Tuesday, February 12, 2008

Ακτινοβολίες...

...δεν αρχίσαμε ακόμα. Η χτεσινή απόπειρα να φτιάξουμε την μάσκα που θα χρειαστεί για να εστιαστούν σωστά οι ακτίνες και για να κρατιέται το κεφαλάκι της ακίνητο ήταν μια οικτρή αποτυχία. Κλάμα γοερό και παντελής άρνηση συνεργασίας της Λυδίας παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ανθρώπων της κλινικής.

Μας παρέπεμψαν να κάνουμε την μάσκα και τις πρώτες συνεδρίες υπό αναισθησία, πράγμα που σημαίνει ολική αναισθησία κάθε μέρα για αρκετές μέρες. Αυτό είναι κακό. Από όσο ξέρω μπορούν να προκληθούν σοβαρά προβλήματα τόσο άμεσα όσο και μακροχρόνια. Έχουμε ραντεβού την Πέμπτη σε άλλη ακτινοθεραπευτική μονάδα για να δούμε τι μπορεί να γίνει. Κάπως θα τα καταφέρουμε, ξέρω ότι δεν είναι εύκολο πράγμα, αλλά δεν παύω να αγωνιώ και να στεναχωριέμαι όταν η μικρή ταλαιπωρείται.

Σήμερα μας είδαν και οι φυσικοθεραπευτές για να ελέγξουν την πρόοδό μας. Ευτυχώς που ήταν ο μπαμπάς και μια καλή νεαρή φυσικοθεραπεύτρια γιατί αλλιώς θα καθόμασταν σε μια μια γωνιά του στρώματος και θα κλαίγαμε/κοιτάγαμε βλοσυρά ακόμα. Ο ΦΘ φόραγε άσπρη μπλούζα (μεγάλο λάθος) και ήταν ο ίδιος που την παρακολουθούσε όσο ήταν μέσα στην κλινική (ακόμα μεγαλύτερο λάθος). Τέλος πάντων, πάμε αρκετά καλά, έχουμε το δεξί χεράκι λίγο κλειδωμένο, το βάδισμά μας είναι ταλαντευόμενο αλλά δείχνει μεγάλη βελτίωση και γενικώς θέλουμε ακόμα δουλίτσα για να δυναμώσουμε. Θα μας φέρουν λίγο πίσω πάλι οι ακτινοβολίες....

Η Λυδία το χαίρεται που είναι σπίτι της με τα αδελφάκια της. Δεν έχει πλέον επιδέσμους στο κεφάλι, θέλει να κάνει μόνη της όσα πράγματα μπορεί και συνεργάζεται άψογα κυρίως με την μεγάλη της αδελφή στα παιχνίδια. Χρειάζεται να είναι ο μπαμπάς ή η μαμά δίπλα της κάθε δευτερόλεπτο για να είναι ασφαλής. Είναι ακόμα απολύτως προσκολημένη στην ταλαίπωρη μαμά της. Γοερά απεγνωσμένα κλάματα σκίζουν τον αέρα του σπιτιού όταν η μαμά χαθεί από το οπτικό και ενεργειακό μας πεδίο. Ειλικρινά πιστεύω ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία μαμάς και κόρης έχουν εννοποιηθεί και πλέον η καθεμία νοιώθει σωματικά/φυσικά την έλλειψη της άλλης όταν απομακρύνονται.

33 comments:

Anonymous said...

εύχομαι στη δεύτερη συνεδρία της Πέμπτης το Λυδιάκι μας να είναι περισσότερο συνεργάσιμο για να αποφευχθεί η διαδικασία της αναισθησίας..είμαι σίγουρη οτι με πολύ αγάπή και γλυκά χαδάκια όλα θα πάνε καλά...

moukelis said...

Ε λογικό είναι το μικρούλι,ταλαιπωρήθηκε το καημένο τόσο...Μπορεί να είναι καλύτερα την Πέμπτη,μην το βάζετε κάτω.Φιλάκια σε όλη την οικογένεια,και ελπίζω να φτιάξει το κέφι της για να της είναι πιο εύκολο!

Ernesto said...

Μα πόσο την πάω αυτή την κολλητούλα...Ρε παιδί μου δείχνει τι θέλει...έχει μετά απο όλα αυτά ένταση δύναμη άρνηση .. όσο άσχημο και αν είναι που δεν συνεργάζεται τόσο καλό είναι που ΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΕΙ!!

Συγγνώμη φίλε αν σ στενοχωρήσω (χαχαχα) αλλα την βλέπω σε λίγα χρόνια ακτιβίστρια στις τσιμινιέρες των πετρελαιοφόρων να σαμποτάρει την οικολογική καταστροφή...χαχαα!!


ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ!!!ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ!!!!

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!

ΕΡΝΕΣΤΟ

anarxaki said...

Αχ αυτές οι άσπρες μπλούζες... Έτσι κι ο αδελφός μου (νοσηλεύτηκε 6 μηνών με Καλαζάρ), ακόμα και τα γκαρσόνια φοβόταν.
Θα περάσουν, όλα θα περάσουν, όλα θα γίνουν όπως πρέπει και σε λίγα χρόνια, όπως λέει και ο ernesto, θα τη βλέπουμε στην τηλεόραση να στρέφει το ίδιο βλοσυρό βλέμμα στις οικολογικές καταστροφές. Άραγε θα έχει και τότε τη μαμά Της αλυσοδεμένη στην τσιμινιέρα ή θα την αφήνει σπίτι να τη χαρεί λίγο κι ο μπαμπάς;

Anonymous said...

Αγαπητέ Ναυτίλε, να σε καθησυχάσω λέγοντάς σου ότι όσον αφορά την αναισθησία δεν υπάρχει πρόβλημα, όταν αυτή χορηγείται σε κλινική πλήρως εξοπλισμένη, όπως είναι αυτές που από ότι ξέρω κάνουν ακτινοβολίες σε παιδιά. Αυτά που λέγονταν παλιά, είναι χαζομάρες. Το πολύ πολύ λίγοι έμετοι παραπάνω, αλλά από τέτοιους εμείς ξέρουμε. Πολλά φιλιά και κουράγιο.

Anonymous said...

Αχ,το μωρό μου έχει περάσει τόσα το
λιγότερο που θα μπορούσε να πάθει είναι φοβία με τις άσπρες μπλούζες...Εδω εμείς και μας λούζει
κρύος ιδρώτας και μπορεί η πίεση να φτάσει 20 από τον φόβο.Λυδιάκι μου κουράγιο μωρό μου,κάνε λίγο υπομονή να τελιώσουν και οι ακτινοβολίες,για να μπορείς μετά να παίζεις μόνο και να γελάς...Ο δεσμός μπαμπά,μαμάς και Λυδίας είναι πιο δυνατός τώρα, μην ξεχνάς
πως γατζωνόμαστε σε τέτοιες δύσκολες στιγμές από αυτόν που είναι δίπλα μας...Η Λυδία μας ένα περισσότερο με την μαμά της,που είναι παρόν σε όλη την περιπέτεια της(μην παρεξηγηθώ κι εσύ)και πρίν ζητήσει κάτι η μαμά τρέχει...Τι να κάνουμε μπαμπά,μητρικό ένστικτο είναι αυτό...χαχαχαχα έρχεστε δεύτεροι οι μπαμπάδες...χαχαχα Τώρα που είναι μικρή την έχει αναγκη, γιατί εάν μεγαλώσει θα κάνει την επανάσταση της και θα "τσακώνεται" μαζί της.Είμαι σίγουρη όμως πως σου έχει αδυναμία και αν μεγαλώσει λίγο ακόμα θα σε σέρνει από την μύτη με τα νάζια της...χαχαχα Ο μπαμπάς καμήλα και ο μπαμπάς που μας κουνά στις κούνιες,έχει πολλά να περάσει ακόμα χτυποκάρδια,γιατί η μικρή μας είναι επαναστάτρια και θα θέλει να περνά πάντα το δικό της.Θα έρθουν συγκρούσεις...πωπω σε λυπάμαι από τώρα πάντα αυτή θα σε κερδίζει,έχει τον τρόπο της...
χαχα Μακάρι να πάνε όλα καλά και να γίνουν οι ακτινοβολίες,για να ηρεμήσει το μωρό μας και γρήγορα θα αναρρώσει τελείως...υπομονή.Σας στέλνω τα φιλιά μου και μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους!!!Ο Θεός μαζί σας
ΧΑΡΑ

lemon said...

Αχ μαμά της Λυδίας, να είσαι καλά, να είσαι καλά...

marilia said...

Καλό κουράγιο!

Φιλιά και αγκαλιές σε όλους σας

Anonymous said...

Εύχομαι να πάνε όλα καλά. Απ' ότι κατάλαβα από τα λεγόμενά σοτ Ναυτίλε, ήδη πάνε αρκετά καλά. Εύχομαι και προσεύχομαι για ακόμη καλύτερα!
Σίγουρα η αντίδραση της Λυδίας είναι φυσιολογική, αλλά πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά.
Προσεύχομαι συνεχώς για ότι καλύτερο!!
Καλή συνέχεια, δύναμη, αγάπη και πίστη!
Ο Θεός και η Παναγιά μαζί σας!

Anonymous said...

ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕΙΣ.
ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ
ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΙ ΠΟΥ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ
ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ.
ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ
ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕΙΣ

ΜΑΜΑ ΜΑΡΙΝΑ,ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Anonymous said...

αχ το κακομοιρο το λυδιακι..το καταλαβαινω...δεν ειναι οτι το καλυτερο να μας πασπατευουν χαζοι γιατροι....

υπομονη κ επιμονη...ολα θα πανε καλα....

σας σκεφτομαι συνεχως...καλη επιτυχια στην επομενη αποπειρα...

Anonymous said...

Σίγουρο είναι ότι θα τα καταφέρει. Έχει δύναμη η Λυδία, το απέδειξε σε δυσκολότερα ακόμα. Μόνη στενοχώρια, που ταλαιπωρείται και κουράζεται.. Αλλά και αυτό θα περάσει, όπως και τα άλλα... Και η Λυδία είναι εδώ! Και έρχεται η άνοιξη, και κούνιες κατά βούληση (επιτέλους!!) Γειά σου Λυδιούλα μας αγαπημένη!

ράγες said...

Το μουτράκι θα τα καταφέρει, απλώς σας κάνει πείσματα! Περιμένουμε να την ξαναδούμε να μας στέλνει φιλάκια! Καλή δύναμη να έχετε όλοι σας και καλά να περνάτε αυτές τις μέρες που είστε όλοι σπίτι!

butterfly said...

Καλησπέρα σας!
Λογικό για τη φυσιοθεραπεία, σε κανέναν δεν αρέσει να τον κουράζουν μετά από ταλαιπωρία, σιγά-σιγά όμως να δείτε που θα δυναμώνει και θα βελτιώνεται και η αυτοπεποίθησή της, οπότε θα το αντιμετωπίζει όλο και καλύτερα. Αρκεί να δουλεύει με έναν φιλικό και πρόσχαρο φυσιοθεραπευτή.

Για την ακτινοβολία, εκεί κι αν είνα ι λογικό...Εύχομαι να ξεφοβηθεί σύντομα η ζουζούνα σας. Εσείς να σκέφτεστε θετικά. Πρώτη φορά είναι που το Λυδιάκι σας έχει εκπλήξει με τις προόδους και τις νίκες του; (αλήθεια, τις σημαίες και τους πανηγυρισμούς τα ξεκινήσατε;)

Καλό σας βράδυ!

Anonymous said...

Το να ταλαιπωρηθεί όσο το δυνατό λιγότερο έχει σημασία η μικρή και να ευχηθούμε να τα ξεχάσει γρήγορα τα πακέτα που τρώει.Συνήθως τα παιδιά ανταπεξέρχονται πιο θετικά σε τέτοιες στραβές καταστάσεις και τα αποτελέσματα είναι καλύτερα απο ότι σε μεγάλους ανθρώπους.Θα περάσει κι αυτό.Φιλιά στην μικρή γενναία καρδούλα.

Anonymous said...

ΕΔΩ ΦΑΓΑΜΕ ΤΟ ΓΑΙΔΑΡΟ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΘΑ ΚΟΛΗΣΟΥΜΕ;!!! ΤΟ ΛΥΔΙΑΚΙ ΣΑΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ!!!!
ΦΧ

Anonymous said...

Πολλά φιλιά και δώστε κουράγιο στο μωρό!

Καλή τύχη με τη μάσκα. Αν και πιστεύω ότι θα μπορέσετε να την πείσετε σιγά σιγά και δε θα χρειαστεί αναισθησία...

Anonymous said...

Θα αρχίσετε. Τόσα έχει πετύχει η αγάπη σας και η φροντίδα σας. Τόσες μάχες έχει κερδίσει το Λυδιάκι. Θα το καταφέρει και αυτό. Και το άλλο χεράκι και τα ποδαράκια καιόλα θα βελτιωθουν. Συγκρατώ αυτό που γράφεις: Ότι είναι χαρούμενη με τα αδελφακια της και για όσα πετυχαίνει μόνη της. Και αυτό μας δίνει χαρά. Σας αγαπάμε και προσευχόμαστε όλα να γίνουν σύντομα καλύτερα.
Γιάννης

Anonymous said...

τις προσεχεις μερες θα χιονισει... ειναι μια καλη ευκαριια για καινουργια ρουχαλακια και σκουφακια και αλλα τετοια ομορφα να την ξεγελασεις λιγουλακι . νομιζω πως με χαδια και αγαπες και δωρακια θα καταφερετε τη ριμαδα τη μασκα... και πειτε στο χαζο γιατρο να βαλει μια αλλη μπλουζα οχι ασπρη εφοσον το μουτρακι μου εχει θεμα.... εχει τσαγανο και πεισμα το Λυδιακι για αυτο σας ταλαιπωρει.... καπως θα βρεις τροπο να τη ξεγελασεις..... για την πεπμτη. ολα θα πανε καλα Ναυτιλε.... γινομαστε κουραστικοι ισως να το λεμε συνεχεια και εσεις να περνατε το ζορι... οχι το ψυχικο αλλα το να βλεπεις τη Λυδια να τσαντιζετε γιατι κουραστηκε η ψυχουλα μου. ολα θα πανε καλα

σας αγαπω πολυ
φιλια στη Ζωιτσα και να της πεις να ξεκουραστει λιγακι.

κελλυ

Anonymous said...

Μήπως να έβαζε και η μαμά μία μάσκα για παραπλάνηση? Να το πάρει σαν παιχνίδι...

Καλή δύναμη...

Anonymous said...

Εδώ άλλοι που δεν έχουν κάνει ούτε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας, βλέπουν άσπρη μπλούζα και πανιάζουν, δικαιούται λοιπόν η μικρούλα να τα "παίρνει" μόλις μυριστεί οτιδήποτε ιατρικό...

Τώρα που έχετε περάσει τα χειρότερα, θα τον βρείτε τον δρόμο για τις θεραπείες αυτές, θα περάσουν και θα είναι όλα καλύτερα. Μόνο που στενοχωριέμαι τόσο πολύ που ταλαιπωρείται ακόμα το πιτσιρίκι...

Δεν είναι μαγικό αυτό που συμβαίνει ανάμεσα στα κορίτσια σου; Όταν θα δυναμώσει όμως η μικρούλα και επιστρέψει πάλι στις δραστηριότητές της και σε νέα ενδιαφέροντα (ανυπομονώ!) θα νοιώθει πιο ανεξάρτητη και πιο καλά όταν είναι για λίγο μόνη της...

Για μία ακόμη φορά, ευχαριστούμε που μοιράζεστε τη ζωή σας μαζί μας....


Μαμά Ειρήνη

euaggelia said...

Η Λυδιούλα έχει τραβήξει τόσα πολλά που απορώ με την υπομονή της.
Μήπως με την δικαιολογία των Απόκρεων να μπορούσατε να την πείσετε ότι όλοι θα φορέσουν μάσκες για να αποφύγετε την αναισθησία;
Ελπίζω την Πέμπτη να πάνε όλα καλύτερα...
Μία μεγάλη Καλημέρα στην Λυδιούλα!

Ιφιγένεια said...

Η γλυκιά-πανέξυπνη-μικρή μας πριγκίπισσα είμαι σίγουρη ότι θα καταλάβει και θα όλα θα πάνε καλά !!

Anonymous said...

Ναυτίλε σ'ευχαριστώ που απάντησες στο "παρεξηγημένο" σχόλιο μου και έδειξες ότι κατάλαβες χωρίς να επιτεθείς όπως έκαναν κάποιοι άλλοι που θα τους δικαιολογήσω απόλυτα.
Εύχομαι το Λυδιάκι να είναι πιο έτοιμο την επόμενη φορά και να συνεργαστεί όσο μπορεί χωρίς να ταλαιπωρηθεί με ολικές αναισθησίες κλπ Έχει την δύναμη το έχει αποδείξει άλλωστε και θα τα καταφέρει για μια ακόμη φορά. Παίρνει πολύ αγάπη απ'όλους εσάς κι εμάς έστω κι απρόσωπα κι αυτό μεταφράζεται σε δύναμη κι αντοχή!

AFourla said...

Kalimera sas!
Nomizw oti i Kelly eipe kati poly swsto sxetika me to na valete kai seis maska kai na to kanete paixnidi (teleytaia kykloforw me tsirota giati xreiastike na valw stin kori mou kai itan o monos tropos...:-). Kouvantiaste to isws kai me allous goneis pou eixan paromoio problima i me ton psyxologo tou nosokomeiou.
Sxetika me ta alla pou egrapses i axioprepeia sas einai adiamvisvititi kai o sevasmos pou empneete se olous mas den afinei perithwrio se kanenan na "gratsounisei" tin eikona sas. Estiaste sta simantika, sta 3 yperoxa paidia sas kai o enas ston allon.

Ioannana said...

Πωπω μες τηη ζωή είναι ακόμα το μωρό σας! Κι εγώ έτσι ήμουν πιο μικρή κι ακόμα δηλαδή χιχιχι!

Αλλά όλα τα δίκια έχει το Λυδιάκι, πως να μη γκρινιάζει;

Θα περάσει όμως κι αυτό, θα δείτε!!!

tdjm said...

Κάποιος τρόπος θα βρεθεί..
Ϊσως η μαμά να βρει τρόπο να την πείσει....
Να μου τους φιλήσεις όλους.....

Και να σφίξεις το χέρι της μαμάς της Λυδίας εκ μέρους μου...
Να της πείς πως κάθε φορά που νευριάζω ή θυμώνω με το βλαστάρι μου...αυτήν φέρνω στο νου...και ντρέπομαι.

Προσέχε τον εαυτό σου και την οικογένεια.

tdjm said...

Πάντως πρέπει να γράψεις περισσότερα γι αυτά που κάνουν αλλού για τα παιδιά τους..

Μήπως και αφυπνιστούμε τελικά....

Anonymous said...

Μαμα ΒΟΗΘΕΙΑ

Πρεπει να βοηθησει η μαμα για μια ακομη φορα ε π ε ι γ ο ν τ ο ς

Οσο και να εχει προχωρησει η ιατρικη μια αναισθησια ειναι δυσκολη κατασταση και αφου μπορει να γινει αλλιως μπορει και πρεπει να γινει

Anonymous said...

Ναυτίλε μου σ'ευχαριστούμε που μας ενημερώνεις κάθε μέρα.. Εχουμε αγαπήσει πολύ το κοριτσάκι σου και βλέπω ότι όλοι με αγωνία περιμένουμε κάθε μέρα τα νέα! Κουράγιο στη μαμά της και σε σένα, πιστεύω ότι τώρα η ολική νάρκωση δεν είναι όπως παλιά που υπήρχαν κίνδυνοι! Ταλαιπωρείται το καημένο το μωρό και είναι τόσο μικρούλι ακόμα...

Anonymous said...

sas skeftomai panta me agapi ...
kali thinami

Greca said...

επειδη ειμαι φυσικοθεραπευτρια να πω οτι στους χωρους του νοσοκομειου φοραμε και μεις την ιατρικη μπλουζα (αν και στο εξωτερικο σε καποιες χωρες φοραμε μια στολη οπως του νοσηλευτη αλλα σε διαφορετικο χρωμα.) επειδη εχω μερες να μπω λογω υποχρεωσεων δεν καταλβα αν σας εβλεπε σε χωρο δικο σας (γιατι να φοραει μπλουζα τοτε?) η στην κλινικη.. παντως θα μπορουσε να βαλει μια γαλαζια στολη σαν του νοσηλευτη οπως φορανε συνηθως οι παθολογοι στην εφημερια η οι νοσηλευτες στην εντατικη μοναδα και αυτο δε γινεται για να προφυλαξουμε τα ρουχα μας, γινεται για να μη μεταδωσουμε κατι απο ασθενη σε ασθενη!
ουτε και μενα μου αρεσει η ασπρη μπλουζα παντως! και προτιμω συνηθως τα "γαλαζια" η προσπαθω οταν πρεπει να βαλω την μπλουζα να φοραω χαρρουμενα ουχα απο μεσα-ο,τι φαινεται τουλαχιστον!
καλη δυναμη ευχομαι για αλλη μια φορα! η θετικη μας σκεψη παντα μαζι σας!
ειρηνη

Anonymous said...

κουραγιο ρε παιδια κουραγιο και ολα θα πανεκαλα. Να εχετε πιστη στο Θεο...