτή με τα δικά σου post των τελευταίων ημερών; Καταπονημένος από την επαγρύπνηση και την άσκηση, σοκαρισμένος από την ένταση της μάχης και όμως ακούραστος φρουρός διαλέγεις τα καινούρια σου όπλα, για να ριχτείς πάλι στο πεδίο.

Ίσως λοιπόν να μην σε εκφράζει, αλλά ο ίδιος άνθρωπος είχε πει ένα χρόνο νωρίτερα:

You ask, What is our aim? I can answer with one word: Victory – victory at all costs, victory in spite of all terror, victory however long and hard the road may be; for without victory there is no survival.
Winston Churchill , 1940

Δεν είναι η έκβαση το θέμα, συμφωνώ. Ελπίζω όμως για το καλύτερο.

BUTTERFLY said...

Να εχεις δυναμη και κουραγιο. Οταν ολα σταματουν, η αγαπη ειναι αυτη που κανει το θαυμα...και η πιστη και η ανθρωπινη δυναμη!

Anonymous said...

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.

Αυτό ακριβώς να συνεχίσετε να κάνετε...Ότι η Λυδία υπάρχει και παλεύει ακόμα μία τόσο κακοήθη μορφή καρκίνου, είναι ένα μικρό ''θαύμα''. Και θα ακολουθήσουν και άλλα.Εύχομαι τελικά να μείνει για πολλά χρόνια ελεύθερη νόσου.

Anonymous said...

και η δική μας η καρδιά γλύκανε Ναυτίλε μου...
Να έχετε ένα καλό βράδυ, φιλιά πολλά-πολλά στο κοριτσάκι μας.

Anonymous said...

Ναυτίλε δεν είχα σκοπό να κάνω σχόλιο σε αυτό το μπλογκ. Είχα μάλιστα τον άκρως αντίθετο, να μην κάνω.

Ο/Η Xainis ζήτησε μια γνώμη από κάποιον ειδικό και μπήκα στο λούκι να εξηγήσω τον προαναφερθέν σκοπό μου.

Ως 'ειδικός' λοιπόν, λέω πως ο Ναυτίλος είναι ήδη μισός γιατρός μέσω της περιπέτειας που περνάει με την οικογένειά του, οπότε και γνωρίζει πολύ καλά για τι μιλάει, και δεν τρέφει αυταπάτες. Επίσης, η ομάδα θεραπευτών με την οποία συναναστρέφεται είναι εξειδικευμένη σ'αυτά τα ζητήματα, οπότε ο,τι και να πούμε οι λοιποί 'ειδικοί' που διαβάζουμε το μπλογκ αυτό, είναι απλά περιττό.

Γι'αυτό δεν βλέπετε κανέναν μας να γράφει σχόλια, ενώ είμαι σίγουρη πως πολλοί διαβάζουμε το μπλογκ. Δεν μπορεί κανείς μας να πει πως όλα θα πάνε καλά, εφόσον γνωρίζει πως δυστυχώς, καλά μπορεί να πάνε μόνο μέχρις ενός σημείου.

Όμως αφού μπήκα στον χορό... πράγματι τα πράματα είναι όπως τα λέει ο Ναυτίλος. Ίαση για το αναπλαστικό επενδύμωμα δεν υπάρχει. Στο μόνο που μπορεί να ελπίζουν οι οικογένειες που περνάνε παρόμοιο λούκι είναι μια όσο το δυνατό καλύτερη ποιότητα ζωής, όσο αυτή κρατήσει.

Λυπάμαι πολύ.

stalamatia said...

Κράτησα την ανάσα μου από τη προηγούμενη ,τώρα μπορώ να πάρω μια βαθειά ανάσα .Χαίρομαι που είναι καθαρή η εξέταση της στη σπονδυλική ,όλοι χαιρόμαστε.Καμιά φορά λυγάμε αλλά πάλι επανερχόμαστε δυνατότεροι.Φιλιά πολλά στη Λυδία μας.

Anonymous said...

Δεν είμαι ειδική και θεωρώ ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν είναι, έχουμε όμως ζήσει με τον "τρόπο" μας αυτή την "διαβολοαρρώστια". Στα μάτια της Λυδίας εγώ πάντως βλέπω το πείσμα και την θέληση για ζωή, το ίδιο και στους γονείς της.
Γιαυτό θέλω να πιστεύω ακόμη και σε αυτό το ίδιο το "θαύμα" της ίασης.
Όταν πρωτοδιάβασα το blog αυτό το διάβασα "μονοκοπανιά" και αυτό που μου έρχεται τώρα είναι ότι ο Ναυτίλος όταν έψαχνε για τα παιδιά που τα είχαν "καταφέρει" για αρκετό καιρό είχε βρει μερικά (ίσως χωρίς να το επιβεβαιώσει, αν θυμάμαι), εύχομαι - ελπίζω - ΠΙΣΤΕΥΩ ότι το τιγράκι μας θα είναι ένα από αυτά που θα το βρίσκουμε για να το θυμόμαστε.

Συγνώμη για την πολυλογία.

Anonymous said...

Μαμά Μαρίνα χρόνια πολλά για τη γιορτή σου.
Κι εγώ πιστεύω στο θαύμα και το ζητώ για τη μικρή μας.Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ να εξηγήσω λογικά, με ξεπερνούν και τα δέχομαι απλά όπως είναι.Το 2006 είχα διαβάσει για το θαύμα της αγίας Μαρίνας στην εγχείριση του μικρού Ανδρέα από την Κύπρο και με είχε συγκλονίσει.Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το αναζητήσει στο Google.

fencer

Anonymous said...

ακριβως επειδη θελει να ζησει πρεπει να ζησει ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ εστω και σε υφεση μεσα στο κεφαλακι της το κερατο αυτο!!!! θα ζησει καλα και θα τη δουμε ολη να μεγαλωνει...

το θεμα ειναι οτι οσο οι αντοχες τελειωνουνε η υπομονη μας τελειωνει.. η πιστη μας να μη τελειωσει και να μη στερεψει ποτε!!!!!

μαμα Μαρινα χρονια πολλα για τη γιροτουλα σου!! να σε χαιρονται ολοι!!!!


σας φιλω
κελλυ

Anonymous said...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΝΔΟΜΥΧΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ.
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ.ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ
ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕΣΩ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΜΟΝΗΣ
ΜΑΜΑ ΜΑΡΙΝΑ

ATHENA said...

ΖΗΛΕΥΩ ΤΗ ΛΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.

ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΥΔΙΑΚΙ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΚΑΝΟΝΑ...

Anonymous said...

Kι εγώ σήμερα θυμήθηκα το θαύμα της Άνδρου! Γι' αυτό σηκώθηκα πρωί-πρωί! Έπρεπε να ανάψω ένα κεράκι στην αγ. Μαρίνα σήμερα για το Λυδιάκι, που του στέλνω πολλά-πολλά φιλάκια!!!

Μαμά Μαρίνα ό,τι επιθυμείς σήμερα που 'ναι η γιορτή σου!

ΧΑΙΝΗΣ

Anonymous said...

Χρόνια Πολλά Μαμά Μαρίνα!!!

Χαρούλα

Anonymous said...

ΤΟ Θαύμα της Αγ. Μαρίνας της Άνδρου

Πολλές φορές στην ζωή μας, σαν συνειδητοί Χριστιανοί, επικαλούμεθα τον Θεό και τούς Αγίους Του.


Αυτό λοιπόν έκανε και μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις της πριν δύο χρόνια, για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευχαιμία.

Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάσθηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.


Όλοι θυμόμαστε τότε την αγωνία της οικογένειας του Βάσου Βασιλείου από τη Λεμεσό και τις καθημερινές εκκλήσεις τους στον Χριστό μας για να σώσει το παιδί τους.


Πριν λοιπόν ξεκινήσουν για την εγχείρηση οι γονείς άκουσαν για τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας και πήραν την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσουν στο μοναστήρι τής Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο και να ζητήσουν την ευλογία Της.


Στο τηλέφωνο ο ηγούμενος της Μονής αρχιμανδρίτης Κυπριανός υποσχέθηκε πως θα προσευχηθεί στην Αγία και ευχήθηκε στους γονείς να έχει το παιδί την Αγία Μαρίνα στο χειρουργείο για βοήθεια. Πράγματι με την ευχή του ηγουμένου Κυπριανού στις αποσκευές τους και με ακράδαντη την πίστη για τη βοήθεια της Αγίας Μαρίνας οι δύο γονείς και ο μικρός Ανδρέας μετέβησαν στις ΗΠΑ.

Μετά τις καθιερωμένες προκαταρκτικές εξετάσεις προετοιμασίας ο μικρός Ανδρέας εισήλθε για την πραγματικά πολύ σοβαρή και λεπτή εγχείρηση.


Λίγη ώρα πριν το χειρουργείο παρουσιάστηκε στον ιατρό που θα χειρουργούσε τον μικρό Ανδρέα μία γυναίκα.


Είπε πως είναι γιατρός και παρακάλεσε να παρακολουθήσει την εγχείρηση, επειδή ήταν προσωπική ιατρός του μικρού Ανδρέα. Η συζήτηση της γυναίκας με τον χειρούργο έδειχνε πως κατείχε την ιατρική επιστήμη και δεν άφηνε καμιά αμφιβολία στο χειρούργο να σκεφτεί πως δεν είναι ιατρός.


Εκείνος πάντως της είπε πως δεν επιτρέπεται να βρίσκεται στο χειρουργείο ξένος ιατρός και πως αποτελούσε πρακτική της ιατρικής του ομάδας να μην μετέχουν άλλοι στις λεπτές αυτές εγχειρήσεις.

Η επιμονή όμως της γυναίκας έκαμψε την αρχική αδιαλλαξία του χειρούργου.

Της ζήτησε να αφήσει τα στοιχεία της στη γραμματεία και να εισέλθει στη συνέχεια στο χειρουργείο μαζί του.


Έτσι και έγινε.
Η άγνωστη ιατρός εισήλθε στο χειρουργείο και όχι απλώς παρακολουθούσε αλλά συμμετείχε ενεργά στην εγχείρηση του μικρού Ανδρέα. Αρκετές φορές μάλιστα έδωσε τις κατευθύνσεις για το πώς έπρεπε να προχωρήσει η επέμβαση.

Όλα πήγαν καλά και ο γιατρός αφού την ευχαρίστησε εξήλθε του χειρουργείου.


Το ζεύγος Βασιλείου έτρεξε να πληροφορηθεί για το πώς πήγε η εγχείρηση.

«Όλα πήγαν πολύ καλά» τους είπε. Και πρόσθεσε:

«Δεν μπορώ όμως να καταλάβω πως είχατε μια τέτοια γιατρό για το παιδί σας και ήλθατε σε μένα;»


Οι γονείς έκπληκτοι του απάντησαν ότι δεν είχαν φέρει κάποια γιατρό και δεν γνωρίζουν κάτι σχετικό. Ο χειρούργος όμως επέμενε και τους είπε πως όταν εξήλθε από το χειρουργείο η γιατρός του μικρού Ανδρέα, παρέμεινε για λίγο μέσα με την υπόλοιπη ιατρική ομάδα.

Ως εκ τούτου κάπου εκεί γύρω έπρεπε να είναι και τους προέτρεψε να τη συναντήσουν.


Μάταια όμως έψαχναν να τη βρουν. Η γιατρός είχε εξαφανισθεί...


Σκέφθηκαν πως θα έφυγε και πήγαν μετά την προτροπή του χειρούργου στη γραμματεία να ζητήσουν τα στοιχεία της προκειμένου να την ευχαριστήσουν. Πίστευαν πως ίσως κάποια γιατρός από την Ελλάδα, ή την Κύπρο ευαισθητοποιήθηκε και ταξίδευσε στις ΗΠΑ για να συμβάλλει στην λεπτή χειρουργική επέμβαση.


Με έκπληξη διαπίστωσαν πως η άγνωστη γυναίκα ιατρός είχε υπογράψει με το όνομα Μαρίνα από την Άνδρο (Marina from Andros).


Δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν.

Στέκονταν επί αρκετή ώρα αμήχανοι μπροστά στο θαύμα της Αγίας Μαρίνας.

Τα δάκρυα ευγνωμοσύνης και χαράς πλημμύρισαν τα μάτια τους.


Θυμήθηκαν αυτό που τους είχε πει ο σεβαστός γέροντας και ηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής.

" Πηγαίνετε στην Αμερική και εύχομαι η Αγία Μαρίνα να είναι μέσα στο χειρουργείο "


Την απερίγραπτη χαρά τους για την επιτυχή έκβαση της εγχείρησης και την επαναφορά της υγείας του μικρού Ανδρέα τη μετέφεραν στα ΜΜΕ μιλώντας για το αληθινό θαύμα.


Από τότε έβαλαν ως τάμα να βρίσκονται πάντοτε οικογενειακώς στην Άνδρο την ημέρα της μνήμης της Αγίας Μαρίνας.

Έτσι και πράττουν, ενώ όπως ανέφερε μοναχός της Μονής με τον οποίο συνομιλήσαμε δύο φορές, στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η οικογένεια Βασιλείου μεταβαίνει τακτικά από τη Λεμεσό κάθε καλοκαίρι στην Άνδρο για να ευχαριστήσει την Αγία Μαρίνα, που έσωσε τον μικρό Ανδρέα.


Ουδέποτε λοιπόν απουσίασαν τα θαύματα των Αγίων από τη ζωή τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και είθε ο Πανάγαθος Θεός, ό Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, να μας ενισχύει την πίστη μας με τα θαύματα των Αγίων μας.

Ευχαριστούμε θερμώς την κ. Κυριακοπούλου Σπυριδούλα, συνταξιούχο ιατρό, που είχε την ευγενή καλοσύνη να μας ενημερώσει για το ανωτέρω θαύμα. Θερμές ευχαριστίες στον ηγούμενο της Ιεράς Μονής και στην αδελφότητα για τις διευκρινίσεις και τις απαντήσεις στα ερωτήματα που τους θέσαμε.

Anonymous said...

Θαύματα δεν γίνονται μόνο επειδή πιστεύουμε στον Θεό ή το Μωάμεθ ή δεν ξέρω και εγώ πού..... θαύματα,τις πιο πολλές φορές ίσως, γίνονται γιατί έχουμε πίστη στον Άνθρωπο και τη τεράστια δύναμη που κρύβει μέσα του... η Λυδία έχει αποδείξει περίτρανα ότι έχει τρομερά αποθέματα δύναμης που μας έχουν σ υ γ κ λ ο ν ί σ ε ι στην κυριολεξία ΟΛΟΥΣ .. για το λόγο αυτό καλε μου Ναυτίλε να "πιστεύεις" στην δύναμη της κόρης σου και να υποκλίνεσαι μπροστά στο μεγαλείο Της -όπως κάνουμε και όλοι μας άλλωστε τόσους μήνες που σας ζούμε!!
είσαστε πολύ τυχεροί που έχετε ένα τόσο φωτισμένο παιδί....δεν ξέρω τί αλλο να πω, πέρα από
καλό κουράγιο, ηρεμία και να ξέρεις ότι σας σκεφτόμαστε καθημερινά

με απέραντο σεβασμό στην προσωπικότητα του καθ'ένα σας ξεχωριστά...
Χριστίνα

Anonymous said...

Εχω την εντύπωση ότι έπεσε μια στενοχώρια εδώ, ένα σύννεφο μαύρο που μόνο καλό δεν κάνει σε κανέναν.
Λίγο πολυ όλοι γνωρίζουμε την σοβαρότητα της κατάστασης. Αυτο δεν σημαίνει όμως ότι θα μοιρολατρήσουμε κιόλας.
Ναυτίλε τα όπλα σου και βουρ στο ψαχνό. Και στο κάτω κάτω κανείς μας δεν ξέρει αν 80 ή 70 ή 40.
Αφήστε τα αυτά.

Χρόνια πολλά μαμά Μαρίνα.


Φιλάκια σε ολους και στο Λυδιάκι μας προπαντός.

Ευδοκία

Anonymous said...

Anonymous said...
ΤΟ Θαύμα της Αγ. Μαρίνας της Άνδρου

Και μετά ήρθε ο superman και πήρε τον μικρό στον πλανήτη Κρύπτον για ολιγοήμερες διακοπές...

Αυτά είναι αστεία πράγματα. Και είναι τουλάχιστον σκαιό να της διηγούμαστε ειδικά στο Ναυτίλο.
Η δύναμη της Λυδίας βρίσκεται στην ψυχή της και την αντλεί απο το περιβάλλον της και το παλεύει γερά και με τσαμπουκά, όσο μπορεί το παλεύει με τη βοήθεια της επιστήμης και με "υπαρκτούς" γιατρούς!
Να είστε καλά και να τη στηρίζετε.
Σας θαυμάζω πραγματικά για το θάρρος και για το γεγονός ότι βρίσκετε ένα λόγο να σηκώνεστε απο το κρεβάτι σας κάθε πρωί...
Η δύναμη είναι μέσα μας...
Σ' αγαπάω Λυδία!
Δωροθέα

Anonymous said...

Ό,τι πείτε κ. Δωροθέα. Τα σεβη μου.

Παντελής

Anonymous said...

Έχετε και τη δική μας αγάπη για παρέα. Είμαστε εδώ.
Οδυσσέας, Ορφέας και οι μπαμπαδομαμάδες.

Greca said...

να ενα καλο νεο... οτι η σσ ειναι καθαρη,.... αρα ας ειμαστε αισιοδοξα ρεαλιστικοι....

καλα να περασετε το Σ/Κ.... τα φιλια μου σε ολους....

ειρηνη

Anonymous said...

Ρε Ναυτίλε, τα πράγματα είναι...απλά Στο τέλος θα είστε νικητές.

Θαυμάζω το κουράγιο σας και το τσαγανό της Λυδίας μας. Πλην απ' όλα όμως , δεν πρόκειται για "θαύματα" , όταν αναφερόμαστε σε περιπτώσεις που νικήθηκε ο εχθρός , αλλά σε ιατρικώς εξηγήσιμα φαινόμενα, έστω και του στυλ "έτσι αντέδρασε ο οργανισμός".

Επειδή όμως αντιλαμβανόμαστε το πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος σας, αν μπορούμε με οποιονδήποτε τρόπο να ενεργήσουμε κάποια έρευνα ενδεχομένως μέσω Ιντερνετ, ή οτιδήποτε, να λειτουργούμε ουσιαστικά σας ένα μικρό βοηθητικό γραφείο για εσάς, με σκοπό την καλύτερη αξιοποίηση του χρόνου σας, που η αλήθεια είναι ότι δε φτάνει, καλό θα είναι να το ξέρουμε αν κατ' αρχάς θα συμφωνούσες με κάτι τέτοιο. Φυσικά και δεν είμαστε μέσα στα πράγματα όσο εσύ, όμως η ενημέρωσή σου μας δίνει κάποια σημαντικά εργαλεία. Θα μας γέμιζε με μεγάλη χαρά, και θα σου γλύτωνε αρκετό χρόνο.

Με το καλό να σας δούμε στη Ρόδο

Κυριάκος και Δήμητρα

Anonymous said...

ΘΕΛΩ...και ΠΡΕΠΕΙ να πανε ΟΛΑ μα ολα καλα...ενα χαμογελο σας στελνω και πολυ αγαπη απο θεσσαλονικη.Μπορει να μην σας γραφω συχνα αλλα μαθαινω συνεχεια τα νεα της Λυδιας μας!
Να της δωσετε ενα μεγαλο φιλι απο μενα!!
ΕΥΗ

Anonymous said...

Pisteuw oti me tosa atoma na skeftontai aisiodo3a gia ti Lidia kati 8a ginei kai to simpan 8a sinwmotisei iper tis :-)
otan 8a paw sti Tino ton Augusto, 8a anapsw kai egw ena keraki gia ti Lidia :-)